Υλικά

• 2 μεγάλες γλυκοπατάτες κομμένες σε μικρά κομμάτια
• 1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
• 1 κ.σ. τριμμένο τζίντζερ
• 2 κ.σ. ψιλοκομμένο σέλινο
• ξύσμα και χυμό από ένα λεμόνι
• 1 κ.γ. ταμπάσκο
• 4 κ.σ. ελαιόλαδο
• 1 κ.γ. λάδι τρούφας
• 100 γρ. τυρί γκοργκοντζόλα (προαιρετικά)
• 1 κ.σ. βούτυρο
• αλάτι-πιπέρι

Προετοιμασία

1. Σωτάρουμε για 2-3 λεπτά σε μία κατσαρόλα τις γλυκοπατάτες, το τζίντζερ και το κρεμμύδι.
2. Προσθέτουμε νερό, το σέλινο και βράζουμε σε μέτρια φωτιά μέχρι να μαλακώσουν οι γλυκοπατάτες.
3. Πολτοποιούμε μέ ένα πίμερ ή μπλέντερ.
4. Βάζουμε αλάτι, πιπέρι, το ταμπάσκο, το βούτυρο και ανακατεύουμε μέχρι να λιώσει το βούτυρο.
5. Στο σερβίρισμα ρίχνουμε σε κάθε πιάτο λίγες σταγόνες λάδι τρούφας και 1-2 κ.σ. γκοργκοντζόλα.

• 500 gr αλεύρι που φουσκώνει μόνο του ή αλεύρι της επιλογής μας και 2 κουταλάκια μπέηκιν πάουντερ
• 200 gr κρασί (1 ποτήρι)
• 200 gr ελαιόλαδο ή σπορέλαιο (1 ποτήρι)
• 1/2 κουταλάκι αλάτι
• 1 πρέζα ζάχαρη

Παρασκευή

1. Ανακατεύουμε με τα δάχτυλα όλα τα υλικά της ζύμης ελαφρά χωρίς να ζυμώνουμε με δύναμη.
2. Η ζύμη είναι εξαιρετικά απαλή και μαλακιά, μόλις ομογενοποιηθούν τα υλικά την αφήνουμε χωρίς ζύμωμα.
3. Χωρίζουμε για ευκολία τη ζύμη σε 22 μπαλάκια και παίρνοντας το καθένα απ’ αυτά στη χούφτα, τ’ ανοίγουμε απαλά στο σχήμα που θέλουμε (πάντα στη χούφτα μας). Βάζουμε 1 κουταλιά περίπου γέμιση και κλείνουμε απαλά με τα δάχτυλα φτιάχνοντας μισοφέγγαρα. Αν μας δυσκολεύει, ακουμπάμε το πιτάκι στο ταψί και του δίνουμε το σχήμα του.

Α.Χ.

Δείτε ακόμα:

Καλοκαιρινά “κουραμπιεδάκια” με γέμιση από σύκα και καρύδια. Vegan.

Μηλοπιτάκια με ξηρούς καρπούς. Vegan.

Κoυρού. Γρήγορα, εύκολα, νόστιμα,Vegan χορτοπιτάκια.

Ροδακινοπιτάκια με καρύδα.Vegan.

Για όσους δεν έμαθαν ακόμα ν’ ανοίγουν φύλλο αλλά και για όσους βαριούνται λιγάκι ή δεν έχουν πολύ χρόνο, η πιο εύκολη συνταγή για αλμυρά ή γλυκά πιτάκια, που γίνεται σε 5′.

Υλικά για 22 περίπου κομμάτια

για τη ζύμη

• 500 gr αλεύρι που φουσκώνει μόνο του ή αλεύρι της επιλογής μας και 2 κουταλάκια μπέηκιν πάουντερ
• 200 gr κρασί (1 ποτήρι)
• 200 gr ελαιόλαδο ή σπορέλαιο (1 ποτήρι)
• 1/2 κουταλάκι αλάτι
• 1 πρέζα ζάχαρη

για τη γέμιση

• 400 gr σπανάκι ή χόρτα για πίτα
• 1 φλυτζάνι ψιλοκομμένα μυρωδικά (άνηθο, μαϊντανό, δυόσμο)
• 1 μέτριο κρεμμύδι
• αλατοπίπερο
•  3-4 κουταλιές ελαιόλαδο

Παρασκευή

γέμιση

Ετοιμάζουμε πρώτα τη γέμιση. Ζεματάμε τα χόρτα ή τα αλατίζουμε και αφού τ’ αφήσουμε για 10′ ,τα στύβουμε με το χέρι να φύγουν τα υγρά τους, τα ψιλοκόβουμε. Τρίβουμε το κρεμμύδι και αν θέλουμε το σωτάρουμε με λίγο λάδι. Ανακατεύουμε όλα τα υλικά και εάν είναι ζεστό το μείγμα, το αφήνουμε να κρυώσει.

ζύμη

1. Ανακατεύουμε με τα δάχτυλα όλα τα υλικά της ζύμης ελαφρά χωρίς να ζυμώνουμε με δύναμη.
2. Η ζύμη είναι εξαιρετικά απαλή και μαλακιά, μόλις ομογενοποιηθούν τα υλικά την αφήνουμε χωρίς ζύμωμα.

—-

Χωρίζουμε για ευκολία τη ζύμη σε 22 μπαλάκια και παίρνοντας το καθένα απ’ αυτά στη χούφτα, τ’ ανοίγουμε απαλά σε στρογγυλό σχήμα (πάντα στη χούφτα μας). Βάζουμε 1 κουταλιά περίπου γέμιση και κλείνουμε απαλά με τα δάχτυλα φτιάχνοντας μισοφέγγαρα. Αν μας δυσκολεύει, ακουμπάμε το πιτάκι στο ταψί και του δίνουμε το σχήμα του.

Πασπαλίζουμε αν θέλουμε με σουσάμι και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170 βαθμούς για 30′ περίπου ή μέχρι να πάρουν χρώμα και να ψηθούν. Τ’ αφήνουμε για λίγο στο ταψί να γίνουν χλιαρά και κατόπιν τα βγάζουμε χρησιμοποιώντας μια σπάτουλα, είναι εύθραυστα και τραγανά.

TIPS

• Αντί για χορταρικά μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τυρί της επιλογής μας, σκέτο ή με μυρωδικά.
• Η ζύμη είναι πολύ απαλή, αν αφήνει στα πιτάκια μικρές τρυπούλες, ακουμπάμε επάνω λίγη ζύμη και τις κλείνουμε. Ωστόσο ακόμα κι αν μείνουν κάποιες, οι πίτες δεν ανοίγουν γιατί το ζυμάρι φουσκώνει και γίνεται μπισκοτένιο.

Α.Χ.

Δείτε με την ίδια ζύμη:

Καλοκαιρινά “κουραμπιεδάκια” με γέμιση από σύκα και καρύδια.

Μηλοπιτάκια με ξηρούς καρπούς.

Ροδακινοπιτάκια με καρύδα.

Το λικοπένιο για καλή απορρόφηση, θέλει καλό λίπος όπως παρθένο ελαιόλαδο ή λίγο αβοκάντο.

Πολύ καλή ποικιλία τομάτας για σάλτσες και πελτέδες, είναι η ποικιλία πομοντόρο.

Αν θέλουμε να έχουμε το Χειμώνα πελτέ από ώριμες Καλοκαιρινές τομάτες προτείνουμε 2 τρόπους:

α΄τον παραδοσιακό τρόπο, που μπορεί άνετα να θεωρηθεί “ωμοφαγική” επιλογή και

β΄έναν πιο σύγχρονο σπιτικό τρόπο, που είναι ιδανικός για πιο γρήγορα αποτελέσματα.

α΄τρόπος

Τοποθετούμε ένα τρυπητό μέσα σ’ ένα ταψί.

Έχουμε διαλέξει  κόκκινες, ώριμες τομάτες που  αφού τις ξεφλουδίσουμε, τις κόβουμε μέσα στο τρυπητό ώστε ο χυμός τους να τρέχει από τις τρυπούλες στο ταψί.

Πιέζουμε με το χέρι καλά τις τομάτες ώστε να πάρουμε όλον το χυμό τους.

Αφαιρούμε όσα κουκουτσάκια έχουν μείνει και προσθέτουμε λίγο αλάτι και ελάχιστο λάδι.

Ρίχνουμε το χυμό σε ταψί και το τοποθετούμε σε σημείο που το βλέπει ο ήλιος φροντίζοντας να μη μπουν σκουπίδια, (μπορούμε να το σκεπάσουμε μ’ ένα μεγάλο τούλι).

Τον αφήνουμε ώσπου να εξατμισθούν τα υγρά του. φροντίζοντας να ανακατεύουμε περιοδικά.

Όταν  πήξει και αποκτήσει την υφή του πελτέ τον μαζεύουμε και τον αποθηκεύουμε σε γυάλινα βάζα με λίγο λάδι από πάνω.

Το λάδι το βάζουμε για να μην επιτρέπεται η ανάπτυξη μυκήτων, είναι φυσικό συντηρητικό!

β΄τρόπος

Διαλέγουμε κόκκινες, ώριμες τομάτες, τις χαράζουμε  και τις ζεματάμε σε βραστό νερό για 1 λεπτό, για να αφαιρέσουμε τη φλούδα τους εύκολα.

Τις περνάμε από τρυπητό σύμφωνα με την προηγούμενη διαδικασία και αφού αφαιρέσουμε όσα σποράκια μπορεί να έχουν μείνει βράζουμε το χυμό μέχρι ν’ αρχίσει να πήζει.

Όταν αρχίζει να έχει πιο πηχτή υφή  μεταφέρουμε τη σάλτσα σε ταψί, προσθέτουμε λίγο αλάτι,   ελάχιστο λάδι και τη βάζουμε στο φούρνο στους 100 βαθμούς C για όσο χρόνο χρειάζεται μέχρι να πάρει τη μορφή του πελτέ, φροντίζοντας ν’ ανακατεύουμε περιοδικά. Ο χρόνος  εξαρτάται από την ποσότητα της σάλτσας.

Όταν ετοιμαστεί,  μεταφέρουμε τον πελτέ σε αποστειρωμένα γυάλινα βάζα και ρίχνουμε από πάνω λίγο λάδι.

Αν η αποστείρωση έχει γίνει σωστά ο πελτές κρατάει μέχρι κι ένα χρόνο!

TIPS

Μπορούμε να βάλουμε μυρωδικά και μπαχαρικά και να δώσουμε ότι γεύση θέλουμε στον πελτέ όπως π.χ.  ξερή ρίγανη, ξερό βασιλικό, ξερό θυμάρι, καπνιστή πάπρικα, σκόρδο, κ.λ.π.

Α.Χ. 

Υλκά

• 1/2 κιλό καλαμποκίσιο αλεύρι
• 300 gr φέτα
• 2 αυγά
• 1 1/2 φλυτζάνι νερό με γάλα 
• 3/4  του φλυτζανιού λάδι ελιάς 

Παρασκευή

1. Βράζουμε το αλεύρι με το νερό, τ’ αυγά και το γάλα να μαλακώσει και να γίνει χυλός .
2. Το κατεβάζουμε απ’ τη φωτιά και προσθέτουμε  τη φέτα τριμμένη , το λάδι και όσο αλάτι θέλουμε.
3. Ρίχνουμε σ’ ένα μέτριο ταψί λίγο λάδι και το βάζουμε στο φούρνο να κάψει.
4. Κατόπιν ρίχνουμε το μείγμα στο ταψί με το καυτό λάδι ώστε να κάνει από κάτω κρούστα. Το πάχος της πίτας πρέπει να είναι λεπτό.
5. Το ξαναβάζουμε στο φούρνο και αφού το καταβρέξουμε με λίγο λάδι το ψήνουμε για μισή ώρα περίπου ή μέχρι να ροδίσει καλά.

TIPS

Τη συνταγή τη βρήκα χωρίς μετρήσεις στα υλικά και την έφτιαξα με δικούς μου υπολογισμούς . Bγήκε ελαφρά τραγανή και πεντανόστιμη!

Α.Χ.

Κρητική διατροφή και χορτοφαγία.

Το μεσημέρι τις περισσότερες φορές ήταν υποχρεωμένοι να γευματίσουν στα χωράφια και μετά να συνεχίσουν τη δουλειά τους, έτσι οι ποσότητες που κατανάλωναν δεν θα μπορούσε να είναι τέτοιες που στη συνέχεια θα τους εμπόδιζαν.
Λαχανικά και όσπρια κυριαρχούσαν στα πιάτα τους πολλά απ’ αυτά ωμά ή αποξηραμένα , αλλά όλα συνδιασμένα με ευφάνταστους τρόπους .
Το απόγευμα σπάνια προλάβαιναν να φάνε κάτι για μαρέντα -κάτι πρόχειρο δηλαδή- γιατί μια κι ερχόντουσαν αργά από τα χωράφια, ακολουθούσε το βραδυνό.
Ένα βραδυνό ελαφρύ και εύπεπτο που αποτελείτο κατά κανόνα από χυλούς , μαγγίρι, χειροποίτα ζυμαρικά όπως μακαρούνες και λαζάνια, σούπες και τον γνωστό χόντρο.
Στα πλαίσια της οικιακής οικονομίας ποτέ δεν πετούσαν τίποτα κι έτσι μ’ αυτήν τη λογική το φαγητό που περίσευε από το μεσημέρι καταναλωνόταν το βράδυ, με μικρές προσθήκες και διαφοροποιήσεις , που δημιούργησαν συνταγές όπως οι ομελέτες με τις βρούβες ή με ότι χορταρικά περίσσευαν , ποικιλίες από σφουγγάτα, πίτες με ότι έμενε, συνδιασμούς με όσπρια και λαχανικά και χίλια δυο άλλα εδέσματα που τα συναντάμε σήμερα σε καταλόγους εστιατορίων να προωθούνται σαν γκουρμέ επιλογές.
Τα προϊόντα που κατανάλωναν ήταν κατά 60-70 % όσπρια , λαχανικά ,και φρούτα , κατά 20 % περίπου γάλα και γαλακτοκομικά και σ’ ένα ελάχιστο ποσοστό της τάξης του 10-15 % ήταν κρεατικά και ψάρια.
Το ελαιόλαδο και μάλιστα ψυχρής έκθλιψης , ήταν αυτό που κυριαρχούσε στο Κρητικό τραπέζι και μάλιστα σε ποσότητες που έκαναν τον Αμερικανό γιατρό Ancel Keys (o πρώτος γιατρός που τεκμηρίωσε επιστημονικά την επίδραση της διατροφής στην πρόληψη και τη θεραπεία των ασθενειών) να αναπηδήσει όταν το διαπίστωσε.
Τα γλυκίσματα τους ήταν κυρίως συνδυασμοί από φρούτα αποξηραμένα, όπως σύκα και σταφίδες, με ξηρούς καρπούς,πετιμέζι, μέλι, χαρουπόμελο και λιγότερο παρασκευές βασισμένες στα αλεύρια και στη ζάχαρη και φυσικά, η λιπαρή ύλη που χρησιμοποιούσαν ήταν το λάδι και όχι τα βούτυρα που η “υψηλή” Γαλλική κουζίνα και η άγνοιά μας, έβαλαν στα πιάτα μας.
Έτσι οι τροφές που κατανάλωναν ήταν κυρίως όσπρια, δημητριακά, χόρτα και λαχανικά, φρούτα και μεγάλες ποσότητες ελαιολάδου. Δεν κατανάλωναν σχεδόν ποτέ ζωικά λίπη και σπορέλαια και το λάδι το κατανάλωναν τις πιο πολλές φορές ωμό, πάνω στις γνωστές κριθαροκουλούρες, στις σαλάτες και τα χόρτα αλλά και στα βρασμένα ή ωμά όσπρια που κατανάλωναν. Οι Κρητικοί κατανάλωναν μεγάλες ποσότητες από στραγάλια ,ρεβίθια δηλαδή και ξερά κουκιά, που τ’ αφήναν για ένα βράδυ σε νερό και την επομένη αφού αφαιρούσαν το ματάκι που ξεκίναγε να ξεβλαστήσει τα έτρωγαν.
Το ψωμί που κατανάλωναν ήταν ολικής άλεσης και το μπέηκιν πάουντερ τους ήταν άγνωστο.
Τα φρούτα υπήρχαν παντού και το καλόπιασμα στα παιδιά γινότανε με φρούτα και όχι με σοκολάτες .
Τα ωμά λαχανικά όπως οι αγγινάρες, οι παππούλες (ψυχανθές), τ’ αγγούρια, οι τομάτες, τ’ άγρια πικρά ραδίκια, το φοβερό σταμναγκάθι και η ξανά-ανακαλυφθείσα γλυστρίδα ήταν καθημερινά στο τραπέζι τους εμπλουτίζοντας τη διατροφή, που οι σημερινοί ωμοφάγοι άρχισαν πάλι να αναδεικνύουν.
Αξεπέραστες είναι και οι ελιές που κατανάλωναν με κορυφαίες τις σταφιδολιές, οι οποίες ωρίμαζαν πάνω στα δέντρα μέχρι που σταφίδιαζαν-ζάρωναν και γλύκαιναν από μόνες τους .
Οι ξηροί καρποί, τ’αμύγδαλα, τα καρύδια, τα κάστανα, δεν έλλειπαν κι έτσι αντικαθιστούσαν με το καλύτερο τρόπο τα ζωικά θρεπτικά συστατικά που δεν προσλάμβαναν.

Παρατηρούμε λοιπόν πως η κατά βάση χορτοφαγική διατροφή είναι αυτή που έδινε υγεία και μακροζωία στους Κρητικούς και η κοπιαστική αγροτική δουλειά , που τουλάχιστον ας αντικατασταθεί από τους σημερινούς κατοίκους των μεγαλουπόλεων με τη γυμναστική.
Με τη σημερινή γνώση και τεχνογνωσία, γνωρίζουμε πώς να αντικαταστήσουμε ζωικές πρώτες ύλες, στο βαθμό που δεν θα μπορούσε να δημιουργεί πρόβλημα η έλλειψή τους
κι έτσι την παλαιότερη γνώση που κατείχαν οι πρόγονοί μας -κι εμείς κάπου στην τεράστια επιρροή των σημερινών συμβούλων τη χάσαμε- να την επαναφέρουμε σώζοντας συγχρόνως την υγεία μας και βοηθώντας την ισορροπία του πλανήτη.

Η μελέτη του καθηγητή Serge Renaud για την Κρητική διατροφή .

Μετά τη μελέτη του Αncel Keys στην οποία διαπιστώθηκε η σημασία της διατροφής στην υγεία, ο Serge Renaud – κάνοντας ένα πείραμα σε ασθενείς που είχαν υποστεί έμφραγμα και ήταν σε στενή ιατρική παρακολούθηση -απέδειξε την αξία της Κρητικής διατροφής.
Χώρισε σε 2 ομάδες τους ασθενείς, η μία εκ των οποίων τρεφόταν σύμφωνα με το διαιτολόγια της Αμερικάνικης Καρδιολογικής Εταιρείας και η άλλη σύμφωνα με το Κρητικό πρότυπο.
Τα αποτελέσματα ήταν τα ποσοστά θνησιμότητας στην πρώτη ομάδα να φθάσουν τα 70-80 %.

Α.Χ.
1/6/2012