Κάθε ‘Aνοιξη σε διάφορα μέρη της Ελλάδας γιορτάζεται η αγγινάρα.

Στη Τήνο, τη Μεσσηνία, τις Κυκλάδες, την Αργολίδα αλλά και αλλού,  τιμούν αυτό το λαχανικό  που στην Ευρώπη είναι γνωστό για τις θεραπευτικές του ιδιότητες από την αρχαιότητα.

Ένα λαχανικό που εκτός από την ιδιαίτερη γεύση του και τη συνεισφορά του στις  γευστικές εμπειρίες μας, έχει σπουδαία θέση στην ομάδα των αντιοξειδωτικών τροφίμων.

Η χοληστερόλη στο πλάσμα του αίματος έχει αποδειχτεί οτι,  εκτός και άλλων παραγόντων , ενοχοποιείται για σοβαρά καρδιαγγειακά νοσήματα.

Μετά από μακρόχρονα πειράματα φάνηκε  οτι η ικανοποιητική πρόσληψη αντιοξειδωτικών    πλούσιων σε φλαβονοειδή-όπως το τσάι, το ελαιόλαδο, το κόκκ. κρασί. τα πράσινα λαχανικά, τα κόκκ. φρούτα -μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης χοληστερόλης στο αίμα .

Έτσι και η αγγινάρα, που είναι πλούσια σε περιεκτικότητα αντιοξειδοτικών και ινών θεωρείται από τα τρόφιμα που βοηθούν στον έλεγχο της κακής χοληστερίνης, αλλά και του καρκίνου του παχέως εντέρου και  του δέρματος.

Η δράση της είναι γνωστή από την αρχαιότητα και την κατανάλωναν για καλή πέψη, για την καλή λειτουργία των εντέρων και του ουροποιητικού συστήματος. Η περιεκτικότητα σε ίνες , μιας μέτριας στρογγυλής αγγινάρας , είναι ίση με τις ίνες 1 φλυτζανιού αποξηραμένων δαμάσκηνων.

Ακόμα η υψηλή περιεκτικότητά της σε βιταμίνες B, C και Κ καθώς και σε Μαγνήσιο την καθιστούν σπουδαία στην πρόληψη αλλά και θεραπεία καρδιακών ανεπαρκειών και στην διατήρηση της  υγείας  των οστών.

Η αγγινάρα ωμή είναι ακόμα πιο πλούσια σε θρεπτικά συστατικά, άλλωστε έτσι υπολογίζεται και η διατροφική της αξία.

Καθαρίζεται με τον γνωστό βαρετό τρόπο της αφαίρεσης των εξωτερικών φύλλων, παρότι λέγεται οτι εκεί ακριβώς βρίσκονται τα περισσότερα αντιοξειδωτικά, γι αυτό άλλωστε παίρνουν το εκχύλισμά τους για την παρασκευή συμπληρωμάτων διατροφής.

Εκτός από τα φύλλα αφαιρούνται και τα εσωτερικά χνούδια  κι έτσι απομένει η καρδιά του μπουμπουκιού αυτού του κάκτου με τις τόσο πλούσιες ιδιότητες και την περίοπτη θέση στη κουζίνα μας.

Α.Χ.