Το Ελληνικό κράτος φαίνεται να ακολουθεί κατά πόδας τις εντολές των φίλων Γερμανών (και όχι μόνο) συμβούλων. Έτσι, τροπολογία στο νόμο που αφορά τη διακίνηση των προϊόντων σε σχέση με την ημερομηνία λήξης τους, επιτρέπει να πωλούνται νόμιμα, είδη  που αναγράφουν«ανάλωση κατά προτίμηση» (π.χ.όσπρια, ρύζια, ζυμαρικά, μέλια,αναψυκτικά, κονσέρβες, μαρμελάδες, χυμοί μακράς διάρκειας, λάδια, μαργαρίνες, κ.λπ.), με περασμένη ημερομηνία. Παρ’ ότι στη Γερμανία πωλούνται ήδη προϊόντα ληγμένα σε τιμές προσφοράς, αυτό γίνεται την τελευταία μέρα του ορίου λήξης τους. Στην Ελλάδα τους ξεπεράσαμε!

Είναι γνωστό ότι πολλά προϊόντα μπορούν να υπερβούν, για μικρό διάστημα, χωρίς πρόβλημα την ημερομηνία λήξης, αλλά αυτό μπορεί να συμβεί μόνο αν τηρούνται αυστηροί κανόνες αποθήκευσης και συντήρησης  ( ψυγεία, σκιεροί χώροι, κ.λ.π.), πράγμα που μπορεί να γίνει μόνο στο σπίτι και αυτό πάντα με έλεγχο μέχρι τη στιγμή της κατανάλωσης. Μια και δεν υπήρχαν εξαρχής οι προϋποθέσεις της παρατεταμένης πώλησης, στις  αντίστοιχες συνθήκες φύλαξης των προϊόντων μάλλον απίθανο είναι να έχουν τηρηθεί οι  προδιαγραφές. Μιλάμε πάντα μόνο για προϊόντα όπως άλευρα, ζυμαρικά, ζάχαρη, μέλι, όσπρια, κάποιες μαρμελάδες και μόνο γι’ αυτά. Σε καμμία περίπτωση δεν διακινδυνεύουμε να καταναλώσουμε προϊόντα όπως γαλακτοκομικά, αλλαντικά και ιδιαίτερα κονσέρβες, γιατί υπάρχει σοβαρός κίνδυνος αλλαντίασης, σαλμονέλας  και άλλων τροφογενών λοιμώξεων. Τα έλαια και όλα τα προϊόντα που συσκευάζονται σε μεταλλικές συσκευασίες, μετά το πέρασμα, συγκεκριμένου ανά περίπτωση χρονικού διαστήματος, οξειδώνονται, γι αυτό άλλωστε προτείνεται η μεταφορά τους σε γυάλινα δοχεία. Οι συντηρητικές δυνατότητες των πρόσθετων μειώνονται και αναπτύσσονται βακτήρια και μικροοργανισμοί. Τα θρεπτικά συστατικά εξαντλούνται, αφού ο χρόνος ζωής τους είναι περιορισμένος. Οι μεγαλοβιομηχανίες δε χάνουν πεντάρα και ο έλεγχος  μέσω της τροφής, συνεχίζεται.

Το πρόβλημα όμως είναι υπαρκτό και επιδεινώνεται. Δεν υπάρχουν χρήματα σε πολλούς για καλές και ποιοτικές αγορές. Αν σκεφτούμε όμως τις διατροφικές συνήθειες που ακολουθούμε τα τελευταία χρόνια, θα διαπιστώσουμε ότι πολλές από αυτές είναι αποτέλεσμα διαφήμισης, προβολής και επιβολής “αναγκαιότητας” και εξυπηρέτησης συμφερόντων των μεγάλων εταιρειών.

Δεν είναι δύσκολο να ανατρέξουμε στο παρελθόν και να θυμηθούμε ή να ρωτήσουμε για να μάθουμε πως διαχειριζόντουσαν την τροφή τους οι προηγούμενες γενιές. Σε συνδυασμό με τις γνώσεις που έχουμε αποκτήσει τα τελευταία χρόνια για τα θρεπτικά συστατικά των τροφών, θα μπορέσουμε εύκολα να καταλήξουμε σε καλές, θρεπτικές και οικονομικές λύσεις.

Είναι σαφώς καλύτερο να δίνουμε χρόνο και να παρασκευάζουμε δικά μας προϊόντα, από το να αγοράζουμε ληγμένα. Σίγουρα, ειδικά στις πόλεις, δεν μπορούμε να παράγουμε ότι χρειαζόμαστε. Μπορούμε όμως να τροποποιήσουμε τις συνήθειές μας, σύμφωνα με πιο υγιεινά πρότυπα και να δούμε τη δυσκολία σαν ευκαιρία για επιλογές, με γνώμονα το ατομικό μας συμφέρον ως προς την υγεία και την τσέπη μας και όχι επιτέλους το συμφέρον των βιομηχανιών.

Διαλέγουμε λαχανικά και φρούτα από τις λαϊκές αγορές, μαθαίνουμε να παρασκευάζουμε ζυμαρικά, ψωνίζουμε ρύζι, όσπρια, άλευρα και λάδι όσο μπορούμε από μικρούς παραγωγούς, αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε την υπερκατανάλωση κρέατος και γαλακτοκομικών, δεν καταναλώνουμε άχρηστα αναψυκτικά και παστεριωμένους χυμούς, ενημερωνόμαστε πολύ καλά -και φροντίζουμε να ενημερώσουμε και τα παιδιά μας-για τη Μεσογειακή και την περίφημη Κρητική διατροφή και επιτέλους κάνουμε πράξη αυτά που μέχρι τώρα μέναν στα λόγια.

Όχι με μιζέρια και καταθλιπτικά συναισθήματα, αλλά με επίγνωση, σαν πράξη επιλογής και αντίστασης σε ότι μας υποχρεώνουν να ζήσουμε. Έχουμε πάντα τη δύναμη του καταναλωτή και καλά θα κάνουμε κάποτε να την χρησιμοποιήσουμε. Το 1 € ή η 1 δραχμή, έχει την ίδια αξία για εμάς όσο και γι’ αυτούς, όσο και να μην το καταλαβαίνουμε πολλοί από εμάς. Μας χρειάζονται για να υπάρχουν και καλά θα κάνουμε να το πιστέψουμε.

Α.Χ.

Κρητική διατροφή και χορτοφαγία.

Το μεσημέρι τις περισσότερες φορές ήταν υποχρεωμένοι να γευματίσουν στα χωράφια και μετά να συνεχίσουν τη δουλειά τους, έτσι οι ποσότητες που κατανάλωναν δεν θα μπορούσε να είναι τέτοιες που στη συνέχεια θα τους εμπόδιζαν.
Λαχανικά και όσπρια κυριαρχούσαν στα πιάτα τους πολλά απ’ αυτά ωμά ή αποξηραμένα , αλλά όλα συνδιασμένα με ευφάνταστους τρόπους .
Το απόγευμα σπάνια προλάβαιναν να φάνε κάτι για μαρέντα -κάτι πρόχειρο δηλαδή- γιατί μια κι ερχόντουσαν αργά από τα χωράφια, ακολουθούσε το βραδυνό.
Ένα βραδυνό ελαφρύ και εύπεπτο που αποτελείτο κατά κανόνα από χυλούς , μαγγίρι, χειροποίτα ζυμαρικά όπως μακαρούνες και λαζάνια, σούπες και τον γνωστό χόντρο.
Στα πλαίσια της οικιακής οικονομίας ποτέ δεν πετούσαν τίποτα κι έτσι μ’ αυτήν τη λογική το φαγητό που περίσευε από το μεσημέρι καταναλωνόταν το βράδυ, με μικρές προσθήκες και διαφοροποιήσεις , που δημιούργησαν συνταγές όπως οι ομελέτες με τις βρούβες ή με ότι χορταρικά περίσσευαν , ποικιλίες από σφουγγάτα, πίτες με ότι έμενε, συνδιασμούς με όσπρια και λαχανικά και χίλια δυο άλλα εδέσματα που τα συναντάμε σήμερα σε καταλόγους εστιατορίων να προωθούνται σαν γκουρμέ επιλογές.
Τα προϊόντα που κατανάλωναν ήταν κατά 60-70 % όσπρια , λαχανικά ,και φρούτα , κατά 20 % περίπου γάλα και γαλακτοκομικά και σ’ ένα ελάχιστο ποσοστό της τάξης του 10-15 % ήταν κρεατικά και ψάρια.
Το ελαιόλαδο και μάλιστα ψυχρής έκθλιψης , ήταν αυτό που κυριαρχούσε στο Κρητικό τραπέζι και μάλιστα σε ποσότητες που έκαναν τον Αμερικανό γιατρό Ancel Keys (o πρώτος γιατρός που τεκμηρίωσε επιστημονικά την επίδραση της διατροφής στην πρόληψη και τη θεραπεία των ασθενειών) να αναπηδήσει όταν το διαπίστωσε.
Τα γλυκίσματα τους ήταν κυρίως συνδυασμοί από φρούτα αποξηραμένα, όπως σύκα και σταφίδες, με ξηρούς καρπούς,πετιμέζι, μέλι, χαρουπόμελο και λιγότερο παρασκευές βασισμένες στα αλεύρια και στη ζάχαρη και φυσικά, η λιπαρή ύλη που χρησιμοποιούσαν ήταν το λάδι και όχι τα βούτυρα που η “υψηλή” Γαλλική κουζίνα και η άγνοιά μας, έβαλαν στα πιάτα μας.
Έτσι οι τροφές που κατανάλωναν ήταν κυρίως όσπρια, δημητριακά, χόρτα και λαχανικά, φρούτα και μεγάλες ποσότητες ελαιολάδου. Δεν κατανάλωναν σχεδόν ποτέ ζωικά λίπη και σπορέλαια και το λάδι το κατανάλωναν τις πιο πολλές φορές ωμό, πάνω στις γνωστές κριθαροκουλούρες, στις σαλάτες και τα χόρτα αλλά και στα βρασμένα ή ωμά όσπρια που κατανάλωναν. Οι Κρητικοί κατανάλωναν μεγάλες ποσότητες από στραγάλια ,ρεβίθια δηλαδή και ξερά κουκιά, που τ’ αφήναν για ένα βράδυ σε νερό και την επομένη αφού αφαιρούσαν το ματάκι που ξεκίναγε να ξεβλαστήσει τα έτρωγαν.
Το ψωμί που κατανάλωναν ήταν ολικής άλεσης και το μπέηκιν πάουντερ τους ήταν άγνωστο.
Τα φρούτα υπήρχαν παντού και το καλόπιασμα στα παιδιά γινότανε με φρούτα και όχι με σοκολάτες .
Τα ωμά λαχανικά όπως οι αγγινάρες, οι παππούλες (ψυχανθές), τ’ αγγούρια, οι τομάτες, τ’ άγρια πικρά ραδίκια, το φοβερό σταμναγκάθι και η ξανά-ανακαλυφθείσα γλυστρίδα ήταν καθημερινά στο τραπέζι τους εμπλουτίζοντας τη διατροφή, που οι σημερινοί ωμοφάγοι άρχισαν πάλι να αναδεικνύουν.
Αξεπέραστες είναι και οι ελιές που κατανάλωναν με κορυφαίες τις σταφιδολιές, οι οποίες ωρίμαζαν πάνω στα δέντρα μέχρι που σταφίδιαζαν-ζάρωναν και γλύκαιναν από μόνες τους .
Οι ξηροί καρποί, τ’αμύγδαλα, τα καρύδια, τα κάστανα, δεν έλλειπαν κι έτσι αντικαθιστούσαν με το καλύτερο τρόπο τα ζωικά θρεπτικά συστατικά που δεν προσλάμβαναν.

Παρατηρούμε λοιπόν πως η κατά βάση χορτοφαγική διατροφή είναι αυτή που έδινε υγεία και μακροζωία στους Κρητικούς και η κοπιαστική αγροτική δουλειά , που τουλάχιστον ας αντικατασταθεί από τους σημερινούς κατοίκους των μεγαλουπόλεων με τη γυμναστική.
Με τη σημερινή γνώση και τεχνογνωσία, γνωρίζουμε πώς να αντικαταστήσουμε ζωικές πρώτες ύλες, στο βαθμό που δεν θα μπορούσε να δημιουργεί πρόβλημα η έλλειψή τους
κι έτσι την παλαιότερη γνώση που κατείχαν οι πρόγονοί μας -κι εμείς κάπου στην τεράστια επιρροή των σημερινών συμβούλων τη χάσαμε- να την επαναφέρουμε σώζοντας συγχρόνως την υγεία μας και βοηθώντας την ισορροπία του πλανήτη.

Η μελέτη του καθηγητή Serge Renaud για την Κρητική διατροφή .

Μετά τη μελέτη του Αncel Keys στην οποία διαπιστώθηκε η σημασία της διατροφής στην υγεία, ο Serge Renaud – κάνοντας ένα πείραμα σε ασθενείς που είχαν υποστεί έμφραγμα και ήταν σε στενή ιατρική παρακολούθηση -απέδειξε την αξία της Κρητικής διατροφής.
Χώρισε σε 2 ομάδες τους ασθενείς, η μία εκ των οποίων τρεφόταν σύμφωνα με το διαιτολόγια της Αμερικάνικης Καρδιολογικής Εταιρείας και η άλλη σύμφωνα με το Κρητικό πρότυπο.
Τα αποτελέσματα ήταν τα ποσοστά θνησιμότητας στην πρώτη ομάδα να φθάσουν τα 70-80 %.

Α.Χ.
1/6/2012

Υλικά 

• 1 κιλό μελιτζάνες τσακώνικες
• 3-4 κρεμμύδια μεγάλα ή 3/4 μικρά κρεμμυδάκια στιφάδου
• 1/2 κιλό τομάτες ψιλοκομμένες
• 1/2 ποτήρι ελαιόλαδο
• αλάτι, πιπέρι, κύμινο
• 3 κουτ.της σούπας ξύδι
• 5-6 φυλλαράκια ψιλοκομμένο δυόσμο

Παρασκευή

1. Αφού πλύνουμε  τις μελιτζάνες και τις κόψουμε σε κύβους , τις αλατίζουμε και τις αφήνουμε στο νερό για μία ώρα.
2. Στεγνώνουμε καλά τις μελιτζάνες και τις ρίχνουμε στην κατσαρόλα όπου έχουμε τσιγαρίσει τα κρεμμύδια. Τις αφήνουμε να ροδίσουν και…
3. Ρίχνουμε τις τομάτες , αλάτι , πιπέρι , κύμινο.
4. Ψήνουμε το φαγητό και προσθέτουμε αν χρειαστεί νερό ,  μέχρι να μαγειρευτούν τα κρεμμύδια.
5. Στο τελείωμα του φαγητού ρίχνουμε το ξύδι και τον δυόσμο.

TIP

Αυτό το φαγητό πάει πολύ με τριμμένη φέτα από πάνω ή με τόφου φυσικό ή και καπνιστό.