Ένα από τα πιο δημοφιλή και νόστιμα άγρια χόρτα. Με γλυκιά μυρωδιά γάλακτος, τρώγεται ωμή σε σαλάτες και μαζί με ωμά άγρια σταμναγκάθια, λεμόνι και αγνό ελαιόλαδο είναι μια από τις πιο νόστιμες Κρητικές σαλάτες.

Είναι γνωστή από το Βυζάντιο και το Μεσαίωνα με τις ονομασίες γαλακτίτις και γαλακτίδα αντίστοιχα.

Περιγραφή

Πόα, πολυετής, φυτρώνει σε γόνιμα αλλά και άγονα βραχώδη εδάφη. Ανήκει στην πολυποίκιλη οικογένεια των αστεροειδών- Asteraceae. Συναντάται κυρίως στη Μεσόγειο και σε εύκρατα κλίματα. Το ώριμο φυτό δημιουργεί ξυλώδη ρίζα που επάνω της αναπτύσσονται νέα φυτά.

Όλο το φυτό περιέχει γαλακτώδη, μυρωδάτο χυμό. Τα φύλλα της είναι μακρόστενα, με διαφοροποιούμενα σχήματα, ελαφρά σαρκώδη. Ανθίζει την Άνοιξη, με κίτρινα άνθη που αναπτύσσονται πάνω σε μακρείς μίσχους και φθάνει τα 20-40 cm. Oι σπόροι διαθέτουν πτητικά όργανα που διευκολύνουν τη διασπορά του φυτού.

Χρήσεις της γαλατσίδας.

Φαρμακολογία

Αποτοξινωτική, δροσιστική, πλούσια σε μέταλλα και ιχνοστοιχεία.

Τελευταίες μελέτες, δείχνουν ότι βοηθά στη θεραπεία ελαφρών μορφών καρκίνου του δέρματος (όχι του μελανώματος). Τα φύλλα της χρησιμοποιούνται σαν επίθεμα και έχουν αναλγητικές ιδιότητες.

Μαγειρική

Οι γαλατσίδες πριν ανθίσουν είναι δροσερές και ζουμερές κι έτσι τρώγονται ωμές, δίνοντας τη χαρακτηριστική μυρωδιά τους στα άλλα σαλατικά.

Μαγειρεύονται φρικασέ, γιαχνί, τσιγαριαστές και συνδυάζονται με πικρά χόρτα για να μαλακώνουν τη γεύση.

Α.Χ.