Δοκιμάστε να φυτέψετε σπόρους σιναπιού, κατά προτίμηση βιολογικούς, σε όποιο σημείο της γλάστρας ή του κήπου είναι ελεύθερο.

Αφήστε για 8 ώρες τους σπόρους στο νερό να φουσκώσουν και απλώστε τους σε μαλακό χώμα. Σκεπάστε ελαφρά με χώμα και πατήστε λίγο με την παλάμη, ποτίστε και περιμένετε να σκάσουν τα μικρά, καυτερά, παιχνιδιάρικα και μυρωδάτα φυλλαράκια. Σε 20 μέρες περίπου είναι έτοιμα για τις σαλάτες μας. Μη ξεχνάτε να ποτίζετε, ανάλογα με την υγρασία και τη θερμοκρασία που επικρατούν. Κόψτε τα όσο είναι ακόμα πολύ τρυφερά και φθάνουν μέχρι τα 10 – 15 cm. Προσθέστε τα στις σαλάτες και θα έχετε την καυτερή και χαρακτηριστική γεύση του σιναπιού , αλλά σε πιο δροσερή και φρέσκια εκδοχή.

Λίγα λόγια για το σινάπι.

Είναι ψυχανθές, μονοετές, ποώδες φυτό που φθάνει μέχρι τα 60 cm. Τα λουλούδια του είναι έντονα κίτρινα και το φυτό είναι ξαδερφάκι της βρούβας. Το βρίσκουμε σε αφθονία σε ασβεστώδη χώματα αλλά μπορούμε και να το καλλιεργήσουμε εύκολα. Οι κάψες του είναι μυτερές και μακρόστενες και περιέχουν 10-12 σπόρους.

Εκτός από την παρασκευή μουστάρδας χρησιμοποιείται σαν έκχυμα, αφέψημα, κατάπλασμα,  από τους σπόρους του γίνεται αλεύρι για τη μουστάρδα και σιναπόλαδο.

Αντιβακτηριακό, αντιμυκητιακό, ορεκτικό, χωνευτικό, αποχρεμπτικό, καθαρτικό. Σαν κατάπλασμα βοηθά στην αντιμετώπιση μυαλγιών αλλά και σε πόνους από αρθρίτιδες. Βοηθά στις λοιμώξεις του αναπνευστικού και είναι τονωτικό. Παραδοσιακό ερωτικό βοήθημα, μια και με εντριβή στο σωστό σημείο δημιουργεί υπεραιμία. (Καλύτερα φάτε το, εκτός κι αν είστε απελπισμένοι.)

Οι σκέτοι σιναπόσποροι είναι πολλοί καυστικοί και το σιναπέλαιο μπορεί να προκαλέσει εγκαύματα.

Α.Χ.

Καυτερή πιπεριά, τσούσκα, τσίλι, πιπέρι  όπως και να την πεις θα έχει τα ίδια αποτελέσματα. Καίει, πονάει ενώ έχει  πάντα φανατικούς φίλους αλλά και ορκισμένους εχθρούς.

Οι μακρόβιοι Καυκάσιοι τη χρησιμοποιούν από μικροί και λένε πως είναι ένας ακόμα παράγοντας της μακροζωίας του.

Ανήκει στην οικογένεια των σολανοειδών όπως η τομάτα, η μελιτζάνα, η πατάτα.

• Περιέχει μεγάλες ποσότητες βιταμίνης C, νιτρικό και φωσφορικό κάλλιο αλλά το χαρακτηριστικό της συστατικό είναι η καψαϊκίνη.
• Η ουσία που της δίνει το χαρακτηριστικό κάψιμο και εκτός από μαζοχιστική ευχαρίστηση, χρησιμοποιείται επίσης στη φαρμακευτική σαν τοπικό αναλγητικό σε πόνους μυών και αρθρώσεων.Ο μηχανισμός δράσης της καψαϊκίνης, οδηγεί σε αναστολή της λειτουργίας των υποδοχέων πόνου και ελάττωση των επιδερμικών νευρικών ινών που μεταφέρουν το αίσθημα του πόνου.
• Βοηθά στη χώνευση μια και ενισχύει την παραγωγή υδροχλωρικού οξέως στο στομάχι και αυτός είναι ο λόγος που δημιουργεί προβλήματα σε άτομα με έλκη και γαστροεισοφαγική παλλινδρόμιση.
• Πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι η καυτερή πιπεριά ενισχύει σημαντικά το σύστημα αντιοξειδωτικής προστασίας του οργανισμού.
• Θεωρείται ορεκτική, παρασιτοκτόνος του γαστρεντερικού, δυναμωτική στην αντιμετώπιση της γρίππης και ενισχυτική του ανοσοποιητικού συστήματος.

Για να φτιάξουμε σπιτικό βάμμα πιπεριάς θα χρειαστούμε:

• 15 gr τριμμένης πολύ καυτερής πιπεριάς
• 15 gr ανθούς θυμαριού
• 15 gr σπαθόχορτο (βαλσαμόχορτο)
• 100 gr δυνατό τσίπουρο ή καθαρό οινόπνευμα

Βάζουμε όλα τα υλικά σε σκουρόχρωμο γυάλινο μπουκάλι και αφού το κλείσουμε καλά, αφήνουμε το μείγμα για 2 εβδομάδες περίπου σε ζεστό μέρος. Φροντίζουμε να το ανακινούμε σε τακτά χρονικά διαστήματα. Σουρώνουμε το βάμμα πιπεριάς και το αποθηκεύουμε σε γυάλινο μπουκάλι.

Τρόπος χρήσης

Κάνουμε εντριβές στα σημεία που πονάνε και βοηθά σε μυαλγίες και ρευματοαρθρίτιδες.

Πρέπει να παίρνουμε υπόψιν μας, ότι το βάμμα πιπεριάς αλλά και τα σκευάσματα που κυκλοφορούν στα φαρμακεία σαν αναλγητικά δεν θεραπεύουν τις αρθρίτιδες και τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, βοηθούν όμως πολύ αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση του πόνου.

Μετά την εντριβή παρουσιάζεται τοπικά η αίσθηση του καψίματος και είναι πολύ πιθανό να εμφανιστεί κοκκινίλα και ελαφριά φαγούρα. Όλες οι παρενέργειες είναι προσωρινές.

Α.Χ.

Thymus Vulgaris η επιστημονική ονομασία του πιο διαδεδομένου είδους θυμαριού στην Ελλάδα.

Θάμνος, με ύψος μέχρι 30 cm, αυτοφυής αλλά και καλλιεργήσιμος, πολυετής, μυρωδάτος και πανέμορφος όταν είναι ανθισμένος.

Γνωστό από την αρχαιότητα για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες,σήμερα χρησιμοποιείται στην Φαρμακευτική, Κοσμετολογία, Αρωματοποιία, βιομηχανία τροφίμων, Μελισσοκομία, Μαγειρική αλλά και στα σπιτικά γιατροσόφια.

Στην Ελλάδα υπάρχουν 31 είδη ενώ σ’ όλο τον κόσμο έχουν βρεθεί 350 είδη θυμαριού. Φύεται κυρίως στην Ευρώπη και την Ασία αλλά καλλιεργείται και στην Αμερική. Η Ελλάδα λόγω του κλίματος και της γεωγραφικής της θέσης ευνοεί ιδιαίτερα την  καλλιέργειά του. Το θυμάρι το βρίσκουμε σε βραχώδη σημεία κοντά ή μακρυά από τη θάλασσα. Λέγεται ότι το θυμάρι που βρίσκεται κοντά στη θάλασσα, είναι ακόμα πιο δυνατό και μυρωδάτο.

Αρχίζει να βγάζει φύλλα από το Μάρτιο και ανθίζει από τον Ιούνιο μέχρι τον Αύγουστο. Χρησιμοποιούμε για ότι χρήση το θέλουμε τα άνθη αλλά και τα φύλλα. Καλό είναι όταν το βρίσκουμε να μαζεύουμε το δικό μας θυμάρι. Το αποξηραίνουμε σε σκιερό σημείο και τρίβοντας τα κλαδιά του παίρνουμε αυτό που χρειαζόμαστε. Πρέπει να προσέχουμε να μη ξεριζώνουμε το φυτό αλλά να κόβουμε προσεκτικά τα κλαδιά, ώστε να μπορεί να ανθίζει ξανά.

Ο Διοσκουρίδης θεωρείται ο πρώτος που αναφέρθηκε στις ευεργετικές του ιδιότητες. Η χρήση του ήταν φαρμακευτική και λέγεται ότι οι αρχαίοι Έλληνες το χρησιμοποιούσαν και στις τελετουργίες τους. Βρέθηκε επίσης σε Αρχαιολογικά ευρήματα της Αιγύπτου όπου εκτός από αρωματικό, ήταν και ένα από τα υλικά για τη μουμιοποίηση των νεκρών τους.

Από τα πιο σπουδαία  συστατικά που του δίνουν τις πλούσιες φαρμακευτικές του ιδιότητες είναι η θυμόλη και η καρβακόλη. Αντιμικροβιακό, αντιμηκυτιακό, αντισηπτικό,τονωτικό του νευρικού συστήματος, αναλγητικό στους πόνους της περιόδου αλλά και στα εντερικά προβλήματα, αποχρεμπτικό, ενισχυτικό του ανοσοποιητικού συστήματος αλλά κατά τους παλαιότερους προληπτικό ακόμα και για τη φυματίωση.

Με το θυμάρι μπορούμε να παρασκευάσουμε:

α’ Εκχύλισμα ή έκχυμα: Βράζουμε για 1 λεπτό μια κουταλιά θυμάρι σε 2 φλυτζάνια νερό και το αφήνουμε σκεπασμένο για 10 λεπτά ακόμα ή για έκχυμα, αφήνουμε για πολλές ώρες σε κρύο νερό. Καλό είναι να φτιάχνουμε καινούργιο όποτε το χρειαζόμαστε και να μην το αφήνουμε για πολύ ώρα ώστε να μην οξειδώνεται.Το χρησιμοποιούμε σε:

• λοιμώξεις του αναπνευστικού
• βρογχίτιδες
• διάρροια
• σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου
• κολπικές πλύσεις για κωλοβακτηρίδια(1/2 κουταλάκι θυμάρι, με 1/2  κουταλάκι χαμομήλι, σε 1/2 l νερό. 1 φορά ημερησίως  για 3 ημέρες)
• βοηθητικά στη θεραπεία των εκκολπωμάτων 
• δυσμηνόρροια και πόνους της περιόδου
• αίσθηση τυμπανισμού
• τόνωση του ανοσοποιητικού
• ελαφρύ αγχωλυτικό 

β’ βάμμα θυμαριού: Αφήνουμε 100 γρ. θυμαριού σε 1 κιλό οινόπνευμα για 10 ημέρες, σουρώνουμε και αποθηκεύουμε στο ψυγείο, σε ερμειτικά κλεισμένο μπουκάλι, για 3 μήνες. Το χρησιμοποιούμε:

• για επάλειψη σε πόνους μυών
• ανακούφιση σε πόνους οστεοαρθρίτιδας
• πόνους ρευματοειδούς αρθρίτιδας
• για να απομακρύνουμε τις ψείρες του κεφαλιού(λέγεται ότι το χρησιμοποιούσε ο Μέγας Αλέξανδρος)

γ’ αιθέριο έλαιο,το χρησιμοποιούμε:

• σε εκζέματα (10 σταγόνες σε 100 ml νερό)
• ανακούφιση από πόνους αρθρίτιδας (10 σταγόνες σε 100 ml αμυγδαλέλαιο ή καλό φυτικό λάδι)
• εντομοαπωθητικό ( 2 σταγόνες μαζί με νερό στην ειδική συσκευή που αρωματίζουμε το χώρο)
• για τις ψείρες του κεφαλιού
• σε μολυσμένες πληγές
• σε δαγκώματα εντόμων (λέγεται ότι οι Αρχαίοι Έλληνες το χρησιμοποιούσαν στα δαγκώματα των φιδιών)

δ’ σιρόπι: σε 3 ποτήρια αφέψημα προσθέτουμε 250 gr μέλι και 250 gr ζάχαρη, το βράζουμε μέχρι να γίνει σιρόπι και το χρησιμοποιούμε για 10 ημέρες)

• βρογχίτιδες 
• βήχας
• απόχρεμψη

Στα χωριά χρησιμοποιούσαν τα κλαδιά του θυμαριού για να κλείνουν τις στάμνες απ’ όπου έπιναν νερό μια και όπως είπαμε έχει εντομοαπωθητικές ιδιότητες.

Στην κουζίνα επίσης είναι αμέτρητες οι συνταγές στις οποίες το θυμάρι δίνει το υπέροχο άρωμά του.

Α.Χ.

Μπορείτε να δείτε συνταγές:

Καλοκαιρινά Λαχανικά στο Φούρνο

Οι μαρινάδες στην κουζίνα.

Φρέσκα σπιτικά ζυμαρικά με βότανα και μυρωδικά.

Aλάτι με βότανα και σπόρους.