Υλικά για 2 άτομα

• 4  ντομάτες
• μία χούφτα φύτρα της επιλογής σας
• 4 κ.σ. πατέ ηλιόσπορου ή ένα άλλο πατέ ξηρών καρπών
• 5 – 6  κ.σ. πέστο από βότανα της επιλογής σας (δείτε συνταγή για ωμοφαγική πέστο)

Πρoετοιμασία

1. Κόβουμε το πάνω και το κάτω μέρος της ντομάτας.
2. Κόβουμε την ντομάτα σε 3 φέτες.
3. Αλοίφουμε την κάτω φέτα με το πατέ και ακουμπάμε επάνω την μεσαία φέτα.
4. Την αλείφουμε με πέστο και ακουμπάμε  την τρίτη φέτα.Βάζουμε λίγη πέστο στην κορυφή και στολίζουμε με τα φύτρα.

Όπου ακούς πολλά κεράσια… κράτα και μεγάλο καλάθι! Αντιστρέφοντας τη λαϊκή παροιμία, δίνουν στον οργανισμό ποικιλία θρεπτικών συστατικών, βιταμινών και ιχνοστοιχείων, ικανών να συμβάλλουν στην εύρυθμη λειτουργία του, στην πρόληψη και άλλοτε στη θεραπεία πολλών νοσημάτων και εκφυλιστικών παθήσεων.

Τα κεράσια έχουν ως πιθανό τόπο καταγωγής, μια μικρή πόλη της Μικράς Ασίας, την Κερασούντα, από όπου πιστεύεται ότι πήραν και το όνομα τους. Έπειτα έφτασαν στην Ιταλία και την υπόλοιπη Ευρώπη. Στην Ελλάδα παράγονται στην Πιερία, την Έδεσσα, τη Ροδόπη, τα Γρεβενά, και σε άλλα μέρη της βόρειας Ελλάδας ενώ θεωρούνται εξαιρετικής ποιότητας.

Πιο συγκεκριμένα, η χώρα μας κατέχει την 10η θέση στον κόσμο σε παραγωγή κερασιών με 43.000 τόνους το χρόνο. Τέλος, η κερασιά ανήκει στο γένος προύνος, στην οικογένεια ροδίδες, στην τάξη ροδώδη και είναι αγγειόσπερμο δικότυλο φυτό. Έχει πολλές ποικιλίες, οι πιο γνωστές είναι η κερασιά Ρουπκόβου, η πετροκερασιά, η Ναπολέων και η κερασιά βοδενών, οι οποίες προέρχονται από την αγριοκερασιά.

Ποσοστά περιεκτικότητας σε θρεπτικά στοιχεία

Το κεράσι περιέχει αρκετά μεταλλικά άλατα, φυτικές ίνες και ελαγικό οξύ. Είναι ιδιαίτερα πλούσιο σε βιταμίνη Α, βιταμίνη C, βιταμίνη B, σε κάλιο, ασβέστιο, φώσφορο, σίδηρο, μαγνήσιο και χαλκό. Ένα κεράσι αποδίδει 4 θερμίδες.

Οφέλη για την υγεία

Τα κεράσια είναι πλούσια σε φυτοστερόλες, που ανήκουν στην ομάδα των στερολών και αποτελούν φυσικά συστατικά των φυτών. Είναι ουσίες που δεν αποδίδουν ενέργεια κι έτσι δεν συνεισφέρουν στη θερμιδική πρόσληψη του οργανισμού.

Πολλές όμως έρευνες έχουν δείξει ότι η πρόσληψη επαρκών ποσοτήτων φυτοστερολών οδηγεί στη μείωση των επιπέδων ολικής χοληστερόλης στο αίμα. Αυτό συμβαίνει είτε με τη μείωση της εντερικής απορρόφησης της χοληστερόλης που προσλαμβάνεται από την τροφή είτε με αλλαγές στον μεταβολισμό της χοληστερόλης στα εντερικά κύτταρα.

Αυξάνουν τη φυσική άμυνα του οργανισμού προς τις ασθένειες ενώ διαθέτουν αντισηπτικές ιδιότητες, ενάντια σε φλεγμονές και λοιμώξεις (J Nutr. 2006). Μία έρευνα σχετικά με τη θεραπευτική αξία των κερασιών υποστηρίζει ότι ο χυμός τους αποτελεί ένα ισχυρό αντιβακτηριακό παράγοντα ενάντια στην τερηδόνα των δοντιών.

Πιο συγκεκριμένα, διαπιστώθηκε ότι ο χυμός κερασιών καταστέλλει κατά 89% τη δραστηριότητα των ενζύμων εκείνων που οδηγούν στο σχηματισμό πλάκας, δηλαδή, το αρχικό σύμπτωμα της τερηδόνας.

Άλλη μια σημαντική δράση των κερασιών είναι η εξής: Μειώνουν αισθητά την πνευματική κόπωση, και είναι ιδιαίτερα χρήσιμα για τους μαθητές σε περιόδους εξετάσεων, στο τέλος της σχολικής χρονιάς, όπου υπάρχουν σε αφθονία. Αντίστοιχη δράση έχουν και στη σωματική κόπωση κυρίως λόγω της τέφρας των μεταλλικών αλάτων που περίεχουν, αυξάνοντας τα αλκαλικά αποθέματα του οργανισμού (Br J Sports Med. 2006)

Τα κεράσια γενικά έχουν γεύση γλυκιά, όξινη και στυφή και έχουν θερμαντική δράση στον οργανισμό. Ενδείκνυνται στην αναιμία, κυρίως λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς τους σε σίδηρο καθώς προάγουν την αιμοποίηση. Επίσης, είναι πολύτιμα και σε αυτούς που παρακολουθούν μια δίαιτα αδυνατίσματος, γιατί οι υδατάνθρακες, που περιέχουν, ικανοποιούν την αίσθηση του γλυκού, χωρίς να προσδίδουν πολλές θερμίδες.

Ταυτόχρονα, δρουν αποτοξινωτικά, για το ήπαρ, τη χολή, τους αδένες και γενικότερα τον οργανισμό. Ακόμη, ευνοούν την καλή λειτουργία του ουροποιητικού συστήματος, ενώ είναι διουρητικά και χωνευτικά. Πολλοί μάλιστα συνηθίζουν να κρατάνε τα κοτσάνια των κερασιών και να τα χρησιμοποιούν το χειμώνα για την παρασκευή διουρητικών ροφημάτων.

Επίσης, ευνοούν την καλή λειτουργικότητα του εντέρου, ενώ δρουν ως καθαρτικά και ως υπακτικά, κυρίως λόγω των φυτικών ινών και των οργανικών οξέων που περιέχουν. Επιπρόσθετα, λόγω των μεταλλικών αλάτων και ιχνοστοιχείων που περιέχουν, δρουν, ανακουφιστικά σε ρευματικούς πόνους και την ουρική αρθρίτιδα (J Nutr. 2003).

Τέλος, τα κεράσια είναι ιδιαίτερα πλούσια σε κάποιες φυτικές χημικές ουσίες που ονομάζονται ανθοκυανίνες οι οποίες τους δίνουν και το χαρακτηριστικό κόκκινο χρώμα. Μια πρώτη δράση των ανθοκυανίδων είναι η εξουδετέρωση καρκινογόνων ουσιών.

Επίσης, σε άλλες μελέτες (University of Michigan) βρέθηκε ότι αυξάνουν κατά 50% την παραγωγή ινσουλίνης από τα κύτταρα του παγκρέατος. Επομένως η κατανάλωση κερασιών πιθανόν να βοηθά εκτός από την πρόληψη του καρκίνου και στην πρόληψη του σακχαρώδη διαβήτη. Πιο συγκεκριμένα, οι ανθοκυανίνες, λόγω αυξημένης έκκρισης ινσουλίνης θα μπορούσαν να προδίδουν ένα καλύτερο γλυκαιμικό έλεγχο αποτρέποντας την υπερ- ή υπό-γλυκαιμία και κατά συνέπεια το διαβήτη.

Προτεινόμενος τρόπος κατανάλωσης

Έχουν σχήμα σφαιρικό και η φλούδα τους είναι λεία και γυαλιστερή. Είναι μικρά σε μέγεθος και το χρώμα τους είναι διαφορετικό ανάλογα με την ποικιλία. Αναζητήστε κεράσια τα οποία δεν είναι γδαρμένα, παραμορφωμένα, μουχλιασμένα ή ζαρωμένα.

Αγοράστε μόνο ό,τι θέλετε να καταναλώσετε τις αμέσως επόμενες ημέρες. Για να κρατήσετε τα κεράσια φρέσκα τοποθετήστε τα στη συντήρηση του ψυγείου. Η συντήρηση έχει περισσότερη υγρασία από το υπόλοιπο ψυγείο και θα βοηθήσει τα κεράσια να διατηρηθούν φρέσκα για μεγαλύτερο χρόνο. Προτού τα καταναλώσετε πρέπει να τα πλύνετε με άφθονο ζεστό νερό.

Προτεινόμενος τρόπος συντήρησης

Γνωρίζουμε ότι κατά την περίοδο της ωρίμανσης αυξάνονται οι υδατάνθρακες μέσα στο φρούτο από 7% έως 10% στο 16% με 18% ενώ συγχρόνως μειώνεται η περιεκτικότητά του σε νερό. To κεράσι ευτυχώς κατάφερε να γλιτώσει από τα βιολογικά βελτιωτικά και χημικά και να παραμείνει πιστό στην φυσική του πορεία: να ωριμάζει, δηλαδή μόνο το καλοκαίρι, επιτρέποντας να το δοκιμάζουμε μόνο μερικές εβδομάδες ετησίως.

Προτεινόμενος τρόπος μαγειρέματος

Τα κεράσια τρώγονται κυρίως σαν φρέσκα φρούτα. Υπάρχουν και κονσερβοποιημένα, και χρησιμοποιούνται για την κατασκευή γλυκών, ενώ συνδυάζονται ωραία σε γλυκά τύπου τούρτας και τάρτας. Χρησιμοποιούνται επίσης, ως γλυκά του κουταλιού τα οποία γίνονται από όλες τις ποικιλίες. Τα κουκούτσια, χρησιμοποιούνται για να δίνουν άρωμα στο ‘μπράντυ’. Τέλος, από τα μαύρα πικρά κεράσια απολαμβάνουμε το Kirsch, το Cherry Brandy, και διάφορα άλλα ποτά.

http://www.iatronet.gr

Υλικά

• 1 κιλό πατάτες (καθαρισμένες και κομμένες σε τέταρτα)
• 1/2 κιλό picadillο
• 1 φλιτζ. τριμμένη φρυγανιά
• 4 αυγά (ξεχωριστά οι κρόκοι από τα απράδια)
• Λάδι για τηγάνισμα
• 1 κ.σ. αλάτι

Προετοιμασία

1. Βράζουμε τις πατάτες σε αλατισμένο νερό μέχρι να μαλακώσουν και τις αφήνουμε να κρυώσουν.
2. Τις βάζουμε σε ένα μπολ, προσθέτουμε τους κρόκους και  λιώνουμε τις πατάτες να γίνουν πουρές.
3. Παίρνουμε ένα κομμάτι από τον πουρέ και πλάθουμε μία μπάλα, στη συνέχεια πιέζουμε την μία άκρη ώστε να δώσουμε σχήμα σαν μπολ και γεμίζουμε με picadillo, κλείνουμε ξανά τη ζύμη και δίνουμε σχήμα μπάλας, επαναλαμβάνουμε μέχρι να τελειώσει ο πουρές.
4. Χτυπάμε τα ασπράδια για ένα λεπτό.
5. Περνάμε τις πατάτες πρώτα από τα ασπράδια και μετά από την τριμμένη φρυγανιά (ίσως χρειαστούν διπλό πέρασμα)
6. Τηγανίζουμε σε μπόλικο καυτό λάδι μέχρι να πάρουν ένα καφέ – χρυσό χρώμα.
7. Αφήνουμε σε απορροφητικό χαρτί  για 2 λεπτά να τραβήξει τα λάδια και σερβίρουμε.

Δείτε και άλλες συνταγές της Κουβανέζικης κουζίνας

Διατροφή και Υγεία

Ας ξεκινήσει καθένας μας διερωτόμενος, τι είναι διατροφή; Τι είναι διατροφή για εκείνον, διατροφή σαν όρος και διατροφή σαν πράξη.
Και, σαν πράξη, η διατροφή είναι ενεργητική ή παθητική; Διατροφή είναι μόνο ό,τι τρώμε, ή και ό,τι πίνουμε; Διατροφή είναι μόνο ό,τι δέχεται το στομάχι μας προς επεξεργασία, ή και ότι άλλο προσλαμβάνει και έχει ανάγκη ο οργανισμός μας προκειμένου να διατηρηθεί στη ζωή και να εκτελέσει τις λειτουργίες του με τον καλύτερο δυνατό τρόπο;
Θα μπορούσαμε κάτω από αυτό το πρίσμα, να θεωρήσουμε διατροφή τον αέρα που αναπνέουμε, τον ύπνο και την ξεκούραση;
Πόσο επιλέγουμε το είδος της διατροφής μας, την ποιότητα του ύπνου μας, την καθαρότητα του αέρα που αναπνέουμε και την αγνότητα των τροφών μας;
Υπάρχει η άποψη που λέει πως “είμαστε ό,τι τρώμε”. Έχει ειπωθεί και παραφραστεί με πολλούς τρόπους και για σειρά δραστηριοτήτων (μας). “Είμαστε ό,τι ψωνίζουμε”, “είμαστε ό,τι σκεπτόμαστε”, “είμαστε ό,τι νοιώθουμε!”, κι ένα σωρό άλλα… Μήπως, τελικά, είμαστε ΟΛΑ αυτά, και ίσως, και πολλά περισσότερα από αυτά που νομίζουμε;
Πόσο γνωρίζουμε τι είμαστε και πόσο ενεργητικά (καθ-)ορίζουμε αυτό που είμαστε? Κι αν το προσπαθούμε, με ποιούς τρόπους το επιδιώκουμε και προς ποια κατεύθυνση;
Μήπως, συνειδητά ή μη, επιλέγουμε αυτό που είμαστε ΚΑΙ με τη διατροφή μας;
Όπως σε κάθε εκδήλωση της ύπαρξης και της ταυτότητάς μας, έτσι και στη διατροφή (μας) καλούμαστε να δηλώσουμε τη θέση μας’ να δηλώσουμε το ποιοί είμαστε. Για αυτό και η διατροφή (μας) αποτελεί σαφή δήλωση ταυτότητας και στάσης ζωής.
Το ότι “είμαστε ό,τι τρώμε” αναφέρεται στην ψυχοσύνθεση και στον διαμορφωμένο βαθμό αυτογνωσίας (γνώσης και εμπειρίας, δηλαδή) που έχει καθένας μας.
Αναφέρεται στον τρόπο που “επιλέγω να ζω” και να σχετίζομαι με τον εαυτό (μου) και τους γύρω.
Η διατροφή είναι σχέση. Για αυτό και χρειάζεται να ορίζεται, να καλλιεργείται και να εξελίσσεται.
Είναι σχέση με τον εαυτό (μας), τους γύρω (μας), το περιβάλλον, την κοινωνία, και τον κόσμο στο σύνολό του.
Ο σύγχρονος Δυτικός άνθρωπος έχει μία στρευλή σχέση με τη δια-τροφή (του). Διαθέτει ελάχιστο χρόνο στον εαυτό του λόγω της διάσπαση του ανάμεσα σε ρόλους, υποχρεώσεις, ασχολίες και δραστηριότητες, για αυτό και αφιερώνει ακόμη λιγότερο χρόνο στη διατροφή του.
Η τροφή πλέον έχει αλλάξει ρόλο’ “χαρακτήρα”. Τρώει από τον χρόνο μας! Άρα, η δια-τροφή έχει γίνει “εχθρός” (με ή χωρίς εισαγωγικά).
Το “βάρος” έχει γίνει το μόνιμο πρόβλημα του σύγχρονου Δυτικού ανθρώπου και η απαλλαγή από αυτό ένα μόνιμο άγχος’ ένα… βάρος!
Κιλά, υποχρεώσεις, οφειλές, άγχη, ενοχές, απόγνωση, απομόνωση, αποξένωση, μοναξιά κι ένα σωρό άλλα “βαραίνουν” και “ορίζουν” πλέον τη ζωή (μας). Μέσα σε όλα αυτά, και το φαγητό!
Έχουμε αναρωτηθεί ποτέ γιατί όταν “χάνουμε” κιλά είμαστε ευτυχισμένοι ενώ όταν χάνουμε ο,τιδήποτε άλλο, χρήματα, χρόνο, μαλλιά… μας πιάνει θυμός, λύπη και αγωνία;
Μήπως αυτή μας η τοποθέτηση απέναντι στο σωματικό βάρος δηλώνει τον τρόπο που βλέπουμε τη σχέση μας με τον εαυτό μας και τη ζωή μας, και τον ρόλο μας απέναντί τους;
Μήπως αυτή η μόνιμη αγωνία και αγώνας αποτελούν καμπανάκι (αν όχι, καμπάνα) για το ότι “κάτι δεν πάει καλά” ‘ “κάτι πρέπει ν’ αλλάξει”.
Οι Αμερικανοί (και δεν είναι τυχαίο!) λένε “It’s not what you eat but what’s eating you!”.
Μεταφράζω και αποδίδω ελεύθερα: “Δεν είναι τόσο το τί τρως αλλά το ΓΙΑΤΙ σε τρώει”!
Εμείς, πάλι, συνηθίζουμε να λέμε “μωρέ, και πέτρες τρώω’ δεν παθαίνω τίποτα!”, ή “μου έκατσε πέτρα στο στομάχι!”.
Τα παραπάνω δείχνουν μία σχέση με τη δια-τροφή που δεν έχει να κάνει μόνο με την… τροφή.
Δεν υπάρχει ιδανική διατροφή, αλλά ιδανικές (εσωτερικές) συνθήκες διατροφής.
Τίποτε δεν “κάνει καλό” όταν η ψυχή μας άλλα ζητάει. Και το φαγητό είναι επιθυμία ψυχής.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως σε όλους του πολιτισμούς, σε όλες τις χρονικές στιγμές, η διατροφή ήταν και παραμένει τρόπος θεραπείας!
Κώδικες και πλαίσια που έχουν διαμορφωθεί και διατυπωθεί τόσο από τα θρησκευτικά δόγματα (νηστείες, αποχές, ραμαζάνι..) όσο και από την επιστήμη (δίαιτες, “διατροφή”…) τίποτε άλλο δεν δηλώνουν πέρα από τον καθοριστικό ρόλο της διατροφής και της ενεργητικής συμμετοχής του καθενός μας στο εσωτερικό, βιολογικό και ψυχοσυναισθηματικό του γίγνεσθαι.
Αποτελούν προσπάθειες να μας φέρουν σε επαφή με το “τί” ζητάμε (από τη διατροφή μας) και “γιατί”! Θεραπεία? Άφεση αμαρτιών? Αποτοξίνωση? Ασκητισμό; ……
Δια-τρέφομαι για να χάσω βάρος; Για να αποκτήσω μυϊκή μάζα; Για να δυναμώσω; Για να ευχαριστήσω τη μητέρα μου/σύζυγό μου/σύντροφό μου/οικοδέσποινα…..; Γιατί πλήττω; Γιατί έχω συναισθηματικό κενό; Γιατί έχω λιγούρες; Για να απολαύσω τη διαδικασία; Για να τα πω με τους φίλους μου; Για να βγάλω την υποχρέωση; Για να βρεθώ με τον εαυτό μου; Για να προσφέρω στον εαυτό μου γευστική απόλαυση και ψυχική ανάταση μέσω της γεύσης; …..
Συμπληρώστε τη λίστα με όσους λόγους σας έρχονται στο μυαλό, είτε γιατί (σας) δίνουν άλλοθι είτε γιατί αποτελούν πραγματικότητα. Έτσι θα φτάσετε στην καρδιά του “γιατί”. Άρα, και στη βάση της σχέσης (σας) με τη δια-τροφή.
Καθένας μας έχει μία “προσωπική” άποψη για τη διατροφή, η οποία έχει διαμορφωθεί τόσο από την προσωπική του σχέση με αυτή, όσο και από τις αναφορές που “κουβαλά” ως καταγραφές και πεποιθήσεις, άτυπες, συνειδητές ή και ασυνείδητες.
Είναι καιρός, οι “άτυπες” και “ασυνείδητες” καταγραφές, μαζί με τις συνειδητές και τις “εκ πεποιθήσεως” να επανεξεταστούν και να γίνουν αντικείμενο παρατήρησης και εμβάθυνσης, ώστε να μπορέσουμε να φτάσουμε σε συνειδητά επιλεγμένες, άρα και ελεγχόμενες, καταστάσεις ύπαρξης και τρόπου ζωής.

Νίκος Βάλβης

Ρέικι Master/Teacher και Ολιστικός Θεραπευτής.
  ειδίκευση σε Ολιστική Μάλαξη και σε άλλα είδη θεραπευτικού μασάζ, Ολιστικούς τρόπους ευεξίας, αυτοβελτίωσης και ευζωίας.

[email protected]

Ανακατέψτε όλα τα υλικά και έχετε μία απλή αλλά πεντανόστιμη κουβανέζικη σαλάτα!

• 5 – 6 φύλλα μαρούλι κομμένα με τα χέρια σε μικρά κομμάτια
• 2 φλιτζ. ανανάς κομμένος σε κύβους
• 1 μεγάλο αβοκάντο κομμένο πρώτα στη μέση και μετά σε φέτες  (μόλις καθαρίσουμε το αβοκάντο στάζουμε λίγο χυμό από λεμόνι στην επιφάνεια του για να μην μαυρίσει)
• ελαιόλαδο
• ξύδι
• αλάτι – πιπέρι
  

Η αύξηση των ενδείξεων που αποδεικνύουν την σημαντική επίδραση της διατροφής στην υγεία και την μακροζωία αυξάνει τον αριθμό των ανθρώπων που αναρωτιούνται: το ανθρώπινο σώμα είναι φτιαγμένο για την χορτοφαγία ή την κατανάλωση του κρέατος; Για ν’ απαντήσουμε σ’ αυτήν την ερώτηση πρέπει να λάβουμε υπόψην δύο παράγοντες: την ανατομία του ανθρώπινου σώματος και τα φυσικά αποτελέσματα της κατανάλωσης του κρέατος. Επειδή η πράξη της τροφής αρχίζει με τα χέρια και το στόμα, ας δούμε τι μας αποκαλύπτει η ανατομία αυτών των μελών του σώματος. Τα δόντια του ανθρώπου, όπως τα δόντια όλων των χορτοφάγων, είναι φτιαγμένα για να κόβουν και να μασούν χορτοφαγικές ουσίες. Οι άνθρωποι δεν έχουν μπροστινά μυτερά δόντια, τυπικά για τα σαρκοφάγα, για να κόβουν και να μασούν το κρέας. Γενικά, τα σαρκοφάγα ζώα καταπίνουν την τροφή χωρίσ να τη μασήσουν. Γι’ αυτό, δεν χρειάζεται να ακονίσουν τα δόντια τους ή να κουνήσουν αργά το σαγόνι. Επίσης, το ανθρώπινο χέρι, χωρίς αιχμηρά νύχια, με τον αντίχειρα να αντιτάσσεται στα άλλα δάκτυλα, έχει μεγαλύτερη τάση να συλλέγει φρούτα και χορταρικά παρά να σκοτώνει.

Πως πραγματοποιείται η χώνευση του κρέατος

Οταν φτάσει στο στομάχι, το κρέας έχει ανάγκη για να χωνευτεί, την έκκριση γαστρικών υγρών πλουσίων σε υδροχλωρικό οξύ. Το στομάχι του ανθρώπου και των φυτοφάγων ζώων, παράγει οξέα είκοσι φορές λιγότερο ισχυρά από εκείνα των σαρκοφάγων. Μια άλλη ουσιώδης διαφορά ανάμεσα στον σαρκοφάγο και τον χορτοφάγο παρουσιάζεται στο εντερικό σύστημα με το οποίο πραγματοποιείται το τελευταίο μέρος της χώνευσης, όταν τα θρεπτικά συστατικά μεταφέρονται στο αίμα. Ενα κομμάτι κρέας δεν είναι παρά ένα κομμάτι νεκρού σώματος του οποίου η σήψη δημιουργεί δηλητηριώδη απορρίμματα στο εσωτερικό του σώματος: πρέπει επομένως να πραγματοποιηθεί γρήγορα.Οι σαρκοφάγοι έχουν τροφικούς σωλήνες τρεις φορές μακρύτερους από το μάκρος του σώματός τους, ενώ ο άνθρωπος και τα φυτοφάγα ζώα έχουν τροφικούς σωλήνες δώδεκα φορές μακρύτερους από το μάκρος του σώματός τους. Αυτό σημαίνει πως ο άνθρωπος κρατά το κρέας πολύ περισσότερο, με αποτέλεσμα να παράγονται πολλά τοξικά στοιχεία. Ενα από τα όργανα που προσβάλλονται ιδιαίτερα από αυτές τις τοξίνες είναι το νεφρό, ζωτικό όργανο που αφαιρεί τα απόβλητα από το αίμα. Απορροφά υπερβολική ποσότητα δηλητηριωδών ουσιών που παράγονται με την κατανάλωση του κρέατος. Ακόμη και αυτός που δεν καταναλώνει κρέας συχνά εμφανίζει νεφρά τρεις φορές χειρότερα από τα νεφρά των χορτοφάγων. Τα νεφρά ενός νέου ατόμου μπορούν να ανταπεξέλθουν σε μια τέτοια κατάσταση, αλλά με τη πάροδο του χρόνου αυξάνονται αξιοσημείωτα οι διαταραχές και οι νεφρικές παθήσεις. Καρδιακές διαταραχές Μιαν άλλη ένδειξη της αφύσικης κατάσταςης που δημιουργεί η κατανάλωση του κρέατος φανερώνει η ανικανότητα του ανθρώπινου σώματος να αντιμετωπίσει την υπερβολική δόση ζωϊκών λιπαρών που περιέχουν τα φαγητά. Τα σαρκοφάγα ζώα μπορούν να μεταβάλλουν σχεδόν απεριόριστη ποσότητα χοληστερόλης και λιπαρών, χωρίς αρνητικά αποτελέσματα. Εχουν πραγματοποιηθεί πειράματα στους σκύλους: για μια περίοδο δύο χρόνων πρόσθεταν ελάχιστη ποσότητα ζωϊκών λιπαρών στην καθημερινή διατροφή τους κι αυτό δεν επηρέασε καθόλου το ποσοστό της χοληστερόλης. Από την άλλη μεριά, τα χορτοφάγα ζώα έχουν περιορισμένη ικανότητα επεξεργασίας της χοληστερόλης και των κορεσμένων λιπαρών, αν αυτή η ποσότητα υπερβαίνει την ποσότητα που απαιτεί το σώμα τους. Η υπερβολική συσσώρευση, για πολλά χρόνια, έχει ως αποτέλεσμα την εναπόθεση λίπους (πλάκες) στις πλευρές των αρτηριών που δημιουργούν σκλήρυνση, γνωστή ως αρτηριοσκλήρωση. Επειδή τα αποθέματα λίπους εμποδίζουν την φυσιολογική ροή του αίματος στην καρδιά, η πιθανότητα των καρδιακών κρίσεων, της αποπληξίας και των θρόμβων του αίματος αυξάνεται. Το 1961, ο Αμερικανικός Ιατρικός σύλλογος δήλωσε πως το 97% των καρδιακών ασθενειών, που προκαλούν περισσότερους από τους μισούς θανάτους στις Ηνωμένες Πολιτείες, μπορούν να προληφθούν με μια χορτοφαγική δίαιτα . Αυτά τα πορίσματα ενισχύονται από μια έκθεση της Αμερικανικής Καρδιακής Ενωσης που δηλώνει: « Εκτεταμένες έρευνες σε πληθυσμούς που ακολουθούν μια καθορισμένη διατροφή και πάσχουν σε υψηλό ποσοστό από ασθένειες στην στεφανιαία, δίνουν ενδείξεις πως η επικρατούσα αιτία αυτών των ασθενειών είναι μια διατροφή υπερβολικά πλούσια σε λιπαρά. ». Επίσης, η Εθνική Ακαδημία Επιστημών ανέφερε πρόσφατα πως το υψηλό ποσοστό χοληστερόλης, που συγκεντρώνουν το μεγαλύτερο μέρος των Αμερικανών, είναι η βασική αιτία των ασθενειών της καρδιάς που έφτασαν σε επίπεδο « επιδημίας » στις Ηνωμένες Πολιτείες . Το 1990, το Βρετανικό Ιατρικό Περιοδικό Lancet δημοσίευσε την μελέτη του Dr. Dean Ornish, του Πανεπιστημίου της California. O Dr. Ornish ανακάλυψε πως η χορτοφαγική δίαιτα ανέτρεψε το φράξιμο των αρτηριών σε ασθενείς με σοβαρές καρδιακές ασθένειες .

Καρκίνος

Μια ακόμη απόδειξη πως το εντερικό σύστημα του ανθρώπου δεν είναι κατάλληλο για την χώνευση του κρέατος, δίνουν οι πολλαπλές μελέτες που βρίσκουν μια στενή σχέση ανάμεσα στον καρκίνο του κόλον και μια διατροφή πλούσια σε κρέας . Σ’ αυτήν την περίπτωση, οι αιτίες της ασθένειας οφείλονται στην υψηλή κατανάλωση λιπαρών, στην έλλειψη φυτικών ινών στην διατροφή και στην αργή κυκλοφορία στο κόλον, όπου οι τοξικές ουσίες έχουν χρόνο να δημιουργήσουν μεγάλες ζημιές. Ο Dr. Sharon Fleming του Παραρτήματος Eπιστημών για την Διατροφή του Πανεπιστημίου της California, Berkeley, δήλωσε: « Μια διατροφή πλούσια σε φυτικές ίνες προσφέρει μια σημαντική βοήθεια στον περιορισμό του καρκίνου στο κόλον και το ορθόν. » Από τη άλλη μεριά είναι γνωστό πως το κρέας, όταν χωνεύεται, παράγει μεταβολικά στεροειδή που περιέχουν καρκινογενή στοιχεία.
Το 1990, ο Dr. Walter Willet, που πραγματοποίησε την μεγαλύτερη μελέτη δίαιτας σε σχέση με τον καρκίνο του κόλον, δήλωσε: « Η σωστή ποσότητα του κρέατος που καταναλώνετε πρέπει να είναι μηδέν. » .
Οι αποδείξεις των επιστημονικών μελετών, που δείχνουν την σχέση της σαρκοφαγίας και άλλων μορφών καρκίνου, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Το 1983, η Εθνική Ακαδημία Επιστημών δήλωσε: « …μπορούν να προληφθούν πολλές μορφές κοινού καρκίνου ακολουθώντας μια διατροφή βασισμένη σε χόρτα και δημητριακά, λιγότερο πλούσια σε λιπαρά κρέατος. »
Μερικά εκπληκτικά αποτελέσματα της έρευνας για τον καρκίνο αποκαλύφθηκαν μελετώντας τις νιτροσαμίνες, δηλαδή τα στοιχεία που παράγονται όταν ορισμένα φυσικά στοιχεία που βρίσκονται στην μπύρα, στο κρασί, στο τσάϊ και στον ταμπάκο, έρθουν σε επαφή με χημικά προσθετικά του κρέατος που χρησιμοποιούνται για την συντήρησή του. Ο Αμερικανικός Οργανισμός Τροφής και Ναρκωτικών δήλωσε για τις νιτροσαμίνες: « Μια από τις ισχυρότερες ομάδες καρκινογενών στοιχείων που αποκαλύφθηκε ποτέ … η μελέτη της οποίας προκάλεσε σοβαρές ανησυχίες στους επιστήμονες. » Ο Dr. William Lijinsky του Εθνικού Eργαστηρίου Οαk Rindge πραγματοποίησε διάφορα πειράματα εισάγωντας νιτροσαμίνες στην διατροφή ζώων: Μετά από έξι μήνες, 100% των πειραματόζωων εμφάνισαν όγκους. « Η εκδήλωση καρκινογενών όγκων » δήλωσε « εμφανίστηκε σε κάθε μέρος του σώματος: στον εγκέφαλο, στους πνεύμονες, στο πάγκρεας, στο στομάχι, στο συκώτι και στα έντερα. Τα ζώα βρίσκονται σε άμεσο κίνδυνο. »

Επικίνδυνα προσθετικά στο κρέας

Οι καταναλωτές αγνοούν πως αρκετά χημικά προϊόντα, ιδιαίτερα επικίνδυνα, βρίσκονται στο κρέας και τα προϊόντα του κρέατος. Tο βιβλίο « Δηλητήριο στο σώμα σου » των Gary και Steven Null περιγράφει τις τελευταίες τεχνικές που χρησιμοποιούν οι βιομηχανίες τροφών: « Κρατούν τα ζώα ζωντανά και τα παχαίνουν χορηγώντας συνέχεια ηρεμιστικά, ορμόνες, αντιβιοτικά και άλλα ναρκωτικά. Αυτή η μεταχείρηση αρχίζει πριν από τη γέννηση και συνεχίζεται για μεγάλο χρονικό διάστημα ακόμα και μετά τον θάνατο των ζώων. Και φαίνεται πως αυτά τα ναρκωτικά βρίσκονται στο κρέας σας όταν το τρώτε, αφού ο νόμος δεν απαιτεί την καταγγελία τους. »
Μια από αυτές τις ουσίες είναι το diethylstilbestrol (DES), μια ορμόνη που ενώ αποδείχτηκε καρκινογόνα χρησιμοποιείται στην Αμερική τα τελευταία είκοσι χρόνια. Ενώ έχει καταγγελθεί σε τριανταδύο χώρες ως πολύ επικίνδυνη για την υγεία, χρησιμοποιείται από την αμερικανική βιομηχανία του κρέατος, πιθανότατα επειδή ο Οργανισμός για την Τροφή και τα Ναρκωτικά γνωρίζει πως η χρήση αυτής της ορμόνης προσδίδει στους παραγωγούς κρέατος πεντακόσια εκατομμύρια δολλάρια τον χρόνο.
Ενα άλλο γνωστό διεγερτικό είναι το αρσενικό: το 1972 το Αμερικανικό Παράρτημα Γεωργίας (USDA) επαλήθευσε πως η παρουσία αυτού του δηλητηρίου υπερβαίνει τα νομικά όρια στο 15% της εθνικής παραγωγής πουλερικών .
Το νιτρικό και το νιτρώδες νάτριο, χημικές ενώσεις που χρησιμοποιούνται για να επιβραδύνουν την πορεία της σήψης των κρεάτων και άλλων προϊόντων όπως σαλάμια, ζωϊκό λίπος, αλλαντικά και ψάρια, είναι επίσης βλαβερά για την υγεία. Χρησιμοποιούνται για να δώσουν στο κρέας κόκκινο χρώμα, γεγονός που αποδεικνύει πως αυτές οι χημικές ενώσεις έρχονται σε επαφή με τις χρωστικές του αίματος και των μυών. Χωρίς αυτά τα συντηρητικά, το φυσικό καφετί χρώμα του κρέατος θα απομάκρυνε πολλούς καταναλωτές. Δυστυχώς, αυτές οι χημικές ουσίες δεν κάνουν διακρίσεις ανάμεσα στο αίμα ενός πτώματος και σ’αυτό του ζωντανού ανθρώπου, έτσι πολλά άτομα που κατανάλωσαν υπερβολική δόση αυτών των ουσιών βρήκαν τον θάνατο. Ακόμη και μικρές δόσεις είναι βλαβερές, κυρίως για τους νέους και τα μωρά. Γι’ αυτό, η Ειδική Επιτροπή των ΗΠΑ για τα Προσθετικά ςτις Τροφές (FAO) προειδοποίησε: « Το νιτρικό άλας δεν πρέπει να προστίθεται στις τροφές για μωρά. »Ο Α.J. Lehman σημειώνει: «… υπάρχει μια πολύ μικρή διαφορά ανάμεσα στην ποσότητα του νιτρικού άλατος που μπορεί να καταναλωθεί χωρίς να καταστεί βλαβερό και σ’ εκείνη που είναι επικίνδυνη. » Επειδή τα ζώα αναγκάζονται από τους εκτροφείς να ζουν σε φτωχές συνθήκες και σε περιορισμένο χώρο, έχουν ανάγκη μεγάλες δόσεις αντιβιοτικών που, όπως είναι φυσικό, όταν χωνεύονται μαζί με το κρέας, δημιουργούν στο εσωτερικό του ανθρώπινου οργανισμού στοιχεία που αντιστέκονται στα αντιβιοτικά. Η FAO υπολόγισε πως η χρήση της πενικιλλίνης και της τετρακικλίνης προσδίδει στην βιομηχανία κρέατος κέρδη που ανέρχονται τα 1,9 δισεκατομμύρια δολλάρια τον χρόνο, γεγονός που θέτει σε δεύτερη μοίρα την αξιολόξηση αυτών των αντιβιοτικών ως εξαιρετικά επικίνδυνων.
Επίςης, η βίαιη πράξη της ςφαγής δημιουργεί άλλα φυςικά δηλητήρια, ιδιαίτερα δυνατά. Οταν αυτά τα δηλητήρια ενωθούν, δημιουργούν διεγερτικά ή βλαβερές ουςίες (όπως η ουρία και το ουρικό οξύ) που παραμένουν ςτο ςώμα του ζώου και μολύνουν ακόμη περιςςότερο το κρέας που πρόκειται να καταναλωθεί.

Ασθένειες των ζώων

Μαζί με τα χημικά δηλητήρια, το κρέας πολύ συχνά μεταφέρει τις ασθένειες των ζώων που ζουν στριμωγμένα όλα μαζί κάτω από φτωχές συνθήκες υγιεινής, τρέφονται με αφύσικο τρόπο, αντιμετωπίζονται απάνθρωπα και αρρωσταίνουν πολύ συχνότερα από τα άλλα. Τη στιγμή της διαλογής του κρέατος γίνεται επιθεώρηση, αλλά λόγω της πίεσης που ασκούν οι βιομηχανίες και λόγω της έλλειψης χρόνου, το κρέας που διατίθεται στην αγορά είναι συχνά πολύ λιγότερο υγιές από όσο μπορούν να φανταστούν οι καταναλωτές.
Το 1972 η USDA έδωσε στην δημοσιότητα μια αναφορά σχετική με τα σφαγμένα ζώα των οποίων τα άρρωστα μέλη του σώματος είχαν αφαιρεθεί. Γύρω στις 100.000 αγελάδες παρουσίαζαν μορφές καρκίνου στα μάτια και 3.596.302 παρουσίαζαν άρρωστο συκώτι. H κυβέρνηση, όμως, εξακολουθεί να επιτρέπει την πώληση των πουλερικών που έχουν προσβληθεί από την πυογόνο ασθένεια airsacculitis. Το πύον συγκεντρώνεται στους πνεύμονες των πουλερικών και για να τηρηθούν τα ισχύοντα στανταρντ, ο θώρακας τους καθαρίζεται με αναρροφητικούς σωλήνες. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, οι αναρροφητικοί σάκοι αφήνονται κατά μέρος και το πύον έρχεται σε επαφή με το κρέας. Ο Οργανισμός USDA κατηγορήθηκε πολλές φορές από το Γενικό Παράρτημα των ΗΠΑ για αργοπορία στην επιβολή των νόμων που αφορούν την σφαγή των ζώων και για υπερβολική χορήγηση άδειας. Πράγματι σε κατασκευές των εταιριών Swift, Armour, Carnation βρέθηκαν περιττώματα τρωκτικών, κατσαρίδες και βρωμιές (12). Οι επιθεωρητές δικαιολόγησαν αυτή την χαλαρότητα εξηγώντας πως αν οι κανονισμοί γίνουν αυστηρότεροι δεν θα μείνει ανοιχτή ούτε μια εταιρία παραγωγής κρέατος.
Το 1996, στην Αγγλία, εννέα άτομα βρήκαν τον θάνατο από μια ασθένεια του εγκεφάλου, γνωστή ως ασθένεια της τρελής αγελάδας. Τα θύματα ανέπτυξαν την ασθένεια όταν έφαγαν μολυσμένο μπιφτέκι. Αυτό το περιστατικό προκάλεσε πανικό και οδήγησε πολλούς ανθρώπους στην εγκατάλειψη της κατανάλωσης μπιφτεκιού. Επιδημιολόγοι είπαν πως 35.000 άνθρωποι μπορεί να μεταφέρουν την θανατηφόρα ασθένεια

Yγεία και Διατροφή χωρίς κρέας

Πολλές φορές η λέξη « χορτοφαγία » επιφέρει την άμεση και προβλεπόμενη ερώτηση: « Και οι πρωτεΐνες; » Ο χορτοφάγος μπορεί να απαντήσει ρωτώντας: « Και ο ελέφαντας; ο ταύρος; ο ρινόκερος; » Είναι κοινή η αντίληψη πως το κρέας είναι το μονοπώλιο των πρωτεϊνών και πως είναι απαραίτητες πολλές πρωτεΐνες για να είμαστε δυνατοί και υγιείς. Αλλά η αλήθεια είναι διαφορετική: Κατά την χώνευση το μεγαλύτερο μέρος των πρωτεϊνών μετατρέπεται σε αμινοξέα που χρησιμοποιούνται από το σώμα για την ανάπτυξη και την ανανέωση των ιστών. Το σώμα μπορεί να σχηματίσει εικοσιδύο από αυτά τα αμινοξέα, ενώ τα υπόλοιπα οχτώ « σημαντικά » αμινοξέα υπάρχουν σε μεγάλη ποσότητα στα προϊόντα που δεν περιέχουν κρέας. Τα προϊόντα του γάλατος, το σιτάρι, τα φασόλια και τα καρύδια αποτελούνται από πρωτεΐνες. Για παράδειγμα, ένα κομμάτι τυρί, λίγα φυστίκια ή ένα πιάτο φακές περιέχουν περισσότερες πρωτεΐνες από ένα χαμπουργκερ ή μια χοιρινή μπριζόλα. Μια μελέτη του Dr. Fred Stare του Πανεπιστημίου Harvard και του Dr. Mervyn Hardinge του Πανεπιστημίου Loma Linda έδωσε φως στην έρευνα που αφορά τις πρωτεΐνες που παίρνουν οι χορτοφάγοι και εκείνες που καταναλώνουν οι σαρκοφάγοι. Οι δύο επιστήμονες συμπέραναν πως « Και οι δύο ομάδες υπερβαίνουν δύο φορές την βασική ποσότητα των αμινοξέων. Πιο συγκεκριμένα, οι περισσότεροι υπερβαίνουν το όριο με αξιοσημείωτο τρόπο. »
Οι πρωτεΐνες αποτελούν συχνά το 20% της διατροφής πολλών Δυτικών, ποσοστό που υπερβαίνει το διπλάσιο της ποσότητας που συμβουλεύει η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας. Τώρα, αν είναι αλήθεια πως η έλλειψη πρωτεΐνων είναι αιτία αδυναμίας, είναι επίσης αλήθεια πως η υπερβολική ποσότητα πρωτεϊνών, επειδή δεν χρησιμοποιείται από το σώμα, μετατρέπεται σε αζωτούχα κατάλοιπα που κουράζουν τα νεφρά. Οι υδατάνθρακες είναι η βασική πηγή ενέργειας του σώματος, ενώ οι πρωτεΐνες είναι ο ύστατος πόρος ενέργειας. Στην πραγματικότητα, οι υπερβολικές δόσεις πρωτεΐνων μειώνουν την ενέργεια αντί να την αυξήσουν. Σε μια σειρά συγκριτικών δοκιμών που πραγματοποίησε ο Dr. Irving Fisher του Πανεπιστημίου Yale, οι χορτοφάγοι εμφάνισαν στα συγκεκριμένα τεστ, αποτελέσματα πολύ καλύτερα από αυτά των σαρκοφάγων. Συγκεκριμένα, η αύξηση της κατανάλωσης των πρωτεΐνων των μη-χορτοφάγων κατά 20% σημαίνει αύξηση της ενέργειά τους κατά 33%. Αλλες μελέτες επιβεβαίωσαν πως μια κατάλληλη χορτοφαγική δίαιτα προσφέρει τροφή ενεργητικότερη από αυτή του κρέατος. Ακόμη οι Dr. J. Iotekyo και Dr. Kipani του Πανεπιστημίου των Brussels, έδειξαν πως οι χορτοφάγοι μπορούν να εκτελέσουν φυσικές ασκήσεις για μια περίοδο δύο και τρεις φορές μεγαλύτερη από τους σαρκοφάγους πριν κουραστούν, και πως απαιτούν το ένα πέμπτο περίπου του χρόνου που είναι απαραίτητος στους κρεατοφάγους για να ξεκουραστούν.

Παραπομπές

1. “Δίαιτα και στρες των καρδιοαγγειακών ασθενειών”. Περιοδικό της Αμερικάνικης Ιατρικής Ενωσης, 3 Ιουνίου 1961, σελ.806.
2. “Διατροφή και ενοχλήσεις των στεφανιαίων”. Από την διακήρυξη του Συλλόγου για την Τροφή, εξουσιοδοτημένη από τον Κεντρικό Ιατρικό Σύλλογο και την Ενωση Προγραμμάτων του Αμερικανικού Καρδιοϊατρικού συλλόγου, 1973.
3. “Διατροφή και ενοχλήσεις των στεφανιαίων”. Περιοδικό της Αμερικανικής Ιατρικής Ενωσης, τόμος 222, νουμ. 13, 25 Δεκεμβρίου 1972, σελ.1647.
4. Ornish, Dr. Dean, “Πρόγραμμα Ornish για την ανατροπή καρδιακών ασθενειών”. Random House, NY, 1990.
5. Dr. Michael J. Hill, “Μελέτη πάνω στις μεταβολικές ανωμαλίες των διαιτιτικών παραγόντων στην περίπτωση του καρκίνου στον δωδεκαδάκτυλο”. Ερευνες για τον καρκίνο, τόμος 35, νουμ. 11, μέρος 2, Νοέμβριος 1975, σελ.3398-3402, Bandaru S. Reddy, Ph.D. και Ernest L. Wynder, M.D., “Καρκινογένεση του δωδεκαδάκτυλου: στοιχεία περιττωμμάτων με διάφορα ποσοστά περιπτώσεων καρκίνου στο κόλον”. Περιοδικό του Εθνικού Ινστιτούτου Καρκίνου, τόμος 50, 1973, σελ. 1437-1441.
6. Dr. Sharon Fleming, προσωπική αλληλογραφία, 26 Φεβρουαρίου 1981
7. Kolata G., “Tα λιπαρά του κρέατος συνδέονται με τον καρκίνο του κόλον”. New York Times, 13 Δεκεμβρίου, 1990, σελ. 12.
8. Los Angeles Herald Examiner.
9. Από το έργο, “Καρκίνος και άλλες ασθένειες που προκύπτουν από την κατανάλωση του κρέατος”, Blanche Leonardo, Ph.D., 1979, σελ.12.
10. Δήλωση του Dr. William Lijinsky, U.S. House of Representatives”, “Διακανονισμός πάνω στα προσθετικά τροφών και στις επεξεργασμένες ζωϊκές τροφές”. Μάρτιος 1971, σελ. 132
11. “Το αρσενικό στο συκώτι πουλερικών πρέπει να επιθεωρηθεί”. Wall Street Journal, 13 Ιανουαρίου 1972
12. Jean Snyder, “Tι πρέπει να γνωρίζετε για το κρέας που τρώτε”, από το Today’s Health, τόμος.19, Δεκέμβριος 1971, σελ.38-39.
13. Jeffrey Kluger, “U.S. Beef: Μπορεί η ασθένεια της τρελής αγελάδας να χτυπήσει εδώ;” Time Magazine, 27 Ιανουαρίου, 1997.

http://www.prabhupada.org

Δείτε σχετικά άρθρα

Υλικά

• 250 γρ μανιτάρια σαμπινιόν κομμένα σε λεπτές φέτες
• 1/2 κιλό βλήτα & σέσκουλα (πλυμένα και καθαρισμένα)
• 2 καρότα κομμένα σε λεπτές φέτες
• 4 φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα
• 1 ματσάκι άνηθο ψιλοκομμένο
• 2 αυγά ή  1 1/2  κ.σ. κορν φλαουρ
• χυμό από ένα μεγάλο λεμόνι
• 1/3 φλιτζ. ελαιόλαδο
• αλάτι – πιπέρι

Προετοιμασία

1. Σε μία ρηχή και πλατιά κατσαρόλα ζεσταίνουμε το λάδι και σοτάρουμε τα μανιτάρια και τα καρότα για 5 – 7 λεπτά.
2. Ρίχνουμε τα φρέσκα κρεμμυδάκια και το μισό άνηθο, σοτάρουμε για άλλα 2 λεπτά.
3. Βάζουμε τα χόρτα  αλατοπιπερόνουμε και προσθέτουμε 1/2 ποτήρι νερό.
4. Χαμηλώνουμε τη φωτιά και μαγειρεύουμε για περίπου 15 λεπτά
5. Χτυπάμε τα αυγά ή το κορν φλάουρ με το λεμόνι προσθέτοντας λίγο από το ζωμό του φαγητού.
6. κατεβάζουμε τη κατσαρόλα  και ρίχνουμε το αυγολέμονο ή αλευρολέμονο, τον υπόλοιπο άνηθο και κουνάμε τη κατσαρόλα κυκλικά να πάει παντου.
7. Βάζουμε πάλι τη κατσαρόλα στη φωτιά αν έχουμε βάλει αυγολέμονο για 1 λεπτό ,αν έχουμε βάλει αλευρολέμονο για 5 με 6 και το φρικασέ μας είναι έτοιμο.

Δείτε και άλλες συνταγές της Ελληνικής κουζίνας

Φασόλια ξερά με σπανάκι. Παραδοσιακή Κρητική συνταγή.

Σπανακόρυζο (Ελληνική χορτοφαγική κουζίνα)

Ρεβίθια με Μελιτζάνες στο Φούρνο(Ελληνική παραδοσιακή κουζίνα)

Mελιτζάνες στιφάδο (Ελληνική χορτοφαγική κουζίνα)

Υλικά για 4 άτομα

• 1/2 φλιτζ. ψιλοκομμένα χορτοφαγικά λουκάνικα
• 1 1/2 φλιτζ. βρασμένα μαύρα φασόλια ή 1 κονσέρβα
• 2 φλιτζ. βρασμένο άσπρο ρύζι al tente
• 1/2 φλιτζ. ψιλοκομμένο μάνγκo
• 1/2 φλιτζ. κρεμμύδι ψιλοκομμένο
• 3 σκελίδες σκόρδο λιωμένο ή ψιλοκομμένο
• 1/2 φλιτζ. ζεστό νερό
• 1 κ.σ. ρίγανη
• 1/4 κ.γ. τριμμένο κόκκινο πιπέρι
• 3 κ.σ. ελαιόλαδο ή ένα φυτικό λάδι
• 1/3 φλιτζ. ψιλοκομμένο μαϊντανό
• αλάτι – πιπέρι

Προετοιμασία

1. Σοτάρουμε σε ένα τηγάνι τα κρεμμύδια, τα λουκάνικα και το σκόρδο για 4 με 5 λεπτά.
2. Προσθέτουμε τα φασόλια,  το μάνγκο και τα μπαχαρικά, τα περνάμε απ΄το λάδι για 1 – 2 λεπτά και ρίχνουμε το νερό.
3. Μαγειρεύουμε σε χαμηλή φωτιά μέχρι να πιεί το νερό και να δέσει η σάλτσα.
4. Βάζουμε στο πιάτο πρώτα το ρύζι και από πάνω τη σάλτσα με τα φασόλια.

Υλικά

• 1/2 κιλό κολοκυθάκια κομμένα σε φέτες
• 1/2 κιλό μελιτζάνες κομμένα σε φέτες
• 1 κόκκινη πιπεριά κομμένη σε χοντρά κομμάτια
• 1 πράσινη πιπεριά κομμένη σε χοντρά κομμάτια
• 1 καυτερή πιπεριά ψιλοκομμένη και χωρίς σπόρια
• 2 φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα
• 1 κρεμμύδι σε φέτες
• 10 -  12 σκελίδες σκόρδο (τα πλένουμε χωρίς να τα καθαρίσουμε γιατί θα τα μαγειρέψουμε με τη φλούδα)
• 1/2 ματσάκι μαϊντανό ψιλοκομμένο
• Μία χούφτα ντοματίνια κομμένα στη μέση ή 2 ντομάτες μεσαίου μεγέθους κομμένες σε κύβους
• 2/3 φλιτζ. χυμό ντομάτας ή φρέσκια ντομάτα τριμμένη
• 1 ποτήρι του κρασιού λευκό κρασί (καλής ποιότητας)
• 1/2 φλιτζ. νερό
• 1/2 φλιτζ. ελαιόλαδο
• 1 κ.σ. ρίγανη
• 1 κ.γ. θυμάρι
• 1  κ.σ.  ξερό κόλιανδρο
• 1/2 κ.γ. ζάχαρη (αν δεν είναι ώριμες οι ντομάτες Θα χρειαστεί περισσότερη ζάχαρη)
• αλάτι – πιπέρι

Προετοιμασία

1. Βάζουμε όλα τα υλικά σε μία λεκάνη και τα ανακατεύουμε  καλά.
2. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο για περίπου μία ώρα ή μέχρι να ροδίσουν τα λαχανικά

ΤΙPS

• Τα σκόρδα γίνονται πολύ νόστιμα όταν μαγειρεύονται με τη φλούδα!
• Αν περισσέψει φαγητό την επόμενη μέρα, μπορούμε να βράσουμε σπαγγέτι, σε ένα τηγάνι ζεσταίνουμε το χθεσινό φαγητό μαζί με λίγα ντοματίνια, προσθέτουμε τα σπαγγέτι και λίγη μοτσαρέλα ή vegan μοτσαρέλα κομμένη σε μικρά κομμάτια ,ανακατεύουμε καλά και έχουμε ένα γευστικότατο αποτέλεσμα!!

Υλικά

Φύλλο

• 1/2 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• 5 γρ. φρέσκια μαγιά
• 1/2  σφηνάκι ξύδι
• 1 σφηνάκι ελαιόλαδο
• 1 κ.γ.. αλάτι
• 1/3 κ.γ. άσπρο πιπέρι
• 1 ποτήρι χλιαρό νερό

Γέμιση

• 1/2 κιλό σπανάκι πλυμένο, καθαρισμένο και κομμένο σε μεσσαία κομμάτια
• 300 γρ. φέτα τριμμένη
• 1 μάτσακι φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα
• 1 ματσάκι άνηθο ψιλοκομμένο
• 4 αυγά χτυπημένα
• 1/2 κ.γ. ρίγανη
• 3 κ.σ. σιμιγδάλι
• 2 κ.σ. ελαιόλαδο
• αλάτι – πιπέρι

Προετοιμασία

Φύλλο

1. Διαλύουμε την μαγιά σε λίγο νερό
2. Σε μία λεκανίτσα βάζουμε το αλεύρι, το ξύδι, το ελαιόλαδο και τη μαγιά.
3.  Ζυμώνουμε ρίχνοντας το νερό λίγο λίγο, μέχρι να έχουμε μία αρκετά μαλακή ζύμη που δεν κολλάει στα χέρια .
4. Ρίχνουμε και το αλάτι και ζυμώνουμε μέχρι να ενωθεί με τη ζύμη.
5. Σκεπάζουμε τη ζύμη με μια νωπή πετσέτα και την αφήνουμε να ξεκουραστεί για 1 ώρα.

Γέμιση

1. Σε ένα βαθύ τηγάνι ζεσταίνουμε το λάδι και σοτάρουμε τα μισά κρεμμυδάκια και το σπανάκι μέχρι να βγάλει τα νερά του.
2. Βάζουμε όλα τα υλικά της γέμισης και ανακατεύουμε καλά με τα χέρια.

Σπανακόπιτα

1. Αλευρώνουμε μία επιφάνεια και με ένα πλάστη ανοίγουμε 2 φύλλα λίγο πιο μεγάλα από το ταψί που θα χρησιμοποιήσουμε και στο πάχος που επιθυμούμε.
2. Με ένα πινέλο λαδώνουμε ελαφρά ένα ταψί και στρώνουμε το ένα φύλλο έτσι ώστε να καλύπτει τα τοιχώματα του ταψιού.
3. Απλώνουμε τη γέμιση και στρώνουμε από πανω το δεύτερο φύλλο ενώνοντας τις άκρες με το κάτω φύλλο και διπλώνοντας τες προς τα μέσα.
4. Λαδώνουμε από πάνω με το πινέλο και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 C για περίπου μία ώρα.

TIPS

• Στην σπανακόπιτα μπορούμε να βάλουμε και πράσα ή αντί για άνηθο μάραθο ή και να προσθέσουμε λίγο δυόσμο στη βασική συνταγή.

• Αν θέλουμε να ακολουθήσουμε τον παραδοσιακό τρόπο παρασκευής της σπανακόπιτας, τρίβουμε το σπανάκι με τα χέρια για να βγάλει τα νερά του, όμως επειδή με αυτόν τον τρόπο δεν φεύγουν όλα τα νερά καλό είναι να βάλουμε και λίγο ρύζι ( 1/3 φλιτζ.)για να τα απορροφήσει.

Δείτε και άλλες συνταγές με πίτες

Μπλατσαρίνα ή μπαμπανάτσα. Ηπειρώτικη παραδοσιακή συνταγή

Εναλλακτική Ηπειρώτικη “κρεατόπιτα ” με κιμά σόγιας..!

Kολοκυθόπιτα . Ελληνική παραδοσιακή κουζίνα .

Χορτοπιτάκια με χειροποίητο φύλλο

LIKE US