Μελισσοκόμοι και πολίτες αντιστέκονται στους δολοφόνους Monsanto και Bayer ! Νεώτερες έρευνες επιβεβαίωσαν ότι τα παρασιτοκτόνα επηρεάζουν τις μέλισσες, οδηγώντας ολόκληρο το σμήνος σε κατάρρευση! Τεράστιοι πληθυσμοί μελισσών έχουν εξαφανιστεί μυστηριωδώς σε ολόκληρη τη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη από το 2006, χωρίς όμως οι επιστήμονες να έχουν καταφέρει να εντοπίσουν τα αίτια του φαινομένου της “Διαταραχής Κατάρρευσης Μελισσοσμηνών” (ΔΚΜ). Ωστόσο, καθώς δύο έρευνες είδαν το φως της δημοσιότητας στις αρχές Απρίλη, η ΔΚΜ πλέον συνδέεται ανοιχτά και τεκμηριωμένα, όχι με κάποιου είδους ασθένεια ή παράσιτο, αλλά με τη χρήση νεονικοτινοειδών εντομοκτόνων (το ένα εκ των οποίων είναι η ιμιδακλοπρίδη), η οποία υπήρξε εκτενέστατη κατά τη δεκαετία του ’90.

Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90, όταν και πρωτοεισήχθησαν στην αγορά τα νεονικοτινοειδή εντομοκτόνα, οι μελισσοκόμοι έχουν αναφέρει μεγάλες απώλειες μελισσοσμηνών κατά την περίοδο της άνοιξης. Σαν αποτέλεσμα, τα νεονικοτινοειδή εντομοκτόνα που επικαλύπτουν τους σπόρους και χρησιμοποιούνται παγκοσμίως σε σοδειές καλαμποκιού έχουν εντοπιστεί σαν ο βασικός υπαίτιος για την μείωση των μελισσών. Τη στιγμή που η παραγωγή καλαμποκιού αυξάνεται συστηματικά και το καλαμπόκι επιδιώκουν  -λένε- να αξιοποιηθεί ως ανανεώσιμη πηγή ενέργειας, η μη χρήση αυτών των εντομοκτόνων στα πλαίσια της βιώσιμης γεωργίας είναι ένα καίριο ζήτημα.

Σύμφωνα με μελέτες, η πιθανή (και δυστυχώς, αρκετά υποτιμημένη) έκθεση των μελισσών σε νεονικοτινοειδή εντομοκτόνα (ακόμα και μέσω π.χ. της ατμοσφαιρικής εκπομπής σωματιδίων που περιέχουν το εν λόγω εντομοκτόνο, μετά από γεωτρήσεις), προκάλεσε τεράστια μόλυνση στις μέλισσες και θανατηφόρες επιπτώσεις σε ολόκληρα μελισσοσμήνη.

Το σύνδρομο της κατάρρευσης των μελισσών: Πιο συγκεκριμένα, επιστήμονες της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Harvard κατάφεραν τον περασμένο μήνα να αναπαραστήσουν σε πείραμα τη “Διαταραχή Κατάρρευσης Μελισσοσμηνών” (ΔΚΜ), χορηγώντας απλώς σε αρκετές μέλισσες μικρές δόσεις του γνωστού εντομοκτόνου ιμιδακλοπρίδη.

Παλαιότερες έρευνες έχουν δείξει ότι τα νεονικοτινοειδή εντομοκτόνα, που πλήττουν το κεντρικό νευρικό σύστημα των εντόμων, δεν σκοτώνουν ακαριαία μέλισσες. Ωστόσο, για να εξακριβώσουν τις συνέπειες – ακόμα και πολύ μικρών δόσεων αυτών των εντομοκτόνων – στις δυτικές μέλισσες (Apis mellifera), οι ερευνητές του Harvard χορήγησαν 16 κυψέλες με διαφορετικά επίπεδα ιμιδακλοπρίδης, αφήνοντας τέσσερις κυψέλες άθικτες. Μετά από 12 εβδομάδες, οι μέλισσες σε όλες ανεξαιρέτως τις κυψέλες (ακόμα και σε αυτές που δε χορηγήθηκε η ιμιδακλοπρίδη), ήταν ζωντανές, αν και αυτές που είχαν λάβει μεγαλύτερες δόσεις φαίνονταν εξασθενημένες.

Όμως, στις 23 εβδομάδες όλα είχαν αλλάξει. 15 από τις 16 (ποσοστό 94%) των κυψελών που είχαν πάρει τις μεγαλύτερες ποσότητες ιμιδακλοπρίδης εμφάνισαν καθαρά Διαταραχή Κατάρρευσης Μελισσοσμηνών: οι κυψέλες ήταν ρημαγμένες και σχεδόν άδειες, καθώς όλες οι ενήλικες μέλισσες είχαν εξαφανιστεί, με εξαίρεση την παρουσία νεαρών μελισσών που είχαν επιβιώσει. Οι κυψέλες που έλαβαν τις μεγαλύτερες ποσότητες ιμιδακλοπρίδη ήταν κι αυτές που κατέρρευσαν πρώτες, ενώ η τέσσερις που έμειναν αμόλυντες, ήταν υγιείς. “Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι τα νεονικοτινοειδή θέτουν σε τεράστιο κίνδυνο την επιβίωση των μελισσών στο περιβάλλον”, είπε ο Chensheng (Alex) Lu, καθηγητής του Harvard. “Τα στοιχεία είναι αδιάψευστα: η ιμιδακλοπρίδη είναι πιθανότατα ο υπαίτιος για τη Διαταραχή Κατάρρευσης Μελισσοσμηνών μέσω ενός πολύ ξεχωριστού μηχανισμού, τον οποίον πρώτη αποκάλυψε η έρευνα μας”.

Ποιος είναι αυτός; Το σιρόπι καλαμποκιού με υψηλή περιεκτικότητα σε φρουκτόζη (HFCS), στο οποίο πολλοί μελισσοκόμοι έχουν στραφεί για να ταϊζουν τις μέλισσες τους. Αυτό, σύμφωνα με ερευνητές, δεν είχε αποτελέσει κίνδυνο, βεβαίως, μέχρι το 2004-05, όταν το αμερικανικό καλαμπόκι άρχισε να ψεκάζεται με ιμιδακλοπρίδη. Ένα χρόνο αργότερα, ξέσπασε για πρώτη φορά η ΔΚΜ. Στις ΗΠΑ, τα νεονικοτινοειδή παρασιτοκτόνα καλύπτουν πλέον καλλιέργειες καλαμποκιού, σίτου, σόγιας και βαμβακιού, συνολικής έκτασης 600.000 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων !

Είναι ενδεικτικό, ότι σύμφωνα με τον καθηγητή Lu, δε χρειάζεται περισσότερο από μια μικρή δόση (20 μέρη ανά ) για να οδηγηθούμε σε ΔΚΜ εντός 6 μηνών. Η έρευνα του καθηγητή Lu έπεται δύο άλλων πολύ σημαντικών μελετών που δημοσιεύθηκαν στα μέσα Μαρτίου, οι οποίες επίσης συνδέουν τη ΔΚΜ με νεονικοτινοειδή παρασιτοκτόνα.

Μια βρετανική ερευνητική ομάδα έφερε σε επαφή μέλισσες bombus terrestris με μικρές δόσεις ιμιδακλοπρίδης και τις τοποθέτησε σε ένα κεκλεισμένο φυσικό περιβάλλον, όπου θα μπορούσαν να αναζητήσουν τροφή ελεύθερα. Μετά από έξι εβδομάδες (ένα διάστημα κατά πολύ μικρότερο από τη μελέτη του καθηγητή Lu), η ομάδα ζύγισε τις φωλιές και τις συνέκρινε με αποικίες που δεν είχαν εκτεθεί στην ουσία. Οι μολυσμένες φωλιές ήταν κατά μέσο όρο 8-12% μικρότερες από τις φωλιές που δεν είχαν μολυνθεί, κάτι το οποίο υποδηλώνει ότι οι εκτεθειμένες μέλισσες μάζευαν λιγότερο φαγητό από τις υγιείς. Ωστόσο, ακόμα πιο ανησυχητική ήταν η απώλεια βασιλισσών: οι μολυσμένες αποικίες είχαν παράγει 85% λιγότερες βασίλισσες – δηλαδή περίπου μόλις 1-2 βασίλισσες ανά μελίσσι! Θυμίζεται ότι οι βασίλισσες είναι οι πιο σημαντικές μέλισσες σε μια αποικία, αφού είναι αυτές που αναλαμβάνουν να βρουν νέες αποικίες μετά το χειμώνα, όταν οι υπόλοιπες πεθαίνουν.

Επιπλέον, μια δεύτερη έρευνα που διεξήχθη στη Γαλλία δείχνει ξεκάθαρα πως τα νεονικοτινοειδή παρασιτοκτόνα επηρεάζουν τις μέλισσες, οδηγώντας ολόκληρη τη φωλιά σε κατάρρευση. Ερευνητές κόλλησαν μικροσκοπικά μικροτσίπ σε δυτικές μέλισσες “ελευθέρας βοσκής”, προκειμένου να εντοπίσουν τις κινήσεις τους. Στη συνέχεια, χορήγησαν μικρές δόσεις θειαμεθοξάμης (thiamethoxam), ενός διαφορετικού νεονικοτινοειδούς παρασιτοκτόνου, σε ένα τμήμα των μελισσών. Οι μολυσμένες μέλισσες ήταν δύο με τρεις φορές πιθανότερο να μην γυρίσουν από την αναζήτηση τροφής σε σχέση με τις υγιείς μέλισσες.

Τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι ένα νεονικοτινοειδές παρασιτοκτόνο αποδυναμώνει την ικανότητα προσανατολισμού της μέλισσας και σαν αποτέλεσμα, αντί να επιστρέφει στην κυψέλη, η μέλισσα χάνεται και πεθαίνει. Αυτό εξηγεί γιατί οι κυψέλες, που πλήττονται από τη ΔΚΜ βρίσκονται κενές από μέλισσες – εργάτριες: το παρασιτοκτόνο θεωρητικά επηρεάζει την ικανότητα τους να βρίσκουν το δρόμο για το σπίτι.

“Χρειάστηκε πολύς καιρός για να αντιληφθούν οι επιστήμονες τη σύνδεση ανάμεσα στη ΔΚΜ και στα παρασιτοκτόνα, καθώς αναζητούσαν κάτι που να προκαλούσε ακαριαίο θάνατο και όχι κάτι που να προκαλούσε αργούς θανάτους σε διάστημα αρκετών μηνών”, είπε ο καθηγητής Lu. Επιπλέον, τονίζει ότι η επιστημονική κοινότητα υποτίμησε ότι “η χρονικός ορίζοντας της αυξανόμενης χρήσης των νεονικοτινοειδών συμπίπτει με την μείωση των μελισσοσμηνών”.

Ο κ. Lu τονίζει ότι οι πολιτικοί “πρέπει να εξετάσουν τα αποτελέσματα υποθανατηφόρων δόσεων των παρασιτοκτόνων σε ολόκληρο τον κύκλο ζωής του αντικειμένου υπό εξέταση (σε αυτή την περίπτωση, οι μέλισσες)”. Επισημαίνει επιπλέον ότι η εξάρτηση από ευρήματα LD50 (δηλαδή, μιας θανατηφόρας δόσης που προκαλεί το θάνατο στα μισά από τα δείγματα που εξετάστηκαν) “δεν έχει συνάφεια με το σύγχρονο τοξικό χημικό έλεγχο”. Εν ολίγοις, το ενδιαφέρον πρέπει να στραφεί στις μακροχρόνιες συνέπειες των χημικών στο περιβάλλον και όχι μόνο να επικεντρώνεται στο αν και εφόσον σκοτώνουν ακαριαία τα “πειραματόζωα”, κοροϊδεύοντας, χλευάζοντας και υποτιμώντας μας.

Οι μέλισσες παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο σε ένα ευρύ φάσμα των οικοσυστημάτων ως επικονιαστές.Από την πλευρά τους, παρέχουν τεράστια οικονομικά οφέλη στις ανθρώπινες κοινωνίες, μέσω της παραγωγής μελιού και – ακόμα σημαντικότερα – μέσω της επικονίασης (γονιμοποίησης) ενός μεγάλου μέρους φρούτων, λαχανικών, καρπών και λουλουδιών. Η “εμπορική” αξία των μελισσών μόνο στις ΗΠΑ υπολογίζεται στα 8-12 δισεκατομμύρια δολάρια! Παράλληλα, τα αποτελέσματα της εκτεταμένης χρήσης νεονικοτινοειδών παρασιτοκτόνων έχουν πιθανές επιπτώσεις και στον άνθρωπο, όπως παθήσεις στο ήπαρ και στο νεφρό…

Πρωτοβουλία πολιτών στην Καλιφόρνια για την απαγόρευση των παρασιτοκτόνων της Bayer! : Στις 21 Μαρτίου 2012, οι μελισσοκόμοι έμποροι, μαζί με τις περιβαλλοντικές οργανώσεις Beyond Pesticides («Πέρα από τα Παρασιτοκτόνα»), Center for Food Safety and Pesticide Action Network («Κέντρο του Δικτύου για την Δράση για την Ασφάλεια Τροφίμων και τα Παρασιτοκτόνα») κατέθεσε επείγουσα αγωγή μαζί με την Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος των ΗΠΑ (EPA – Environmental Protection Agency) για να σταματήσει η χρήση ενός παρασιτοκτόνου που συνδέεται με τους μαζικούς θανάτους μελισσών. Η νομική αγωγή, που στοχεύει το νεονικοτινοειδές φυτοφάρμακο κλοθειανιδίνη (clothianidin) της Bayer υποστηρίζεται από ένα εκατομύριο και πλέον υπογραφές πολιτών.

Στην Καλιφόρνια, ο πολιτειακός σύμβουλος Michael Allen από τη Sonoma και ο Γερουσιαστής Mark Leno από το San Francisco εισήγαγαν πρόταση υπέρ της αγωγής, καλώντας Πολιτεία και Ομοσπονδιακό Κράτος να λάβουν δράση για την προστασία των επικονιαστών. Σύμφωνα με δηλώσεις του πρώτου, “…η Βουλή της Καλιφόρνια παροτρύνει την EPA και την Υπηρεσία Διαχείρισης Παρασιτοκτόντων της Καλιφόρνια (California Department of Pesticide Regulation) να παρουσιάσουν ένα ξεκάθαρο πλάνο δράσης για να αντιμετωπιστούν οι κίνδυνοι που προκαλούν τα παρασιστοκτόνα στους επικονιαστές…».

Στις 28 Φεβρουαρίου 2012, υποστηρικτές του Δικτύου Δράσης για τα Παρασιτοκτόνα (PAN – Pesticide Action Network) σε ολόκληρη τη χώρα, εκδήλωσαν δυναμικά τη στήριξη τους στην προστασία των επικονιαστών. Πάνω από 1.700 άτομα προσφέρθηκαν διαδικτυακά να προσφέρουν καταφύγιο σε μέλισσες, με τροφή και νερό, μακριά από τα παρασιτοκτόνα.

Οι μελισσοκόμοι πέτυχαν την απαγόρευση ΓΤΟ στην Πολωνία: Το μεταλλαγμένο καλαμπόκι Mon810 της Monsanto, που είναι γενετικά κατασκευασμένο να παράγει μια μεταλλαγμένη εκδοχή του εντομοκτόνου Bt απαγορεύτηκε στην Πολωνία, μετά από διαμαρτυρίες μελισσοκόμων, που απέδειξαν ότι το καλαμπόκι σκότωνε μέλισσες.

Αν και στο παρελθόν Γαλλία και Γερμανία είχαν θέσει σκληρούς περιορισμούς στη χρήση παρασιτοκτόνων, η Πολωνία είναι η πρώτη χώρα που αναγνωρίζει επίσημα τη σύνδεση ανάμεσα στο μεταλλαγμένο καλαμπόκι της Monsanto και της “Διαταραχής Κατάρρευσης Μελισσοσμηνών – ΔΚΜ” (Colony Collapse Disorder – CCD), που ρημάζει μέλισσες σε ολόκληρο τον κόσμο. Πολλοί αναλυτές πιστεύουν ότι η Monsanto ήξερε τους κινδύνους που ελλοχεύουν για τις μέλισσες από τη χρήση των μεταλλαγμένων της. Η παγκόσμια εταιρία της βιοτεχνολογίας εξαγόρασε πρόσφατα μια εταιρεία ερευνών, που ασχολείται με τη ΔΚΜ, τη Beeologics, στης οποίας τη βοήθεια οι κυβερνητικές αρχές (συμπεριλαμβανομένου του Υπουργείου Γεωργίας των ΗΠΑ), βασίζονταν για να ρίξουν φως στο μυστήριο της εξαφάνισης των μελισσών. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Beeologics είχε ήδη δώσει τα διαπιστευτήρια της στο παρελθόν, με την εκτενή έρευνα της σε μια άλλη “μάστιγα” για τις μέλισσες, τον “Ισραηλίτικο Ιό της Οξείας Παράλυσης”.

Πλέον, η Beeologics, όντας ιδιοκτησία της Monsanto, είναι πλέον εξαιρετικά απίθανο ότι θα συνεχίσει τις έρευνες της, παρότι οι μεταλλαγμένοι σπόροι σχετίζονται με τη ΔΚΜ εδώ και χρόνια. Φυσικά, ο εκπρόσωπος της Monsanto, Kelly Powers διεμήνυσε σε όλους τους τόνους την απρόσκοπτη αφοσίωση της εταιρείας στο αξιοθαύμαστο έργο της Beeologics… Σημαντική δήλωση από μια εταιρεία που ανακηρύχθηκε μια από τις 10 πιο καινοτόμες εταιρείες του περασμένου έτους από το περιοδικό Forbes, θα πει κάποιος…

Όμως, ποιον αλήθεια μπορεί να πείσει ένας γίγαντας της βιοτεχνολογίας, που “επιβραβεύτηκε” ως η “Χειρότερη Εταιρεία του 2011” από το περιοδικό Natural Society, για την “αδιάκοπη προσπάθεια της να διακινδυνεύσει την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον”; Ενώ ευθύνεται για το 90% των μεταλλαγμένων σπόρων που κυκλοφορούν στις ΗΠΑ και παράγουν “φρανκεν-φαγητά”, όπως τα αποκάλεσε το περιοδικό. Η Monsanto έγινε γνωστή για το περίφημο ζιζανιοκτόνο “Roundup”, το οποίο συνδέεται με την καταστροφή του εδάφους, την δημιουργία μεταλλαγμένων, ανθεκτικών “υπερ-χόρτων” και προβλήματα στη δημόσια υγεία !

Δεν θα αναφερθούμε καν, στους αεροψεκασμούς που συστηματικά γίνονται σε ολόκληρο τον πλανήτη. Γιατί … μα για να φέρουν τον πληθυσμό στα μέτρα τους.

http://www.terrapapers.com

Δείτε επίσης:

Η Monsanto Φτιάχνει Ρομποτικές Μέλισσες για Επικονίαση (video)

Λίστα με Μεταλλαγμένα Τρόφιμα [Εταιρείες που Ανήκουν ή Συνεργάζονται με την MONSANTO]

Δείτε Συγκεντρωμένα 10 ‘Αρθρα για τα Μεταλλαγμένα Τρόφιμα

Η κυβέρνηση της Κένυας απαγόρευσε την εισαγωγή όλων των γενετικά τροποποιημένων τροφίμων (γνωστά ως GMO).
Η απαγόρευση που ανακοινώθηκε από την υπουργό δημόσιας υγείας “Beth Mugo” βασίστηκε στην αυξανόμενη ανησυχία για την ασφάλεια των πολιτών από την κατανάλωση μεταλλαγμένων τροφών. Η οδηγία θα τεθεί άμεσα σε ισχύ, αυτή είναι μία ακόμα νίκη έναντι στις εταιρείες τροφίμων που αναπτύσσουν και διανείμουν μεταλλαγμένα προϊόντα σε όλο τον κόσμο καταστρέφοντας τη βιοποικιλότητα και τις ντόπιες παραγωγές.

Μεταλλαγμένα. Αναδημοσίευση εργασίας μαθητών ε’ τάξης από το 2005. 2012, σημερινοί ενήλικες, τι κάνουμε;

Ιδιωτικοποιημένοι σπόροι και στην Ελλάδα…;

Ακούγεται απλό, αλλά η αλήθεια είναι τελείως διαφορετική όπως παραδέχεται και ο κορυφαίος PhD επιστήμονας και πρώην εργαζόμενος της Monsanto “Kirk Azevedo”

“I saw what was really the fraud associated with genetic engineering. My impression, and I think most people’s impression with genetically engineered foods and crops and other things, is that it’s just like putting one gene in there and that one gene is expressed….But in reality, the process of genetic engineering changes the cell in such a way that it’s unknown what the effects are going to be.”

Με λίγα λόγια ή αλλαγή ενός γονιδίου επιφέρει απρόβλεπτες αλλαγές στο προϊόν!!!

Πείτε στον USDA να αφήσει τα μήλα φυσικά γιατί σε λίγο καιρό θα έρθουν τα μεταλλαγμένα και στη χώρα μας χωρίς προηγουμένως να μας ενημερώσει κανείς!!!

Συμπληρώστε την αίτηση

 

Οι γνωστές πλέον σε όλους μας εταιρείες τροφιμών Monsanto, Dow, Dupont/Pioneer, Syngenta και BASF,, έχουν μετατρέψει έναν από τους τελευταίους παράδεισους στη Γη σε πεδίο δοκιμών για την ανάπτυξη μεταλλαγμένων “τροφίμων”. Η εταιρίες με εξασφαλισμένη την ανοχή  πολιτείας και  μεγαλοκτηματιών έχουν αγοράσει ή ενοικιάσει συνολική έκταση 60000 στρεμμάτων όπου και έχουν διεξάγει πάνω από 5000 πειράματα τα τελευταία 20 χρόνια, απελευθερώνοντας καθημερινά στην ατμόσφαιρα πάνω από 70 διαφορετικά χημικά.  Τα αποτελέσματα της μόλυνσης είναι πλέον εμφανή στον αέρα στη Γη και στο νερό.

Η ντοματιά είναι ένα μονοετές φυτό το οποίο μπορεί να φτάσει τα τρία μέτρα ύψος, αρκεί να βρει τις κατάλληλες συνθήκες στήριξης. Έχουν καταγραφεί περισσότερες από 12.000 ποικιλίες από τις οποίες οι περισσότερες δεν υπάρχουν σήμερα και τη θέση τους έχουν πάρει τα υβρίδια της ντομάτας.

Για την καλλιέργεια υπάρχουν δύο τρόποι. Ο πρώτος είναι να αγοράσουμε σπόρους ντομάτας σε φακελάκι και να τους σπείρουμε σε ποτηράκια μιας χρήσεως ή ειδικά κυπελλάκια. Η σπορά γίνεται στις αρχές του Απρίλη σε μέρος που να μην πιάνει κρύο.

Κατά τον Μάιο, δηλαδή μετά από 1 – 2 μήνες θα είναι έτοιμα τα φυτά για μεταφύτευση στην γλάστρα, τη ζαρντινιέρα, ή στο έδαφος. Ο δεύτερος τρόπος είναι να αγοράσουμε έτοιμα τα φυτά για μεταφύτευση. Εάν η μεταφύτευση γίνει στον κήπο μας, πρέπει να έχουν απόσταση τουλάχιστον 40 εκατοστά μεταξύ τους.

Για την παραγωγή του καρπού μπορούμε να αφήσουμε την ντομάτα να έρπει στο χώμα, ή να φτιάξουμε ένα σύστημα στήριξης του φυτού με καλάμια. Με τον δεύτερο τρόπο όσο μεγαλώνει το φυτό πρέπει να στηρίζουμε στο καλάμι το ανεπτυγμένο «κλαδί», ποτίζοντας τακτικά ώστε μην στεγνώνει το χώμα.

Το πότισμα πρέπει να είναι συνεχές μέχρι την εμφάνιση του άνθους. Τότε μειώνουμε τη συχνότητα μέχρι να γίνει η καρπόδεση και όταν δούμε ότι η ντοματιά μας γέμισε με πράσινες ντομάτες, αρχίζουμε πάλι τα τακτικά ποτίσματα.

Όταν οι ντομάτες γίνουν κόκκινες τότε τις κόβουμε σταδιακά και είναι έτοιμες για κατανάλωση. Καλό είναι να μην χρησιμοποιούμε λιπάσματα για να έχουμε 100% καθαρές ντομάτες και να θειαφίζουμε στα φύλλα για να προλαμβάνουμε τυχόν ασθένειες.

Η διατροφική αξία της ντομάτας περιλαμβάνει: Βιταμίνη Α, Β, C, E, B-καροτίνη, κάλιο, μαγνήσιο, σελήνιο, φολικό οξύ, χρώμιο, σίδηρο, χαλκό και μαγγάνιο. Επίσης περιέχει Λυκοπένη, μια αντιοξειδωτική ουσία που συμβάλει στη σωστή λειτουργία της καρδιάς και των αγγείων, μειώνει την χοληστερόλη και έχει αντικαρκινική δράση.

Αν θέλουμε να κρατήσουμε σπόρο από τις ντομάτες μας ώστε να καλλιεργήσουμε νέα φυτά, αφήνουμε 2 καρπούς επάνω για να ωριμάσουν πάρα πολύ. Στη συνέχεια τους βάζουμε στον ήλιο για να στεγνώσουν, αφαιρούμε τους σπόρους και τους αφήνουμε και αυτούς να στεγνώσουν στον ήλιο για

http://www.econews.gr

Δείτε και άλλα Θέματα ανοιχτού κώδικα

Τα τρόφιμα αλλοιώνονται κυρίως από α‘ μικροοργανισμούς και βακτήρια, β’ από έντομα, γ’ από χημικούς παράγοντες: κακή αποθήκευση,έκθεση στο φως, κακή κονσερβοποίηση, φυτοφάρμακα.

α’ Μικροοργανισμοί και βακτήρια.

Η κουζίνα είναι ιδανικός χώρος για να φιλοξενήσει και να χαροποιήσει, όχι μόνο εμάς και την οικογένειά μας, αλλά και πλήθος μικροοργανισμών, που αναπτύσσονται με ευκολία μόλις δημιουργηθεί το κατάλληλο περιβάλλον.

Η πλειοψηφία αυτών των μικροοργανισμών, είναι αβλαβείς για τον άνθρωπο και κάποιες φορές και ωφέλιμη στην παραγωγή εδεσμάτων (ξινόγαλο, γιαούρτι, σουκρούτ, κ.λ.π.). πρέπει όμως να γνωρίζουμε πως να προστατευόμαστε από τις ομάδες των βλαβερών γιατί οι συνέπειες είναι πολλές φορές δυσάρεστες για την υγεία μας.

Τα βακτήρια υπήρχαν από καταβολής κόσμου, συνυπάρχουν με τον άνθρωπο και οι επιστήμονες του Αμερικάνικου προγράμματος “Human Microbione ” HMP κατάφεραν μετά από έρευνες των τελευταίων 5 χρόνων να χαρτογραφήσουν 10.000 είδη μόνο στον ανθρώπινο οργανισμό.

Πολλοί απ’ αυτούς τους μικροοργανισμούς θεωρούνται υπεύθυνοι για πολλές ασθένειες όπως Νόσος του Crown, παχυσαρκία, έλκη του γαστρεντερικού, κ. ά..Το σίγουρα διαπιστωμένο είναι ότι βακτήρια όπως η σαλμονέλα, κάποιοι μύκητες και ιοί δημιουργούν ασθένειες(τύφο, δυσεντερία, ίκτερο, διφθερίτιδα, φυματίωση), δηλητηριάσεις και άλλες ενοχλήσεις στον άνθρωπο, μπορούμε όμως τηρώντας  απλούς όρους υγιεινής να τους αποφύγουμε.

Συνθήκες ζωής και μεταφοράς βακτηρίων.

Τα βακτήρια πολλαπλασιάζονται με διαίρεση των κυττάρων(1-4 φορές /ώρα), ενώ σε ιδανικές συνθήκες(χώρος, υγρασία, θερμοκρασία) είναι δυνατόν να φθάσουν το 1.000.000/ 1 βακτήριο σε 5 ώρες. Η επιμόλυνση μπορεί να γίνει από τα ζώα, τα χέρια, τα μηχανήματα, τα ρούχα, τα δοχεία φύλαξης ακόμα και από μικρά εργαλεία (μαχαίρια κ.λ.π.), έντομα και ποντίκια. Οι ιδανικές συνθήκες για να αναπτυχθούν είναι η θερμοκρασία του ανθρώπινου σώματος, γενικά όμως αναπαράγονται στους  10-50 βαθμούς, ενώ μετά τους 60  τα περισσότερα καταστρέφονται. Το κρύο δεν σταματά την ανάπτυξη τους άρα πρακτικά η ψύξη ή η κατάψυξη απλώς επιβραδύνει ή στη καλύτερη περίπτωση σταματά τον πολλαπλασιασμό τους. Η τροφή των βακτηρίων είναι βασικά τα μη ξινά και υγρά τρόφιμα όπως γάλα, αυγά, προϊόντα ζωικής προέλευσης, παγωτά και κρέμες. Τα ξηρά τρόφιμα αναπτύσσουν δυσκολότερα μικροοργανισμούς.

Τρόποι αντιμετώπισης των βακτηρίων.

Τα  βακτήρια είναι ορατά μόνο με το μικροσκόπιο κι έτσι δεν είναι εύκολο να τα εντοπίσουμε. Μισό δισεκατομμύριο απ’ αυτά ζυγίζουν μόλις 1 χιλιοστό του γραμμαρίου. Γι’ αυτό η πρόληψη, η καθαριότητα και κάποιες φορές η αποστείρωση είναι ο μόνος τρόπος να τ’ αντιμετωπίσουμε.

• Οι υψηλές θερμοκρασίες-βρασμός των προϊόντων, καθαρισμός των εργαλείων ή των χώρων παρασκευής και αποθήκευσης με ατμό – καταστρέφουν τις εστίες αναπαραγωγής των βακτηρίων.
• Το ψήσιμο ή η παστερίωση των τροφίμων είναι ένας άλλος τρόπος καταστροφής παθογόνων μικροοργανισμών.
• Η χρήση επίσης βακτηριοκτόνων καθαριστικών είναι αναγκαία για την καταστροφή τους.
• Η αντιμετώπιση ωστόσο της επιμόλυνσης από παθογόνα βακτήρια στον ανθρώπινο οργανισμό πρέπει να γίνεται με τις κατευθύνσεις του γιατρού.

Τα πιο γνωστά επικίνδυνα βακτήρια είναι:

Η σαλμονέλα: βρίσκεται στο εντερικό σύστημα του ανθρώπου και των ζώων και μεταφέρεται από επιμολυσμένα τρόφιμα ή χέρια ή εργαλεία. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσει τυφοειδή πυρετό. Για την αντιμετώπιση και την αναχαίτιση της σαλμονέλας, μπορεί οι αρχές να διατάξουν το κλείσιμο των χώρων που παρουσιάστηκε , μέχρι την εξουδετέρωσή της. Ο βασικότερος τρόπος προστασίας απ’ αυτήν είναι το πολύ καλό πλύσιμο των προϊόντων ή ο βρασμός.

Οι σταφυλόκοκκοι: οι κύριες εστίες μόλυνσης στον άνθρωπο είναι η μύτη, το στόμα ή οι πληγές . Τα βακτήρια αποβάλλουν τοξίνες οι οποίες είναι υπεύθυνες για τροφικές δηλητηριάσεις, διάρροιες και εμετούς. Η αντιμετώπιση είναι πάλι η καθαριότητα, η αποστείρωση και το βράσιμο των τροφών.

Ο κολοβάκιλος: βρίσκεται στο παχύ έντερο ζώων και ανθρώπων και προκαλεί διάροιες και δηλητηριάσεις. Μπορεί να ανιχθευθεί και στο νερό και πολύ μικρές ποσότητες απ’ αυτόν μπορούν να δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα. Η καθαριότητα και η αποστείρωση είναι ο μόνος τρόπος πρόληψης.

Οι μύκητες- μούχλα: μικροσκοπικά μανιτάρια που αναπτύσσονται εύκολα στα πιο πολλά περιβάλλοντα-υγρά,αλκαλικά, όξινα, πικρά αλλά και σχετικά ξηρά. Η αναπαραγωγή της μούχλας γίνεται από σπόρους που μεταδίδονται εύκολα με τον αέρα. Αποβάλλουν τοξίνεςκαι μπορούν να προκαλέσουν ασθένειες του συκωτιού και του αναπνευστικού. Καταστρέφονται με την υψηλή θερμοκρασία και επιβάλλεται η άμεση απομάκρυνση των μολυσμένων προϊόντων μια και η μετάδοση γίνεται με τον αέρα. Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν και μύκητες (ζυμομήκητες)που χρησιμοποιούμε σε διάφορα παρασκευάσματα όπως π.χ. των τυριών ροκφόρ, γκοργκοντζόλα, καραμπέρ, του γιαουρτιού, διαφόρων ζυμών, κ.λ.π. οι οποίοι όχι μόνο κακό δεν μας κάνουν αλλά θεωρούνται ιδιαίτερα ωφέλιμοι για τη χλωρίδα του εντέρου.

Οι ζυμομήκυτες: στην πλειοψηφία τους είναι αβλαβείς για τον άνθρωπο. Είναι μικροσκοπικά μανιτάρια και παίζουν σημαντικό ρόλο στη ζύμωση παρασκευασμάτων. Υπάρχει περίπτωση να αλλοιώσουν ζαχαρώδη τρόφιμα. Καταστρέφονται με τις υψηλότερες θερμοκρασίες- πάνω από 50 βαθμούς.

Οι ιοί: παρασιτούν σε άλλα κύτταρα και μεταδίδονται από επιμολυσμένα προϊόντα. Δεν πολλαπλασιάζονται πάνω στα τρόφιμα αλλά μπορούν να μεταφερθούν απ’ αυτά. Παθογενείς παράγοντες των ιών μπορούν να προκαλέσουν πολύ σοβαρές ασθένειες όπως πολυομυελίτιδα, ίκτερο, κ.λ.π. Η πρόληψη με την καθαριότητα ή και τον βρασμό είναι οι τρόποι αποφυγής τους.

β’ έντομα

Τα έντομα δεν κάνουν διαχωρισμούς στα διάφορα περιβάλλοντα. Κατσαρίδες,μύγες,  σκουλήκια, κ.λ.π. μπορούν εύκολα να επισκεφθούν ή να δημιουργήσουν τους τόπους αναπαραγωγής τους  σε όλες τις τροφές. Η καλύτερη πρόληψη είναι η σωστή επιλογή των τόπων αποθήκευσης και το συστηματικό πλύσιμο των τροφών.

γ’  Χημικές αλλοιώσεις

• Σε προϊόντα που εκτίθενται στον ήλιο και τη ζέστη- γαλακτοκομικά, έλαια, βούτυρα, κρέμες, μαγειρεμένα και επεξεργασμένα τρόφιμα αλλά και ανεπεξέργαστες τροφές, δημιουργούνται χημικές αλλοιώσεις που κάνουν τα τρόφιμα επικίνδυνα, άρα και απαγορευτικά για χρήση.
• Η κακή κονσερβοποίηση αλλά και η παρατεταμένη φύλαξη των κονσερβών, κάνουν επίσης τη χρήση των τροφίμων επικίνδυνη.
• Τα φυτοφάρμακα είναι ένας άλλος πολύ επικίνδυνος παράγοντας, μια και η χρήση τους πολλές φορές είναι ανεξέλεγκτη. Ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγουμε μεγάλο μέρος απ’ αυτά είναι ο επιμελής τρόπος πλυσίματος και το ξεφλούδισμα σε κάποιες περιπτώσεις . Επειδή παρ’ ότι οι οδηγίες από τους γεωπόνους στους αγρότες , είναι να βγαίνουν τα προϊόντα για κατανάλωση αφού περάσουν συγκεκριμένες μέρες  μετά τα τελευταία ψεκάσματα, πολλά απ’ αυτά φτάνουν στη κουζίνα μας μετά από μόλις 2-3 μέρες, έτσι μπορούμε να τ’ αφήνουμε πριν τα καταναλώσουμε (όσα μπορούμε) για μερικές μέρες σαν επιπρόσθετο τρόπο προφύλαξης απ’ αυτά.

Σε γενικές γραμμές η καλή ατομική υγιεινή, η καθαριότητα στους χώρους παρασκευής και αποθήκευσης, το επιμελές πλύσιμο των τροφίμων και η σωστή επιλογή τους, είναι τα όπλα μας απέναντι στους κινδύνους που υπάρχουν.

Α.Χ.

www.peliti.gr

Codex Alimentarius, το Φθόριο, το Άουσβιτς και η Σύνδεση με τη Monsanto

Τι σχέση εχει ο Codex Alimentarius με τα επίσημα προτύπα τροφίμων, την φθορίωση του νερού μας, με την σίτηση των ανθρώπων, τη γενοκτονία στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς, και την Monsanto, την εταιρεία που είναι υπεύθυνη για την προμήθεια γενετικώς μεταλλαγμένων τροφίμων στον κόσμο, τι κοινό έχουν ολοι αυτοι; Υπάρχει κάποια σύνδεση που συνδέει ολους αυτούς τους φαινομενικά διαφορετικούς οργανισμούς μαζί; Ναι, υπάρχει. Στην πραγματικότητα, είναι τόσο άρρηκτη η σύνδεση που ο διαχωρισμός τους είναι σχεδόν αδύνατος.
Ας ξεκινήσουμε από την αρχή με το Άουσβιτς και να συνδέσουμε τις τελείες.
Άουσβιτς
Το Άουσβιτς ήταν γνωστό ως “το δίκτυο στρατόπεδων συγκέντρωσης και εξόντωσης που είχαν κατασκευαστεί και λειτουργούσαν στην πολωνική περιοχή που είχε προσαρτηθεί από τη ναζιστική Γερμανία κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.Ήταν το μεγαλύτερο από τα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης  ”
Το Άουσβιτς είχε επίσης ένα εργοστάσιο που ονομαζόταν IG Άουσβιτς, που ιδρύθηκε στο Kattowitz στις 7 Απριλίου του 1941, επρόκειτο να είναι το μεγαλύτερο εργοστάσιο χημικών στην Ανατολική Ευρώπη και την ίδια στιγμή ένα δομικό στοιχείο στη διαδικασία του “εκγερμανισμού” της περιοχής.Σύμφωνα με το σχέδιο, οι εγκαταστάσεις παραγωγής χρησιμοποιούνταν για τον εφοδιασμό της αγοράς της Ανατολικής Ευρώπης με πλαστικές ύλες σε καιρό ειρήνης, μετά τη χρήση τους για την εν καιρώ πολέμου παραγωγής. Εκτός από τους γερμανικής καταγωγής ειδικευμένους εργαζομένους και εξαναγκασμένους εργάτες από όλη την Ευρώπη, ενας αυξημένος αριθμός των κρατουμένων από το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς χρησιμοποιήθηκαν για την ανάπτυξη του γιγαντιαίου εργοτάξιου στο Άουσβιτς. Το 1942 η IG Auschwitz έχτισε το δικό της εταιρικό στρατόπεδο συγκέντρωσης, Buna / Monowitz. ( Wollheim Memorial )
Στην πραγματικότητα, η IG Auschwitz σχεδιάστηκε από τη πρώτη κιόλας στιγμή να είναι ένα εξαιρετικά περίπλοκο χημικό εργοστάσιο, παράγοντας, εκτός από Buna, υψηλής απόδοσης καυσίμων σε θείο (περιλαμβάνεται και η βενζίνη αεροπλάνων και μαζούτ για ναυτική χρήση), διάφορα πλαστικά, συνθετικές ίνες, σταθεροποιητές, ρητίνες , μεθανόλη, άζωτο, και τα φαρμακευτικά προϊόντα. ( Wollheim Memorial )

Η IG Farben, η οποία αποτελείτο από την BASF, Bayer, και Hoechst (σήμερα γνωστή ως η Aventis), ηταν η ιδιοκτήτρια του IG  Auschwitz. Ένας άνδρας που ονομάζεται Frits Ter Meer ήταν στο Διοικητικό Συμβούλιο της IG Farben από την ίδρυσή της, και ήταν υπεύθυνος για την IG Auschwitz. Η IG Auschwitz είχε μια άμεση σχέση με το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς, στο μέτρο που χρησιμοποιούσε για καταναγκαστική εργασία τους κρατουμένους να εργαστούν στο εργοστάσιό της, καθώς επίσης και τους χρησιμοποιούσε ως πειραματόζωα .
Κατω από την καθοδήγηση του Frits ter Meers, η IG Farben χρησιμοποίησε ένα πρόγραμμα φθορίωσης για τον έλεγχο του πληθυσμού στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς, σε κάθε συγκεκριμένη περιοχή, μέσω της μαζικής φαρμακευτικής αγωγής στα αποθέματα του πόσιμου νερού. “Με αυτή τη μέθοδο θα μπορούσαν να ελέγξουν τον πληθυσμό σε ολόκληρες περιοχές, μείωση του πληθυσμού με την φαρμακευτική αγωγή φθοριου(fluoride) στο νερό που θα παρήγαγε στειρότητα στις γυναίκες, και ούτω καθεξής. “(ShopUSI )
Ο Frits Ter Meer καταδικάστηκε τελικά στη Νυρεμβέργη με το αδίκημα της λεηλασίας και της δουλείας, αλλά η ποινή του μετριάστηκε και αυτό οφείλεται σε υψηλά ιστάμενους φίλους του.Ο Fritz στη συνέχεια πήγε και έγινε ένας από τους αρχιτέκτονες της Επιτροπής του Codex Alimentarius το 1962.
Ο Codex δημιουργήθηκε από τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO) των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ). Σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα του Codex:
Η Επιτροπή του Codex Alimentarius δημιουργήθηκε το 1963 από τον FAO και τον ΠΟΥ για την ανάπτυξη προτύπων για τα τρόφιμα, τις κατευθυντήριες γραμμές και σχετικά κείμενα όπως κώδικες πρακτικής στο πλαίσιο του κοινου προγράμματος FAO / WHO Food Standards πρόγραμμα. Οι κύριοι στόχοι αυτού του προγράμματος είναι η προστασία της υγείας των καταναλωτών, η διασφάλιση δίκαιων εμπορικών πρακτικών στο εμπόριο τροφίμων, και η προώθηση του συντονισμού όλων των προτύπων για τα τρόφιμα έργο των διεθνών κυβερνητικών και μη κυβερνητικών οργανώσεων. (Codex Alimentarius )
Η Επιτροπή του Codex Alimentarius υλοποιεί τα Πρότυπα με μεικτή επιτροπή εμπειρογνωμόνων FAO / WHO Food Program, σκοπός της οποίας είναι η προστασία της υγείας των καταναλωτών και η διασφάλιση δίκαιων πρακτικών στο εμπόριο τροφίμων. ( Βιολογικά Καταναλωτές )
Με άλλα λόγια, υπό την αιγίδα της “προστασία της δημόσιας υγείας και την διασφάλιση δίκαιων πρακτικών εμπορίου», η μεικτή επιτροπή εμπειρογνωμόνων FAO / WHO του Προγράματος Food Standards υλοποιείται από την Επιτροπή του Codex Alimentarius. Ο FAO και ο ΠΟΥ, βάζει τα πρότυπα, και η Επιτροπή του Κώδικα τα εφαρμόζει. Όλα τα μέλη του ΟΗΕ υποχρεούνται να συμμορφώνονται με αυτά τα πρότυπα.
Έτσι, τι σχέση εχει να κάνει ο Codex με την φθορίωση, και πόσο θα μπορούσε ένα πρόγραμμα μαζικής φθορίωσης να υλοποιηθεί χωρίς τη γνώση ή την συγκατάθεσή μας, στο πλαίσιο κατευθυντήριων γραμμών του Codex;
Η απάντηση είναι -οτι ο WHO έχει ήδη καθορίσει ότι το φθόριο θα πρέπει να συμπεριληφθεί στα τρόφιμά μας και στην παροχή νερού, διότι είναι “αναγκαίο για τη δημόσια υγεία:”
Πολλές χώρες που είναι σήμερα σε μια φάση μετάβασης στην διατροφή δεν έχουν επαρκή έκθεση σε φθόριο. Θα πρέπει να υπάρξει προώθηση επαρκούς έκθεσης στο φθόριο μέσω των κατάλληλων οχημάτων, για παράδειγμα, οικονομικά προσιτές οδοντόκρεμες, το νερό, το αλάτι και το γάλα. Είναι ευθύνη των εθνικών υγειονομικών αρχών να διασφαλίσουν την εφαρμογή των εφικτών προγραμμάτων φθορίου για τη χώρα τους. Έρευνα σχετικά με το αποτέλεσμα των εναλλακτικών κοινοτικών προγραμμάτων φθορίου θα πρέπει να ενθαρρυνθεί.
Εδώ είναι το έγγραφο αναφοράς:
Δίαιτα, Διατροφή, και πρόληψη των χρόνιων παθήσεων PDF

Το 1994 η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, με επιτροπή εμπειρογνωμόνων πρότεινε ένα επίπεδο φθορίου 0,5 με 1,0 mg / L (χιλιοστόγραμμα ανά λίτρο) ( Wikipedia )
Επί του παρόντος, σύμφωνα με την οδηγία του ΠΟΥ για την φθορίωση του νερού, του αλατιού και του γάλατος ποικίλλει από χώρα σε χώρα. Η φθορίωση του νερού έχει εισαχθεί σε διαφορετικό βαθμό σε πολλές χώρες. Προβολή κάθε χώρας ΕΔΩ . Ένα ενδιαφέρον γεγονός που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι το πόσιμο νερό σε οποιοδήποτε μέρος της Γερμανίας δεν περιέχει φθόριο. Είναι απλή σύμπτωση το γεγονός ότι ένας από τους ιδρυτές της Επιτροπής του Codex Alimentarius συνέβη ακριβώς να είναι υπεύθυνος για το πρόγραμμα φθορίωσης του νερού στο Άουσβιτς, και ότι η Γερμανία είναι κατά κάποιον τρόπο απαλλαγμένη από την φθορίωση; Ή, μήπως ξέρουν κάτι που εμείς δεν ξερουμε.

Η παραπλανηση της Δημόσιας Φθορίωσης
Οι περισσότεροι γνωρίζουν ότι το πρόγραμμα φθορίωσης του νερού εισήχθει σε μας σαν την «θεραπεία για τις οδοντικές νόσους” και την θεραπεία για τις κοιλότητες (κουφάλες). Αυτό είναι καθαρή προπαγάνδα και έχει συζητηθεί στα έγγραφα της ίδιας της EPA, η οποία κατατάσει το φθόριο στη λίστα των λοιμωδών ρύπων καθώς και σε αμέτρητες άλλες επαγγελματικές δημοσιεύσεις. Ωστόσο, το πρόγραμμα μαζικής φθορίωσης του νερού συνεχίζεται, με αποτέλεσμα τα τρόφιμα και τα υγρά που χρησιμοποιούν αυτό το μολυσμένο νερό να περιέχουν επίσης φθόριο.
Σύμφωνα με το CDC:
” Το φθοριωμένο νερό διαχέεται σε όλο τον πληθυσμό των κατοίκων των μη φθοριωμένων κοινοτήτων, καταναλώνοντας όλο και περισσότερο τα τρόφιμα και τα ποτά επεξεργασίας και εμφιάλωσης των φθοριωμένων κοινοτήτων. Έτσι, πολλά άτομα που διαμένουν σε μη φθοριωμένες κοινότητες έχουν ωφεληθεί από τις πολιτικές της φθορίωσης “.
Αυτό ονομάζεται “ανάπτυξη της δυνατότητας φθοριώσης.”
Εάν τα τρόφιμα παράγονται με χρήση φθοριωμένου νερού, τότε περιέχουν φθόριο. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να μολύνετε το νερό, και το κύκλωμα των τροφίμων φροντίζει για τα υπόλοιπα.
Ο παρακάτω πίνακας δείχνει πόσο ” συμμόρφωμενές” είναι οι ΗΠΑ: εκατοστιαίο ποσοστο του πληθυσμού των ΗΠΑ σε φθόριο
Και αν κάποιοι από εσάς ακόμη αναρωτιούνται αν ακολουθούμε πραγματικά τις εντολές του Codex, να μην αναρωτιούνται πλέον. Πολλοί δεν το γνωρίζουν αυτό, αλλά ο «Codex» αποτελείται ήδη από 300 περίπου επίσημα πρότυπα για τα τρόφιμα, μερικά από τα οποία έχουν «παγκόσμια δράση», δεδομένου ότι είναι ήδη από το 1966 ( Rath Foundation). Γι ‘αυτό δεν θα πρέπει να έρθει ως μια μεγάλη έκπληξη η ανακάλυψη ότι η φθορίωση είναι ακριβώς μια άλλη πτυχή αυτού του προγράμματος.

Η σύνδεση με την Monsanto, Cargill, BASF, Bayer, και η Aventis (ή IG Farben) είναι όλες σε συνεργασία κάτω από τη σημαία Crop Science (Επιστημονική Σοδειά). Είναι συνεργάτες με διάφορους τρόπους, όπως:
BASF Plant Science και Monsanto επεκτείνουν τη συνεργασία τους για τη μεγιστοποίηση της απόδοσης των καλλιεργειών.
Η Monsanto, και η Bayer συνεργάζονται στην ανοχή για τα ζιζανιοκτόνα
Συγχωνεύσεις και εξαγορές
Monsanto και Cargill συνεργάζονται
Η Monsanto και η Cargill είναι μία 50/50 εταιρική επιχείρηση. Η Monsanto παράγει τους σπόρους, οι οποίοι παράγουν τις καλλιέργειες, και η Cargill παράγει το λίπασμα.
Η Cargill, επίσης, συμβαίνει ακριβώς να είναι υπεύθυνη για το 70-75% των επικίνδυνων αποβλήτων το hydrofluosilicic οξύ που χρησιμοποιείται σε προγράμματα φθορίωσης. ( φθόριο Δίκτυο Δράσης )
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ θεωρεί ότι η βασική χημική σύνθεση του hydrofluosilicic οξύ,ειναι ένατοξικό απόβλητο , και για το φθόριο το ίδιο όταν πετιέται στη παροχή νερού.
Λόγω της προφανής ενδιαφέρουσας πτυχής αυτής της «πολιτικής διάθεσης αποβλήτων», υπήρξε φυσικά αρκετή περιέργεια σχετικά με την ασφάλεια αυτής της πρακτικής στην δημόσια υγεία.Προφανώς, όμως, δεν υπάρχουν μελέτες ασφάλειας για την κυβέρνηση που διατίθενται σήμερα για το fluosilicic οξύ. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η κυβέρνηση στηρίζει την πολιτική της φθορίωσης τους στην υπόθεση ότι δεν υπάρχει χημική διαφορά, μετά την αραίωση στην παροχή νερού, μεταξύ της φαρμακευτικής ποιότητας του φθοριούχου νατριού και του βιομηχανικού οξέος του hydrofluosilicic οξύ. ( Το φθόριο Δίκτυο Δράσης )
Το Όρεγκον, το οποίο είναι πολύ χαμηλά στον κατάλογο φθορίωσης μόνο 19,4% φθορίωση, προσπαθεί να αυξήσει το επίπεδο σημαντικά. Το 2007,με το νομοσχέδιο ΗΒ 3099 ,νομοσχέδιο για τη φθορίωση του νερού, απαιτούσε από τους προμηθευτές νερού της κοινότητας να εξυπηρετήσουν περισσότερα από 10.000 άτομα για μια “άριστη φθοριώση.” Ευτυχώς, δεν πέρασε. Αν περάσει, θα αυξηθουν τα επίπεδα φθορίου στο Όρεγκον κατά 68% . Καλό για την Cargill και την Monsanto, κακό για εμάς.
Λόγοι για να μην φθοριώνεται το νερο
Η ακόλουθη μερική λίστα καταρτίζεται από τον κατάλογο Alert Φθόριο :
Το φθόριο είναι ένα αθροιστικό δηλητήριο.
Χρωμοσωμική βλάβη
Νεφρά
Εγκέφαλος
Aλτσχάιμερ
Αρουραίοι που έλαβαν φθόριο πριν από την γέννηση ανέπτυξαν υπερκινητική συμπεριφορά. Οι δόσεις όταν δινόνταν μετά τη γέννηση έδειξαν μείωση της δραστηριότητας υπο-δραστηριότητα ή το σύνδρομο του “αραχτός του καναπέ” ​​) Μείωση του IQ
Πρόωρη έναρξη της εφηβείας
Επηρεάζει τον θυρεοειδή αδένα
Αρθρίτιδα
Καρκίνος
Υπογονιμότητα
Βλάβη στα οστά – τα κάνει εύθραυστα

Αν κάποιος θέλει το φθόριο, τότε αφήστε τον / την πάρει. Δεν έχω κανένα πρόβλημα με αυτό. Αλλά βίαια να προμηθεύεις αυτό το δηλητήριο σε ένα ανυποψίαστο και απρόθυμο λαό, χωρίς προηγούμενη γνώση ή συγκατάθεση είναι εγκληματικό. Δεν είμαστε φυλακισμένοι στο Άουσβιτς …. Ακόμα.

ΠΗΓΗ http://okloios.blogspot.com

Διαβάστε και άλλα άρθρα για τον codex alimentarius

Monsanto, δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στα Μπρόκολα! Η Eπέλαση του Codex alimentarius!

Η Μονσάντο «αγοράζει» την Αφρική! Τέρμα στα μικρά κτήματα και τις «ανεξάρτητες» καλλιέργειες

Η Γαλλία άρχισε την εφαρμογή του Codex Alimentarius [Διατροφικός Κωδικας]

Ότι τρώμε τους ανήκει – Πνευματικά δικαιώματα στα τρόφιμα!

Codex Alimentarius – Ο Διατροφικός εφιάλτης γίνεται νόμος του κράτους

Όταν εξαφανιστούν οι τοπικές ποικιλίες καλλιεργήσιμων φυτών, μαζί τους θα εξαφανιστούν ανεπιστρεπτί και οι επιλογές μας, καθώς θα είμαστε διατροφικά εξαρτημένοι.

Δεδομένου ότι υπάρχει ανετοιμότητα, όσον αφορά το πρόβλημα το οποίο απροκάλυπτα εντείνεται, πρέπει η κοινωνία να αφυπνιστεί και να λάβει τα μέτρα της απέναντι σε μία κατάσταση επικίνδυνα οργανωμένη και δρομολογημένη, για τον έλεγχο των διατροφικών πηγών του κόσμου.

Αυτή η πιθανή εξέλιξη πρέπει να σταματήσει, πριν είναι πολύ αργά.

Για να συμβεί αυτό, πρέπει να αναγνωρίσουμε τη σημασία διατήρησης των τοπικών, παραδοσιακών, ενδημικών, μη-τροποποιημένων αγροτικών ποικιλιών.

Σημασία των Παραδοσιακών Τοπικών Ποικιλιών

Οι κοινωνίες των νησιών, επιβίωσαν επί χιλιετίες καλλιεργώντας τις μοναδικές νησιωτικές ποικιλίες οπωροκηπευτικών φυτών. Οι ποικιλίες αυτές χρειάστηκαν αιώνες για να προσαρμοστούν γενετικά στις ιδιαίτερες συνθήκες των διαφορετικών νησιών, όπως για παράδειγμα η έλλειψη νερού, οι έντονοι άνεμοι, το φτωχό σε θρεπτικά συστατικά χώμα, τα τοπικά φυτοπαθογόνα.

Η γεωγραφική απομόνωση των νησιών, οδήγησε στην ανάπτυξη μεγάλου αριθμού διαφορετικών τοπικών ποικιλιών, οι οποίες είναι προσαρμοσμένες στις εδαφοκλιματικές συνθήκες του κάθε νησιού. Έτσι μπορούν να αναπτύσσονται έχοντας καλή απόδοση, περιορισμένες ανάγκες σε νερό και θρεπτικά συστατικά, ενώ μπορούν να αμύνονται στους φυσικούς τους εχθρούς. Δηλαδή μπορούν να καλλιεργούνται χωρίς να χρειάζονται χημικά λιπάσματα ή φυτοφάρμακα.

Ενώ χρειάζονται αιώνες για να εξελιχθούν οι τοπικές ποικιλίες φυτών, σε λίγες μόνο δεκαετίες βλέπουμε ότι σε ολόκληρη την Ελλάδα, οι τοπικές ποικιλίες εξαφανίζονται με ιδιαίτερα ανησυχητικούς ρυθμούς. Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι στην Ελλάδα, σε λίγες μόνο δεκαετίες, από τις 200 ποικιλίες σταριού που καλλιεργούνταν, έχουν μείνει μόνο 20, δηλαδή μειώθηκαν κατά 92%. Επίσης, πρόσφατες έρευνες έχουν δείξει ότι μόνο το 2-3 % των ποικιλιών λαχανικών που υπήρχαν πριν 50 χρόνια στην Ελλάδα έχει διασωθεί υπό καλλιέργεια μέχρι τις μέρες μας.

 Κιβωτός – Τράπεζα Σπόρων Αιγαίου

Μια σύγχρονη Κιβωτός για  την προστασία του ελληνικού Φυτογενετικού Υλικού

Προσπαθώντας να προσεγγίσει αυτό το δύσκολο πρόβλημα, το Αρχιπέλαγος δημιούργησε την άνοιξη του 2005 την Κιβωτό – Τράπεζα Σπόρων Αιγαίου, η οποία εδρεύει στην ερευνητική βάση στις Ράχες Ικαρίας και έχει ως στόχο τη συγκέντρωση και μακροχρόνια φύλαξη σπόρων, καθώς και τον πολλαπλασιασμό και τη διάδοση της καλλιέργειας των τοπικών ποικιλιών καλλιεργούμενων φυτών από τα νησιά του Αιγαίου. Παράλληλα συγκεντρώνονται και σπόροι από ενδημικά, προστατευόμενα και άλλα είδη χλωρίδας των νησιών. Η ανάγκη δημιουργίας της Τράπεζας Σπόρων ήταν επιτακτική, καθώς τα τελευταία χρόνια κατά την ερευνητική μας δράση στο Αιγαίο, παρατηρούμε ότι οι τοπικές ποικιλίες εξαφανίζονται χρόνο με το χρόνο, ακόμα και στα πιο απομακρυσμένα νησιά.

Η Κιβωτός – Τράπεζα Σπόρων Αιγαίου μέσα σε δύο χρόνια λειτουργίας, κατάφερε να συγκεντρώσει φυτογενετικό υλικό από διάφορες περιοχές της χώρας.  Συνεργάζεται με την Τράπεζα Σπόρων Φυτογενετικού Υλικού του Εθνικού Ιδρύματος Αγροτικής Έρευνας, με μη-κυβερνητικές οργανώσεις καθώς και φορείς που δραστηριοποιούνται σε αυτό τον τομέα στην Μεσόγειο.

Με συνεχή, εκτεταμένη έρευνα και τη συγκινητική συνεργασία ευαισθητοποιημένων πολιτών από τις τοπικές κοινωνίες, έχουν συγκεντρωθεί εκατοντάδες ποικιλίες, από νησιά , νησίδες, βραχονησίδες και παράκτιες περιοχές του Αιγαίου, καθώς και περιοχές της Στερεάς Ελλάδας. Περιλαμβάνουν τοπικές ποικιλίες δενδρωδών, κηπευτικών, σιτηρών, ψυχανθών, αμπέλου και βοτάνων.

Οι σπόροι φυλάσσονται υπό κατάλληλες συνθήκες για μακροχρόνια συντήρηση και καλλιεργούνται πειραματικά για μορφολογική παρατήρηση, έτσι ώστε να εξεταστεί ο τυχόν βαθμός επιμόλυνσης και να επιτευχθεί ο πολλαπλασιασμός τους.

Ενέργειες της Κιβωτού – Τράπεζας Σπόρων Αιγαίου

Καθ όλη τη διάρκεια του χρόνου οι ερευνητές του Αρχιπελάγους προσεγγίζουν απομακρυσμένες περιοχές, συνεχίζοντας τις προσπάθειες εύρεσης και συλλογής σπόρων από σπάνιες παραδοσιακές και ενδημικές ποικιλίες.

Ωστόσο για να μπορέσει η Κιβωτός – Τράπεζα Σπόρων Αιγαίου, να γίνει περισσότερο αποτελεσματική και να επιτευχθεί σωστή διαχείριση, καθώς και εξασφάλιση της βιωσιμότητας του Ελληνικού φυτογενετικού υλικού, είναι απαραίτητος ο πολλαπλασιασμός και αναδιανομή μέρους του φυλασσόμενου φυτογενετικού υλικού, σε υπεύθυνους και ευαισθητοποιημένους καλλιεργητές έτσι ώστε να εξασφαλισθεί η προώθηση της καλλιέργειας των αναντικατάστατων αυτών ποικιλιών, που στήριξαν επί αιώνες τη διατροφή των αγροτικών κοινωνιών και ολόκληρης της ελληνικής επικράτειας.

Οι αγρότες συνεργάζονται με τους επιστήμονες του Αρχιπελάγους, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται ότι καλλιεργούν υπό ασφαλείς συνθήκες, δηλαδή συνθήκες τέτοιες που αποκλείουν κίνδυνο επιμόλυνσης από ξένες ποικιλίες, αλλά και που θα επιτρέπουν τον πολλαπλασιασμό των τοπικών ποικιλιών, με μεθόδους βιολογικής καλλιέργειας, χωρίς τη χρήση χημικών χημικών φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων.

Γι αυτό το Αρχιπέλαγος συνεχίζει να ενημερώσει και να ευαισθητοποιεί τις κοινωνίες των νησιών, για την ανάγκη σωστής φύλαξης των τοπικών ποικιλιών καλλιεργούμενων ειδών φυτών, αλλά και για τις μεθόδους με τις οποίες μπορούν να καλλιεργούνται χωρίς κίνδυνο επιμόλυνσης και χρήση χημικών πρόσθετων.

Πως επιμολύνονται και εξαφανίζονται οι τοπικές ποικιλίες

Έως και τα μέσα του περασμένου αιώνα, οι αγρότες των νησιών και των περισσότερων περιοχών της Ελλάδας καλλιεργούσαν σχεδόν αποκλειστικά τοπικές ποικιλίες και κάθε χρόνο φύλαγαν τους σπόρους για την καλλιέργεια της επόμενης χρονιάς. Τις τελευταίες δεκαετίες όμως, όλο και περισσότεροι αγρότες (τόσο οι επαγγελματίες, όσο και αυτοί που καλλιεργούν για να καλύψουν τις ανάγκες της οικογένειας) αγοράζουν τους σπόρους για τις καλλιέργειες τους. Οι σπόροι που είναι διαθέσιμοι στο εμπόριο είναι από ξένες προς τα νησιά ποικιλίες, ενώ πολύ συχνά είναι και υβριδισμένοι.

Οι υβριδισμένοι σπόροι έχουν υποστεί πολλές κατευθυνόμενες εργαστηριακές διασταυρώσεις. Ως αποτέλεσμα έχουν μεγάλη παραγωγή την πρώτη χρονιά της καλλιέργειάς τους, με την προϋπόθεση ότι θα τους παρέχονται μεγάλες ποσότητες νερού, θρεπτικών συστατικών (με χημικά ή βιολογικά λιπάσματα), ενώ επίσης θα πρέπει να προστατευθούν από τα τοπικά φυτοπαθογόνα (με χημικά ή βιολογικά φυτοφάρμακα) στα οποία είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι.

Οι εργαστηριακές διασταυρώσεις των υβριδίων, πέραν από την υψηλή παραγωγή τους δίνουν και ένα άλλο χαρακτηριστικό: ο σπόρος αποδυναμώνεται μετά την πρώτη καλλιέργεια, και εάν καλλιεργηθεί δεύτερη φορά δίνει ελάχιστη παραγωγή, δηλαδή ο αγρότης αναγκάζεται πλέον να αγοράζει κάθε χρόνο τους απαραίτητους σπόρους ή φυντάνια (αφού δεν μπορεί πια να τα παράγει).

Ο μεγάλος όμως κίνδυνος που προκύπτει από την ανεξέλεγκτη καλλιέργεια υβριδίων είναι ότι κατά την γονιμοποίηση τους, μέσω των εντόμων ή του αέρα, μπορούν να επιμολύνουν τοπικές ποικιλίες που βρίσκονται έως και 2 χλμ. μακριά. Όταν μία τοπική ποικιλία επιμολυνθεί, ο επόμενος της σπόρος θα αποκτήσει χαρακτηριστικά του υβριδίου, και το κυριότερο θα εξασθενίσει η δυνατότητα του να σχηματίζει παραγωγικούς σπόρους. Δηλαδή μία ποικιλία που χρειάστηκε αιώνες για να εξελιχθεί, μπορεί να εξαφανιστεί ακόμα και σε μία μόνο καλλιεργητική περίοδο. Έτσι οι τοπικές ποικιλίες που πολλοί αγρότες προσπαθούν ακόμα να διατηρούν και να καλλιεργούν, συχνά επιμολύντονται εν αγνοία τους.

Τι μπορούμε να κάνουμε

Για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε αυτή την κατάσταση, πρέπει να κινητοποιηθούμε τόσο σε ατομικό, όσο και σε συλλογικό επίπεδο. Για παράδειγμα, οι αγρότες ενός οικισμού, χωριού, ή ακόμα κι ενός νησιού, μπορούν να πάρουν μία συλλογική απόφαση, έτσι ώστε να σταματήσουν να εισάγονται στην περιοχή τους σπόροι ή φυντάνια από υβρίδισμένες ποικιλίες. Επίσης η εισαγωγή αυτών, μπορεί να σταματήσει σε τοπικό επίπεδο με σχετική απόφαση των τοπικών γεωργικών συνεταιρισμών, εμπόρων γεωργικών προϊόντων, αλλά και των γεωπόνων, οι οποίοι συχνά εμπορεύονται υβρίδια, αντί να συμβουλεύουν τους αγρότες ενάντια στη χρήση τους.

Πρέπει να επισημάνουμε, ότι ακόμα και στους σπόρους που διατίθενται στο εμπόριο με πιστοποιητικά ότι δεν είναι υβριδισμένοι, συχνά βρίσκονται ανάμεσα τους (κατά τύχη;) σπόροι υβριδίων. Επομένως η λύση για να διατηρούμε καθαρές τις ποικιλίες που καλλιεργούνται, είναι να επιστρέψουμε στην πρακτική που εδώ και πολλούς αιώνες και εώς και πριν από λίγες δεκαετίες εφαρμοζόταν από τους αγρότες: συλλογή, σωστή φύλαξη και ανταλλαγή των τοπικών ποικιλιών σπόρων.

Πρέπει να κινητοποιηθούμε άμεσα, δεδομένου ότι έχουμε βρεθεί τελείως ανέτοιμοι, απέναντι σε μία κατάσταση επικίνδυνα οργανωμένη και δρομολογημένη, για τον έλεγχο των διατροφικών πηγών του κόσμου.

Όπως επισημαίνει και ο κ Νίκος Σταυρόπουλος, προϊστάμενος της Τράπεζας Γενετικού Υλικού της Ελλάδας, στο ΕΘΙΑΓΕ:
«Όποιος ελέγχει το γενετικό υλικό των φυτών, ελέγχει την παγκόσμια διατροφή για το μέλλον. Οι μεγάλες εταιρείες παράγουν σπόρους για όλο τον κόσμο και έχουν τη δυνατότητα να επιβάλλουν αυτό που θέλουν».

Μπορείτε και εσείς να στηρίξετε την προσπάθεια της Κιβωτού -
Τράπεζας Σπόρων Αιγαίου

• Συγκεντρώνοντας σπόρους που πιστεύετε ότι προέρχονται από τοπικές ποικιλίες και αποστέλλοντας τους στην Τράπεζα Σπόρων Αιγαίου προς ανάλυση και μακροπρόθεσμη φύλαξη. Είδη προτεραιότητας αποτελούν καλλιεργήσιμα και άγρια φυτικά είδη χρησιμοποιούμενα για τη διατροφή ανθρώπων και ζώων: οπωροκηπευτικά, μελισσοκομικά, αυτοφυή αρωματικά φαρμακευτικά και ανθοκομικά φυτά.

• Για τη συλλογή δειγμάτων, απαραίτητο είναι να συμπληρώνεται για κάθε ποικιλία η φόρμα συλλογής σπόρων, (όπου θα περιγράφονται όλες οι πληροφορίες σχετικά με το συγκεκριμένο σπόρο/ ποικιλία) καθώς και να φυλάσσονται οι σπόροι σε ξεκάθαρα αριθμημένες χάρτινες σακούλες. Χρήσιμο είναι να αποστέλλονται επίσης φωτογραφίες των φυτών/ καρπών από τους οποίους προέρχονται οι σπόροι (όταν αυτό είναι εφικτό).

Κατεβάστε τη Φόρμα Συλλογής Σπόρων

•    Τους σπόρους μπορείτε να τους αποστείλετε στη διεύθυνση:
Αρχιπέλαγος – Κιβωτός – Τράπεζα Σπόρων Αιγαίου, Τ.Θ. 1 Ράχες 83301, Ικαρία
Για οποιαδήποτε πληροφορία χρειαστείτε, μπορείτε να επικοινωνήσετε στα τηλέφωνα: 22750 41070, 22730 37533, και στο email: [email protected]

•    Για την κάθε ποικιλία που μας αποστέλλετε, θα λάβετε μία βεβαίωση ότι φυλάσσεται στην Τράπεζα Σπόρων Αιγαίου, καταχωρημένη στο όνομά σας. Εφόσον η ανάλυση δείξει ότι οι σπόροι φέρουν χαρακτηριστικά παραδοσιακής ποικιλίας, χωρίς να έχουν δεχθεί επιμόλυνση, οι σπόροι θα φυλαχθούν υπό κατάλληλες συνθήκες για μακροπρόθεσμη συντήρηση, ή/και για σποροπαραγωγή/ πολλαπλασιασμό. Οι δότες σπόρων και η οικογένειά τους, έχουν δικαίωμα να παραλάβουν σπόρους από τις ποικιλίες που έχουν προσφέρει προς φύλαξη, καθώς επίσης έχουν προτεραιότητα να λάβουν σπόρους από άλλες ποικιλίες που επιθυμούν, όταν αυτοί είναι διαθέσιμοι σε επαρκείς ποσότητες.

Με αυτόν τον τρόπο μπορείτε να συμμετέχετε και εσείς ουσιαστικά στην προστασία του φυτογεννητικού πλούτου του τόπου σας!

ΠΗΓΗ:http://ecology-salonika.org

Αυτή ή έρευνα ξεκίνησε πριν 30 χρόνια, αλλά όταν το 2002 η Ιταλική κυβέρνηση απαγόρευσε τις έρευνες πάνω στα μεταλλαγμένα τρόφιμα αναγκάστηκαν οι υπεύθυνοι να επεκταθούν και σε άλλους τομείς για να μην κριθούν οι έρευνες παράνομες.  Το 2008 όμως ή οργάνωση “Γενετικά Δικαιώματα” υπέβαλε μήνυση κατά του πανεπιστημίου και στη δίκη που γίνεται σήμερα(12 – 6 – 2012) αναμένεται να ματαιωθούν οι έρευνες οριστικά παρά τις έντονες διαμαρτυρίες των επιστημόνων που πιστεύουν ότι η ματαίωση του προγράμματος είναι επιστημονικά αδικαιολόγητη και ότι πρέπει να τους επιτραπή να ολοκληρώσουν τις μακροχρόνιες έρευνες τους.

Το μόνο που έχω να πω είναι ότι ένα μάτσο “παρα”μορφωμένοι επαγγελματίες χασομέρηδες ζούνε 30 χρόνια ψάχνοντας τρόπους για να μας δηλητηριάσουν, και μάλιστα με λεφτά του κράτους!! Με λίγα λόγια τους πληρώνουμε για να μας αρρωστήσουν!!!

Διαβάστε  περισσότερα για τα μεταλλαγμένα τρόφιμα