Οι εταιρείες χημικών παρασκευασμάτων, με τα χρήματα που διαθέτουν για τη διαφήμισή τους, αλλά και την έλλειψη κριτικής σκέψης από μέρους των καταναλωτών, έχουν καταφέρει να βάλουν στην άκρη γνώση και εμπειρίες εκατοντάδων χρόνων.

Τα κατσαριδοκτόνα και τα εντομοαπωθητικά,  γνωστά καρκινογόνα, τα βρίσκεις στα ντουλάπια των περισσοτέρων μας.

Το τελευταίο επίτευγμα των εταιρειών είναι τα άοσμα κατσαριδοκτόνα. Η φύση μας έδωσε τις αισθήσεις για να επιβιώνουμε, έτσι όταν κάτι δεν μας προειδοποιεί για κίνδυνο το πλησιάζουμε και το καταναλώνουμε ευκολότερα. Η συνήθως δυσάρεστη μυρωδιά των κατσαριδοκτόνων μας έκανε ενστικτωδώς περισσότερο προσεκτικούς στη χρήση τους, τα νέα όμως προϊόντα τακτοποίησαν τη δυσκολία, είναι άοσμα κι έτσι το ένστικτο της επιβίωσης και της αυτοπροστασίας αμβλύνεται και τα ράφια αδειάζουν ευκολότερα.

Ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγουμε τις συχνές επισκέψεις των κατσαρίδων είναι κατ’ αρχήν να μη δημιουργούμε φιλικούς προς αυτές χώρους. Σκουπίδια, αποφάγια, βρώμικα σιφώνια, έλλειψη καθαριότητας είναι τα πρώτα πράγματα που πρέπει να διορθώσουμε. Αν παρ’ όλ’ αυτά οι επισκέψεις συνεχίζουν δοκιμάζουμε:

Δύο από τα πιο απλά κατσαριδοαπωθητικά : τις φλούδες των αγγουριών και τη νεπέτα

• Τις φλούδες των αγγουριών δεν τις πετάμε αντίθετα τις αφήνουμε στο μπαλκόνι,  στον πάγκο της κουζίνας ή όπου έχουμε εντοπίσει το πρόβλημα. Τις αντικαθιστούμε όταν ξεραθούν και συνεχίζουμε την Καλοκαιρινή μάχη.
• Η νεπέτα, nepeta cataria,  γλήχωμα το γαλεόφυλλο, ή καλαμίνθη, ή γατόχορτο,  είναι μικρό θαμνώδες φυτό που φύεται και στην Ελλάδα ή το βρίσκουμε σε ψαγμένα φυτώρια. Βασικό συστατικό είναι η νεπεταλακτόνη, μη τοξική για τους ανθρώπους και τα ζώα, λειτουργεί σαν ψυχοτρόπο και η μόνη προσοχή που χρειάζεται είναι να μην το χρησιμοποιούμε ευρέως όταν έχουμε γάτες γιατί τις κάνει να νοιώθουν περίεργα. Αφήνουμε σακουλάκια με νεπέτα στα σημεία διέλευσης ή ψεκάζουμε με τσάι νεπέτας (όπως φτιάχνουμε το κοινό τσάι), πίσω από τα ηλεκτρικά σκεύη, τις πόρτες, τα σκοτεινά σημεία, τα μπαλκόνια ακόμα και τους πάγκους.

Και μη ξεχνάμε: ο σκύλος μας ή η γάτα μας δεν αφήνουν να περάσει τίποτα.

Αλλά αν περάσει και καμία δε χάλασε κι ο κόσμος..

Άλλωστε η υγεία των παιδιών μας και η δική μας είναι πάνω από την “υγεία” των εταιρειών χημικών παρασκευασμάτων..

Α.Χ.

Taraxacum officinale είναι η επιστημονική ονομασία της πικραλίδας ή του ραδικιού. Ραδίκια όμως ονομάζουμε ένα μεγάλο πλήθος παρόμοιων φυτών που ανήκουν στην ίδια σημαντική οικογένεια των Asteraceae-Aστεροειδών. Τεράστια και μια από τις πιο σημαντικές οικογένειες που περιλαμβάνει διάφορα είδη όπως: το μαρούλι , ηλιόσπορους, αγκινάρες, στέβια, τσάι, κατιφέ, καλέντουλα, διάφορα μαργαρίτες, χρυσάνθεμα, ντάλιες, ζίννιες, εχινάτσια, κιχώριο, ραντίτσιο, κ.λ.π.
Η πικραλίδα ή αγριομάρουλο, μαρουλίδα, κοφτό, πικρομάρουλο, παρ’ ότι θεωρείται ενοχλητικό ζιζάνιο στις καλλιέργειες, έχει εξαιρετικές φαρμακευτικές ιδιότητες και χρησιμοποιείται στη μαγειρική έχοντας φανατικούς φίλους.
Περιγραφή
Η πικραλίδα είναι πολυετής πόα, που αναπτύσσει τα φύλλα της με παράλληλη ή κάθετη προς το έδαφος κατεύθυνση. Τα φύλλα αναπτύσσονται απ’ευθείας από το φυτό και όχι επάνω σε στέλεχος, έχουν πριονωτές βαθιές εγκοπές και μπορεί να φθάσουν τους 5-40 αλλά και σε κάποια υποείδη τους 70 πόντους.
Τα άνθη αναπτύσσονται επάνω σε στελέχη και έχουν κίτρινο χρώμα. Οι σπόροι διαθέτουν πτητικά όργανα και  στην Ελλάδα τους  αποκαλούμε “κλέφτες” ή “αλεξίπτωτα”. Η δυνατότητα εξάπλωσης των σπόρων από ένα φυτό μπορεί να καλύψει απόσταση μέχρι αρκετές εκατοντάδες μέτρα και να δημιουργήσει από 54-172 νέα φυτά. Αυτός είναι και ο λόγος που δημιουργεί προβλήματα στις καλλιέργειες.
Η καταγωγή του ορίζεται στην Ευρασία, σήμερα όμως βρίσκονται διάφορα υποείδη από την Αλάσκα μέχρι την Αφρική, την Αμερική, Ν.Ζηλανδία, Αυστραλία, Ινδία.
Χρήσεις της πικραλίδας.
Φαρμακολογία
Οι φαρμακευτικές ιδιότητες της πικραλίδας αναφέρονται στην Ελληνική μυθολογία, με την Εκάτη να δίνει στον Θησέα για 30 ημέρες πικραλίδες, ώστε να αποκτήσει την απαιτούμενη δύναμη και να αντιμετωπίσει το Μινώταυρο αλλά και από Άραβες γιατρούς όπως τον Αβικένα και τον Ραζέ.
Η πικραλίδα έχει υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη Α, Β6, C, D κάλιο και σίδηρο. Διαθέτει δε μεγαλύτερες ποσότητες σιδήρου και ασβεστίου από το σπανάκι.
Έχει ιδιότητες διουρητικές και ηπατοπροστατευτικές. Χρησιμοποιείται στη παραδοσιακή βοτανολογία σαν ήπιο καθαρτικό, για την αύξηση της όρεξης, για τη βελτίωση της πέψης και για τη θεραπεία κονδυλωμάτων. Το γάλα που εκκρύεται από τα φύλλα της πικραλίδας χρησιμοποιείται σαν εντομοαπωθητικό.
Βοηθά στην καλή λειτουργία των περισσότερων οργάνων και συστημάτων-ουροποιητικό, αναπνευστικό, πεπτικό. Αρτηριοσκλήρυνση, χρόνιες δερματικές παθήσεις, χοληστερίνη, παχυσαρκία, ηπατικές και παθήσεις του σπλήνα, είναι μερικές από τις ασθένειες που η πικραλίδα βοηθά κατά την παραδοσιακή ιατρική.
Μαγειρική
Ο πιο συχνός τρόπος που χρησιμοποιούμε τις πικραλίδες στην κουζίνα είναι σε βραστή σαλάτα με μπόλικο λεμόνι και αγνό ελαιόλαδο. Το ζουμί από τις βρασμένες πικραλίδες πίνεται με λεμόνι σαν αποτοξινωτικό. Τρώγονται ωμές, τσιγαριαστές, ομελέτα, φρικασέ.
Από την πικραλίδα δημιουργείται ενδιαφέρον κρασί ενώ τις αποξηραμένες, κονιορτοποιημένες ρίζες τις χρησιμοποιούν για υποκατάστατο καφέ.
Στην Β. Ευρώπη παρασκευάζουν μαρμελάδα από τα λουλούδια της πικραλίδας, στην Πολωνία δημιουργούν σιρόπι με λεμόνι σαν υποκατάστατο του μελιού, στην Ν. Αφρική τη χρησιμοποιούν σαν τρόφιμο αλλά και σαν φάρμακο, στην Αμερική σαν ωμή σαλάτα, στην Ινδία σαν φυσική χρωστική και είναι γνωστή σ’ολόκληρο τον κόσμο για τις ωφέλιμες ιδιότητές της.

Το Αμερικάνικο Υπουργείο Γεωργίας κατατάσσει την πικραλίδα, μαζί με όλων των ειδών τα ραδίκια, στα 4 πρώτα τρόφιμα, λόγω της υψηλής διατροφικής τους αξίας.

Α.Χ.

Φτιάξτε Φυσικό Αντικουνουπικό – Εντομοαπωθητικό – Open Source

Τώρα που οι καλοκαιρινές βραδιές ήρθαν για τα καλά, ξεχάστε τα χημικά σπρέι και τις παστίλιες και αλειφτείτε με μια μυρωδάτη και ενυδατική αλοιφή που θα φτιάξετε μόνοι σας!

Θα χρειαστείτε:

1 φλιτζάνι αποξηραμένα λουλούδια καλέντουλας
1 φλιτζάνι φρέσκο δεντρολίβανο
1 φλιτζάνι αποξηραμένη νεπέτα
2 φλιτζάνια μίγματος ελαιολάδου & ελαίου καρύδας
1/4 φλιτζανιού φυσικό κερί μέλισσας
Αιθέριο έλαιο λεβάντας & λεμόνι (10 σταγόνες από το καθένα)
Κατσαρόλα και μπολ για μπεν μαρί
Τουλπάνι ή διηθητικό χαρτί
4-5 Γυάλινα βαζάκια με καπάκι
Κανάτα- μεζούρα για υγρά

Εκτέλεση:

Μέσα στο δοχείο του μπεν μαρί ρίξτε τα βότανα (δεντρολίβανο, καλέντουλα, νεπέτα) και το μίγμα ελαιολάδου- ελαίου καρύδας.
Βάλτε το σκεύος πάνω από την κατσαρόλα με το νερό που βράζει (προσοχή ο πυθμένας του σκεύους δεν πρέπει να ακουμπά στο βραστό νερό). Ζεστάνετε αργά το μείγμα για περίπου 30 λεπτά.
Φιλτράρετε το μείγμα ελαίων και βοτάνων με ένα τουλπάνι και κρατήστε τα αρωματισμένα έλαια μέσα σε μια γυάλινη κανατούλα.
Βάλτε τα ξανά σε ένα κατσαρολάκι και ρίξτε μέσα και το κερί μέλισσας. Ζεστάνετε σε χαμηλή φωτιά μέχρι να λιώσει το κερί.
Κατεβάστε από τη φωτιά και προσθέστε τις σταγόνες των αιθέριων ελαίων. Ανακατέψτε καλά για να ενσωματωθούν στο μείγμα και στη συνέχεια ρίξτε το μείγμα στα γυάλινα βαζάκια.
Κλείστε τα καπάκια και αφήστε το μείγμα να κρυώσει και να στερεοποιηθεί

http://blog.livingreen.gr/

photos: alexa for remodelista

Η βασική προστασία των ζώων μας είναι να διατηρούμαι τους χώρους που κινούνται στεγνούς, ώστε να μην δημιουργούνται εστίες για τα κουνούπια και τις σκνίπες και να τους φοράμε απαραίτητα το ειδικό λουρί με deltamethrin. Σαν πρόσθετη προστασία προτείνουμε 2 συνταγές για την απώθηση των ενοχλητικών παρασίτων.

1η συνταγή

σε 100 ml λάδι βάσης ή σπορέλαιο προσθέτουμε:

10 σταγόνες αιθέριο έλαιο λεβάντας

5 στ. αιθέριο έλαιο ευκάλυπτου

10 στ. σιτρονέλλα

Ανακατεύουμε τα υλικά, βάζοντας πρώτα το μισό λάδι βάσης, μετά τα αιθέρια έλαια και κατόπιν το υπόλοιπο λάδι βάσης. Όποτε το χρησιμοποιούμε το ανακατεύουμε καλά.

2η συνταγή 

250 ml καθαρό οινόπνευμα 

60 gr περίπου καμφορά την οποία βρίσκουμε σε φαρμακείο

Σπάμε την καμφορά και την ανακατεύουμε με το οινόπνευμα. Την ανακατεύουμε συχνά και σε λίγες ώρες γίνεται ένα ομοιογενές υγρό.

Και τα 2 σκευάσματα καλό είναι να τα αποθηκεύουμε σε σκιερό μέρος και να τα βάζουμε σε σκουρόχρωμα μπουκάλια.

Τρόπος χρήσης 

Το απόγευμα, που είναι η αγαπημένη ώρα για τις σκνίπες, βάζουμε στο σβέρκο και σε σημεία που δε φτάνει το ζώο να τα γλείψει, μερικές σταγόνες  από όποιο εντομοαπωθητικό διαλέξουμε.

Είναι φθηνά υλικά και κρατάνε πολύ καιρό, έτσι δεν έχουμε κανένα λόγο να μην προστατέψουμε και τα ζωάκια μας!

Α.Χ.