Ο τρόπος που ξεκινάς την μέρα σου είναι πολύ σημαντικός, δεν έχει σημασία αν είσαι μητέρα, εργάτης, επιχειρηματίας, αθλητής, το πρώτο πράγμα που κάνεις το πρωί έχει πολύ μεγάλη σημασία!
Μπορεί να σκέφτεσαι ότι το πρόγραμμα σου είναι πολύ φορτωμένο για ένα σωστό πρωινό, αλλά αν μπορείς να βρεις χρόνο μόνο για ένα πράγμα το οποίο μπορεί να βελτιώσει την υγεία σου ένα ποτήρι ζεστό νερό με το χυμό από μισό λεμόνι είναι ότι καλύτερο μπορείς να κάνεις για τον εαυτό σου.

Είναι πολύ απλό και τα οφέλη πολλά για να τα αγνοήσεις.

1) Ενισχύει το ανοσοποιητικό
Τα λεμόνια είναι πλούσια σε βιταμίνη C και κάλιο. Η βιταμίνη C μας βοηθάει να καταπολεμήσουμε τα κρυολογήματα και το κάλιο διεγείρει τον εγκέφαλο και το νευρικό σύστημα, επίσης βοηθά στον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης.

2) Τα λεμόνια είναι απίστευτα αλκαλική τροφή!!!
Μπορεί τα λεμόνια από μόνα τους να είναι όξινα αλλά μέσα στον οργανισμό μας γίνονται αλκαλικά (το κιτρικό οξύ δεν δημιουργεί οξύτητα στο σώμα όταν μεταβολίζεται). Όπως γνωρίζουμε ένα αλκαλικό σώμα είναι πραγματικά το κλειδί για καλή υγεία.

3) Βοηθά στην απώλεια βάρους
Τα Λεμόνια έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες, η οποίες βοηθάνε στη μείωση της πείνας. Επίσης, έχει αποδειχθεί ότι οι άνθρωποι που διατηρούν μια πιο αλκαλική δίαιτα χάνουν βάρος γρηγορότερα.

4) Ενισχύει την πέψη
Το ζεστό νερό χρησιμεύει για την τόνωση της γαστρεντερικής οδού. Τα λεμόνια και τα λάιμς έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε ανόργανα άλατα και βιταμίνες βοηθώντας στην αποβολή των τοξινών και στην λειτουργία του πεπτικού συστήματος.

5) Λειτουργεί ως φυσικό διουρητικό
Ο χυμός του λεμονιού βοηθάει στην αποβολή των ανεπιθύμητων υλικών επειδή αυξάνει το ποσοστό ούρησης. Επομένως οι τοξίνες αποβάλλονται γρηγορότερα με αποτέλεσμα ένα υγιές ουροποιητικό σύστημα.

6) Καθαρίζει το δέρμα
Η βιταμίνη C βοηθά στην μείωση των ρυτίδων και των κηλίδων. Το νερό με λεμόνι καθαρίζει τις τοξίνες από το αίμα, με αυτό τον τρόπο βοηθά στο να διατηρηθεί το δέρμα καθαρό.

7) Ενυδατώνει το λεμφικό σύστημα

Ένα ποτήρι ζεστό νερό με λεμόνι βοηθά στην πρόληψη της αφυδάτωσης (προφανώς). Όταν το σώμα είναι αφυδατωμένο (κόπωση των επινεφριδίων), δεν μπορεί να εκτελέσει όλες τις κατάλληλες λειτουργίες του, αυτό οδηγεί σε συσσώρευση τοξικών ουσιών, άγχος, δυσκοιλιότητα και ο κατάλογος συνεχίζεται. Τα Επινεφρίδια είναι δύο μικροί αδένες που βρίσκονται πάνω από τα νεφρά, και μαζί με το θυρεοειδή δημιουργούν ενέργεια. Επίσης εκκρίνουν σημαντικές ορμόνες, συμπεριλαμβανομένης της αλδοστερόνης. Η αλδοστερόνη είναι μια ορμόνη που εκκρίνεται από τα επινεφρίδια που ρυθμίζει τα επίπεδα του νερού και τη συγκέντρωση των μεταλλευμάτων, όπως το νάτριο στο σώμα μας, βοηθώντας μας να παραμένουμε ενυδατωμένοι.Τα επινεφρίδια  είναι επίσης υπεύθυνα για τη μείωση του αγχους.

Υιοθετώντας μόνο αυτή την πρακτική, πίνοντας ένα φλιτζάνι ζεστό νερό με λεμόνι το πρωί για ένα μήνα μπορεί να αλλάξει ριζικά η υγεία μας και να μας χαρίσει ενέργεια.

Η συνταγή είναι πολύ απλή-ένα φλιτζάνι ζεστό (όχι καυτό) νερό και το χυμό από μισό λεμόνι.

Προσφορά από το Greenchef – 20% Έκπτωση Στο  Εστιατόριο Rosebud (Κάθε Δευτέρα)

Φύκια : μύθος ή αλήθεια;

Τελικά τα φύκια είναι τίποτε άλλο εκτός από ζωντανοί οργανισμοί της θάλασσας ;

Σίγουρα έχετε ακούσει για τις ευεργετικές ιδιότητες των φυκιών της θάλασσας. Αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι τα φύκια κάνουν καλό στο σώμα και στο πρόσωπο. Συγκεκριμένα ενυδατώνουν και ενισχύουν τον μεταβολισμό, βοηθούν στην αναδόμηση των κυττάρων και στην καταπολέμηση της κυτταρίτιδας.

Ευεργετικές ιδιότητες:

«Ενυδάτωση»& «ενίσχυση μεταβολισμού»:

Τα φύκια βοηθάνε στην ενυδάτωση της επιδερμίδας χάρη στα αμινοξέα που συμμετέχουν στη δημιουργία του NMF του δέρματος. Επίσης, η υψηλή τους περιεκτικότητα σε βιταμίνες και αμινοξέα ενισχύει το μεταβολισμό του οργανισμού. Οι ίνες τους έχουν ευεργετικές επιδράσεις στο πεπτικό σύστημα και στο μεταβολισμό των λιπιδίων.

«Αναδόμηση κυττάρων»:

Είναι πλούσια σε ιχνοστοιχεία, με αποτέλεσμα να συμβάλλουν στην οξυγόνωση και την αναδόμηση των κυττάρων. Η σύγχρονη κοσμετολογία χρησιμοποιεί τα δραστικά συστατικά τους σε προϊόντα αντιγήρανσης. Επίσης τα κόκκινα φύκια έχουν ισχυρή αντιοξειδωτική και αντιφλεγμονώδη δράση.

«Κυτταρίτιδα»:

Χρησιμοποιούνται για την καταπολέμηση της κυτταρίτιδας. Έχει αποδειχθεί ότι έχουν απισχναντική, συσφικτική και αποτοξινωτική δράση, χάρη στη συνδυαστική δράση της ενεργοποίησης της τοπικής μικροκυκλοφορίας και την επιτάχυνση των κυτταρικών αλλαγών.

«Πηγή θρεπτικών στοιχείων»:

Καθώς τα φύκια απορροφούν ανόργανα στοιχεία από τη θάλασσα, είναι πλούσια σε πολλά ανόργανα στοιχεία και ιχνοστοιχεία. Το ασβέστιο και ο σίδηρος τείνουν να συσσωρεύονται σε μεγαλύτερες ποσότητες στα φύκια απ΄ότι στα γήινα φυτά. Τέλος, το συχνά υψηλό περιεχόμενο των φυκιών σε νάτριο θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη από τα άτομα που πρέπει να προσέχουν την πρόσληψη άλατος.

Σε γενικές γραμμές, τα φύκια μπορούν να συνεισφέρουν σε μια δίαιτα με ποικιλία. Δοκιμάστε τα ψιλοκομμένα πάνω στο ρύζι, στις ψητές πατάτες, στις σαλάτες, ή προσθέστε τα σε σούπες, φασόλια και ζωμούς.

http://www.agelioforos.gr

Διατροφή και Υγεία

Ας ξεκινήσει καθένας μας διερωτόμενος, τι είναι διατροφή; Τι είναι διατροφή για εκείνον, διατροφή σαν όρος και διατροφή σαν πράξη.
Και, σαν πράξη, η διατροφή είναι ενεργητική ή παθητική; Διατροφή είναι μόνο ό,τι τρώμε, ή και ό,τι πίνουμε; Διατροφή είναι μόνο ό,τι δέχεται το στομάχι μας προς επεξεργασία, ή και ότι άλλο προσλαμβάνει και έχει ανάγκη ο οργανισμός μας προκειμένου να διατηρηθεί στη ζωή και να εκτελέσει τις λειτουργίες του με τον καλύτερο δυνατό τρόπο;
Θα μπορούσαμε κάτω από αυτό το πρίσμα, να θεωρήσουμε διατροφή τον αέρα που αναπνέουμε, τον ύπνο και την ξεκούραση;
Πόσο επιλέγουμε το είδος της διατροφής μας, την ποιότητα του ύπνου μας, την καθαρότητα του αέρα που αναπνέουμε και την αγνότητα των τροφών μας;
Υπάρχει η άποψη που λέει πως “είμαστε ό,τι τρώμε”. Έχει ειπωθεί και παραφραστεί με πολλούς τρόπους και για σειρά δραστηριοτήτων (μας). “Είμαστε ό,τι ψωνίζουμε”, “είμαστε ό,τι σκεπτόμαστε”, “είμαστε ό,τι νοιώθουμε!”, κι ένα σωρό άλλα… Μήπως, τελικά, είμαστε ΟΛΑ αυτά, και ίσως, και πολλά περισσότερα από αυτά που νομίζουμε;
Πόσο γνωρίζουμε τι είμαστε και πόσο ενεργητικά (καθ-)ορίζουμε αυτό που είμαστε? Κι αν το προσπαθούμε, με ποιούς τρόπους το επιδιώκουμε και προς ποια κατεύθυνση;
Μήπως, συνειδητά ή μη, επιλέγουμε αυτό που είμαστε ΚΑΙ με τη διατροφή μας;
Όπως σε κάθε εκδήλωση της ύπαρξης και της ταυτότητάς μας, έτσι και στη διατροφή (μας) καλούμαστε να δηλώσουμε τη θέση μας’ να δηλώσουμε το ποιοί είμαστε. Για αυτό και η διατροφή (μας) αποτελεί σαφή δήλωση ταυτότητας και στάσης ζωής.
Το ότι “είμαστε ό,τι τρώμε” αναφέρεται στην ψυχοσύνθεση και στον διαμορφωμένο βαθμό αυτογνωσίας (γνώσης και εμπειρίας, δηλαδή) που έχει καθένας μας.
Αναφέρεται στον τρόπο που “επιλέγω να ζω” και να σχετίζομαι με τον εαυτό (μου) και τους γύρω.
Η διατροφή είναι σχέση. Για αυτό και χρειάζεται να ορίζεται, να καλλιεργείται και να εξελίσσεται.
Είναι σχέση με τον εαυτό (μας), τους γύρω (μας), το περιβάλλον, την κοινωνία, και τον κόσμο στο σύνολό του.
Ο σύγχρονος Δυτικός άνθρωπος έχει μία στρευλή σχέση με τη δια-τροφή (του). Διαθέτει ελάχιστο χρόνο στον εαυτό του λόγω της διάσπαση του ανάμεσα σε ρόλους, υποχρεώσεις, ασχολίες και δραστηριότητες, για αυτό και αφιερώνει ακόμη λιγότερο χρόνο στη διατροφή του.
Η τροφή πλέον έχει αλλάξει ρόλο’ “χαρακτήρα”. Τρώει από τον χρόνο μας! Άρα, η δια-τροφή έχει γίνει “εχθρός” (με ή χωρίς εισαγωγικά).
Το “βάρος” έχει γίνει το μόνιμο πρόβλημα του σύγχρονου Δυτικού ανθρώπου και η απαλλαγή από αυτό ένα μόνιμο άγχος’ ένα… βάρος!
Κιλά, υποχρεώσεις, οφειλές, άγχη, ενοχές, απόγνωση, απομόνωση, αποξένωση, μοναξιά κι ένα σωρό άλλα “βαραίνουν” και “ορίζουν” πλέον τη ζωή (μας). Μέσα σε όλα αυτά, και το φαγητό!
Έχουμε αναρωτηθεί ποτέ γιατί όταν “χάνουμε” κιλά είμαστε ευτυχισμένοι ενώ όταν χάνουμε ο,τιδήποτε άλλο, χρήματα, χρόνο, μαλλιά… μας πιάνει θυμός, λύπη και αγωνία;
Μήπως αυτή μας η τοποθέτηση απέναντι στο σωματικό βάρος δηλώνει τον τρόπο που βλέπουμε τη σχέση μας με τον εαυτό μας και τη ζωή μας, και τον ρόλο μας απέναντί τους;
Μήπως αυτή η μόνιμη αγωνία και αγώνας αποτελούν καμπανάκι (αν όχι, καμπάνα) για το ότι “κάτι δεν πάει καλά” ‘ “κάτι πρέπει ν’ αλλάξει”.
Οι Αμερικανοί (και δεν είναι τυχαίο!) λένε “It’s not what you eat but what’s eating you!”.
Μεταφράζω και αποδίδω ελεύθερα: “Δεν είναι τόσο το τί τρως αλλά το ΓΙΑΤΙ σε τρώει”!
Εμείς, πάλι, συνηθίζουμε να λέμε “μωρέ, και πέτρες τρώω’ δεν παθαίνω τίποτα!”, ή “μου έκατσε πέτρα στο στομάχι!”.
Τα παραπάνω δείχνουν μία σχέση με τη δια-τροφή που δεν έχει να κάνει μόνο με την… τροφή.
Δεν υπάρχει ιδανική διατροφή, αλλά ιδανικές (εσωτερικές) συνθήκες διατροφής.
Τίποτε δεν “κάνει καλό” όταν η ψυχή μας άλλα ζητάει. Και το φαγητό είναι επιθυμία ψυχής.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως σε όλους του πολιτισμούς, σε όλες τις χρονικές στιγμές, η διατροφή ήταν και παραμένει τρόπος θεραπείας!
Κώδικες και πλαίσια που έχουν διαμορφωθεί και διατυπωθεί τόσο από τα θρησκευτικά δόγματα (νηστείες, αποχές, ραμαζάνι..) όσο και από την επιστήμη (δίαιτες, “διατροφή”…) τίποτε άλλο δεν δηλώνουν πέρα από τον καθοριστικό ρόλο της διατροφής και της ενεργητικής συμμετοχής του καθενός μας στο εσωτερικό, βιολογικό και ψυχοσυναισθηματικό του γίγνεσθαι.
Αποτελούν προσπάθειες να μας φέρουν σε επαφή με το “τί” ζητάμε (από τη διατροφή μας) και “γιατί”! Θεραπεία? Άφεση αμαρτιών? Αποτοξίνωση? Ασκητισμό; ……
Δια-τρέφομαι για να χάσω βάρος; Για να αποκτήσω μυϊκή μάζα; Για να δυναμώσω; Για να ευχαριστήσω τη μητέρα μου/σύζυγό μου/σύντροφό μου/οικοδέσποινα…..; Γιατί πλήττω; Γιατί έχω συναισθηματικό κενό; Γιατί έχω λιγούρες; Για να απολαύσω τη διαδικασία; Για να τα πω με τους φίλους μου; Για να βγάλω την υποχρέωση; Για να βρεθώ με τον εαυτό μου; Για να προσφέρω στον εαυτό μου γευστική απόλαυση και ψυχική ανάταση μέσω της γεύσης; …..
Συμπληρώστε τη λίστα με όσους λόγους σας έρχονται στο μυαλό, είτε γιατί (σας) δίνουν άλλοθι είτε γιατί αποτελούν πραγματικότητα. Έτσι θα φτάσετε στην καρδιά του “γιατί”. Άρα, και στη βάση της σχέσης (σας) με τη δια-τροφή.
Καθένας μας έχει μία “προσωπική” άποψη για τη διατροφή, η οποία έχει διαμορφωθεί τόσο από την προσωπική του σχέση με αυτή, όσο και από τις αναφορές που “κουβαλά” ως καταγραφές και πεποιθήσεις, άτυπες, συνειδητές ή και ασυνείδητες.
Είναι καιρός, οι “άτυπες” και “ασυνείδητες” καταγραφές, μαζί με τις συνειδητές και τις “εκ πεποιθήσεως” να επανεξεταστούν και να γίνουν αντικείμενο παρατήρησης και εμβάθυνσης, ώστε να μπορέσουμε να φτάσουμε σε συνειδητά επιλεγμένες, άρα και ελεγχόμενες, καταστάσεις ύπαρξης και τρόπου ζωής.

Νίκος Βάλβης

Ρέικι Master/Teacher και Ολιστικός Θεραπευτής.
  ειδίκευση σε Ολιστική Μάλαξη και σε άλλα είδη θεραπευτικού μασάζ, Ολιστικούς τρόπους ευεξίας, αυτοβελτίωσης και ευζωίας.

[email protected]

“Είμαι απόλυτα σίγουρος πως η ανθρώπινη φυλή, που αναπτύσσεται σταδιακά, θα σταματήσει σε κάποιο σημείο να τρέφεται με κρέας”.

“Οταν εμείς οι ίδιοι γινόμαστε οι ζωντανοί τάφοι δολοφονημένων ζώων, πως περιμένουμε ιδανικές συνθήκες στη γη;”
Shaw

Κάθε χρόνο σφάζονται στην Αμερική, με σκοπό τη διατροφή, 134 εκατομμύρια θηλαστικά και 3 δισεκατομμύρια πτηνά, αλλά οι καταναλωτές δεν έχουν συνειδητή επίγνωση της σχέσης ανάμεσα στην σφαγή και το κρέας που παρουσιάζεται στο τραπέζι. Στις τηλεοπτικές διαφημίσεις ένας κλόουν που ονομάζεται Ronald McDonald εξηγεί στα παιδιά πως τα χαμπουργκερ μεγαλώνουν “στα λιβάδια των χαμπουργκερ”. Αλλά η αλήθεια δεν είναι τόσο ευχάριστη: τα εμπορικά σφαγεία θυμίζουν κόλαση: Τα ζώα χάνουν τις αισθήσεις τους μετά από χτυπήματα σφυριού και ηλεκτροσοκ. Υστερα τα κρεμάνε με το κεφάλι προς τα κάτω και τα οδηγούν στο σφαγείο σε μια μηχανική φάλλαγγα. Εκεί θα τα αφήσουν στη γη και θα τα κόψουν σε κομμάτια, πολλές φορές ενώ ακόμη είναι ζωντανά. Ο τεννίστας Peter Burwash περιέγραψε τις αντιδράσεις του όταν επισκέφτηκε ένα σφαγείο, στο βιβλίο του A Vegeterian Primer. “Δεν είμαι φτιαγμένος από ζάχαρη: έπαιζα χοκεϋ μέχρι που κατάπινα μερικά δόντια και είμαι ιδιαίτερα επιθετικός στο γήπεδο του τέννις… Μα εκείνη η εμπειρία του σφαγείου κατάφερε πραγματικά να με αναστατώσει. Οταν βγήκα από εκείνο το μέρος ήξερα πως στο μέλλον δεν θα έκανα κακό σε κάποιο ζώο. Γνώριζα τα ψυχολογικά, οικονομικά και οικολογικά κίνητρα των χορτοφάγων, αλλά αυτή η άμεση απόδειξη της σκληρότητας του ανθρώπου απέναντι στα ζώα έγινε η βάση της προσχώρησής μου στην χορτοφαγία.”

Αρχαία Ελλάδα και Ρώμη

Από την αρχαιότητα σημαντικές προσωπικότητες αισθάνθηκαν την ανάγκη να ακολουθήσουν τη χορτοφαγική διατροφή ωθούμενοι από ηθικά κίνητρα. Ο Πυθαγόρας, διάσημος μαθηματικός και φιλόσοφος, δήλωσε: “Φίλοι μου, αποφεύγετε να γεμίζετε το σώμα σας με βρώμικες τροφές. Υπάρχουν εκτάσεις σιταριού, τόσα πολλά μήλα που τσακίζουν τα κλαδιά των δέντρων, σταφύλια που γεμίζουν τους αμπελώνες, γευστικά χόρτα και λαχανικά για μαγείρεμα. Υπάρχει το γάλα και το μέλι με το άρωμα του θυμαριού. Η γη προσφέρει μια μεγάλη ποσότητα πλούτου, καθαρά στοιχεία που δεν προξενούν το χύσιμο του αίματος, ούτε τον θάνατο. Μόνο τα ζώα ικανοποιούν την πείνα τους με το κρέας, και όχι όλα: πράγματι τα άλογα, τα βόδια και τα πρόβατα βρίσκουν τροφή στη γη.” Ο βιογράφος Διογένης περιγράφει πως ο Πυθαγόρας έτρωγε ψωμί με μέλι το πρωΐ και ωμά λαχανικά το βράδυ, και πως πλήρωνε τους ψαράδες για να πετάξουν στη θάλασσα τα ψάρια που μόλις είχαν πιάσει.
Σε ένα δοκίμιο με τίτλο, “Σχετικά με την κρεατοφαγία”, ο Λατίνος συγγραφέας Πλούταρχος γράφει: “αναρωτιέστε γιατί ο Πυθαγόρας δεν έτρωγε κρέας; Εγώ προσωπικά αναρωτιέμαι για ποιο λόγο και με τι καρδιά, ο πρώτος άνθρωπος πλησίασε το στόμα του στο πηγμένο αίμα και τα χείλια του σε ένα νεκρό πλάσμα. Πως έβαλε στο τραπέζι του πτώματα ζώων και ονόμασε φαγητό και τροφή τα πλάσματα που λίγο πριν μούγγριζαν και βέλαζαν, κινούνταν γεμάτα ζωή. Πως δέχτηκε την θέα της σφαγής, τον κομμένο λαιμό, το γδαρμένο δέρμα, τις σπασμένες αρθρώσεις. Σκεφτείτε την άσχημη μυρωδιά… Πως έγινε να μην ανατριχιάσει όταν ήρθε σε επαφή με τα κομμάτια άλλων όντων και ρούφηξε το ζουμί και τον ορό από τις πληγές τους…! Ο άνθρωπος δεν τρέφεται με λιοντάρια και λύκους για να επιζήσει…, αντίθετα, σκοτώνει πλάσματα ακίνδυνα, εξημερωμένα, που δεν έχουν κεντριά και μυτερά δόντια. Για ένα κομμάτι κρέας, ο άνθρωπος τους αφαιρεί τον ήλιο, το φως, την διάρκεια της ζωής που δικαιούνται όταν γεννιούνται.”
Ο Πλούταρχος προκαλεί τους σαρκοφάγους: “Αν πιστεύετε πως η φύση σας προορίζει για τέτοιου είδους διατροφή, γιατί δεν σκοτώνετε μόνοι σας αυτό που θέλετε να φάτε; Αλλά κάντε το με τις δικές σας δυνάμεις, χωρίς ρόπαλο, χωρίς σφυριά ή άλλα όπλα.”

Από τον Βίντσι, τον Ρουσσώ, τον Φράνκλιν…

Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι, μεγάλος ζωγράφος, γλύπτης και πρωτοπόρος της Αναγέννησης, συνοψίζει τις ηθικές αρχές της χορτοφαγίας. Γράφει: “Αυτός που δεν σέβεται τη ζωή, δεν αξίζει να ζει.” Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι θεωρούσε τάφους τα σώματα των κρεατοφάγων, νεκροταφεία των ζώων που τρώνε. Στα έργα του, στα οποία είναι εμφανής η αγάπη του για κάθε ζωντανή οντότητα, αναφέρει: “Πολλά μικρά ζώων θα μεταφερθούν, θα κομματιαστούν και θα σφαχτούν με τρόπο βάρβαρο.”
Ο Γάλλος φιλόσοφος Ζαν Ζακ Ρουσσώ υποστήριζε την φυσική κατάσταση των πραγμάτων. Παρατήρησε πως γενικά τα σαρκοφάγα ζώα είναι πιο βίαια και σκληρά από τα φυτοφάγα, και συμπέρανε πως η χορτοφαγική διατροφή ταιριάζει στους λιγότερο επιθετικούς ανθρώπους. Συμβούλευσε να μην δίνεται η άδεια στους σφαγείς να παίρνουν μέρος στα δικαστήρια ως μάρτυρες ή ως ένορκοι.
Στο έργο του, Τhe Wealth of Nations, ο οικονομολόγος Adam Smith, ένας άλλος υποστηρικτής της χορτοφαγίας γράφει: “Aναρωτιόμαστε σε πιο μέρος του κόσμου, το κρέας είναι απαραίτητο για την επιβίωση… Αλλά τα δημητριακά και τα χορταρικά, το γάλα, το τυρί το βούτυρο και το λάδι (όπου δεν υπάρχει βούτυρο) προσφέρουν την πιο πλήρη και ενεργητική διατροφή, επειδή δεν υπάρχει ένα μέρος όπου ο άνθρωπος είναι αναγκασμένος να ζήσει με κρέας”. Τέτοιου είδους παρατηρήσεις ώθησαν τον Βενιαμίν Φράνκλιν να γίνει χορτοφάγος σε ηλικία δεκάξι χρόνων, όταν αντιλήφθηκε πως η χορτοφαγία του εξασφαλίζει μεγαλύτερη διανοητική καθαρότητα και ευκολία στην μάθηση. Στην αυτοβιογραφία του, χαρακτηρίζει την κατανάλωση του κρέατος “αδικαιολόγητο έγκλημα”.
Kαι ο ποιητής Σέλλεϋ όταν έγινε χορτοφάγος έγραψε στο δοκίμιό του, A Vindication of Natural Diet: “Πρέπει να επιβάλλουμε μια αποφασιστική δοκιμή στους κρεατοφάγους: να κόψουν με τα δόντια, όπως λέει ο Πλούταρχος, το κρέας ενός ζωντανού αρνιού, να βυθίσουν το κεφάλι τους στα ζωτικά του όργανα, να πιούν αίμα… Αν καταφέρουν να ξεπεράσουν μια τέτοια δοκιμή τότε θα είναι σωστή η θεωρία τους.” Ο Σέλλεϋ προσχώρησε στην χορτοφαγία όταν ακόμη ήταν σπουδαστής στην Οξφόρδη, σχεδόν αμέσως μετά τον γάμο του με την Χάρριετ, που έγραφε σε μια φίλη της “…σταματήσαμε να τρώμε κρέας και ακολουθούμε τα διδάγματα του Πυθαγόρα.” Στο ποίημά του, Queen Mab, ο Σέλλεϋ περιγράφει έναν ιδεώδη κόσμο όπου οι άνθρωποι δεν σκοτώνουν ζώα για την τροφή τους.
“…τώρα
Ο άνθρωπος δεν σκοτώνει το αρνί που τον κοιτά στα μάτια,
Δεν καταβροχθίζει σφαγμένα ζώα
Που, από εκδίκηση για την παράβαση των φυσικών νόμων,
Εχυναν στο σώμα του σαπισμένα υγρά,
Ολα τα βλαβερά πάθη, τις ματαιόδοξες σκέψεις,
Το μίσος και την απογοήτευση, την αποστροφή,
Το σπέρμα της δυστυχίας, του θανάτου, της αρρώστιας και του εγκλήματος.”
Ο Ρώσος συγγραφέας Λέων Τολστόι έγινε χορτοφάγος το 1885. Εγκατέλειψε το κυνήγι και προσχώρησε στην ειρηνική χορτοφαγία που καταδίκαζε το σκότωμα οποιουδήποτε ζώου, ακόμη και ενός μηρμυγκιού. Κατάλαβε πως η αύξηση της βίας θα οδηγούσε την ανθρώπινη κοινωνία σε έναν αναπόφευκτο πόλεμο. Στο δοκίμιο, The first step, ο Τολστόι λέει πως η κρεατοφαγία “είναι απλά ανήθικη, επειδή συνεπάγεται μια πράξη που αντιτίθεται στα συναισθήματα της ηθικής, την πράξη του σκοτώματος. Οταν ένας σκοτώνει” συνεχίζει, “εξοντώνει μέσα του τις υψηλότερες πνευματικές ικανότητες —την αγάπη και την συμπάθεια για τις άλλες ζωντανές οντότητες— και όταν καταπατά τα συναισθήματά του, γίνεται σκληρός.”
Ο συνθέτης Ρίτσαρντ Βάγκνερ πίστευε πως η ζωή είναι ιερή και θεωρούσε την χορτοφαγία φυσική τροφή που απομακρύνει τον άνθρωπο από την σκληρότητα και τον βοηθά να πλησιάσει “τον χαμένο παράδεισο”.
Ο Χενρυ Ντεϊβιντ Θορώ, ήταν χορτοφάγος κατά περιόδους. Εγραψε στο καλύτερο έργο του, Walden: “Είναι ντροπή που ο άνθρωπος είναι σαρκοφάγος. Είναι αλήθεια: ο άνθρωπος μπορεί να ζήσει και ζει σκοτώνοντας τα ζώα, αλλά αυτός είναι ένας άθλιος τρόπος ζωής, όπως γνωρίζουν αυτοί που ξέρουν να παγιδεύουν λαγούς και να σκοτώνουν αρνιά. Κι αυτός που διδάσκει τον άνθρωπο να ακολουθεί μια διατροφή υγιεινή και μη-βίαιη θεωρείται ευεργέτης της ανθρωπότητας. Εγώ προσωπικά, δεν έχω αμφιβολία πως η εγκατάλειψη της σαρκοφαγίας είναι μέρος του ανθρώπινου πολιτισμού, όπως άγριες φυλές έπαψαν τον καννιβαλισμό όταν ήρθαν σε επαφή με πιο πολιτισμένους πληθυσμούς.

Ο εικοστός αιώνας

Είναι περιττό να θυμήσουμε πως ο μεγαλύτερος απόστολος της μη-βίας του εικοστού αιώνα, ο Μαχάτμα Γκάνντι, ήταν χορτοφάγος. Επειδή οι γονείς του ακολουθούσαν τους κανονισμούς της Ινδουϊστικής θρησκείας, δεν έφαγε ποτέ κρέας, ψάρια ή αυγά, αλλά κάτω από την Βρετανική κυριαρχία, όταν εγκαταλείφθηκαν οι αρχαίοι κανονισμοί της ινδικής παράδοσης για χάρη των δυτικών συνηθειών —συμπεριλαμβανομένων αυτών της διατροφής— ο Γκάνντι πείσθηκε από τους συμμαθητές του στο σχολείο να φάει κρέας “γιατί έτσι θα αυξάνονταν η δύναμη και η αποφασιστικότητά του”. Αλλά αργότερα επέστρεψε στη χορτοφαγία και έγραψε: Είναι ανάγκη να διορθώσουμε την λανθασμένη αντίληψη πως η χορτοφαγική διατροφή μας κάνει αδύναμους, παθητικούς και αναποφάσιστους. Προσωπικά πιστεύω πως το κρέας δεν είναι απαραίτητο για κανένα λόγο.” Εγραψε πέντε βιβλία που αφορούν τη χορτοφαγία, έτρωγε βλαστούς σιταριού, αμύγδαλα, χορταρικά, λεμόνια και μέλι. Ιδρυσε την αγροτική κοινότητα Τολστόι, που βασιζόταν στις αρχές της χορτοφαγίας. Στο βιβλίο του, “Ηθικές Αρχές της Χορτοφαγίας”, έγραψε: “Είμαι πεποισμένος πως το κρέας δεν είναι κατάλληλη τροφή για το είδος μας. Αν είμαστε ανώτερο είδος, κάνουμε σφάλμα να αντιγράφουμε το κατώτερο είδος των ζώων”. Ο Γκάνντι πίστευε πως οι ηθικοί λόγοι είναι πολύ σημαντικότεροι από τους λόγους υγιεινής. Εγραψε: “Αισθάνομαι πως η πνευματική μας πρόοδος θα γίνει αιτία να σταματήσουμε να σκοτώνουμε ζώα για να ικανοποιήσουμε τις σωματικές μας επιθυμίες.”
Ο θεατρικός συγγραφέας Τζώρτζ Μπέρναρντ Σω υιοθέτησε τη χορτοφαγία όταν ήταν εικοσιπέντε χρονών, και όπως έγραψε στην αυτοβιογραφία του πείσθηκε από τον Σέλλευ. Οι γιατροί έλεγαν πως αυτή η διατροφή θα τον σκότωνε. Οταν μετά από πολλά χρόνια κάποιος τον ρώτησε γιατί δεν επέστρεψε σε κείνους τους γιατρούς απάντησε: “Θα ήθελα να το κάνω, αλλά έχουν όλοι πεθάνει”. Τον ρωτούσαν ακόμη πως φαινόταν τόσο νέος παρόλη την ηλικία του. “Δεν είναι ακριβώς έτσι” απάντησε ο Σω. “Φαίνομαι όσο είμαι αλλά οι άλλοι φαίνονται περισσότερο γερασμένοι. Αλλά τι περιμένετε από ανθρώπους που τρέφονται με πτώματα;” Για την σχέση της κρεατοφαγίας και της επιθετικότητας του ανθρώπου ο Σω έγραψε:
“Τις Κυριακές προσευχόμαστε να μας φωτίσει ο Κύριος
Να οδηγήσει να βήματά μας στο σωστό μονοπάτι.
Είμαστε κουρασμένοι από τους πολέμους, δε θέλουμε να πολεμήσουμε,
Αλλά χορταίνουμε με θάνατο.”
Ο Χ.Τζ.Ουέλλς αναφέρθηκε στη χορτοφαγία στο βιβλίο του “Μια Μοντέρνα Ουτοπία”, ένα βιβλίο για τον μελλοντικό κόσμο. “Στην Ουτοπία δεν υπάρχει κρέας. Υπήρχε κάποτε, αλλά τώρα δεν μπορούμε ούτε να σκεφτούμε τα σφαγεία. Εχουμε προοδεύσει πνευματικά και ούτε ένας επιθυμεί να κόψει κομμάτια ένα νεκρό βόδι ή ένα γουρούνι… Θυμάμαι την χαρά της εφηβείας μου όταν κλείσανε τα τελευταία σφαγεία.”
Ο κάτοχος του Νομπελ λογοτεχνίας Ισαάκ Μπάσεβις Σίνγκερ έγινε χορτοφάγος το 1962 σε ηλικία πενηνταοχτώ χρόνων. “Σίγουρα” είπε, “λυπάμαι που δεν το έκανα νωρίτερα, αλλά καλύτερα αργά παρά ποτέ.” Η χορτοφαγία δεν ερχόταν σε αντίθεση με την Εβραϊκή του θρησκεία. “Είμαστε όλοι πλάσματα του Θεού” είπε, “και δεν έχει νόημα να Του ζητάμε μεγαλοψυχία και δικαιοσύνη κι ύστερα να τρεφόμαστε με ζώα που τεμαχίστηκαν με τη δική μας θέληση.” Κι αυτός επίσης έδωσε μεγαλύτερη έμφαση στους ηθικούς λόγους και όχι τόσο στους λόγους υγιεινής. “Ακόμη κι αν αποδειχθεί πως το κρέας είναι τροφή θρεπτικότερη, εγώ δεν θα το έτρωγα”.
Ο Σίνγκερ δεν ανεχόταν τις ψευτο-διανοουμενίστικες δικαιολογίες: “Μερικοί φιλόσοφοι και αρχηγοί θρησκειών πείθουν τους μαθητές τους πως τα ζώα δεν είναι παρά μηχανές χωρίς ψυχή και χωρίς συναισθήματα, αλλά όποιος έχει δει ένα ζώο, ένα σκυλί ή ένα πουλί, ή ακόμη ένα ποντίκι, ξέρει πως αυτό είναι ένα ψέμα για να δικαιολογηθεί η σκληρότητα.”

Χορτοφαγία και θρησκεία

Σχεδόν όλες οι θρησκείες διδάσκουν πως πρέπει να απέχουμε από το κρέας, αρχίζωντας από τους Αιγύπτιους μοναχούς που με τη χορτοφαγική δίαιτα ακολουθούσαν με μεγαλύτερη ευκολία τον όρκο της αγαμίας. Δεν δέχονταν ούτε τα αυγά που αποκαλούσαν “υγρό κρέας”.
Η Παλαιά Διαθήκη, η βάση του Ιουδαϊσμού, κάνει κάποιους υπαινιγμούς για τη κατανάλωση του κρέατος. Ωστόσο, αναφέρει καθαρά πως η χορτοφαγία είναι καλύτερη. Στη Γένεση (1.29) ο Θεός λέει: “Κοίτα, σου δίνω κάθε χόρτο μέσα στο σπέρμα του, πάνω στη γη, και κάθε δέντρο που δίνει καρπούς: αυτή θα είναι η τροφή σου.” Στην αρχή της δημιουργίας, όπως περιγράφεται στην Βίβλο, φαίνεται πως ούτε τα ζώα τρέφονταν με κρέας. Στην Γένεση (1.30) ο Θεός λέει: “Και σε κάθε ζώο στη γη, σε κάθε πουλί στον ουρανό, σε κάθε ζώο που σέρνεται στη γη, οπουδήποτε υπάρχει μια μορφή ζωής, σε όλους, Εγώ έδωσα διάφορα χορταρικά για να τραφούν.” Η Γένεση ( 9.4) αρνείται άμεσα το κρέας: “Να μην φας κρέας με τη ζωή μέσα του, με το αίμα του… Γιατί θα ζητήσω το αίμα της δικής σου ζωής.”
Τα τελευταία βιβλία της Βίβλου μας πληροφορούν πως οι προφήτες κατακρίνουν τη χρήση του κρέατος. Ο Ησαΐας (1.5) αναφέρει: “Λέει ο Κύριος: Προσφέρατε σε θυσία τόσα πρόβατα και βοοειδή, μα δεν Μου δίνει ευχαρίστηση το αίμα των δαμαλιών, των προβάτων και των κατσικιών. Οταν εσείς σηκώνετε τα χέρια, Εγώ πέρνω τα μάτια από πάνω σας και όταν προσεύχεστε δεν σας ακούω, γιατί τα χέρια σας είναι γεμάτα αίματα.”
Σύμφωνα με τον Ησαΐα (66.3) είναι ιδιαίτερα σοβαρό παράπτωμα το σκότωμα των αγελάδων: “Οποιος σκοτώσει μια αγελάδα αμαρτάνει σα να έχει σκοτώσει έναν άνθρωπο.”
Η Βίβλος περιγράφει την ιστορία του Δανιήλ που, όταν φυλακίστηκε στην Βαβυλωνία, αρνήθηκε να φάει το κρέας που του πρόσφεραν οι φρουροί και προτίμησε τα χόρτα.
Πολλοί Χριστιανοί εξαπατούνται από τα αποσπάσματα της Νέας Διαθήκης, τα οποία λένε πως ο Χριστός έτρωγε κρέας. Μα προσεκτικές μελέτες πάνω στα αρχαία ελληνικά κείμενα δείχνουν πως οι σχετικές λέξεις είναι “τροφή”, ή “βρώση” που σημαίνει τροφή. Για παράδειγμα, στο Ευαγγέλιο του Αγίου Λουκά (8.55) ο Χριστός ανέστησε μια γυναίκα και “έδωσε την εντολή να τραφεί με κρέας”. Αλλά η πραγματική μετάφραση από τα αρχαία ελληνικά είναι: “έδωσε την εντολή να φάει”. Δηλαδή, ο Ιησούς είπε στην πραγματικότητα “δώστε της φαγητό”. Η ελληνική λέξη κρέας δεν έχει συνδεθεί ποτέ με τον Χριστό. Επομένως ούτε στην Νέα Διαθήκη αναφέρεται πως ο Χριστός έτρωγε κρέας. Αυτό συμφωνεί με την διάσημη προφητεία του Ησαΐα για την εμφάνιση του Ιησού: “Μια παρθένος θα συλλάβει και θα γεννήσει έναν γιο, και το όνομά του θα είναι Εμμανουελ. Βούτυρο και μέλι θα είναι η τροφή του, γιατί αυτός θα γνωρίζει να αρνείται το κακό και να διαλέγει το δίκαιο.”
Ενας πατέρας της Εκκλησίας, παραθέτει το παράδειγμα του απόστολου Ματθαίου που “τρεφόταν μόνο με σπόρους, καρύδια και χορταρικά, χωρίς κρέας”. Ο Αγιος Γερόλυμος, ένας άλλος πατέρας της αρχαίας Εκκλησίας, που εξουσιοδότησε την Λατινική έκδοση της Βίβλου που χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα, έγραψε: “Η προετοιμασία των λαχανικών, των φρούτων, και των οσπρίων είναι εύκολη και οικονομική”. Πρότεινε αυτή τη δίαιτα σε όποιον ήθελε να γίνει άγιος. Ο Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος θεωρούσε αφύσικη και σκληρή την κατανάλωση του κρέατος από το μέρος των Χριστιανών: “Συμπεριφερόμαστε όπως οι λύκοι, όπως οι τίγρεις… κι ακόμη χειρότερα, γιατί η φύση κανόνισε για τα ζώα να τρέφονται με αυτόν τον τρόπο, μα εμείς που, με την χάρη Του, έχουμε την ικανότητα του λόγου και την αίσθηση της δικαιοσύνης, γίναμε χειρότεροι από άγρια θηρία.” Ο Αγιος Βενεδικτίνος, ιδρυτής την τάξης των Βενεδικτίνων, δίνει στους μοναχούς του μια εξαιρετικά αυστηρή χορτοφαγική διατροφή. Οι τραππιστές μοναχοί επίσης δεν έτρωγαν κρέας και αυγά, από τότε που ιδρύθηκε το τάγμα τους, τον δέκατο έβδομο αιώνα, μέχρι τη Δεύτερη Συνθήκη του Βατικανού στην οποία αποφασίστηκε να παύσει αυτή η απαγόρευση. Ακόμη και σήμερα όμως, πολλοί ταππιστές μοναχοί τηρούν τους αρχικούς κανονισμούς. Δημιουργεί κατάπληξη, όμως, το γεγονός πως διατηρούνται σφαγεία σε πολλά μοναστήρια ταππιστών για εμπορικούς λόγους.
Επίσης, η Εκκλησία των Αντβεντιστών επιβάλει την χορτοφαγική διατροφή στα μέλη της. Λίγοι το γνωρίζουν αλλά η μεγάλη αμερικανική βιομηχανία Κελλονγκ, δημιουργήθηκε από τον Δρ. Τζων Χ. Κελλονγκ κάτω από την φροντίδα αυτής της εκκλησίας που ήθελε ένα χορτοφαγικό πρωϊνό. Σκέφτηκε τις νιφάδες σιταριού που αργότερα διένειμε σε όλη τη χώρα. Με το πέρασμα του χρόνου, απομάκρυνε την Εκκλησία από την εταιρία και δημιούργησε τη βιομηχανία που ακόμη και σήμερα φέρει το όνομά του.
Ο μεγαλύτερος αριθμός των χορτοφάγων βρίσκεται στην Ινδία, την πατρίδα του Βουδισμού και του Ινδουϊσμού. Ο Βουδισμός γεννήθηκε σαν αντίδραση στην τεράστια σφαγή των ζώων που γίνονταν κάτω από τη δικαιολογία των θρησκευτικών θυσιών. Ο Βούδας έδωσε τέλος σ’ αυτές τις τελετές, κηρύσσωντας την αχίμσα, τη μη-βία.

Η Ινδική φιλοσοφία και η αρχή της μη-βίας

Οι αρχαίες γραφές της Ινδίας, οι Βεντα, που υπήρχαν πριν από τον Βουδισμό, τονίζουν τη μη-βία ως βασική αρχή της χορτοφαγίας. Η Μάνου-σαμχίιτα, ο αρχαίος νομικός κώδικας των Ινδών, δηλώνει: “Για να αποκτήσουμε το κρέας είναι απαραίτητο να σκοτώνουμε ζωντανές υπάρξεις κι αυτό μας εμποδίζει να κερδίσουμε τη μακαριότητα των ουρανών. Αποφύγετε, λοιπόν, να τρώτε κρέας.” Σε ένα άλλο σημείο η Μάνου-σαμχίιτα λέει: “Η αποκρουστική προέλευση του κρέατος, η σκληρότητα με την οποία αλυσοδέθηκαν και σκοτώθηκαν άλλα πλάσματα, πρέπει να μας οδηγεί στην αποχή από το κρέας.”
Τα τελευταία χρόνια, η κίνηση Χάρε Κρίσνα έκανε γνωστές στον κόσμο αυτές τις ηθικές αρχές. Ο Σρίλα Πραμπουπάντα, ο πνευματικός δάσκαλος (ατσάρια) της Κίνησης, δήλωσε: “Η Μάνου-σαμχίιτα θεσπίζει την αρχή πως μια ζωή κοστίζει μια ζωή, πράγμα που παρατηρείται σε όλον τον κόσμο. Ετσι, υπάρχουν νόμοι που ορίζουν πως αμαρταίνει όποιος σκοτώνει έστω και ένα μυρμήγκι: επειδή εμείς δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε, δεν έχουμε το δικαίωμα να αφαιρέσουμε τη ζωή μιας ζωντανής οντότητας. Οι ανθρώπινοι νόμοι κάνουν διακρίσεις ανάμεσα στο σκότωμα των ανθρώπων και σε κείνο των ζώων, γι’αυτό δεν είναι σωστοί. Σύμφωνα με τον θεϊκό νόμο, όποιος σκοτώνει ένα ζώο διαπράττει τόσο σοβαρή αμαρτία όσο αυτός που σκοτώνει έναν άνθρωπο. Αλλά οι άνθρωποι ακολουθούν τους νόμους που τους διευκολύνουν. Μια από την Δέκα Εντολές είναι: “Ου φονεύσεις”. Αυτός ο νόμος είναι τέλειος, αλλά ο άνθρωπος τoν ερμηνεύει με λανθασμένο τρόπο, όταν σκέφτεται, “δεν θα σκοτώσω άνθρωπο, αλλά θα σκοτώσω τα ζώα.” Μ’αυτόν τον τρόπο περιπλανιέται ο κόσμος και προκαλεί πόνο στον εαυτό του και στους άλλους.”
Επιστρέφωντας στην βεδική άποψη της “ενότητας όλης της δημιουργίας”, ο Ο Σρίλα Πραμπουπάντα συμπεραίνει: “Είμαστε όλοι πλάσματα του Θεού. Οποιοδήποτε σώμα κι αν έχουμε, οποιοδήποτε ένδυμα κι αν φοράμε. Ο Θεός είναι ο Υπέρτατος Πατέρας μας. Ο πατέρας μπορεί να έχει πολλά παιδιά, αλλά όταν ένα από τα παιδιά του πει, “ο αδελφός μου δεν είναι πολύ έξυπνος, άσε με να τον σκοτώσω…”
Νομίζετε πως ο πατέρας θα συμφωνήσει; Με τον ίδιο τρόπο, αφού ο Θεός είναι ο υπέρτατος Πατέρας μας, πως να μας επιτρέψει να σκοτώσουμε τα ζώα, που είναι επίσης παιδιά Του;”

Η αύξηση των ενδείξεων που αποδεικνύουν την σημαντική επίδραση της διατροφής στην υγεία και την μακροζωία αυξάνει τον αριθμό των ανθρώπων που αναρωτιούνται: το ανθρώπινο σώμα είναι φτιαγμένο για την χορτοφαγία ή την κατανάλωση του κρέατος; Για ν’ απαντήσουμε σ’ αυτήν την ερώτηση πρέπει να λάβουμε υπόψην δύο παράγοντες: την ανατομία του ανθρώπινου σώματος και τα φυσικά αποτελέσματα της κατανάλωσης του κρέατος. Επειδή η πράξη της τροφής αρχίζει με τα χέρια και το στόμα, ας δούμε τι μας αποκαλύπτει η ανατομία αυτών των μελών του σώματος. Τα δόντια του ανθρώπου, όπως τα δόντια όλων των χορτοφάγων, είναι φτιαγμένα για να κόβουν και να μασούν χορτοφαγικές ουσίες. Οι άνθρωποι δεν έχουν μπροστινά μυτερά δόντια, τυπικά για τα σαρκοφάγα, για να κόβουν και να μασούν το κρέας. Γενικά, τα σαρκοφάγα ζώα καταπίνουν την τροφή χωρίσ να τη μασήσουν. Γι’ αυτό, δεν χρειάζεται να ακονίσουν τα δόντια τους ή να κουνήσουν αργά το σαγόνι. Επίσης, το ανθρώπινο χέρι, χωρίς αιχμηρά νύχια, με τον αντίχειρα να αντιτάσσεται στα άλλα δάκτυλα, έχει μεγαλύτερη τάση να συλλέγει φρούτα και χορταρικά παρά να σκοτώνει.

Πως πραγματοποιείται η χώνευση του κρέατος

Οταν φτάσει στο στομάχι, το κρέας έχει ανάγκη για να χωνευτεί, την έκκριση γαστρικών υγρών πλουσίων σε υδροχλωρικό οξύ. Το στομάχι του ανθρώπου και των φυτοφάγων ζώων, παράγει οξέα είκοσι φορές λιγότερο ισχυρά από εκείνα των σαρκοφάγων. Μια άλλη ουσιώδης διαφορά ανάμεσα στον σαρκοφάγο και τον χορτοφάγο παρουσιάζεται στο εντερικό σύστημα με το οποίο πραγματοποιείται το τελευταίο μέρος της χώνευσης, όταν τα θρεπτικά συστατικά μεταφέρονται στο αίμα. Ενα κομμάτι κρέας δεν είναι παρά ένα κομμάτι νεκρού σώματος του οποίου η σήψη δημιουργεί δηλητηριώδη απορρίμματα στο εσωτερικό του σώματος: πρέπει επομένως να πραγματοποιηθεί γρήγορα.Οι σαρκοφάγοι έχουν τροφικούς σωλήνες τρεις φορές μακρύτερους από το μάκρος του σώματός τους, ενώ ο άνθρωπος και τα φυτοφάγα ζώα έχουν τροφικούς σωλήνες δώδεκα φορές μακρύτερους από το μάκρος του σώματός τους. Αυτό σημαίνει πως ο άνθρωπος κρατά το κρέας πολύ περισσότερο, με αποτέλεσμα να παράγονται πολλά τοξικά στοιχεία. Ενα από τα όργανα που προσβάλλονται ιδιαίτερα από αυτές τις τοξίνες είναι το νεφρό, ζωτικό όργανο που αφαιρεί τα απόβλητα από το αίμα. Απορροφά υπερβολική ποσότητα δηλητηριωδών ουσιών που παράγονται με την κατανάλωση του κρέατος. Ακόμη και αυτός που δεν καταναλώνει κρέας συχνά εμφανίζει νεφρά τρεις φορές χειρότερα από τα νεφρά των χορτοφάγων. Τα νεφρά ενός νέου ατόμου μπορούν να ανταπεξέλθουν σε μια τέτοια κατάσταση, αλλά με τη πάροδο του χρόνου αυξάνονται αξιοσημείωτα οι διαταραχές και οι νεφρικές παθήσεις. Καρδιακές διαταραχές Μιαν άλλη ένδειξη της αφύσικης κατάσταςης που δημιουργεί η κατανάλωση του κρέατος φανερώνει η ανικανότητα του ανθρώπινου σώματος να αντιμετωπίσει την υπερβολική δόση ζωϊκών λιπαρών που περιέχουν τα φαγητά. Τα σαρκοφάγα ζώα μπορούν να μεταβάλλουν σχεδόν απεριόριστη ποσότητα χοληστερόλης και λιπαρών, χωρίς αρνητικά αποτελέσματα. Εχουν πραγματοποιηθεί πειράματα στους σκύλους: για μια περίοδο δύο χρόνων πρόσθεταν ελάχιστη ποσότητα ζωϊκών λιπαρών στην καθημερινή διατροφή τους κι αυτό δεν επηρέασε καθόλου το ποσοστό της χοληστερόλης. Από την άλλη μεριά, τα χορτοφάγα ζώα έχουν περιορισμένη ικανότητα επεξεργασίας της χοληστερόλης και των κορεσμένων λιπαρών, αν αυτή η ποσότητα υπερβαίνει την ποσότητα που απαιτεί το σώμα τους. Η υπερβολική συσσώρευση, για πολλά χρόνια, έχει ως αποτέλεσμα την εναπόθεση λίπους (πλάκες) στις πλευρές των αρτηριών που δημιουργούν σκλήρυνση, γνωστή ως αρτηριοσκλήρωση. Επειδή τα αποθέματα λίπους εμποδίζουν την φυσιολογική ροή του αίματος στην καρδιά, η πιθανότητα των καρδιακών κρίσεων, της αποπληξίας και των θρόμβων του αίματος αυξάνεται. Το 1961, ο Αμερικανικός Ιατρικός σύλλογος δήλωσε πως το 97% των καρδιακών ασθενειών, που προκαλούν περισσότερους από τους μισούς θανάτους στις Ηνωμένες Πολιτείες, μπορούν να προληφθούν με μια χορτοφαγική δίαιτα . Αυτά τα πορίσματα ενισχύονται από μια έκθεση της Αμερικανικής Καρδιακής Ενωσης που δηλώνει: « Εκτεταμένες έρευνες σε πληθυσμούς που ακολουθούν μια καθορισμένη διατροφή και πάσχουν σε υψηλό ποσοστό από ασθένειες στην στεφανιαία, δίνουν ενδείξεις πως η επικρατούσα αιτία αυτών των ασθενειών είναι μια διατροφή υπερβολικά πλούσια σε λιπαρά. ». Επίσης, η Εθνική Ακαδημία Επιστημών ανέφερε πρόσφατα πως το υψηλό ποσοστό χοληστερόλης, που συγκεντρώνουν το μεγαλύτερο μέρος των Αμερικανών, είναι η βασική αιτία των ασθενειών της καρδιάς που έφτασαν σε επίπεδο « επιδημίας » στις Ηνωμένες Πολιτείες . Το 1990, το Βρετανικό Ιατρικό Περιοδικό Lancet δημοσίευσε την μελέτη του Dr. Dean Ornish, του Πανεπιστημίου της California. O Dr. Ornish ανακάλυψε πως η χορτοφαγική δίαιτα ανέτρεψε το φράξιμο των αρτηριών σε ασθενείς με σοβαρές καρδιακές ασθένειες .

Καρκίνος

Μια ακόμη απόδειξη πως το εντερικό σύστημα του ανθρώπου δεν είναι κατάλληλο για την χώνευση του κρέατος, δίνουν οι πολλαπλές μελέτες που βρίσκουν μια στενή σχέση ανάμεσα στον καρκίνο του κόλον και μια διατροφή πλούσια σε κρέας . Σ’ αυτήν την περίπτωση, οι αιτίες της ασθένειας οφείλονται στην υψηλή κατανάλωση λιπαρών, στην έλλειψη φυτικών ινών στην διατροφή και στην αργή κυκλοφορία στο κόλον, όπου οι τοξικές ουσίες έχουν χρόνο να δημιουργήσουν μεγάλες ζημιές. Ο Dr. Sharon Fleming του Παραρτήματος Eπιστημών για την Διατροφή του Πανεπιστημίου της California, Berkeley, δήλωσε: « Μια διατροφή πλούσια σε φυτικές ίνες προσφέρει μια σημαντική βοήθεια στον περιορισμό του καρκίνου στο κόλον και το ορθόν. » Από τη άλλη μεριά είναι γνωστό πως το κρέας, όταν χωνεύεται, παράγει μεταβολικά στεροειδή που περιέχουν καρκινογενή στοιχεία.
Το 1990, ο Dr. Walter Willet, που πραγματοποίησε την μεγαλύτερη μελέτη δίαιτας σε σχέση με τον καρκίνο του κόλον, δήλωσε: « Η σωστή ποσότητα του κρέατος που καταναλώνετε πρέπει να είναι μηδέν. » .
Οι αποδείξεις των επιστημονικών μελετών, που δείχνουν την σχέση της σαρκοφαγίας και άλλων μορφών καρκίνου, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Το 1983, η Εθνική Ακαδημία Επιστημών δήλωσε: « …μπορούν να προληφθούν πολλές μορφές κοινού καρκίνου ακολουθώντας μια διατροφή βασισμένη σε χόρτα και δημητριακά, λιγότερο πλούσια σε λιπαρά κρέατος. »
Μερικά εκπληκτικά αποτελέσματα της έρευνας για τον καρκίνο αποκαλύφθηκαν μελετώντας τις νιτροσαμίνες, δηλαδή τα στοιχεία που παράγονται όταν ορισμένα φυσικά στοιχεία που βρίσκονται στην μπύρα, στο κρασί, στο τσάϊ και στον ταμπάκο, έρθουν σε επαφή με χημικά προσθετικά του κρέατος που χρησιμοποιούνται για την συντήρησή του. Ο Αμερικανικός Οργανισμός Τροφής και Ναρκωτικών δήλωσε για τις νιτροσαμίνες: « Μια από τις ισχυρότερες ομάδες καρκινογενών στοιχείων που αποκαλύφθηκε ποτέ … η μελέτη της οποίας προκάλεσε σοβαρές ανησυχίες στους επιστήμονες. » Ο Dr. William Lijinsky του Εθνικού Eργαστηρίου Οαk Rindge πραγματοποίησε διάφορα πειράματα εισάγωντας νιτροσαμίνες στην διατροφή ζώων: Μετά από έξι μήνες, 100% των πειραματόζωων εμφάνισαν όγκους. « Η εκδήλωση καρκινογενών όγκων » δήλωσε « εμφανίστηκε σε κάθε μέρος του σώματος: στον εγκέφαλο, στους πνεύμονες, στο πάγκρεας, στο στομάχι, στο συκώτι και στα έντερα. Τα ζώα βρίσκονται σε άμεσο κίνδυνο. »

Επικίνδυνα προσθετικά στο κρέας

Οι καταναλωτές αγνοούν πως αρκετά χημικά προϊόντα, ιδιαίτερα επικίνδυνα, βρίσκονται στο κρέας και τα προϊόντα του κρέατος. Tο βιβλίο « Δηλητήριο στο σώμα σου » των Gary και Steven Null περιγράφει τις τελευταίες τεχνικές που χρησιμοποιούν οι βιομηχανίες τροφών: « Κρατούν τα ζώα ζωντανά και τα παχαίνουν χορηγώντας συνέχεια ηρεμιστικά, ορμόνες, αντιβιοτικά και άλλα ναρκωτικά. Αυτή η μεταχείρηση αρχίζει πριν από τη γέννηση και συνεχίζεται για μεγάλο χρονικό διάστημα ακόμα και μετά τον θάνατο των ζώων. Και φαίνεται πως αυτά τα ναρκωτικά βρίσκονται στο κρέας σας όταν το τρώτε, αφού ο νόμος δεν απαιτεί την καταγγελία τους. »
Μια από αυτές τις ουσίες είναι το diethylstilbestrol (DES), μια ορμόνη που ενώ αποδείχτηκε καρκινογόνα χρησιμοποιείται στην Αμερική τα τελευταία είκοσι χρόνια. Ενώ έχει καταγγελθεί σε τριανταδύο χώρες ως πολύ επικίνδυνη για την υγεία, χρησιμοποιείται από την αμερικανική βιομηχανία του κρέατος, πιθανότατα επειδή ο Οργανισμός για την Τροφή και τα Ναρκωτικά γνωρίζει πως η χρήση αυτής της ορμόνης προσδίδει στους παραγωγούς κρέατος πεντακόσια εκατομμύρια δολλάρια τον χρόνο.
Ενα άλλο γνωστό διεγερτικό είναι το αρσενικό: το 1972 το Αμερικανικό Παράρτημα Γεωργίας (USDA) επαλήθευσε πως η παρουσία αυτού του δηλητηρίου υπερβαίνει τα νομικά όρια στο 15% της εθνικής παραγωγής πουλερικών .
Το νιτρικό και το νιτρώδες νάτριο, χημικές ενώσεις που χρησιμοποιούνται για να επιβραδύνουν την πορεία της σήψης των κρεάτων και άλλων προϊόντων όπως σαλάμια, ζωϊκό λίπος, αλλαντικά και ψάρια, είναι επίσης βλαβερά για την υγεία. Χρησιμοποιούνται για να δώσουν στο κρέας κόκκινο χρώμα, γεγονός που αποδεικνύει πως αυτές οι χημικές ενώσεις έρχονται σε επαφή με τις χρωστικές του αίματος και των μυών. Χωρίς αυτά τα συντηρητικά, το φυσικό καφετί χρώμα του κρέατος θα απομάκρυνε πολλούς καταναλωτές. Δυστυχώς, αυτές οι χημικές ουσίες δεν κάνουν διακρίσεις ανάμεσα στο αίμα ενός πτώματος και σ’αυτό του ζωντανού ανθρώπου, έτσι πολλά άτομα που κατανάλωσαν υπερβολική δόση αυτών των ουσιών βρήκαν τον θάνατο. Ακόμη και μικρές δόσεις είναι βλαβερές, κυρίως για τους νέους και τα μωρά. Γι’ αυτό, η Ειδική Επιτροπή των ΗΠΑ για τα Προσθετικά ςτις Τροφές (FAO) προειδοποίησε: « Το νιτρικό άλας δεν πρέπει να προστίθεται στις τροφές για μωρά. »Ο Α.J. Lehman σημειώνει: «… υπάρχει μια πολύ μικρή διαφορά ανάμεσα στην ποσότητα του νιτρικού άλατος που μπορεί να καταναλωθεί χωρίς να καταστεί βλαβερό και σ’ εκείνη που είναι επικίνδυνη. » Επειδή τα ζώα αναγκάζονται από τους εκτροφείς να ζουν σε φτωχές συνθήκες και σε περιορισμένο χώρο, έχουν ανάγκη μεγάλες δόσεις αντιβιοτικών που, όπως είναι φυσικό, όταν χωνεύονται μαζί με το κρέας, δημιουργούν στο εσωτερικό του ανθρώπινου οργανισμού στοιχεία που αντιστέκονται στα αντιβιοτικά. Η FAO υπολόγισε πως η χρήση της πενικιλλίνης και της τετρακικλίνης προσδίδει στην βιομηχανία κρέατος κέρδη που ανέρχονται τα 1,9 δισεκατομμύρια δολλάρια τον χρόνο, γεγονός που θέτει σε δεύτερη μοίρα την αξιολόξηση αυτών των αντιβιοτικών ως εξαιρετικά επικίνδυνων.
Επίςης, η βίαιη πράξη της ςφαγής δημιουργεί άλλα φυςικά δηλητήρια, ιδιαίτερα δυνατά. Οταν αυτά τα δηλητήρια ενωθούν, δημιουργούν διεγερτικά ή βλαβερές ουςίες (όπως η ουρία και το ουρικό οξύ) που παραμένουν ςτο ςώμα του ζώου και μολύνουν ακόμη περιςςότερο το κρέας που πρόκειται να καταναλωθεί.

Ασθένειες των ζώων

Μαζί με τα χημικά δηλητήρια, το κρέας πολύ συχνά μεταφέρει τις ασθένειες των ζώων που ζουν στριμωγμένα όλα μαζί κάτω από φτωχές συνθήκες υγιεινής, τρέφονται με αφύσικο τρόπο, αντιμετωπίζονται απάνθρωπα και αρρωσταίνουν πολύ συχνότερα από τα άλλα. Τη στιγμή της διαλογής του κρέατος γίνεται επιθεώρηση, αλλά λόγω της πίεσης που ασκούν οι βιομηχανίες και λόγω της έλλειψης χρόνου, το κρέας που διατίθεται στην αγορά είναι συχνά πολύ λιγότερο υγιές από όσο μπορούν να φανταστούν οι καταναλωτές.
Το 1972 η USDA έδωσε στην δημοσιότητα μια αναφορά σχετική με τα σφαγμένα ζώα των οποίων τα άρρωστα μέλη του σώματος είχαν αφαιρεθεί. Γύρω στις 100.000 αγελάδες παρουσίαζαν μορφές καρκίνου στα μάτια και 3.596.302 παρουσίαζαν άρρωστο συκώτι. H κυβέρνηση, όμως, εξακολουθεί να επιτρέπει την πώληση των πουλερικών που έχουν προσβληθεί από την πυογόνο ασθένεια airsacculitis. Το πύον συγκεντρώνεται στους πνεύμονες των πουλερικών και για να τηρηθούν τα ισχύοντα στανταρντ, ο θώρακας τους καθαρίζεται με αναρροφητικούς σωλήνες. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, οι αναρροφητικοί σάκοι αφήνονται κατά μέρος και το πύον έρχεται σε επαφή με το κρέας. Ο Οργανισμός USDA κατηγορήθηκε πολλές φορές από το Γενικό Παράρτημα των ΗΠΑ για αργοπορία στην επιβολή των νόμων που αφορούν την σφαγή των ζώων και για υπερβολική χορήγηση άδειας. Πράγματι σε κατασκευές των εταιριών Swift, Armour, Carnation βρέθηκαν περιττώματα τρωκτικών, κατσαρίδες και βρωμιές (12). Οι επιθεωρητές δικαιολόγησαν αυτή την χαλαρότητα εξηγώντας πως αν οι κανονισμοί γίνουν αυστηρότεροι δεν θα μείνει ανοιχτή ούτε μια εταιρία παραγωγής κρέατος.
Το 1996, στην Αγγλία, εννέα άτομα βρήκαν τον θάνατο από μια ασθένεια του εγκεφάλου, γνωστή ως ασθένεια της τρελής αγελάδας. Τα θύματα ανέπτυξαν την ασθένεια όταν έφαγαν μολυσμένο μπιφτέκι. Αυτό το περιστατικό προκάλεσε πανικό και οδήγησε πολλούς ανθρώπους στην εγκατάλειψη της κατανάλωσης μπιφτεκιού. Επιδημιολόγοι είπαν πως 35.000 άνθρωποι μπορεί να μεταφέρουν την θανατηφόρα ασθένεια

Yγεία και Διατροφή χωρίς κρέας

Πολλές φορές η λέξη « χορτοφαγία » επιφέρει την άμεση και προβλεπόμενη ερώτηση: « Και οι πρωτεΐνες; » Ο χορτοφάγος μπορεί να απαντήσει ρωτώντας: « Και ο ελέφαντας; ο ταύρος; ο ρινόκερος; » Είναι κοινή η αντίληψη πως το κρέας είναι το μονοπώλιο των πρωτεϊνών και πως είναι απαραίτητες πολλές πρωτεΐνες για να είμαστε δυνατοί και υγιείς. Αλλά η αλήθεια είναι διαφορετική: Κατά την χώνευση το μεγαλύτερο μέρος των πρωτεϊνών μετατρέπεται σε αμινοξέα που χρησιμοποιούνται από το σώμα για την ανάπτυξη και την ανανέωση των ιστών. Το σώμα μπορεί να σχηματίσει εικοσιδύο από αυτά τα αμινοξέα, ενώ τα υπόλοιπα οχτώ « σημαντικά » αμινοξέα υπάρχουν σε μεγάλη ποσότητα στα προϊόντα που δεν περιέχουν κρέας. Τα προϊόντα του γάλατος, το σιτάρι, τα φασόλια και τα καρύδια αποτελούνται από πρωτεΐνες. Για παράδειγμα, ένα κομμάτι τυρί, λίγα φυστίκια ή ένα πιάτο φακές περιέχουν περισσότερες πρωτεΐνες από ένα χαμπουργκερ ή μια χοιρινή μπριζόλα. Μια μελέτη του Dr. Fred Stare του Πανεπιστημίου Harvard και του Dr. Mervyn Hardinge του Πανεπιστημίου Loma Linda έδωσε φως στην έρευνα που αφορά τις πρωτεΐνες που παίρνουν οι χορτοφάγοι και εκείνες που καταναλώνουν οι σαρκοφάγοι. Οι δύο επιστήμονες συμπέραναν πως « Και οι δύο ομάδες υπερβαίνουν δύο φορές την βασική ποσότητα των αμινοξέων. Πιο συγκεκριμένα, οι περισσότεροι υπερβαίνουν το όριο με αξιοσημείωτο τρόπο. »
Οι πρωτεΐνες αποτελούν συχνά το 20% της διατροφής πολλών Δυτικών, ποσοστό που υπερβαίνει το διπλάσιο της ποσότητας που συμβουλεύει η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας. Τώρα, αν είναι αλήθεια πως η έλλειψη πρωτεΐνων είναι αιτία αδυναμίας, είναι επίσης αλήθεια πως η υπερβολική ποσότητα πρωτεϊνών, επειδή δεν χρησιμοποιείται από το σώμα, μετατρέπεται σε αζωτούχα κατάλοιπα που κουράζουν τα νεφρά. Οι υδατάνθρακες είναι η βασική πηγή ενέργειας του σώματος, ενώ οι πρωτεΐνες είναι ο ύστατος πόρος ενέργειας. Στην πραγματικότητα, οι υπερβολικές δόσεις πρωτεΐνων μειώνουν την ενέργεια αντί να την αυξήσουν. Σε μια σειρά συγκριτικών δοκιμών που πραγματοποίησε ο Dr. Irving Fisher του Πανεπιστημίου Yale, οι χορτοφάγοι εμφάνισαν στα συγκεκριμένα τεστ, αποτελέσματα πολύ καλύτερα από αυτά των σαρκοφάγων. Συγκεκριμένα, η αύξηση της κατανάλωσης των πρωτεΐνων των μη-χορτοφάγων κατά 20% σημαίνει αύξηση της ενέργειά τους κατά 33%. Αλλες μελέτες επιβεβαίωσαν πως μια κατάλληλη χορτοφαγική δίαιτα προσφέρει τροφή ενεργητικότερη από αυτή του κρέατος. Ακόμη οι Dr. J. Iotekyo και Dr. Kipani του Πανεπιστημίου των Brussels, έδειξαν πως οι χορτοφάγοι μπορούν να εκτελέσουν φυσικές ασκήσεις για μια περίοδο δύο και τρεις φορές μεγαλύτερη από τους σαρκοφάγους πριν κουραστούν, και πως απαιτούν το ένα πέμπτο περίπου του χρόνου που είναι απαραίτητος στους κρεατοφάγους για να ξεκουραστούν.

Παραπομπές

1. “Δίαιτα και στρες των καρδιοαγγειακών ασθενειών”. Περιοδικό της Αμερικάνικης Ιατρικής Ενωσης, 3 Ιουνίου 1961, σελ.806.
2. “Διατροφή και ενοχλήσεις των στεφανιαίων”. Από την διακήρυξη του Συλλόγου για την Τροφή, εξουσιοδοτημένη από τον Κεντρικό Ιατρικό Σύλλογο και την Ενωση Προγραμμάτων του Αμερικανικού Καρδιοϊατρικού συλλόγου, 1973.
3. “Διατροφή και ενοχλήσεις των στεφανιαίων”. Περιοδικό της Αμερικανικής Ιατρικής Ενωσης, τόμος 222, νουμ. 13, 25 Δεκεμβρίου 1972, σελ.1647.
4. Ornish, Dr. Dean, “Πρόγραμμα Ornish για την ανατροπή καρδιακών ασθενειών”. Random House, NY, 1990.
5. Dr. Michael J. Hill, “Μελέτη πάνω στις μεταβολικές ανωμαλίες των διαιτιτικών παραγόντων στην περίπτωση του καρκίνου στον δωδεκαδάκτυλο”. Ερευνες για τον καρκίνο, τόμος 35, νουμ. 11, μέρος 2, Νοέμβριος 1975, σελ.3398-3402, Bandaru S. Reddy, Ph.D. και Ernest L. Wynder, M.D., “Καρκινογένεση του δωδεκαδάκτυλου: στοιχεία περιττωμμάτων με διάφορα ποσοστά περιπτώσεων καρκίνου στο κόλον”. Περιοδικό του Εθνικού Ινστιτούτου Καρκίνου, τόμος 50, 1973, σελ. 1437-1441.
6. Dr. Sharon Fleming, προσωπική αλληλογραφία, 26 Φεβρουαρίου 1981
7. Kolata G., “Tα λιπαρά του κρέατος συνδέονται με τον καρκίνο του κόλον”. New York Times, 13 Δεκεμβρίου, 1990, σελ. 12.
8. Los Angeles Herald Examiner.
9. Από το έργο, “Καρκίνος και άλλες ασθένειες που προκύπτουν από την κατανάλωση του κρέατος”, Blanche Leonardo, Ph.D., 1979, σελ.12.
10. Δήλωση του Dr. William Lijinsky, U.S. House of Representatives”, “Διακανονισμός πάνω στα προσθετικά τροφών και στις επεξεργασμένες ζωϊκές τροφές”. Μάρτιος 1971, σελ. 132
11. “Το αρσενικό στο συκώτι πουλερικών πρέπει να επιθεωρηθεί”. Wall Street Journal, 13 Ιανουαρίου 1972
12. Jean Snyder, “Tι πρέπει να γνωρίζετε για το κρέας που τρώτε”, από το Today’s Health, τόμος.19, Δεκέμβριος 1971, σελ.38-39.
13. Jeffrey Kluger, “U.S. Beef: Μπορεί η ασθένεια της τρελής αγελάδας να χτυπήσει εδώ;” Time Magazine, 27 Ιανουαρίου, 1997.

http://www.prabhupada.org

Δείτε σχετικά άρθρα

Λόγω της κλιματικής αλλαγής προβλέπεται ότι μέχρι το 2100 θα αυξηθεί η μέση θερμοκρασία της Ευρώπης κατά 2 με 5 βαθμούς. Η μεγαλύτερη αύξηση της θερμοκρασίας αναμένεται στην ανατολική και βόρεια Ευρώπη το χειμώνα, και στη νότια Ευρώπη το καλοκαίρι. Καύσωνες εγκυμονούν ιδιαίτερους κινδύνους για τους ηλικιωμένους και τα άτομα που πάσχουν από αναπνευστικές και καρδιαγγειακές παθήσεις. Κατά τη διάρκεια του σοβαρού καύσωνα του 2003, πάνω από 70 000 θάνατοι αναφέρθηκαν σε 12 ευρωπαϊκές χώρες καθώς η ποιότητα του αέρα επιδεινώνεται  κατά τις περιόδους καύσωνα με συνέπεια να αυξάνονται τα προβλήματα υγείας.

Οι ηλικιωμένοι είναι ιδιαίτερα ευπαθείς στις επιπτώσεις των κλιματικών αλλαγών. Στην Ευρώπη, το ποσοστό του πληθυσμού ηλικίας 65 ετών και άνω, αυξήθηκε από 10% το 1960 σε 16% το 2010, και αναμένεται να αυξηθεί σε 30% μέχρι το 2060. Ταυτόχρονα, ο αριθμός των Ευρωπαίων που ζουν σε αστικές περιοχές αυξάνεται επίσης. Σήμερα, σχεδόν το 75% του πληθυσμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης ζει σε αστικές περιοχές και ο αριθμός αυτός αναμένεται να φθάσει στο 80% μέχρι το 2020. Σε αυτή την αυξανόμενη γήρανση της κοινωνίας των πολιτών, τα δάση και τα πάρκα στις αστικές περιοχές μπορούν να βοηθήσουν την προστασία των ανθρώπων από τις σχετικές με την υγεία επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.

Τα Αστικά δάση προσφέρουν δροσιά στους πολίτες. Τα φύλλα τους αντανακλούν τη θερμότητα προς τα πάνω και παρέχουν σκιά, ενώ οι εκλύσεις νερού που διαπνέουν οδηγεί σε χαμηλότερες θερμοκρασίες.
Αυτές οι φυσικές διεργασίες μπορούν να μειώσουν τις αρνητικές επιπτώσεις ενός καύσωνα στις αστικές περιοχές.

Μελέτες για τις αστικές θερμοκρασίες δείχνουν ότι το πράσινο ενδέχεται να μειωθεί κατά 10%, αν συμβεί αυτό οι αστικές θερμοκρασίες θα αυξηθούν κατά 8,2 ° C σε σχέση με τα σημερινά επίπεδα. Από την άλλη πλευρά, η αύξηση του αστικού πρασίνου κατά 10% θα μπορούσε να περιορίσει την αύξηση της θερμοκρασίας κατά 1 ° C.

Τα δάση και τα πάρκα συμβάλλουν στη βελτίωση της ποιότητας του αέρα στις αστικές και στις αγροτικές περιοχές. Εξουδετερώνουν ένα ευρύ φάσμα των ατμοσφαιρικών ρύπων από τον αέρα, όπως τα σωματίδια και τα οξείδια του άνθρακα. Τα δέντρα επίσης βοηθάνε στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής – σε διάστημα ενός έτους ένα ώριμο δέντρο θα απορροφήσει περίπου 22 κιλά διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα, με αντάλλαγμα την απελευθέρωση οξυγόνου. Κάθε χρόνο, 1,3 εκατομμύρια δέντρα εκτιμάται ότι αφαιρούν περισσότερους από 2500 τόνους ρύπων από τον αέρα.

Τα δέντρα συμβάλλουν στην αποφυγή των πλημμυρών διευκολύνοντας τη διείσδυση του νερού της βροχής στο έδαφος.Η φύτευση δέντρων και η ανάπτυξη χώρων πρασίνου αποτελούν ουσιώδη βήματα για την ενίσχυση των πράσινων υποδομών της Ευρώπης.

Δίνοντας στους κατοίκους των αστικών πόλεων μεγαλύτερη πρόσβαση σε ασφαλείς χώρους πρασίνου πολλαπλασιάζονται τα οφέλη για την ψυχική και τη σωματική υγεία. Για παράδειγμα, μια μελέτη στο σύνολο του πληθυσμού της Αγγλίας έδειξε ότι εκείνοι που ζούσαν κοντά σε πράσινο περιβάλλον είχαν 25% χαμηλότερα ποσοστά θανάτου σε όλα τα αίτια!
Μια άλλη μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι κάθε αύξηση 10% των πράσινων χώρων συνδέεται με μείωση των ασθενειών που ισοδυναμεί με αύξηση κατά πέντε χρόνια από το προσδόκιμο ζωής.Κατά συνέπεια η αναδάσωση, η δενδροφύτευση και γενικά οι οικολογικές λύσεις για το αστικό περιβάλλον θα πρέπει να τεθούν στο επίκεντρο της τοπικής και περιφερειακής χωροταξικής ανάπτυξης.

Η Διαχείριση των δασών μέσα και γύρω από τα αστικά κέντρα θα πρέπει να είναι καλά σχεδιασμένη, λαμβάνοντας υπόψη τόσο τα περιβαλλοντικά ζητήματα, τη προσαρμογή στην αλλαγή του κλίματος καθώς και τη γήρανση του πληθυσμού.

Δάση και πάρκα μέσα ή κοντά στην Αθήνα:

• Λόφος του Στρέφη
• Αττικό Άλσος
• Λόφος Λυκαβηττού
• Άλσος Ιλισίων
• Λόφος Ακρόπολης
• Πάρκο ελευθερίας
• Άλσος ευαγγελισμού
• Πάρκο Μητρόπουλου
• Πάρκο Ριζάρη
• Λόφος Αρδηττού
• Λόφος Λαμπράκη
• Λόφος Κυνοσάργους
• Άλσος Παγκρατίου
• Λόφος Φιλοπάππου
• Άλσος Θησείου
• Βοτανικός κήπος
• Δάσος Δαφνίου
• Αρχαιολογικός χώρος Σκαραμαγκά
• Δάσος Σχιστού
• Κεραμεικός
• Ακαδημία Πλάτωνως
• Αρχαιολογικός χώρος Δράκοντος
• Λόφος Ιππείου Κολωνού
• Άλσος Προμπονά
• Άλσος έυελπίδων
• Δασύλλιο Σκιάθου
• Λόφος Αλεπότρυπας
• Πολύγωνο
• Λόφος Ελεικώνος
• Λόφος Γιαλούρου
• Άλσος Ελληνικού στρατού
• Πάρκο Γουδή
• Άλσος Χωροφυλακής
• Λόφος Σινοπούλου
• Λόφος Σκουζέ
• Δάσος Συγγρού
• Πάρκο Νέας φιλαδέλφειας
• Ίλιον ¨Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης Αντώνης Τρίτσης”
• Καισαριανή “Άλσος Σκοπευτηρίου“
• Πεντέλη
• Υμηττός
• Πάρνηθα

Δείτε και άλλα σχετικά άρθρα:

Ερχονται Επικύνδυνοι Καύσωνες  τα επόμενα χρόνια

Η τρύπα του όζοντος έχει πλέον ίδια έκταση με την Κεντρική Ευρώπη

Πρόωρες γεννήσεις από την ατμοσφαιρική ρύπανση

Ο καλός ή κακός συνδυασμός των τροφών στη διατροφή μας είναι υπεύθυνος για τη σωστή απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών αλλά και για τη διατήρηση της υγείας μας.

Για να μπορούμε να πούμε ότι τρεφόμαστε σωστά, έτσι ώστε το πεπτικό αλλά και το ανοσοποιητικό μας σύστημα να λειτουργεί καλά , θα πρέπει η διατροφή μας να είναι επαρκώς αλκαλική.

Ο ι υδατάνθρακες, οι πρωτεΐνες , αλλά και όλα τα θρεπτικά συστατικά των τροφών μας χρειάζονται τις κατάλληλες συνθήκες και τους κατάλληλους χημικούς συνδυασμούς  έτσι ώστε να έχουμε την καλύτερη απόδοση και απορρόφηση.

Μερικοί από τους βασικούς κανόνες είναι:

1. δεν παίρνουμε 2  πρωτεΐνες μαζί
2. αποφεύγουμε τις αμυλώδεις τροφές με τις πρωτεΐνες αλλά και τα όξινα και τα γλυκά,
3. δεν μπερδεύουμε όξινες με αλκαλικές τροφές.

Το σημαντικότερο πράγμα που κερδίζουμε από τους σωστούς συνδυασμούς των τροφίμων είναι ότι δεν παράγονται τοξίνες οι οποίες δημιουργούν προβλήματα  απορρόφησης των τροφών αλλά και προβλήματα υγείας που ξεκινάνε από ένα απλό φούσκωμα μέχρι την επιδείνωση  σοβαρότερων  ασθενειών.

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟΣ  ΠΙΝΑΚΑΣ ΣΥΝΔΥΑΣΜΩΝ

ΤΡΟΦΙΜΟ                                                ΣΩΣΤΟΣ  ΣΥΝΔ.                                                ΛΑΘΟΣ  ΣΥΝΔ.

γλυκά φρούτα                                       γιαούρτι                                                                 ξινά φρούτα

όξινα φρούτα                                        ουδέτερα λαχανικά                                           μπανάνες, γλυκά φρούτα

αυγά                                                           λαχανικά                                                               ψωμί, πρωτεϊνούχα

έλαια και λίπη                                        λαχανικά , αμυλούχα                                       πρωτεΐνες

αμυλούχες τροφές                             λαχανικά, γλυκά, λάδι                                       πρωτεΐνες, όξινα, ζάχαρη

όσπρια                                                     λαχανικά                                                               πρωτεΐνες, ζάχαρη, γάλα

δημητριακά                                            λαχανικά                                                                πρωτεΐνη, γάλα, τυρί

τυροκομικά                                            λαχανικά, ψωμί ολικής, τομάτες                 πρωτεΐνες, λευκό ψωμί

γάλα                                                                                                                                        πρωτεΐνες, ζάχαρη, άμυλο

ψωμί και παξιμάδια                          λαχανικά                                                                πρωτεΐνες, άμυλο

ρύζι                                                          λαχανικά                                                                πρωτεΐνες, άμυλο

κρεατικά και ψάρια                           λαχανικά                                                               άμυλο, πρωτεΐνες, ζάχαρη

Θα πρέπει πάντα να παίρνουμε υπ’ όψιν μας ,ότι κάθε διατροφική πρόταση έχει να κάνει με τις ατομικές ανάγκες του καθένα και με τις ιδιαίτερες συμβουλές που μπορεί να του δώσει ο γιατρός του.

Α.Χ.

]]> http://greenchef.gr/2012/04/%cf%83%cf%85%ce%bd%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83%ce%bc%ce%bf%ce%af-%cf%84%cf%81%ce%bf%cf%86%ce%af%ce%bc%cf%89%ce%bd/feed/ 0