Καυτερή πιπεριά, τσούσκα, τσίλι, πιπέρι  όπως και να την πεις θα έχει τα ίδια αποτελέσματα. Καίει, πονάει ενώ έχει  πάντα φανατικούς φίλους αλλά και ορκισμένους εχθρούς.

Οι μακρόβιοι Καυκάσιοι τη χρησιμοποιούν από μικροί και λένε πως είναι ένας ακόμα παράγοντας της μακροζωίας του.

Ανήκει στην οικογένεια των σολανοειδών όπως η τομάτα, η μελιτζάνα, η πατάτα.

• Περιέχει μεγάλες ποσότητες βιταμίνης C, νιτρικό και φωσφορικό κάλλιο αλλά το χαρακτηριστικό της συστατικό είναι η καψαϊκίνη.
• Η ουσία που της δίνει το χαρακτηριστικό κάψιμο και εκτός από μαζοχιστική ευχαρίστηση, χρησιμοποιείται επίσης στη φαρμακευτική σαν τοπικό αναλγητικό σε πόνους μυών και αρθρώσεων.Ο μηχανισμός δράσης της καψαϊκίνης, οδηγεί σε αναστολή της λειτουργίας των υποδοχέων πόνου και ελάττωση των επιδερμικών νευρικών ινών που μεταφέρουν το αίσθημα του πόνου.
• Βοηθά στη χώνευση μια και ενισχύει την παραγωγή υδροχλωρικού οξέως στο στομάχι και αυτός είναι ο λόγος που δημιουργεί προβλήματα σε άτομα με έλκη και γαστροεισοφαγική παλλινδρόμιση.
• Πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι η καυτερή πιπεριά ενισχύει σημαντικά το σύστημα αντιοξειδωτικής προστασίας του οργανισμού.
• Θεωρείται ορεκτική, παρασιτοκτόνος του γαστρεντερικού, δυναμωτική στην αντιμετώπιση της γρίππης και ενισχυτική του ανοσοποιητικού συστήματος.

Για να φτιάξουμε σπιτικό βάμμα πιπεριάς θα χρειαστούμε:

• 15 gr τριμμένης πολύ καυτερής πιπεριάς
• 15 gr ανθούς θυμαριού
• 15 gr σπαθόχορτο (βαλσαμόχορτο)
• 100 gr δυνατό τσίπουρο ή καθαρό οινόπνευμα

Βάζουμε όλα τα υλικά σε σκουρόχρωμο γυάλινο μπουκάλι και αφού το κλείσουμε καλά, αφήνουμε το μείγμα για 2 εβδομάδες περίπου σε ζεστό μέρος. Φροντίζουμε να το ανακινούμε σε τακτά χρονικά διαστήματα. Σουρώνουμε το βάμμα πιπεριάς και το αποθηκεύουμε σε γυάλινο μπουκάλι.

Τρόπος χρήσης

Κάνουμε εντριβές στα σημεία που πονάνε και βοηθά σε μυαλγίες και ρευματοαρθρίτιδες.

Πρέπει να παίρνουμε υπόψιν μας, ότι το βάμμα πιπεριάς αλλά και τα σκευάσματα που κυκλοφορούν στα φαρμακεία σαν αναλγητικά δεν θεραπεύουν τις αρθρίτιδες και τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, βοηθούν όμως πολύ αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση του πόνου.

Μετά την εντριβή παρουσιάζεται τοπικά η αίσθηση του καψίματος και είναι πολύ πιθανό να εμφανιστεί κοκκινίλα και ελαφριά φαγούρα. Όλες οι παρενέργειες είναι προσωρινές.

Α.Χ.

Το υπερικό είναι γνωστό από την αρχαιότητα για τις θεραπευτικές και επουλωτικές του ιδιότητες. Μαζεύουμε τα άνθη του, τον Ιούνιο ή Ιούλιο. Με τον υπερικό φτιάχνουμε το γνωστό βαλσαμόλαδο  αλλά και βάμμα και αφέψημα.

Παρασκευές και Θεραπευτικές ιδιότητες.

Βαλσαμόλαδο: Βάζουμε 200 gr ανθούς υπερικού σε 500 gr μηδέν οξύτητας ελαιόλαδο ή ηλιαίλεο ψυχρής έκθλιψης (στα καταστήματα με υγιεινές τροφές). Το αφήνουμε στον ήλιο για 15 ημέρες σε κλειστό σκουρόχρωμο μπουκάλι και κατόπιν το σουρώνουμε και το αποθηκεύουμε καλά σφραγισμένο. Καλό είναι να το χρησιμοποιούμε την ίδια χρονιά.

Επουλώνει καψίματα, χτυπήματα και βοηθάει στη θεραπεία των αιμοροΐδων. Βάζουμε σε ένα ξυλάκι γάζα, τη βουτάμε στο λάδι και περνάμε εξωτερικά και με προσοχή εσωτερικά, τις αιμοροΐδες. Λέγεται ότι ενεργεί μέσα σε 3 μέρες.

Άλατα, ρευματοπάθειες, ισχυαλγίες: κάνουμε εντριβή με βαλσαμόλαδο.

Για παθήσεις στομάχου, εντέρων, συκωτιού: παίρνουμε απ’ αυτό το λάδι 6-7 σταγόνες  σε λίγο νερό 3 φορές την ημέρα, 15 λεπτά πριν το φαγητό, για 1 εβδομάδα.

Βάμμα υπερικού: Σε 500 gr ρακή βάζουμε 100 gr ανθούς, σε σκουρόχρωμο μπουκάλι και το αφήνουμε για 20 ημέρες στον ήλιο.

Αφέψημα: 1 κουταλιά ξερό βότανο σε 1 ποτήρι νερό να πάρει 2-3 βράσεις και να το αφήσουμε για 10 λεπτά σκεπασμένο. Σουρώνουμε και πίνουμε 10 λεπτά πριν το φαγητό. Έχει γεύση στυφή και πικρή. Λέγεται ότι βοηθά στο συκώτι, και στους πνεύμονες. Είναι ισχυρό διουρητικό, αντιπυρετικό, ευεργετικό σε δυσπεψία, ξινίλες, αεροφαγία.

Προσοχή στα άτομα με υπέρταση.

Άννα Κανέλλου

Δείτε κι άλλες παραδοσιακές θεραπευτικές συνταγές.