Σε αντικατάσταση της εισαγόμενης σόγιας, το ρεβύθι, μας δίνει αποτελέσματα που δεν μπορούμε να φανταστούμε. Εκτός από τη χορτοφαγική προσέγγιση, αυτή η εναλλακτική άποψη, μας βοηθά να δώσουμε στα παιδάκια μας, όσπρια συνδυασμένα με ρύζι-πλήρης πρωτεΐνη-ακόμα κι αν δεν τρελαίνονται γι’ αυτά.

Υλικά

• 300 gr μουσκεμένα ρεβύθια
• 100 gr ρύζι γλασσέ ή καρολίνα
• 1 μέτριο ξερό κρεμμύδι
• 1/3 φλιτζάνι ελαιόλαδο
• αλατοπίπερο
• 1 αυγό
• 1/3 φλιτζάνι αλεύρι χωρίς γλουτένη
• 4 κουταλιές ψιλοκομμένο μαϊντανό
• 4 κουταλιές ψιλοκομμένο άνηθο
• τη φλούδα από 1/2 πορτοκάλι
• 1 μικρό φυλλαράκι δάφνης

για το αυγολέμονο

• 2 αυγά
• χυμό από 2-3 λεμόνια

Παρασκευή

1. Μουλιάζουμε τα ρεβύθια από το προηγούμενο βράδυ και τα περνάμε μέχρι να λιώσουν από το μίξερ. Τρίβουμε το κρεμμύδι και ανακατεύουμε : ρεβύθια-κρεμμύδι-ρύζι-αυγό-αλατοπίπερο-3 κουταλιές λάδι-μαϊντανό, άνηθο-αλεύρι.
2. Βράζουμε 1 l νερό ή ζωμό λαχανικών με την πορτοκαλόφλουδα , το δαφνόφυλλο, αλάτι και λάδι.
3. Μόλις βράσει το νερό προσθέτουμε το μείγμα που το έχουμε πλάσει σε μικρά γιουβαρλάκια.
4. Αφήνουμε το φαγητό μέχρι να ψηθεί, σε μέτρια φωτιά κι αν χρειαστεί προσθέτουμε λίγο νερό ακόμα.

 αυγολέμονο

1. Χτυπάμε σε βαθύ σκεύος τα ασπράδια να γίνουν ελαφριά μαρέγκα, προσθέτουμε τους κρόκους χτυπώντας ελαφρά και ρίχνουμε το χυμό των λεμονιών.
2. Προσθέτουμε κουταλιά-κουταλιά το μισό ζωμό από το φαγητό ανακατεύοντας ελαφρά.
3. Ρίχνουμε το αυγολέμονο στην κατσαρόλα, αναδεύοντας το φαγητό κυκλικά ώστε το μείγμα να ανακατευτεί χωρίς να σπάσει η κρέμα. Για σιγουριά αποφυγής της σαλμονέλας από τα αυγά, αφήνουμε το φαγητό να πάρει μόνο 1 βράση και αμέσως το κατεβάζουμε από την εστία, συνεχίζοντας να το αναδεύουμε για 3-4 φορές.

Α.Χ.

Στην πραγματικότητα είναι τα υλικά μιας θρεπτικής σαλάτας, παρουσιασμένα με ξεχωριστό τρόπο.

Yλικά

για τη βάση

• 3/4 φλυτζανιού φύτρα ρεβυθιών 2 ημερών
•  1/2 φλυτζάνι σπασμένο και μουσκεμένο για 2-3 ώρες λιναρόσπορο
• 1/2 φλυτζάνι κονιορτοποιημένες νιφάδες βρώμης
• 5 κουταλιές ψιλοκομμένο άνηθο
• αλατοπίπερο
• 4 κουταλιές ελαιόλαδο

για τη γέμιση

• 300 gr σπανάκι
• 1 μεγάλο φρέσκο καλαμπόκι
• 1/2 ξερό κρεμμύδι
• 2 χούφτες ψιλοκομμένο άνηθο
• 4 κουταλιές ψιλοκομμένο δυόσμο
• αλατοπίπερο
• 5-6 κουταλιές ελαιόλαδο
• 1 χούφτα σκόνη βρώμης

Παρασκευή

1. Προετοιμάζουμε τα φύτρα ρεβυθιού.  Τα αφήνουμε στο νερό για 12 ώρες. Αφού τα σουρώσουμε καλά τα αφήνουμε στο ψυγείο (όταν έχει πολύ ζέστη) σκεπασμένα με μεμβράνη για να διατηρούν την υγρασία τους και τα ξεπλένουμε 2-3 φορές την ημέρα, φροντίζοντας να τα σουρώνουμε πολύ καλά. Αν η θερμοκρασία το επιτρέπει, τα αφήνουμε έξω από το ψυγείο σε γυάλινο τουμπαρισμένο βάζο, σκεπασμένο με γάζα ή τούλι για 2 μέρες περίπου προσέχοντας πάντα να τα ξεπλένουμε 2-3 φορές την ημέρα.
2. Λιώνουμε στο μίξερ τα φύτρα ρεβυθιού και τα ανακατεύουμε με τα υπόλοιπα υλικά, παίρνοντας  ένα σταθερό μείγμα. Αν χρειαστεί προσθέτουμε λίγη βρώμη ακόμα.
3. Στρώνουμε σε τσέρκι ή σε βάση για πίτσα -αφού τοποθετήσουμε λαδόκολλα-το μείγμα και το αφήνουμε στο φούρνο στους 40 βαθμούς ή σε ζεστό ήλιο για 4-5 ώρες μέχρι να εξατμισθεί αρκετά η υγρασία. Με τη βοήθεια ενός πιάτου ή ενός καπακιού κατσαρόλας (όπως κάνουμε για τις ομελέτες), γυρνάμε και από την άλλη πλευρά.
4. Όταν η βάση στεγνώσει αρκετά, στρώνουμε τη γέμιση. Καλό είναι να μην υπερβούμε τους 40 βαθμούς ώστε να προστατέψουμε τα πολύτιμα διατροφικά στοιχεία των φύτρων.

γέμιση

1. Ψιλοκόβουμε το σπανάκι, το αλατίζουμε ελαφρά και το αφήνουμε για ένα τέταρτο. Το στύβουμε πολύ καλά.
2. Για να αφαιρέσουμε τους σπόρους του καλαμποκιού, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το μαχαίρι. Κόβουμε κατά μήκος το καλαμπόκι στη βάση των σπόρων, φροντίζοντας να μην κόψουμε και τμήμα  του ξυλώδους μέρους του. Σπάμε τους σπόρους στο μίξερ.
3. Τρίβουμε στη χονδρή πλευρά του τρίφτη το κρεμμύδι και ανακατεύουμε όλα τα υλικά δοκιμάζοντας το αλάτι.” Τσιμπάμε” λίγο το πιπέρι γιατί ταιριάζει ιδιαίτερα.
4. Στρώνουμε τη γέμιση πάνω στη βάση και την πατάμε καλά με το χέρι, ώστε να απορροφηθούν ότι  υγρά έχουν μείνει από τη βάση και να “δέσουν” οι γεύσεις.
5. Μοιράζουμε την “πίτα” σε 4 μερίδες και σερβίρουμε.

Α.Χ.

Necessity is the mother of invetion

Ο dr Steve Mannion, αφιερώνει το μισό χρόνο του σε χώρες του πλανήτη, όπου οι οικονομικές δυσκολίες δεν επιτρέπουν τη χρήση προηγμένων τεχνολογικών αλλά και άλλων θεραπευτικών μέσων, δουλεύοντας για τον Ερυθρό σταυρό και τους Γιατρούς χωρίς σύνορα . Με ελάχιστα μέσα και με ότι ανά περίπτωση του προσφέρεται , πρέπει να αντιμετωπίσει απλά ή πιο πολύπλοκα ιατρικά θέματα. Η ιδιαιτερότητα στη περίπτωσή του είναι ότι καταφέρνει και βγάζει σε πέρας τις δυσκολίες που του προκύπτουν, χρησιμοποιώντας τις επιστημονικές του γνώσεις σε συνδυασμό με παραδοσιακές πρακτικές αλλά και ένα εξαιρετικά “ανοιχτό¨μυαλό. Έτσι λοιπόν ή ανάγκη (λόγω έλλειψης μέσων) τον οδήγησε στη σοφή απόφαση, να μην παραβλέπει παραδοσιακές τεχνικές αλλά να τις φιλτράρει μέσα από την επιστημονική του γνώση και να καταφέρνει να παίρνει τα επιθυμητά αποτελέσματα.

Ευρισκόμενος στο Μαλάουι, όπου οι οικονομικές δυσκολίες οδηγούν  τους κατοίκους  στα 43 χρόνια περίπου μέσο όρο θνησιμότητας, βρέθηκε στην εξαιρετικά δύσκολη θέση, να πρέπει να αντιμετωπίσει χωρίς φάρμακα και με ελάχιστα μέσα, ανατομικές αναπηρίες, ασθένειες αλλά και απλές πληγές. Εύστροφος και επιστημονικά καταρτισμένος, συνδύασε για ακόμα μια φορά τη γνώση του και την παράδοση , με αποτέλεσμα εκτός από σπουδαίες επιτυχίες στον τομέα της ορθοπεδικής χειρουργικής, σε σχέση με τη ραιβοποδία, για τις οποίες έχει γίνει γνωστός στον ιατρικό κόσμο, κατάφερε να αντιμετωπίσει χωρίς φάρμακα,πληγές και έλκη κατακλίσεων με υλικά που μπορούσε να βρει εύκολα αλλά και οικονομικά.

Η βασική ιδέα ήταν οι θεραπευτικές ιδιότητες του μελιού, που το χρησιμοποιούσαν οι κάτοικοι για επούλωση στις πληγές. Ένα μικρό βάζο όμως κόστιζε 35€, όταν οι ετήσιες απολαβές δεν ξεπερνούν τα 400€. Έτσι αντικατέστησε το μέλι με τη ζάχαρη και πρόσθεσε βαζελίνη για να θωρακίζει τη ζάχαρη και να μην απορροφάται και γλυκερίνη για να κάνει την αλοιφή πιο εύπλαστη, 2 υλικά που λόγω συνηθειών του τοπικού πληθυσμού υπήρχαν σε αφθονία και ήταν οικονομικά. Οι υδατάνθρακες της ζάχαρης αφυδατώνουν τους μικροοργανισμούς, ότι ακριβώς συμβαίνει και με του μελιού κι έτσι αποφεύγονται ή αποκαθίστανται μολύνσεις , ώστε να μπορέσει ο οργανισμός να αναπλάσει τα προσβεβλημένα σημεία.

• ζάχαρη
• βαζελίνη
• γλυκερίνη

ήταν τα υλικά της επουλωτικής κρέμας του dr Steve Mannion, ο οποίος  κατάφερε να αντιμετωπίσει μ’ αυτήν βαθιά έλκη κατακλίσεων.

Μετά τις δυσκολίες που συνάντησε στο να αποδεχτούν οι τοπικές κοινωνίες και οι γιατροί-μάγοι τις γνώσεις του στην ιατρική αλλά και τις αντίστοιχες δυσκολίες που αντιμετώπισε από τους δυτικούς γιατρούς για τις εναλλακτικές θεραπευτικές προτάσεις του, ανέφερε χαρακτηριστικά , ότι όσον αφορά τη νοοτροπία και τη δυσκαμψία των δυτικών γιατρών στο να  δουν με πιο ανοιχτό νου άλλες θεραπευτικές τεχνικές, δεν έχουν σε τίποτα να ζηλέψουν τους μάγους συναδέλφους τους.

Καλό είναι λοιπόν να μην αγνοούμε τις παλιές γνώσεις και να φροντίζουμε να τις συνδυάζουμε με τις νεώτερες φροντίζοντας να ενημερωνόμαστε αλλά και να μην ξεχνάμε.

Για όσους ενδιαφέρονται, να αναφέρουμε ότι ο dr Steve Mannion, παίρνοντας υπόψιν του παλιές τεχνικές αποκατάστασης της ραιβοποδίας, κατάφερε να θεραπεύει ασθενείς σε πολύ μικρή ηλικία χωρίς χειρουργικές επεμβάσεις με τη μέθοδο Ponseti, γεγονός που για άλλη μια φορά συνάντησε δυσκολίες στην αποδοχή από τους Άγγλους συναδέλφους του, μέχρι να περάσει καιρός και οι αποδείξεις υποχρεωτικά να ανακάμψουν τις αμφισβητήσεις τους.

To κείμενο βασίστηκε στο ντοκυμαναίρ του B.B.C. Superdoctors

A.X.

Η μπεσαμέλ πρωτοαναφέρθηκε σαν παρασκεύασμα από το Νίκο Τσελεμεντέ στις αρχές του 20 ου αιώνα και λέγεται ότι χρησιμοποιήθηκε στην αρχή, από Βαυαρούς μάγειρες στις βασιλικές κουζίνες. Το ταξείδι της είχε ήδη ξεκινήσει,  κατά τον 14 ο αιώνα από την Ιταλία, όπου η πρώτη της χρήση ήταν για μάσκα ομορφιάς και έφθασε στη Γαλλία όπου και αναφέρεται από τον Louis Bechameil 1630-1703. Σε Μικρασιάτικες παρασκευές είχε τη θέση της ο πουρές της πατάτας.

Η δική μας πρόταση, είναι να παντρέψουμε πατάτες με μυρωδικά και να φτιάξουμε την πιο νόστιμη, εύκολη, ελαφριά και εναλλακτική “μπεσαμέλ” που έχετε δοκιμάσει.

 Υλικά για 6 μερίδες

• 5 μέτριες πατάτες
• 1 μέτριο κρεμμύδι
• 1-2 καρότα (ανάλογα το μέγεθος)
• 1 φλυτζάνι ψιλοκομμένο δυόσμο και μαϊντανό
• 5 κουταλιές ελαιόλαδο
• αλατοπίπερο
• 1 παξιμάδι ολικής άλεσης
• προαιρετικά 1 φλυτζάνι γιαούρτι

…………

• 3 μεγάλες φρέσκες μελιτζάνες
• 3 κολοκύθια

…………

• 1 κρεμμύδι
• 2 σκελίδες σκόρδο
• 3 ώριμες τομάτες 
• αλατοπίπερο 
• 1/2 κουταλάκι ζάχαρη
• 4-5 μπαλάκια μπαχάρι
• 3/4 φλυτζανιού ελαιόλαδο

Παρασκευή

1. Πλένουμε και βράζουμε τις πατάτες και τα καρότα με τα φλούδια τους. Όταν βράσουν, τα βάζουμε λίγο κάτω από το κρύο νερό και τα ξεφλουδίζουμε. Λιώνουμε με το πιρούνι ή τρίβουμε τις πατάτες και τα καρότα στη χονδρή πλευρά του τρίφτη ή στο μύλο των λαχανικών. Προσθέτουμε τα μυρωδικά το λάδι το αλατοπίπερο και το γιαούρτι και ανακατεύουμε πολύ καλά.
2. Πλένουμε και κόβουμε τις μελιτζάνες και τα κολοκύθια σε ροδέλες 1 1/2 cm περίπου. Α ν θέλουμε καθαρίζουμε τη μισή φλούδα από τις μελιτζάνες. Λαδώνουμε και αλατίζουμε ελαφρά τα λαχανικά, τα στρώνουμε στο ταψί και τα ψήνουμε για 1/2 ώρα περίπου στο φούρνο στους 170 βαθμούς.
3. Σ’ ένα βαθύ τηγάνι βάζουμε το κρεμμύδι και τα σκόρδα, κομμένα σε φέτες, μαζί με λίγο νερό και το υπόλοιπο λάδι. Αφού μείνουν με το λάδι τους προσθέτουμε τις τομάτες τριμμένες και τα υπόλοιπα υλικά . Αφήνουμε τη σάλτσα να βράσει και όταν μισοδέσει τη κατεβάζουμε.
4. Σε μέτριο ταψί στρώνουμε τις μελιτζάνες και τα κολοκύθια, από πάνω ρίχνουμε τη σάλτσα και τέλος στρώνουμε το μείγμα της πατάτας. Πασπαλίζουμε με το παξιμάδι και ψήνουμε για μισή ώρα στους 180 βαθμούς. Όταν το βγάλουμε από το φούρνο το αφήνουμε για λίγο να σταθεί.

Τρώγεται ευχάριστα και κρύο.

Α.Χ.

Δείτε και άλλες χορτοφαγικές συνταγές

Καλόγερος Νάξου

Παστίτσιο

Μουσακάς με κιμά σόγιας

Δείτε όλες τις συνταγές μας ανά κατηγορία

Επισκεφτείτε την σελίδα μας στο facebook

Η Ήπειρος είναι γνωστή για τις πίτες της .

Ήταν πάντα το φαγητό που έβγαζε ασπροπρόσωπη την κάθε νοικοκυρά , μια κι από μόνη της η κάθε πίτα είναι σχεδόν πάντα πλήρες γεύμα .

Η κάθε μια καμάρωνε και ήταν περήφανη για τις πίτες της και έχουν καταγραφεί πολλές παραδοσιακές συνταγές.

Υλικά για τη γέμιση

• 1 κιλό κρεμμύδια 
• 250 gr κιμά σόγιας
• 1 φλυτζάνι πικάντικη κεφαλογραβιέρα ή τόφου
• 1/2 φλυτζάνι ελαιόλαδο
• 1 φλυτζάνι ψιλοκομμένο μαϊντανό
• 4-5 κλαδάκια δυόσμο
• 1 κουτάλι ξερό θυμάρι
• 3-4 κουταλιές της σούπας σάλτσα σόγιας ή ταμάρι
• ξύσμα 1 λεμονιού
• αλάτι με προσοχή και μπόλικο φρεσκοτριμμένο πιπέρι

Υλικά για τη ζύμη

• 4 κούπες αλεύρι
• 1/3 φλυτζανιού ελαιόλαδο
• 1 κοφτό κουταλάκι του γλυκού ζάχαρη
• 1 κουταλάκι αλάτι
• χλιαρό νερό όσο σηκώσει

Παρασκευή

1. Ζυμώνουμε το ζυμάρι και το αφήνουμε να ξεκουραστεί μέχρι να ετοιμάσουμε τη γέμιση.
2. Καθαρίζουμε και κόβουμε τα κρεμμύδια σε τέταρτα και τα βάζουμε σε κατσαρόλα σκεπάζοντάς τα με νερό . Τ’ αφήνουμε σε σιγανή φωτιά να ψηθούν και να στεγνώσουν μέχρι να γίνουν ένας πηχτός χυλός και κατόπιν τα λιώνουμε με το πιρούνι.
3. Μουσκεύουμε τον κιμά σόγιας σε χλιαρό νερό για 1 τέταρτο και κατόπιν τον σουρώνουμε πάρα πολύ καλά στίβοντάς τον με το χέρι . Τον απλώνουμε σ’ ένα ταψάκι αφού προηγουμένως τον μουσκέψουμε με τη σάλτσα σόγιας και τον ψήνουμε στο φούρνο για μισή ώρα μέχρι να πάρει σκούρο καστανό χρώμα, φροντίζοντας να τον ανακατεύουμε συχνά.
4. Ανακατεύουμε όλα τα υλικά και μέχρι να κρυώσουν ανοίγουμε 4 λεπτά  φύλλα .
5. Λαδώνουμε πολύ καλά ένα μέτριο ταψί και στρώνουμε κάτω το μεγαλύτερο φύλλο , έτσι ώστε να ανεβαίνει μέχρι το χείλος του ταψιού και να κρέμεται λίγο απ’ έξω.
6. Μοιράζουμε σε 3 δόσεις τη γέμιση και στρώνουμε ανάμεσα στα  φύλλα.
7. Στρώνοντας και το τελευταίο φύλλο πιάνουμε τις άκρες τους και τις στρίβουμε γύρω-γύρω φτιάχνοντας ένα κορδόνι.
8. Λαδώνουμε πολύ καλά το κορδόνι και ραντίζουμε ελαφρά την επιφάνεια με λιωμένο φρέσκο βούτυρο ή ελαιόλαδο.
9. Ψήνουμε για 1 ώρα περίπου σε προθερμασμένο φούρνο στους 170 βαθμούς.

TIPS

• Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αγοραστό χωριάτικο φύλλο ή σφολιάτα με τη διαφορά ότι εκτός απ’ τον έλεγχο των υλικών , θα χάσουμε και τη χαρά της δημιουργίας.
• Επίσης αν την ημέρα που φτιάξουμε ψωμί στο σπίτι κρατήσουμε μια γενναία μπάλα ζύμης , μπορούμε να τη στρώσουμε σε καλά λαδωμένο ταψί , ν’ απλώσουμε από πάνω τη μισή γέμιση και να την ψήσουμε σαν ανοιχτή πίτα ή σαν πίτσα.
• Άλλη ιδέα είναι να  απλώσουμε γέμιση, αφού της προσθέσουμε λίγο τριμμένο γαρύφαλλο πάνω σε πίτες για σουβλάκι και να την ψήσουμε ή αν έχουμε όρεξη να ψήσουμε στο αντικολλητικό τηγάνι χοντρά φυλλαράκια ζύμης, να τα γεμίσουμε μ’ αυτήν και να τα περάσουμε για λίγο από το γκριλ.

Α.Χ.