Καταναλώνοντας 3-4 ελιές τη μέρα ή 3 κουταλιές της σούπας ωμό έξτρα παρθένο ελαιόλαδο προστατεύετε τον οργανισμό σας από τον καρκίνο. Μία πολυφαινόλη που περιέχει η ελιά, η υδροξυτυροσόλη, καταστρέφει τα καρκινικά κύτταρα και εμποδίζει τον πολλαπλασιασμό τους.

Μελέτη του ομογενή επιστήμονα Τομ Καραγιάννη, διευθυντή του Τμήματος Μοριακής και Γονιδιακής Έρευνας του Ινστιτούτου Baker της Μελβούρνης η οποία θα βραβευτεί αύριο στο πλαίσιο της 2ης Διεθνούς Ιατρικής Ολυμπιάδας, έδειξε ότι η υδροξυτυροσόλη καταστρέφει τα καρκινικα ερυθρολευχαιμικά κύτταρα Κ562 αλλά όχι τα μονοπυρηνικά κύτταρα του περιφερικού αίματος.

«Είναι γενικώς παραδεκτό ότι η πλούσια σε ελιές μεσογειακή διατροφή παρέχει 10-20 mg φαινολών. Αν υποθέσουμε ότι απορροφώνται επαρκώς τότε το αντιοξειδωτικό αποτέλεσμα θα είναι επαρκές» επισημαίνει στην εργασία του ο Τομ Καραγιάννης. Παράλληλα τονίζει ότι η αντικαρκινική επίδραση της υδροξυτυροσόλης in vitro και in vivo είναι δύσκολο να αμφισβητηθεί λόγω του μεγάλου αριθμού των αποδείξεων που υπάρχουν.

Να σημειωθεί ότι η υδροξυτυροσόλη εκτός από την ελιά υπάρχει και στο κρητικό δίκταμο, στη λεβάντα, στη λουίζα, στα σταφύλια, στα χαρούπια και στην αγριομυρτιά.

http://www.newsitamea.gr

Κίνα Καρκίνος

Ενα ελάχιστα γνωστό φυτό με ένα πραγματικά περίεργο όνομα κάνει τώρα πρωτοσέλιδα ως… δολοφόνος του καρκίνου, με την ένωση του φυτού εξαφανίστηκαν οι όγκοι σε ποντίκια με καρκίνο του …παγκρέατος. Γνωστό ως η «βροντή του θεού της αμπέλου» ή lei gong teng, το κινεζικό φυτό έχει ενσωματωθεί στην κινεζική ιατρική και έχει χρησιμοποιηθεί για αιώνες για την αποκατάσταση, υπό ορισμένες προϋποθέσεις όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα. Σύμφωνα με τη νέα έρευνα από το Πανεπιστημίου του Τεκτονικού

Κέντρου για τον Καρκίνο στην Μινεσότα www.cancer.umn.edu, η ένωση των φυτών δεν οδήγησε σε κανένα σημάδι όγκου μετά από μια περίοδο 40 ημερών – ακόμη και μετά τη διακοπή της θεραπείας. Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science Translational Medicine και χρηματοδοτήθηκε από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας, ακόμη και οι επιστήμονες που εργάζονται για το έργο είχαν μείνει άφωνοι από τις αντικαρκινικές ιδιότητες της ένωσης. Περιέχει κάτι που είναι γνωστό ως τριπτολίδη, η οποία έχει χαρακτηριστεί ως μαχητής του καρκίνου σε προηγούμενη έρευνα, που πιστεύεται ότι είναι το βασικό συστατικό που μπορεί να είναι υπεύθυνο για τις αντικαρκινικές ικανότητες. Ο αντιπρόεδρος της έρευνας στο Κέντρο Καρκίνου εξήγησε στο Bloomberg:

Αυτό το φάρμακο είναι απίστευτα ισχυρό για να σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα, είπε.
Οπως και με πολλές άλλες ισχυρές ουσίες, όπως η κουρκούμη και το τζίντζερ, η επικρατούσα τάση στην επιστήμη είναι ακόμη αργά για να επιβεβαιώσει αυτό που πολλοί στην παραδοσιακή ιατρική έχουν γνωστό για ολόκληρη τη ζωή τους.

Αυτό φυσικά, οφείλεται στο γεγονός ότι απλά δεν υπάρχει χρήμα για μεγάλες εταιρείες να ερευνήσουν τις θεραπευτικές ιδιότητες των βοτάνων και φυσικών ενώσεων, όπως η ένωση που βρίσκεται στο lei gong teng.
Το Turmeric και το τζίντζερ, για παράδειγμα, έχει βρεθεί ότι έχει καταπληκτικές αντικαρκινικές ουσίες που είναι σχεδόν δωρεάν σε σύγκριση με τα ακριβά και επικίνδυνα φάρμακα κατά του ουσίες. Παρ ‘όλα αυτά, οι μεγαλοφαρμακευτικές έχουν καταφέρει να αγνοήσουν αυτά τα μπαχαρικά όσο το δυνατόν περισσότερο. Στην πραγματικότητα, έχουν ακόμη επινοήσει χιλιάδες μελέτες που να καταδεικνύουν με δόλο την υποτιθέμενη αξία των φαρμακευτικών προϊόντων που προωθούνται από τις μεγάλες φαρμακευτικές.

Πηγή: http://maidanoi.com

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ
Αμυγδαλέλαιο λαμβάνεται από τους καρπούς του αμύγδαλου. Πλούσιο σε βιταμίνες Α, Ε, Β1, Β2, Β6 . Β17 και ιχνοστοιχεία
Η βιταμίνη Β17 δεν είναι βιταμίνη. Είναι η παλιά ονομασία της αμυγδαλίνης.

Η αμυγδαλίνη είναι το πικρό συστατικό των αμυγδάλων και μια πιθανή τοξίνη αφού μπορεί να απελευθερώσει κυανίδη στον οργανισμό. Η αμυγδαλίνη θεωρείται ότι έχει αντικαρκινικές ιδιότητες, αλλά αυτό δεν έχει αποδειχθεί επιστημονικά.
Έχει υποστηριχθεί, ότι με τον αποκλεισμό των πικρών ουσιών – μόνο ηδονή και ευχαρίστηση στο λάρυγγά μας είναι το σύνθημά μας – αποκλείσαμε μια από τις 4 βασικές γεύσεις: αλμυρό, ξινό, πικρό, γλυκό,. Πολλοί έχουν απορρίψει και το ξινό και έχουν επιλέξει το αλμυρό και το γλυκό. Έτσι έχει χαθεί η ισορροπία. Ο Ιπποκράτης τόνιζε την ισορροπία, επηρεασμένος από τον πατέρα της ελληνικής ιατρικής τον γιατρό Αλκμαίωνα. Αυτός θεωρείται η κορυφή της ελληνικής ιατρικής γιατί πρώτος αυτός ασχολήθηκε με ην ανατομία και φυσιολογία και διατύπωσε ως εξής τις αντιλήψεις του για την υγεία και την αρρώστια, που υιοθέτησε και ο Ιπποκράτης: «Εκείνο που διατηρεί την υγεία είναι ισομερής κατανομή και ακριβής μείξη μέσα στο σώμα των δυνάμεων (= ισονομία) του ξηρού, του υγρού, του κρύου, του γλυκού, του πικρού, του ξινού και του αλμυρού.
Την Αρρώστια την προκαλεί η επικράτηση του ενός (=μοναρχία). Η θεραπεία επιτυγχάνεται με την αποκατάσταση της διαταραχθείσας ισορροπίας, με τη μέθοδο της αντίθετης από την πλεονάζουσα δύναμη. Τις αντιλήψεις αυτές τις βρίσκουμε ακέραιες στον Ιπποκράτη. Η ακριβής μείξη, η ισονομία, η συμμετρία, η αρμονία, βρίσκονται στη βάση των δογμάτων των Πυθαγορείων και του Ιπποκράτη.

Γράφει χαρακτηριστικά ο Ιπποκράτης: ” Μέσα στον άνθρωπο υπάρχει και το πικρό και το αλμυρό, το γλυκό, το ξινό, το στυφό και το άνοστο και… τα συστατικά αυτά όταν αναμειγνύονται και ενώνονται μεταξύ τους, ούτε φαίνονται ούτε βλάπτουν τον άνθρωπο. Όταν όμως κάποιο απ΄όλα διαχωριστεί και μείνει μόνο του τότε φαίνεται να προκαλεί βλάβη” .

Αν τρώμε πολλά γλυκά και υδρογονάνθρακες και έχει γίνει το σώμα μας σοκολάτα και Ζαχαροπλαστείο, έχει επέλθει ανισορροπία. Την επικράτηση των γλυκών σε βάρος του πικρού θα την πληρώσουμε και μάλιστα ακριβά. Οι όγκοι είναι γεμάτοι από ζάχαρη.

Αυτό απέδειξε ο Warburg. Το 2001 ένα ιατρικό συνέδριο στην Καρλσρούη της Γερμανίας, επιβεβαίωσε την παροιμία: «ότι είναι πικρό στο στόμα, είναι καλό στο στομάχι». Τονίστηκε ότι οι πικρές ουσίες, συμβάλλουν αποφασιστικά στη συνολική διαδικασία της πέψης..

Οι κινήσεις του στομάχου και του εντέρου εντείνονται και επιταχύνεται η προώθηση της τροφής. Διεγείρουν την έκκριση χολής και παγκρέατος, βελτιώνουν την πέψη των λευκωμάτων, πρωτεϊνών και λιπών.

Μειώνεται η αίσθηση του φουσκώματος και εμποδίζονται οι διαδικασίες ζύμωσης και σήψης που συντελούνται στο έντερο. Μέσω της βελτίωσης απορρόφησης της βιταμίνης Β12, οι πικρές ουσίες υποστηρίζουν την παραγωγή αίματος, προάγουν την απορρόφηση των λιποδιαλυτών στοιχείων, όπως και του σιδήρου. Οι πικρές ουσίες υποστηρίζουν και τη δημιουργία βάσεων (αλκαλικό υψηλό ΡΗ) στον οργανισμό. Και δρουν μ΄αυτό τον τρόπο ενάντια στην υπεροξείδωση του αίματος. Σε περίπτωση συστηματικής λήψης των πικρών ουσιών, 1) δυναμώνει το συκώτι.

Το συκώτι θέλει πικρά για να λειτουργήσει. Η χολή που παράγεται στο συκώτι είναι πικρή. Πως λοιπόν θα έχουμε παραγωγή πρώτης ποιότητας χολής, να διαλύει τα λίπη, αν δεν τρώμε πικρά;

Τροφοδοτώντας με ζάχαρη το συκώτι δεν παράγουμε πικρή χολή. 2) Βελτιώνεται ο μεταβολισμός και με τον τρόπο αυτό μειώνεται και η χοληστερίνη. Με τα πικρά μειώνονται και οι τιμές του σακχάρου. Ο καθένας το καταλαβαίνει. Το σάκχαρο προέρχεται από την κατάχρηση υδατανθράκων, όχι από την κατάχρηση πικρών ουσιών και η θεραπεία γίνεται με τα αντίθετα, έλεγε ο Ιπποκράτης. Πικρές ουσίες, όπως η Clucosonalat Sinigrin, είναι αντικαρκινικές. Πως δρουν οι πικρές ουσίες;

Η περίπτωση του βερίκοκου. Το κέντρο για τον καρκίνο είναι το συκώτι.

Να το διατυπώσω διαφορετικά.

Το συκώτι είναι για τον καρκίνο , ότι η καρδιά για το κυκλοφορικό. Το συκώτι είναι το κέντρο.

Δυνατό συκώτι διώχνει τον καρκίνο.

Ζαχαροποιημένο και σοκολατοποιημένο συκώτι ίσον καρκίνος. Η άμυνα και ο τερματοφύλακας του οργανισμού εναντίον του καρκίνου βρίσκονται στο συκώτι και το συκώτι θέλει πικρά για να λειτουργήσει σωστά, να αποθηκεύσει τις βιταμίνες. Γιατί δεν παρουσιάζεται καρκίνος στο λεπτό έντερο;

Ρωτήστε κάποιο γιατρό. Πολλοί δεν γνωρίζουν. Άλλοι απαντούν το ΡΗ, η μεγάλη ποσότητα γ – σφαιρίνης ( επηρεάζεται από το σελήνιο), ή λόγω της ταχείας διέλευσης… Η απάντηση βρίσκεται στο γεγονός, ότι – σύμφωνα με τη φυσιολογία- στο λεπτό έντερο χύνονται οι εκκρίσεις της χολής και του παγκρέατος που κάνουν αλκαλικό το ΡΗ του λεπτού εντέρου. Τα παγκρεατικά ένζυμα (θρυψίνη, χυμοθρυψίνη) και η χολή, είναι βασικής σημασίας για το περίεργο γεγονός, ότι στο λεπτό έντερο δεν εμφανίζεται σχεδόν ποτέ καρκίνος. Ο συνδυασμός και των δύο. Γιατί και στο πάγκρεας και στο χοληδόχο πόρο εμφανίζεται καρκίνος; Να θέσω διαφορετικά το ερώτημα. Αν είναι το ΡΗ ή η γ-σφαιρίνη η αιτία που το καρκίνου του λεπτού εντέρου είναι πρακτικά 0, γιατί δεν αυξάνουμε τις γ – σφαιρίνες ή δεν διορθώνουμε το ΡΗ του οργανισμού σε αλκαλικό; Ας θυμηθούμε τον Otto Warburg: 1) μεγάλη κατανάλωση γλυκόζης (γαλακτικό οξύ), 2) έλλειψη οξυγόνου, 3) χαμηλό (όξινο) ΡΗ. Η τριάδα των χαρακτηριστικών των καρκινικών κυττάρων. Πράγματι στο λεπτό έντερο υπάρχει αλκαλικό ΡΗ. Τα ένζυμα είναι πολύ ευαίσθητα. Η θερμοκρασία καταστρέφει τα εντελώς . Για να έχουμε λοιπόν πολλά ένζυμα, πρέπει να καταναλώνουμε ωμές τροφές. Έτσι θα ανεβάζουμε το επίπεδο των πεπτικών ενζύμων του εντέρου και θα έχουμε περισσότερα παγκρεατικά ένζυμα.
Κανόνας 2ος: Τουλάχιστον το 50% των τροφών ενός καρκινοπαθή πρέπει να είναι ωμές, για άριστη λειτουργία των παγκρεατικών ενζύμων.

Πώς το κουκούτσι του βερίκοκου σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα;

Η Β17 που περιέχεται στο κουκούτσι του βερίκοκου, στα πικραμύγδαλα και τα αμύγδαλα,

αποτελείται από δύο σάκχαρα (γλυκόζη) ένα βενζελδαύδη και ένα κυάνιο συνδεδεμένα μεταξύ τους. Όπως ο καθένας γνωρίζει, το κυάνιο είναι υψηλά τοξικό και σε μεγάλες ποσότητες θανατηφόρο. Όμως σ΄αυτή τη φυσική του μορφή είναι χημικά αδρανές. Υπάρχει μία ουσία, που μπορεί να ξεκλειδώσει το μόριο της βιταμίνης Β17 και να απελευθερώσει το κυάνιο του βερίκοκου. Η ουσία αυτή είναι το ένζυμο beta glucosidase (βήτα γλυκοσιδάση), που το καλούμε, το ένζυμο που ξεκλειδώνει. Όταν η βιταμίνη Β17, έρχεται σε επαφή μ΄ αυτό το ένζυμο, όχι μόνο απελευθερώνεται το κυάνιο, αλλά και η βενζελδαϊδη, η οποία είναι πολύ τοξική από μόνη της. Αυτές οι δύο ουσίες μαζί έχουν δηλητηριώδη ισχύ 100 φορές περισσότερο απ΄όσο κάθε μια χωριστά. Αυτό καλείται συνεργιστικό αποτέλεσμα. Ευτυχώς, το ένζυμο αυτό δεν βρίσκεται οπουδήποτε στον οργανισμό μας σε επικίνδυνο βαθμό, εκτός από τα καρκινικά κύτταρα. Κάποτε δε 100 φορές περισσότερο απ΄ότι στα περιβάλλοντα υγιή κύτταρα. Αποτέλεσμα: Το δηλητήριο που απελευθερώνεται από το κουκούτσι του βερίκοκου και του αμύγδαλου στοχεύει στα καρκινικά κύτταρα και μόνο και τα σκοτώνει.Υπάρχει επίσης ένα άλλο ένζυμο, που καλείται ροδανάση. Το ονομάζουνε προστατευτικό ένζυμο, για την ικανότητά του να προστατεύει και να ουδετεροποιεί το κυάνιο μετατρέποντάς το σε υποπροϊόντα ωφέλιμα για την υγεία. Αυτό το ένζυμο απαντάται σε μεγάλες ποσότητες σε κάθε σημείο του οργανισμού μας, εκτός από τα καρκινικά κύτταρα, τα οποία δεν προστατεύονται.:

Με λίγα λόγια η ροδανάση προστατεύει τους ιστούς από το κυάνιο ενώ δεν υπάρχει στα καρκινικά κύτταρα. Β γλυκοσιδάση απελευθερώνει το κυάνιο που σκοτώνει τον καρκίνο. Βρίσκεται στα καρκινικά κύτταρα, δεν βρίσκεται στα υγιή. Προσοχή εδώ. Ένα παράδειγμα από την ιστορία. Οι επιστήμονες γνωρίζουν πως το αντίδοτο στη δηλητηρίαση από κυάνιο, είναι η ζάχαρη. Αναφέρεται στην ιστορική απόπειρα δολοφονίας με κυανιούχο κάλιο κατά του Ρασπούτιν, μισητό πρόσωπο στην προεπαναστατική Ρωσία. Μολονότι ο Ρασπούτιν δηλητηριάστηκε με κυάνιο, δεν έπαθε τίποτα, διότι το κυανιούχο κάλιο είχε τοποθετηθεί μέσα σε γλυκά και σε κρασί. Αν και η δόση ήταν μεγάλη παρουσίασε ελάχιστα συμπτώματα δευτερεύοντα της δηλητηρίασης, όπως λόξυγκα, σιελόρροια κ.λ.π. Η ζάχαρη είχε εξουδετερώσει τη δράση του πολύ δραστικού δηλητηρίου. Τη λεπτομέρεια αυτή δεν τη γνώριζαν οι επίδοξοι δολοφόνοι. Ας φανταστούμε λοιπόν σήμερα έναν καρκινοπαθή που έχει καταναλώσει μεγάλες ποσότητες γλυκών, αναψυκτικών, ποτών, πατάτας, ή που η διατροφή του περιλαμβάνει κυρίως υδατάνθρακες, αν είναι δυνατόν να πάθει κάτι με λίγα κουκούτσια από βερίκοκα, όπως τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ είπαν, ακολουθώντας τα κελεύσματα των κυρίων τους στου Μεμόριαλ. Όπως δεν έπαθαν οι Χούντζας, όπως λέει η παράδοσή μας με το μυλωνά, όπως επιστημονικά το ανέλυσε ο Krebs με τη ροδανάση και τη Β γλυκοσιδάση, τα κουκούτσια από βερίκοκα είναι απολύτως ασφαλή. Αρχίζουμε σε περιπτώσεις διαγνωσμένου καρκίνου με 5 την ημέρα, την πρώτη βδομάδα., με 10 τη δεύτερη και χωρίς περιορισμό στη συνέχεια. Η όρεξη, η πέψη, ο μεταβολισμός, θα βελτιωθούν. Τα βερίκοκα είναι φρούτα εποχής και τα προμηθευόσαστε από το μανάβη της γειτονιάς. Από αυτό το αντικαρκινικό φάρμακο όχι μόνο δεν κερδίζουν οι φαρμακευτικές εταιρίες, αντίθετα ζημιώνουν.

Κλείστε τα αυτιά σας στα παπαγαλάκια των φαρμακευτικών εταιριών.

Τρώτε άφοβα κάθε μέρα από Λίγα κουκούτσια βερίκοκου και αμύγδαλα.

Πίνετε χυμό σιταρόχορτου που είναι πλούσιο σε αμυγδαλίνη.

Κανόνας 3ος: Τα καρκινικά κύτταρα έχουν όξινο (χαμηλό ΡΗ). Το ΡΗ το ισορροπεί το ασβέστιο η βιταμίνη D, το μαγνήσιο, το κάλιο, το βόριο. Το λεμόνι, βοηθά στην απορρόφηση του ασβεστίου. Καταναλώνετε πολύ λεμόνι κάθε μέρα, όπως συστήνει η αντικαρκινική δίαιτα Μοερμαν στην Ολλανδία. Τρ’ωτε φρούτα , ειδικά σταφύλι (τεράστια πηγή καλίου). Λαχανικά (μπρόκολο, λάχανο, μωβ – άσπρο) καρότα, λαχανίδες ( τεράστια πηγή αφομοιώσιμου ασβεστίου), βλήτα (επίσης τεράστια πηγή ασβεστίου, βορίου), μαϊντανό (ειδικά για καρκίνο του πνεύμονα, ρόκα (ειδικά για καρκίνο των νεφρών), ραδίκια (με το ζουμί τους).

Κανόνας 4ος: Η υποξία (χαμηλό οξυγόνο), είναι χαρακτηριστικό της καρκινογένεσης. H χλωροφύλλη δίνει το οξυγόνο στα φυτά. Σύμφωνα με το μεγάλο γιατρό Max Gerson (7) που θεράπευσε τον νομπελίστα Αλμπερτ Σβάϊτσερ και αποδεδειγμένα 50 καρκινοπαθείς σύμφωνα με τις ακτινογραφίες τους πριν και μετά τη θεραπεία.

Οι πράσινοι χυμοί, τουλάχιστον 5 την ημέρα, δίνουν το απαιτούμενο οξυγόνο και υγεία στα κύτταρα.

Έχουμε έτσι απόπτωση (θάνατο, κυτταρική αυτοκτονία) των καρκινικών κυττάρων. Οι χυμοί της τσουκνίδας, φύλλων ελιάς, σέλινου, μαϊντανού και καρότου παίζουν σημαντικό ρόλο.

Ο Gerson μάλιστα, χρησιμοποιούσε ειδικό, αποχυμωτή, για τη διατήρηση όλων των θρεπτικών συστατικών. Όταν παρουσίασε τις ανίατες περιπτώσεις στο Κογκρέσο με όλα τα αποδεικτικά στοιχεία που τις συνόδευαν (εξετάσεις, ακτινογραφίες κ.λ.π.). Αντί να τον συγχαρούν, άρχισε ένα ανελέητο κυνηγητό εναντίον του. Έτσι δρουν οι φαρμακευτικές εταιρίες. Καταδιώκουν την αλήθεια. Τα ίδια έγιναν και στη Γαλλία με τον Μπελανσονί, γιατρό του προέδρου Μιτεράν κ.λ.π.

Κανόνας 5ος: Τρώτε άφθονο σκόρδο και κρεμμύδι.

Σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα.

Γιατί τεράστιες ποσότητες; Υπάρχουν πολλοί σκουπιδιάρηδες στον οργανισμό μας που τον καθαρίζουν από τις τοξίνες και τα δηλητήρια. Το γκλοκουρονικό οξύ, είναι ένα απ΄ αυτά. Έχετε ακούσει κάτι για την εξέταση Β-γλυκουρονιδάση; Ρωτείστε το γιατρό σας. Στα βιβλία της καρδιολογίας αναφέρεται ως εξέταση στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό και πως συναντάται υψηλή σε σε αδενοκαρκινώματα, λεμφώματα, καρκινώματα από πλακώδη κύτταρα κ.λ.π. Τι κάνει η γλυκουρονιδάση; Καταστέλλει τη σύζευξη μεταξύ τοξίνης και του σκουπιδιάρη γλυκουρινικού οξέως με αποτέλεσμα οι τοξίνες να παραμένουν στον οργανισμό. Όσο περισσότερο σκόρδο και κρεμμύδι καταναλώνουμε, τόσο περισσότερο καταστέλλεται η δράση της β-γλυκουρουνιδάσης και αποβάλλονται οι τοξίνες από τον οργανισμό.

Το ασβέστιο παίζει επίσης σημαντικότατο ρόλο στη μείωση της δραστηριότητας της β-γλυκουρονιδάσης. Από την άλλη μεριά το γλυκουρονικό οξύ χρειάζεται μήλα μπρόκολα, ραπάνια, λάχανο (ειδικά μωβ), χαμομήλι. Επίσης τα κρεμμύδια μειώνουν σημαντικά τη γλυκόζη, όσο και την απάντηση της ινσουλίνης στη γλυκόζη. Το γλυκουρανικό οξύ συζεύγνυται με τη χολερυθρίνη από το ένζυμο UDT GT και απεκρίνεται στη χολή. Έχουμε καλύτερη λειτουργία της χολής και του συκωτιού. Ο γιατρός Χαβάκης έγραφε πως στην Τρασυλβανία, όπου οι κάτοικοι που στη διατροφή τους έχουν μεγάλη θέση τα κρεμμύδια, ο καρκίνος είναι σχεδόν άγνωστος. Επειδή η δράση των κρεμμυδιών στο σάκχαρο είναι γνωστή και στην ιατρική (βλέπε Βιοϊατρική, Κλινική Χημεία Ευάγγελος Σπανός, τόμος Α, σελ. 9).

Είναι αδιανόητο, οι καρκινοπαθείς και οι διαβητικοί να μην τρώνε πολλά κρεμμύδια. Ειδικά αν οι διαβητικοί τρώνε αρκετά φρέσκα κρεμμύδια, πέφτει ο δείκτης του σακχάρου.

Επίσης αν κάθε πρωί στίβουν ξερά κρεμμύδια και πίνουν μισό φλιτζάνι πέφτουν αισθητά η χοληστερίνη και το σάκχαρο. Ο δεύτερος ρόλος του κρεμμυδιού είναι ότι παρεμβαίνει στην τυροσίνη κινάση. Το κρεμμύδι, το μήλο και το γκρέιπφρουτ, περιέχουν κουερσετίνη, ένα βιοφλανοειδές. Η κουερσετίνη είναι σημαντικότατη, γιατί σταματά τη δράση μιας κατηγορίας ενζύμων που λέγονται κινάσες της τυροσίνης. Tα ένζυμα αυτά βρίσκονται στην κυτταρική μεμβράνη και στο εσωτερικό της και όταν ενεργοποιούνται εντέλουν τα καρκινικά κύτταρα να διασπαστούν και έτσι προκαλούνται οι μεταστάσεις. Για να μην δίδονται εντολές διαίρεσεις του κυττάρου και έτσι να αποτρέπονται οι μεταστάσεις, το μήνυμα είναι: τρώτε άφθονα κρεμμύδια. Υπάρχουν φάρμακα για την αναστολή δράσης της τυροσίνης κινάσης (Τυροφωστίνες). Ο στόχος των φαρμακευτικών εταιριών είναι σαφής: Θαυμάζουμε το Gleenvec ή τις τυροφωστίνες. Θαυματουργό το Gleenvec, καταπληκτική η επιστήμη! Μπράβο! Εμείς κερδίζουμε και οι καρκινοπαθείς είναι ευχαριστημένοι.! Κουβέντα όμως για το κρεμμύδι, που είναι το φυσικό Gleenvec. Πείτε μου!

Είχε άδικο ο Ιπποκράτης , όταν έγραφε: «Πιστεύω, ότι για να ασκήσει αποτελεσματικά το επάγγελμά του ένας γιατρός, είναι ανάγκη να γνωρίζει και μάλιστα να προσπαθήσει σκληρά να μάθει, όλα τα περί φύσης, δηλαδή ποιά επίδραση ασκούν στον άνθρωπο, ή τροφή, το ποτό και οι διάφορες συνήθειες σε κάθε άτομο ξεχωριστά. Δεν αρκεί να νομίζει απλά, ότι το τυρί είναι κακή τροφή, επειδή προκαλεί πόνο σε όποιον καταναλώνει μεγάλες ποσότητες. Πρέπει να μάθει, τι πόνο προκαλεί, για ποια αιτία και για ποιο , από όσα υπάρχουν μέσα στο σώμα είναι ακατάλληλο. Γιατί υπάρχουν πολλές άλλες τροφές και ποτά που είναι από τη φύση τους βλαβερά και επιδρούν στον άνθρωπο με ποικίλους τρόπους. Κάποιοι μπορούν να φάνε μεγάλες ποσότητες τυρί, χωρίς να τους πειράξει καθόλου. Αντίθετα τονώνει θαυμάσια όσους ωφελεί. Άλλοι όμως το αφομοιώνουν δύσκολα. Οι οργανισμοί είναι διαφορετικοί. Η γνώση αυτών θα θεράπευε τον άνθρωπο από τις αρρώστιες». Το ερώτημα παραμένει. Έχουν σήμερα γνώσεις οι γιατροί για τη θεραπευτική αξία των τροφών; Τι διδάσκονται για τη θεραπευτική τους δύναμη; Έχει άδικο ο Ιπποκράτης;

Κανόνας 6ος: Περιορίστε την Αποκρβοξυλάση της ορνιθίνης (ODC). Η Αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης είναι το ένζυμο κλειδί στη σύνθεση των πολυαμινών και παίζει σημαντικό ρόλο στη διαίρεση και ανάπτυξη του κυττάρου. Επανερχόμαστε στο μεγάλο ρόλο του συκωτιού.
Η εξίσωση, συκώτι = καρκίνος και καρκίνος = συκώτι, παίζει και εδώ το ρόλο της. Η αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης, είναι ηπατικό ένζυμο. Αν το σταματήσουμε, σταματούμε και την ανάπτυξη των όγκων.

Η αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης κάνει πολύ παρέα με την ινσουλίνη. Είναι στενές, πολύ στενές φιλενάδες. Επιρεάζοντας τις πολυαμίνες, προκαλούν αύξηση των όγκων, μεταστάσεις, αύξηση του βάρους. Επίσης ο συνδυασμός ινσουλίνης με σωματομεδίνες (IGF1 και IGF 2) είναι θανατηφόρος. Οι σωματομεδίνες (IGF1 και IGF 2) μοιάζουν με την προϊσουλίνη και παίζουν σημαντικότατο ρόλο στη ρύθμιση του πολλαπλασιασμού και της λειτουργίας των κυττάρων. ΣΕ υποκλυκαιμία, σχετιζόμενη με όγκο η ( IGF1) είναι υψηλή. Ο όγκος έχει καταναλώσει, όλο το σάκχαρο και ζητάει και άλλο. Γι΄αυτό έχουμε υπογλυκαιμία. Η IGF1, είναι ο κύριος παράγοντας για τη διέγερση των λιποκυττάρων, επιτάχυνση της ανάπτυξης των όγκων και πρόκλησης φλεγμονών. Η ινσουλίνη συνοδεύεται από την IGF1, που διεγείρει την κυτταρική ανάπτυξη. Μεγάλη αύξηση της ινσουλίνης και των σωματομεδινών, διεγείρουν την αύξηση των καρκινικών κυττάρων, αλλά και την ικανότητά τους να κάνουν μεταστάσεις (8). Μεγάλη κατανάλωση ζάχαρης, συνδέεται με αύξηση της ινσουλίνης με την παρέα της IGF σε μια προσπάθεια του οργανισμού να ρίξει το σάκχαρο.Τη σκυτάλη μετά την ινσουλίνη, παίρνουν οι σωματομεδίνες και αποκαρβοξυλάση της οπνιθίνης. Αποτέλεσμα: Μεταστάσεις, αυξήσεις των όγκων.

Ας δούμε μερικές έρευνες. Η S. Hankinson της ιατρικής σχολής του Χάρβαρντ, απέδειξε, ότι από μια ομάδα γυναικών, ηλικίας κάτω των πενήντα, εκείνες με το υψηλότερο IGF, είχαν εφτά φορές περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν καρκίνο του μαστού( ομάδες ερευνητών από το Xάβαρντ, το Mac Gill κ.λ.π. έδειξαν το ίδιο αποτέλεσμα στον καρκίνο του προστάτη με 9 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα στους άνδρες που είχαν ψηλές σωματομεδίνες (10). Άλλες μελέτες έχουν δείξει [παρόμοια αποτελέσματα στον καρκίνο του παγκρέατος, του παχέος εντέρου, των ωοθηκών κ.λ.π.

Πως μειώνουμε την ινσουλίνη και τις φίλες της τις σωματομεδίνες; Κόβοντας με το μαχαίρι στους καρκινοπαθείς γλυκά, πατάτες, ψωμιά και γενικά τις επεξεργασμένες τροφές. Η εξέταση ινσουλίνης και σωματομεδινών (IGF1 και IGF2) είναι απαραίτητες. Έρευνες έχουν δείξει, ότι η πλήρης αποχή από τροφές πλούσιες σε υδατάνθρακες μειώνει θεαματικά τα επίπεδα ινσουλίνης και IGF.

Για την αναστολή της ODC (αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης), το σκόρδο, το τσάι, το ρόδι ο χυμός από φύλα ελιάς, τα καρύδια, τα κρεμμύδια, τα κεράσια και όλα τα πικρά παίζουν σημαντικότατο ρόλο.

Όταν πέσουν η ινσουλίνη και οι σωματομεδίνες, ο οργανισμός αποβάλλει τα σάκχαρα. Το σώμα – ζαχαροπλαστείο, διώχνει τον καρκίνο πετώντας τα στοιχεία που τον θρέφουν.
http://filosofia-erevna.blogspot.gr

Αllium sativum η επιστημονική του ονομασία, δυσώδες ρόδον ενίοτε για τους Αρχαίους Έλληνες, άχο για τους Μεξικάνους, νινίκου για τους Ιάπωνες, γκάρλικ για τους Εγγλέζους, όλιο για τους Ιταλούς, τσέσνοκ για τους Μοσχοβίτες, σε κάθε μεριά της γης με διαφορετικό όνομα αλλά με τις ίδιες ιδιότητες και φυσικά με την ίδια αντικοινωνική μυρωδιά.

Απαραίτητο υλικό στη μαγειρική σε σημείο που να έχουν φτιαχτεί συνταγές για σκορδόπιτες, μπύρα από σκόρδο αλλά και παγωτό σκόρδου, μαγικό συστατικό για να “ξορκίσουμε” το κακό και ν’ αντιμετωπίσουμε τη βασκανία αλλά κυρίως φάρμακο επί χιλιετίες για πλούσιους και φτωχούς.

Ιστορικά στοιχεία.

Η καταγωγή του εντοπίζεται κάπου στη Μογγολία,στην Ασία και τα πρώτα στοιχεία για την ύπαρξή του αναφέρονται 6.000 χρόνια πριν. Η φαρμακευτική του χρήση πρωτοπαρουσιάζεται εδώ και 4.000 χρόνια περίπου. Στις ανασκαφές που έγιναν το 1922 στον τάφο του Αιγύπτιου βασιλιά Τουταγχαμώνα, βρέθηκαν 6 ακέραιοι αποξηραμένοι βολβοί σκόρδου που η ζωή τους υπολογίζεται γύρω στα 3.300 χρόνια.

Ο ι σκλάβοι που έχτισαν τις μυθικές κατασκευές της Αρχαίας Αιγύπτου λέγεται ότι κατέβαιναν σε δυναμικές απεργίες όταν τα αποθέματα του σκόρδου τελείωναν , μια και το θεωρούσαν ισχυρό τονωτικό και δυναμωτικό για τη σκληρή δουλειά τους.

Το σκόρδο, σε επίπεδο διεθνούς εμπορίου εθεωρείτο, κατά το 6ο αιώνα π.Χ., ισάξιο της σημερινής εμπορικής αξίας του σιταριού, υπάρχει δε συγκεκριμένη αναφορά για αγοραπωλησία 15.000.000 σπόρων κατά το έτος 538 π.Χ..

Αναφέρεται σαν τρόφιμο  αλλά και σαν θεραπευτικό μέσο, σε αρχαία Ελληνικά και Ρωμαϊκά κείμενα και βρισκόταν στο καθημερινό τραπέζι των αρχαίων Ελλήνων καθώς το θεωρούσαν δυναμωτικό και ισχυρό αφροδισιακό. Ο Ιπποκράτης, πατέρας της Ιατρικής, χρησιμοποιούσε το σκόρδο για να θεραπεύει μολύνσεις και να αντιμετωπίζει τα μικρόβια σε εγχειρήσεις κυρίως ακρωτηριασμών. Στην αρχαία Ελλάδα ήταν γνωστό για τις ιδιότητές του από την εποχή του Ομήρου.

Στο πέρασμα των χρόνων το σκόρδο κατείχε σπουδαία θέση στο τραπέζι και στο φαρμακείο, μέχρι που του αποδόθηκαν υπερφυσικές δυνατότητες και έτσι έφθασε κατά το Μεσαίωνα να θεωρείται βασικό συστατικό στα ξόρκια και τις μαγικές συνταγές. Όλα αυτά μέχρι το 1800 περίπου οπότε ξεκίνησε η ανάπτυξη της σύγχρονης ιατρικής και το σκόρδο καθώς και άλλα βότανα άρχισαν να ξεχνιώνται και τη θέση τους να παίρνουν τα συνθετικά φάρμακα.

Παρ’ όλα αυτά χρησιμοποιήθηκε συχνά στους 2 παγκόσμιους πολέμους σε τραυματίες όταν δεν ήταν δυνατή η εύρεση αντιβιοτικών για να προλαμβάνει και να αντιμετωπίζει μολύνσεις, έτσι το αποκάλεσαν ρώσσικη ή κινέζικη πενικιλίνη.

Μετά το 1950 και αφού προηγήθηκαν γύρω στις 2000 μελέτες το σκόρδο άρχισε να παίρνει πάλι τη θέση του σαν θεραπευτικό μέσο και μόλις το 1990 στο Α’ Παγκόσμιο Συνέδριο για το σκόρδο που έγινε στην Ουάσιγκτον της Η.Π.Α. άρχισε να υποστηρίζεται σαν θεραπευτικό μέσο από την ιατρική κοινότητα.

Συστατικά του σκόρδου.

Σύμφωνα με το Αμερικάνικο Υπουργείο Γεωργίας 100 gr καθαρισμένου σκόρδου περιέχει τα εξής θρεπτικά συστατικά:

Πρωτεΐνες : 6,2 γρ.

Υδατάνθρακες : 30,8 γρ.

Ίνες : 1,5 γρ.

Λίπος : 0,2 γρ.

Tέφρα : 1,5 γρ.

Kάλλιο : 259 μικρογραμμάρια

Φώσφορο : μγρ

Ασβέστιο : 29 μγρ

Νάτριο : 19 μγρ

Σίδηρος : 1,5 μγρ

Ασκορβικό οξύ : 15 μγρ

Νικοτινικό οξύ : 0,5 μγρ

Θειαμίνη : 0,25 μγρ

Ριβοφλαμίνη : 0,08 μγρ

Βιταμίνη Α : ίχνη

Νερό : 61,3 γρ

Το είδος και οι ποσότητες των θρεπτικών συστατικών του σκόρδου δεν θεωρούνται ιδιαίτερα , το μυστικό κρύβεται στο είδος των αμινοξέων που περιέχουν οι πρωτεΐνες. Η S-αλλυλοκυστεΐνη, ή S-αλλυλομερκαπτοκυστεΐνη, η S-αλλυλομεθυλοκυστεΐνη , η γ-γλουταμυλική S-αλλυλοκυστεΐνη μερικά από τα σημαντικά αμινοξέα, από τα οποία η S-αλλυλοκυστεΐνη πιο σπουδαία μια και έχει αποδειχτεί ότι προλαβαίνει τα εγκεφαλικά επεισόδια , τον καρκίνο σε πειράματα και λειτουργεί σαν αποτοξινωτικό του συκωτιού.

Οι φρουκτοολιγοσακχαρίτες επίσης που περιέχονται στους υδατάνθρακες του σκόρδου, βοηθούν στην ανάπτυξη της καλής χλωρίδας του εντέρου, η οποία  λειτουργεί θεραπευτικά σε διάφορες ασθένειες. Μικρές ποσότητες σεληνίου και γερμανίου που περιέχονται στο σκόρδο, βοηθούν στην αποτοξίνωση και την οξυγόνωση του οργανισμού.

Το σκόρδο περιέχει έξι νουκλεοσίδια, ένα εκ των οποίων η αδενοσύνη, ουσίες που αναδομούν το DNA. Περιέχει ακόμα συγκεκριμένα έλαια που του προσδίδουν τη χαρακτηριστική μυρωδιά του.

Δεν έχει ακόμα αποδειχθεί  επακριβώς, ποές είναι οι ουσίες ή οι συνδιασμοί ουσιών, που κάνουν το σκόρδο να λειτουργεί θεραπευτικά σε τόσες ασθένειες. Ωστόσο τελευταίες μελέτες δείχνουν ότι όταν το σκόρδο θρυμματιστεί, θειούχες ενώσεις που περιέχει όπως η αλιίνη και η αλιινάση ενώνονται και δημιουργείται η αλλισίνη η οποία θεωρείται ισχυρή αντικαρκινική ουσία. Στην αλλισίνη επίσης οφείλεται η χαρακτηριστική μυρωδιά του.

Θεραπευτικές ιδιότητες του σκόρδου.

Καρδιοπάθειες. Σε πολλές μελέτες που έχουν γίνει με υγιείς αλλά και καρδιοπαθείς, έχει αποδειχθεί ότι το σκόρδο μπλοκάρει την παραγωγή χοληστερόλης και βοηθά στη καύση των κακών λιπών -τριγλυκερίδια,LDL,χοληστερόλη-των αγγείων.

Αρτηριακή πίεση. Οι πρωτεΐνες του σκόρδου είναι υπεύθυνες  για τη μετατροπή της ένοχης για την αύξηση της αρτηριακής πίεσης αγγειοτασίνης 1, σε αγγειοτασίνη 2, οπότε και η πίεση επανέρχεται σε φυσιολογικά επίπεδα.

Εγκεφαλικά επεισόδια. Έχει αποδειχτεί ότι το σκόρδο καταφέρνει και κρατά σε ισορροπία τα επίπεδα πήξης του αίματος, κατ’ επέκταση με τη χρήση του αποφεύγονται οι θρομβώσεις. Πρέπει όμως να σημειώσουμε ότι η παράλληλη χρήση μεγάλων ποσοτήτων σκόρδου με παράλληλη πρόσληψη αντιθρομβωτικών φαρμάκων, μπορεί να προκαλέσει προβλήματα.

Καρκίνος. Το σκόρδο έχει τη δυνατότητα να δραστηριοποιήσει συστατικά του οργανισμού ώστε να μπορεί να εξοντώσει καρκινικά κύτταρα, αποτοξινώνοντάς τον και ενισχύοντας το ανοσοποιητικό σύστημα. Από τον Παστέρ μέχρι σήμερα έχουν γίνει πολλά πειράματα και μελέτες σε ομάδες ασθενών όπου παρατηρήθηκε αφ’ ενός ότι η χρήση του σκόρδου προλαμβάνει την εμφάνιση καρκίνου σε ομάδες με γενετική  προδιάθεση, αφ’ ετέρου όμως ότι συντελεί και στην αντιμετώπιση των καρκινικών όγκων. Ουσίες του σκόρδου εμποδίζουν άλλες καρκινογόνες ενώσεις όπως η αφλατοξίνη που βρίσκεται και στον καπνό, να προσκολληθούν στο DNA και να παράγουν καρκινικά κύτταρα.

Μολύνσεις. Είναι γνωστό από τα αρχαία χρόνια ότι το σκόρδο αντιμετωπίζει εξωτερικές μολύνσεις και λοιμώξεις. Παραδοσιακά το χρησιμοποιούσαν για την αντιμετώπιση της ωτίτιδας, αμυγδαλίτιδας,ουλίτιδας, την αντιμετώπιση τραυμάτων και στοματικών ελκών. Επίσης σε μολύνσεις του ουροποιητικού συστήματος όπως,κολπίτιδες, κυστίτιδες κ.ά.

Παράσιτα. Η χρήση του σκόρδου έχει αποδειχτεί αποτελεσματική στη αντιμετώπιση των εντερικών παρασίτων. Γνωστή η θεραπευτική του ικανότητα από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα, το σκόρδο το έδιναν ακόμα και για πρόληψη για να αντιμετωπίσουν τα παράσιτα στα μικρά παιδιά.

Διαβήτης και υπογλυκαιμία. Σε μελέτες που έχουν γίνει έχει αποδειχτεί ότι το σκόρδο βοηθά ώστε το συκώτι και το πάγκρεας να μπορούν να διατηρήσουν τα επίπεδα του σακχάρου σε φυσιολογικά επίπεδα.

Αποτοξίνωση. Τα αποθέματα τοξικών ουσιών και βαρέων μετάλλων στο σημερινό άνθρωπο έχουν πολλαπλασιαστεί. Τα θειούχα αμινοξέα του σκόρδου , έχει αποδειχθεί, ότι μπλοκάρουν τα βαρέα μέταλλα και ουσίες του μπορούν να βοηθήσουν το συκώτι να υπερπαράγει γλουταθιόνη-8-τρανσφεράση η οποία προστατεύει από τη μόλυνση του περιβάλλοντος.

Αναπνευστικό. Υπάρχουν παραδοσιακές συνταγές για την αντιμετώπιση του άσθματος, αλλά και για την αποσυμφόρηση του αναπνευστικού σε περιπτώσεις βρογχίτιδας, κρυολογήματος και καταρροής ενδύκνειται η χρήση του ωμού σκόρδου.

Κυκλοφορικό. Με τις προαναφερθείσες ιδιότητές του το σκόρδο, βοηθά στην αντιμετώπιση της αρτηριοσκλήρυνσης, των θρομβώσεων, του ελέγχου της χοληστερόλης στο αίμα και της αρτηριακής πίεσης.

Πεπτικό σύστημα.Σε πειράματα που έχουν γίνει σε ασθενείς του AIDS, έχει αποδειχθεί ότι το σκόρδο βοηθά στην αντιμετώπιση της διάρροιας και είναι γνωστή η χρήση του στις γαστρεντερίτιδες και τις τροφικές δηλητηριάσεις.

 Δερματολογικά. Το σκόρδο με εξωτερική χρήση μπορεί να αποκαταστήσει αποστήματα, ακμή, έλκη και διαπυητικές πληγές. Η χρήση του όμως πρέπει να γίνεται με μεγάλη προσοχή μια και είναι εύκολο να δημιουργηθούν τοπικά εγκαύματα.

Ανοσοποιητικό σύστημα. Με τη βοήθεια που παρέχει στην αποτοξίνωση, την αντιμετώπιση καρδιοαναπνευστικών προβλημάτων,κυκλοφορικού συστήματος, αντιμετώπιση μολύνσεων και λοιμώξεων, κ.ά., μπορούμε να αντιληφθούμε τη βοήθεια που παρέχει στο ανοσοποιητικό σύστημα.

Τόνωση και ενέργεια. Από τα χρόνια της Αρχαίας Αιγύπτου το χρησιμοποιούσαν σαν τονωτικό. Στο παγωμένο κλίμα της Σιβηρίας το σκόρδο το χρησιμοποιούν μέχρι σήμερα για να τους δώσει ενέργεια. Ο γιατρός Τζέημς Λιντ, γνωστός για την παρατήρηση του στη σχέση απουσίας βιταμίνης C και σκορβούτου, το πρότεινε σαν δυναμωτικό και ενεργειακό βάμμα με κονιάκ.

Δίαιτα. Τρόφιμα όπως το κρεμμύδι, το τσίλι, οι καυτερές πιπεριές, το τζίντζερ και το σκόρδο, έχει αποδειχθεί ότι  ενεργοποιούν το μεταβολισμό και πρέπει να συμπεριλαμβάνονται στις δίαιτες αποβολής λίπους.

Εξωτερικά παράσιτα. Μια ακόμα χρήση του σκόρδου στην αντιμετώπιση παρασίτων όπως οι ψύλλοι και τα τσιμπούρια αλλά ακόμα και τα κουνούπια, είναι γνωστή από παλιά.

Σε μελέτες που έχουν γίνει , αλλού προτείνεται η χρήση συμπληρωμάτων σκόρδου και αλλού αποδεικνύεται ότι η πρόσληψη ωμού σκόρδου μπορεί να έχει όλα αυτά τα αποτελέσματα.

Το σκόρδο είναι ένα φυσικό φάρμακο που οι άνθρωποι στηρίχθηκαν πάνω του για την αντιμετώπιση πολλών προβλημάτων επί χιλιετίες. Η μελέτη του δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί και συνεχώς ανακοινώνονται νέες μελέτες γι’ αυτό.

Α.Χ.

Θεραπευτικές συνταγές με σκόρδο και όχι μόνο…

• Ανθρακούχο νερό: Μελέτες έχουν δείξει ότι τα ανθρακούχα αναψυκτικά διαβρώνουν το σμάλτο των δοντιών και αυξάνουν τον κύνδυνο σπασίματος των οστών.
• Καραμελόχρωμα: To βιομηχανικό καραμελόχρωμα κατηγορείται ως τοξική και καρκινογόνος ουσία.
• Ακεσουλφαμικό κάλιο: Μία τεχνητή γλυκαντική ουσία χαμηλής θερμιδικής αξίας που βγήκε στο εμπόριο χωρίς να έχουν γίνει όλες οι απαραίτητες μελέτες, υπάρχουν υποψίες ότι μπορεί να είναι καρκινογόνος.
• Ασπαρτάμη: Η δημοφιλέστερη τεχνητή γλυκαντική ουσία, την βαρύνουν ουκ ολίγες κατηγορίες…
  Πονοκέφαλοι, λέμφωμα, όγκος στον εγκέφαλο, εγκεφαλικά τραύματα και άλλα προβλήματα υγείας, αποδεδειγμένα δε, αποδίδονται σε αυτήν περισσότερα από 200.000 κρούσματα ασθενών σε όλο τον κόσμο, που παρουσίασαν συμπτώματα και διαγνώστηκαν λανθασμένα με σκλήρυνση κατά πλάκας.
• Φωσφορικό οξύ: Είναι αυτό που δίνει τη μεταλλική γεύση στην Coca Cola, Πιστεύεται ότι μειώνει την πυκνότητα των οστών. Επίσης το φωσφορικό οξύ χρησιμοποιείται ως αντισκουριακό για μεταλλικές επιφάνειες, ως καθαριστικό αλλά και σε διάφορες άλλες χημικές διεργασίες.
• Βενζοϊκό κάλιο: ένα συντηρητικό τροφίμων που σε συνδυασμό με ασκορβικό νάτριο (βιταμίνη C) σχηματίζουν μία καρκινογόνο ουσία που λέγεται βενζόλιο.
• Κιτρικό κάλιο: χρησιμοποιείται ως διαλύτης, η μέγιστη επιτρεπόμενη ποσότητα είναι 99 mg ημερησίως λόγω της καυστικής επίδρασης που έχει στο στομάχι.
• Βενζοϊκό νάτριο: άλλο ένα συντηρητικό τροφίμων, όταν δεν συντηρεί “τροφές” χρησιμοποιείται ως καύσιμο για πυροτεχνήματα. Επίσης όπως και το Βενζοϊκό κάλιο σε συνδυασμό με   ασκορβικό νάτριο (βιταμίνη C) δημιουργεί benzene-βενζόλιο φυσικό συστατικό του αργού πετρελαίου.

Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες η Coca Cola Zero προκαλεί ατροφία των όρχεων και καρκίνο!!

Η ιστορία ξεκίνησε πριν 11 χρόνια όταν το σκυλάκι, εν ονόματι Lexie, ξύπνησε την ιδιοκτήτριά του απότομα από τον ύπνο γιατί έξυνε με μανία το στήθος της και γαύγιζε.

Η Lisa Hillje ανησύχησε, καθώς ήταν η πρώτη φορά που ο σκύλος της παρουσίαζε τέτοια συμπεριφορά, και αποφάσισε να πάει στον γιατρό.

Αυτό που μεγάλωνε ακόμα περισσότερο την ανησυχία της είναι ότι στην οικογένειά της υπήρχε ιστορικό καρκίνου του μαστού.

Τελικά διαγνώστηκε με καρκίνο στο στήθος. Παρά το γεγονός ότι η προηγούμενη μαστογραφία της ήταν αρνητική, οι τελευταίες εξετάσεις έδειξαν πως είχε αναπτυχθεί κακοήθης όγκος.

Χάρη στην έγκαιρη διάγνωση οι γιατροί αφαίρεσαν τον όγκο και προχώρησαν άμεσα σε χημειοθεραπεία.

Η 39χρονη σήμερα Lisa είναι υγιέστατη και δεν έχει παρουσιάσει σημάδια καρκίνου εδώ και 11 χρόνια.

Πριν τέσσερα χρόνια, η Lisa είχε την ευκαιρία να βοηθήσει με τον ίδιο τρόπο τον αγαπημένο της σκύλο.

H Lexie σταμάτησε να τρώει και έπινε τεράστιες ποσότητες νερού, γεγονός που έβαλε τη Lisa σε υποψίες.

Tην πήγε στον κτηνίατρο, ο οποίος την πληροφόρησε ότι το ζώο έπασχε από καρκίνο στο συκώτι και είχε μόνο ένα μήνα ζωής.

Η Lisa αρνήθηκε να το βάλει κάτω και έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι της για να σώσει το αγαπημένο της σκυλάκι.

Η φροντίδα της σε συνδυασμό με φαρμακευτική θεραπεία, έσωσαν τον αγαπημένο της σκύλο.

Τα σκυλιά μυρίζουν τον καρκίνο

Μερίδα επιστημόνων εκτιμά ότι οι σκύλοι μπορούν να μυρίσουν τις χημικές ουσίες που παράγει ένας καρκινικός όγκος.

Μάλιστα στο πλαίσιο έρευνας που διεξήχθη πέρυσι στο Ηνωμένο Βασίλειο, εκπαιδευμένα σκυλιά ανίχνευσαν με επιτυχία τους καρκινικούς όγκους στο 71% των ασθενών.

econews