Αν σας έλεγαν ότι σε κάθε σπίτι, σε κάθε ψυγείο και σε κάθε τραπέζι υπάρχει ένα “μαγικό” συστατικό με απίστευτα οφέλη για το άσθμα, τον καρκίνο του γαστρενετερικού, τη χοληστερόλη, την υγεία των μαλλιών, τις δερματικές ασθένειες, μέχρι και τη δυσπεψία, ωστόσο πολλοί άνθρωποι αρνούνται να το καταναλώσουν λόγω γευστικών “ιδιαιτεροτήτων”, τι θα λέγατε;

Μάλλον ότι όποιος το κάνει είναι “τρελός”. Αυτό ακριβώς θα μονολογήσετε και εσείς μόλις μάθετε τι απίστευτες ευεργετικές ιδιότητες των σπόρων της μουστάρδας για την υγεία μας.

Όπως είναι γνωστό η μουστάρδα φτιάχνεται από τους σπόρους συγκεκριμένων φυτών της οικογένειας των Σταυρανθών ή των Βρασσικιδών. Εκτός από την απλή προσθήκη γεύσης στο φαγητό σας, οι σπόροι της μουστάρδας έχουν μοναδικές θεραπευτικές ιδιότητες.
Δείτε ποιες είναι αυτές:

Έλεγχος των συμπτωμάτων του άσθματος: Οι σπόροι μουστάρδας είναι πλούσιοι σε σελήνιο και μαγνήσιο. Και τα δύο αυτά στοιχεία έχουν αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Αν καταναλώνετε τακτικά μουστάρδα, θα περιορίσετε τα συμπτώματα του άσθματος, του κρυολογήματος και της συμφόρησης στο στήθος.
Προστασία από τον καρκίνο του γαστρεντερικού: Έρευνες έχουν δείξει ότι οι σπόροι μουστάρδας έχουν ιδιότητες που μπορούν να περιορίσουν την ανάπτυξη των ήδη υπαρχόντων καρκινικών κυττάρων και βοηθούν στην πρόληψη του σχηματισμού των νέων καρκινικών όγκων.

Ανακουφίζει από ρευματικούς, αρθριτικούς και μυϊκούς πόνους: Το σελήνιο και το μαγνήσιο που περιέχει η μουστάρδα της προσδίδουν την αντιφλεγμονώδη δράση της και τις θερμαντικές της ιδιότητες. Όταν εφαρμόζεται στο σώμα, η πάστα από πολτοποιημένους σπόρους μουστάρδας θερμαίνει την περιοχή και βοηθάει να χαλαρώσει τους μυς, οδηγώντας σε ανακούφιση από τον πόνο.

Μειώνει τη χοληστερόλη: Η μουστάρδα περιέχει υψηλά επίπεδα νιασίνης ή βιταμίνης Β3. Η νιασίνη έχει ιδιότητες που βοηθούν στην μείωση των επιπέδων χοληστερίνης και προστατεύει τις αρτηρίες από αθηροσκλήρωση (τη συσσώρευση πλάκας). Βοηθάει επίσης στη ρύθμιση της ροή του αίματος και προστατεύει το σώμα από την υπέρταση.

Ευνοεί την ανάπτυξη των μαλλιών: Η μουστάρδα περιέχει πολλές βιταμίνες και μέταλλα, αλλά αυτό που κάνει τη διαφορά είναι η υψηλή ποσότητα β-καροτένιου. Κατά την παραγωγή φυσικών ελαίων από το σώμα (όπως αυτά στο τριχωτό της κεφαλής που θρέφουν τις τρίχες), το β-καροτένιο μετατρέπεται σε βιταμίνη Α, η οποία είναι εξαιρετική για την ανάπτυξη των μαλλιών. Εκτός από αυτό, η μουστάρδα περιέχει επίσης σίδηρο, λιπαρά οξέα, ασβέστιο και μαγνήσιο, τα οποία ευνοούν την τριχοφυΐα.

Βοηθάει στη μείωση της δυσκοιλιότητας: Οι σπόροι της μουστάρδας περιέχουν μία μοναδική ουσία που είναι το κλειδί για την ανακούφιση της δυσκοιλιότητας. Εκτός από αυτό, είναι επίσης πλούσιοι σε φυτικές ίνες. Επιπλέον, οι σπόροι μουστάρδας αυξάνουν την παραγωγή του σάλιου, με αποτέλεσμα την καλύτερη πέψη.

Καταπολεμάει τις λοιμώξεις του δέρματος: Η μουστάρδα έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε θείο, το οποίο είναι πολύ αποτελεσματικό στη μείωση των λοιμώξεων του δέρματος. Το θείο δίνει στους σπόρους αντί-μυκητιακές και αντι-βακτηριακές ιδιότητες που βοηθούν στην καταπολέμηση των περισσότερων παθήσεων του δέρματος.

 http://enallaktikidrasi.com

www.onmed.gr

Η τσουκνίδα στην αρχαιότητα έχαιρε μεγάλης αναγνώρισης από τους γιατρούς της εποχής.Ο Διοσκουρίδης και ο Ιπποκράτης οι οποίοι την ανακάλυψαν, την χρησιμοποιούσαν για την αντιμετώπιση και την ανακούφιση πολλών συμπτωμάτων και ασθενειών.

Ο Ιπποκράτης σε ειδική συγγραφή βιβλίων με βάση τα βότανα και τα οφέλη τους ανέφερε 60 διαφορετικές φυσικές θεραπείες για διάφορες ασθένειες με βάση το φυτό αυτό, ενώ ο Γαληνός την συνιστούσε ως διουρητικό και καθαρτικό. Με καταγωγή από την Ευρώπη η τσουκνίδα ανήκει στο γένος φυτών Urtica της οικογένειας Urticaceae. Το όνομα τους προέρχεται από το λατινικό ουσιαστικό uro που σημαίνει κάψιμο, ακριβώς λόγω του τσουξίματος που προκαλεί όταν έρχεται σε επαφή με το δέρμα. Υπάρχουν περισσότερα από 500 είδη σε όλο τον κόσμο, στην Ελλάδα όμως ευδοκιμεί ιδιαίτερα λόγω του κλίματος και της χλωρίδας της χώρας μας.

Ποιες είναι οι θεραπευτικές ουσίες της τσουκνίδας;…

Είναι πλούσια σε βιταμίνες A, C, E, Κ, θειαμίνη, ριβοφλαβίνη, φυλλικό οξύ.
Επίσης είναι πλούσια σε καλά λιπαρά οξέα.
Προδίδει στον οργανισμό ασβέστιο.
Περιέχει ομάδα ισχυρών αντιοξειδωτικών ουσιών τα φλαβονοειδή.
Περιέχει φυτικό σίδηρο.
Περιέχει πολλά ιχνοστοιχεία όπως κάλιο, μαγνήσιο, μαγγάνιο, φώσφορο, σελήνιο και ψευδάργυρο, σε αρκετά μεγάλες συγκεντρώσεις.
Περιέχει επίσης και πολλά φυτοχημικά στοιχεία όπως το λυκοπένιο, β-καροτένιο, καφεϊκό οξύ και βεταΐνη, ουσίες με ισχυρή αντιοξειδωτική δράση έναντι της δημιουργίας ελεύθερων ριζών.

Η απουσία οξαλικού οξέος και οξαλικών αλάτων στο φυτό αυτό, βοηθά στην απορρόφηση ακόμα περισσότερης ποσότητας σιδήρου από τον οργανισμό, κάτι που δεν συμβαίνει με όλα τα λαχανικά που περιέχουν φυτικό σίδηρο, με αποτέλεσμα να τα τρώμε αλλά να μην απορροφούμε τον σίδηρο τους.

Επιπλέον, έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε βιταμίνη C που βοηθά ακόμα περισσότερο στην ολική απορρόφηση του σιδήρου από τον οργανισμό.
Η περιεκτικότητα της σε σεκρετίνη, διεγείρει το πάγκρεας για την παραγωγή ινσουλίνης βοηθώντας στη διατήρηση της ευγλυκαιμίας στους διαβητικούς.

Η ισταμίνη που περιέχει, προσφέρει ισχυρή αντιφλεγμονώδη δράση στα παρασκευάσματα και τα καταπλάσματα από το φυτό αυτό, ικανή να ανακουφίσει συμπτώματα φλεγμονών.
τσουκνίδα

Ποιες είναι οι θεραπευτικές ιδιότητες της τσουκνίδας;

Η περιεκτικότητα της τσουκνίδας, των καταπλασμάτων, των αφεψημάτων και των διατροφικών παρασκευασμάτων που μπορούμε να φτιάξουμε από αυτή στις παραπάνω ουσίες, της προσδίδουν θεμελιώδεις για την θεραπευτική ιατρική

ιδιότητες :

Η τσουκνίδα είναι βότανο στυπτικό,
αποχρεμπτικό,
τονωτικό,
αντιφλεγμονώδες,
αναλγητικό,
αιμοστατικό,
αντιδιαβητικό,
και με διουρητικές ιδιότητες.

Πως μπορούμε να την χρησιμοποιήσουμε

Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε όλα τα μέρη του φυτού σε διαφορετικές κατά περίπτωση χρήσεις. Τα φύλλα, οι μίσχοι και η ρίζα της μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως αφεψήματα, για την παρασκευή τσάι, βάμματος ή καταπλασμάτων. Μπορεί όμως και να καταναλωθεί ως χορταρικό σε πολλές συνταγές και παρασκευές στην κουζίνα μας.

Η χρησιμοποίηση της τσουκνίδας παρόλα αυτά μπορεί να μην είναι ιδανική για διάφορες ασθένειες ή παθήσεις και για αυτόν τον λόγο καλό θα είναι να προηγείται η συνεννόηση με τον θεράποντα ιατρό, ιδίως αν λαμβάνουμε κάποιου είδους φαρμακευτική αγωγή.

Όπως όλα τα θεραπευτικά βότανα που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να βοηθήσουμε την υγεία μας, έτσι και με την τσουκνίδα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, να μην κάνουμε υπερβολές στην χρήση και να μην θεωρούμε το οποιοδήποτε βότανο ή φυτό πανάκεια για όλα τα προβλήματα που απασχολούν την υγεία μας.
http://www.diaitologia.gr/tsouknida/
enallaktikidrasi.com

Όταν ακούτε «πρωτεΐνη» , μάλλον το μυαλό σας πάει στο κρέας. Δεν είναι όμως έτσι: οι ακατέργαστες, ωμές τροφές είναι γεμάτες πρωτεΐνες, επομένως έχετε αμέτρητες υγιεινές επιλογές ώστε να ακολουθείτε μια ισορροπημένη δίαιτα, με το σωστό ποσοστό πρωτεΐνης. Διαβάστε ποια από τα γνωστά μας λαχανικά είναι γεμάτα πρωτεΐνες και φροντίστε να τα εντάξετε στο καθημερινό σας διαιτολόγιο.

Σπαράγγια

Ένα πιάτο με ψητά σπαράγγια, «ραντισμένα» με μπαλσάμικο, είναι αρκετό για να σας ανοίξει την όρεξη, έτσι δεν είναι; Τα σπαράγγια όμως δεν είναι μόνο ένα καλό ορεκτικό: οχτώ μίσχοι σπαραγγιού έχουν 3,10 γραμμάρια πρωτεΐνης. Τόσο μικρά κι όμως τόσο ισχυρά!

Κουνουπίδι

Μπορεί να μην αρέσει στους περισσότερους. Ίσως μάλιστα να αναρωτιέστε πόσο υγιεινό μπορεί να είναι ένα λαχανικό που είναι άσπρο. Αν μάθετε όμως τα οφέλη που έχει το κουνουπίδι και τα άλλα σταυρανθή λαχανικά στην υγεία σας, θα τους δείξετε το σεβασμό που τους αρμόζει.

Μία κούπα μαγειρεμένου κουνουπιδιού ισοδυναμεί με 2,30 γραμμάρια πρωτεΐνης και πλήθος θρεπτικών συστατικών, τα οποία μειώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου και καρδιαγγειακών νοσημάτων.

Φιστίκια

Εκτός από αγαπημένο σνακ για… μασούλημα, κάνουν πολύ καλό και στην υγεία μας: 30 περίπου γραμμάρια φιστίκια, άψητα και ανάλατα φυσικά, μας δίνουν 6,72 γραμμάρια πρωτεΐνης.

Βρώμη

Μία κούπα μαγειρεμένης βρώμης περιέχει το εντυπωσιακό ποσό των 6,09 γραμμαρίων πρωτεΐνης, ενώ ταυτόχρονα είναι μια εξαιρετική πηγή φυτικών ινών και βοηθάει στη σταθεροποίηση των επιπέδων της γλυκόζης στο αίμα. Απολαύστε την το πρωί ανακατεμένη με μερικά κομμάτια μπανάνας και λίγη κανέλλα. Δείτε εδώ πώς να μαγειρέψετε τη βρώμη.

Αμύγδαλα

Είναι ένα υπέροχο σνακ, οποιαδήποτε ώρα της ημέρας, τόσο για την πυκνότητα των θρεπτικών τους συστατικών, όσο και για τις πρωτεΐνες που περιέχουν. 30 περίπου γραμμάρια αμύγδαλα, περιέχουν 6,05 γραμμάρια πρωτεΐνης και επιπλέον, χάρη στα θρεπτικά τους συστατικά θα σας κρατήσουν χορτάτους για πολλές ώρες.

Σπανάκι

Όλοι ξέρουν ότι το σπανάκι είναι ένα σημαντικό λαχανικό. Από τον Ποπάυ μέχρι τις σικ σαλάτες των εστιατόριων, το σπανάκι έχει καλή φήμη -και δικαιολογημένα. Μία κούπα μαγειρεμένου σπανακιού ισοδυναμεί με 5,40 γραμμάρια πρωτεΐνης. Επίσης, είναι γεμάτο με φλαβονοειδή τα οποία έχουν αντικαρκινικές ιδιότητες και επιπλέον κάνει καλό, τόσο στον εγκέφαλο, όσο και στο δέρμα, τα μάτια και τα κόκκαλά μας.

Μπρόκολο

Το μπρόκολο έχει πολλά από τα εκπληκτικά συστατικά που έχει και το κουνουπίδι, πράγμα λογικό, αφού και τα δύο είναι σταυρανθή λαχανικά. Πραγματικά, έχουν ένα εντυπωσιακό διατροφικό προφίλ: αντικαρκινικές και αντιοξειδωτικές ιδιότητες, οφέλη για το πεπτικό σύστημα, το δέρμα, τα μάτια και τα κόκαλα, ενώ μία μόνο κούπα ψιλοκομμένου μπρόκολου περιέχει 5,8 γραμμάρια πρωτεΐνης.

Κινόα

Από μόνη της είναι μια τέλεια πηγή πρωτεϊνών και η «βασίλισσα» όλων των δημητριακών. Έχει το υψηλότερο ποσοστό περιεκτικότητας πρωτεΐνης, αφού ένα μόλις τέταρτο της κούπας έχει 8 γραμμάρια. Αν τη συνδυάσετε με ένα-δυο κομμάτια κουνουπίδι, σπαράγγια και μπρόκολο, τότε έχετε ένα εύκολο γεύμα το οποίο περιέχει πολλά γραμμάρια πρωτεΐνης.

http://www.clickatlife.gr

http://enallaktikidrasi.com

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Τζόρτζια των ΗΠΑ ανακάλυψαν ποια είναι η πιο αποτελεσματική αντικαρκινική φυσική ουσία, που έχει, μάλιστα, την ικανότητα να συρρικνώνει τους υπάρχοντες όγκους.

Μάλιστα, χωρίς ίσως να το γνωρίζετε, την καταναλώνετε αρκετά συχνά, καθώς αποτελεί συστατικό πολλών τροφίμων και ποτών, όπως διαβάζουμε στο onmed.gr.

Πρόκειται για το τζίντζερ, που ανήκει στην ίδια κατηγορία με την ουσία κουρκούμη και έχει αποδειχθεί ότι, υπό συνθήκες, μπορεί να έχει ιδιότητες που ξεπερνούν κατά πολύ ακόμη και προηγμένα φαρμακευτικά προϊόντα.

Στο πλαίσιο της έρευνάς τους, οι επιστήμονες χορήγησαν εκχύλισμα τζίντζερ σε ποντίκια που έπασχαν από καρκίνο του προστάτη.

Στο 56% των περιπτώσεων, το μέγεθος του όγκου συρρικνώθηκε χωρίς περαιτέρω φαρμακευτική αγωγή.

Όπως υποστηρίζουν οι ερευνητές, στα πλεονεκτήματα του τζίντζερ περιλαμβάνεται η μείωση της φλεγμονής, η απουσία παρενεργειών, ενώ αποτελεί και πλούσια πηγή αντιοξειδωτικών.

Τουλάχιστον 17 άλλες μελέτες έχουν καταλήξει στο παρελθόν σε παρόμοια συμπεράσματα, αποδεικνύοντας επίσης ότι μπορεί να βοηθήσει στη θεραπεία περισσοτέρων από 101 ασθένειες.

http://biologikaorganikaproionta.com

Ένα αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα μειώνει την ικανότητα του σώματος να καταπολεμά όλα τα είδη ασθενειών, από το απλό κοινό κρυολόγημα μέχρι τον καρκίνο. Ένας οργανισμός με αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα είναι πιο ευάλωτος σε μολύνσεις και ασθένειες. Στη συνέχεια οι λοιμώξεις και οι νόσοι προκαλούν περαιτέρω βλάβες στο σώμα και το ανοσοποιητικό σύστημα. Όλο αυτό οδηγεί σε έναν φαύλο κύκλο που μπορεί να προκαλέσει εξασθένηση της υγείας ενός ατόμου. Παρακάτω περιγράφεται ένας τρόπος ζωής καθώς και ορισμένες διατροφικές συνήθειες που θα σας βοηθήσουν να ενισχύσετε το ανοσοποιητικό σας και να ξεφύγετε από αυτόν τον φαύλο κύκλο.

1. Άσκηση
Η άσκηση ωφελεί το μυαλό και το σώμα με πολλούς τρόπους και έχει αποδειχτεί σε πολλές μελέτες ότι μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης πλήθους ασθενειών. Για παράδειγμα, σε κάποιες έρευνες διαπιστώθηκε ότι όσοι έχουν τακτική σωματική δραστηριότητα έχουν και λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν καρκίνο συγκριτικά με εκείνους που δεν ασκούνται. Ο χρόνος άσκησης που συστήνουν οι γιατροί διαφέρει. Ο φυσιοπαθητικός Michael Murray συνιστά τουλάχιστον 30 λεπτά αερόβιας άσκησης και 5-10 λεπτά στρέτσινγκ καθημερινά. Είναι σημαντικό να ακούτε το σώμα σας – η υπερπροσπάθεια μπορεί να σας προκαλέσει περισσότερο κακό παρά καλό. Επίσης, η έντονη προπόνηση έχει ως αποτέλεσμα τη βραχυπρόθεσμη καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος.

2. Ύπνος
Ο επαρκής και καλής ποιότητας ύπνος έχει τεράστια επίδραση στο ανοσοποιητικό σύστημα. Ειδικοί και έρευνες συνιστούν τουλάχιστον 7-8 ώρες ύπνου χωρίς διακοπή καθημερινά, ενώ η καταλληλότερη ώρα για να πάτε στο κρεβάτι είναι μεταξύ 22:00 και 23:00.

3. Έκθεση στον ήλιο
Η καθημερινή έκθεση στον ήλιο σε λογικά πλαίσια βοηθά τον οργανισμό να παράγει επαρκή επίπεδα βιταμίνης D. Η συγκεκριμένη ορμόνη διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο σε πολλούς τομείς της ανθρώπινης υγείας συμπεριλαμβανομένης της λειτουργίας του ανοσοποιητικού.

4. Νερό
Η επαρκής κατανάλωση νερού – κατά προτίμηση φιλτραρισμένου και χωρίς φθόριο – καθημερινά είναι αναγκαία για την άριστη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Η καταλληλότερη ποσότητα είναι τουλάχιστον 8 ποτήρια την ημέρα.

5. Διαχείριση άγχους
Το πνευματικό και ψυχολογικό στρες καταστρέφει το ανοσοποιητικό σύστημα και γι’ αυτό τον λόγο πρέπει να μάθετε να το διαχειρίζεστε σωστά. Οι βαθιές αναπνοές και οι ασκήσεις χαλάρωσης καθημερινά θα σας βοηθήσουν να μετριάσετε το άγχος, όπως ακριβώς ένας περίπατος στη φύση και ο διαλογισμός. Ορισμένοι άνθρωποι κάνουν ασκήσεις γιόγκα για να αντιμετωπίσουν το στρες. Σε περίπτωση που δεν καταφέρετε να το διαχειριστείτε μόνοι σας, καλό θα ήταν να ζητήσετε επαγγελματική βοήθεια.

6. Σωστό βάρος
Η παχυσαρκία έχει ενοχοποιηθεί ως ένας παράγοντας που εμποδίζει τη σωστή λειτουργία του ανοσοποιητικού. Με τα επίπεδα της παχυσαρκίας να αυξάνονται συνεχώς, ο παράγοντας αυτός συμβάλλει όλο και περισσότερο στην εξασθένησή του.

7. Επεξεργασμένη ζάχαρη
Αν πρέπει να αποφύγετε κάποιες τροφές με σκοπό να προστατεύσετε το ανοσοποιητικό σας σύστημα, η επεξεργασμένη ζάχαρη βρίσκεται στην κορυφή της λίστας. Έρευνες έχουν δείξει ότι μπορεί να επιφέρει βλάβες σε αρκετά σημαντικό βαθμό μειώνοντας τη λειτουργία των λευκών αιμοσφαιρίων πιθανώς κατά 50% για ένα χρονικό διάστημα ως και 5 ώρες μετά την κατανάλωση.

8. Προβιοτικά
Καταναλώστε γιαούρτι ή άλλα τρόφιμα που περιέχουν καλά βακτήρια, όπως το ξινολάχανο και το κίμτσι (kimchi), ή αρχίστε να λαμβάνετε συμπληρώματα προβιοτικών. Στην πραγματικότητα, ένα σημαντικό τμήμα της λειτουργίας του ανοσοποιητικού ξεκινά από το έντερο. Τα καλά βακτήρια διατηρούν επίσης υπό έλεγχο την ανάπτυξη των βλαβερών μικροοργανισμών.

9. Αποφύγετε συστατικά βλαβερά για το ανοσοποιητικό σύστημα
Αυτά περιλαμβάνουν τα τσιγάρα, το υπερβολικό αλκοόλ, το μονοσόδιο γλουταμίνης, τα τεχνητά συντηρητικά και τα πρόσθετα τροφίμων, τα βαρέα μέταλλα, τις επιβλαβείς χημικές ουσίες σε προϊόντα καθαρισμού κλπ. Όλα αυτά είναι γνωστό ότι βλάπτουν την υγεία. Χρησιμοποιήστε φυσικά προϊόντα όσο το δυνατόν συχνότερα.

10. Καλή διατροφή
Καταναλώστε άφθονες φυσικές και ολοκληρωμένες τροφές, όπως λαχανικά, φρούτα, δημητριακά ολικής αλέσεως, φασόλια, όσπρια, σπόρους και ξηρούς καρπούς. Το σώμα χρειάζεται μια καλά ισορροπημένη διατροφή που να το εφοδιάζει με τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά. Σύμφωνα με τον δρ Murray, η ανεπάρκεια θρεπτικών ουσιών είναι η πιο συχνή αιτία αποδυνάμωσης του ανοσοποιητικού συστήματος. Πολλές κλινικές και πειραματικές έρευνες έδειξαν ότι ακόμα και η έλλειψη μίας μόνο μεμονωμένης θρεπτικής ουσίας μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τη λειτουργία του. Η λήψη ενός ευρέως φάσματος πολλαπλών συμπληρωμάτων ή φυτικών ροφημάτων και συμπληρωμάτων, όπως χλωρέλλα, σπιρουλίνα, χλόη κριθαριού, σιταρόχορτο κτλ. θα δώσουν στο σώμα τα διάφορα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά που έχει ανάγκη.

 http://enallaktikidrasi.com

Αλόη Βέρα, Ιδιότητες και καλλιέργεια: Η Αλόη Βέρα (Aloe Vera) είναι ένα πανάρχαιο φυτό που φυτρώνει στις ερήμους και μοιάζει με μικρό κάκτο, αλλά ανήκει στην οικογένεια των κρινοειδών, όπως το σπαράγγι το κρεμμύδι και το σκόρδο.  Περιέχει πάνω από 150 συστατικά όπως, λιγνίνη, σαπωνίνες, ανθρακινόνες, βιταμίνες, ασβέστιο, σίδηρο, χαλκό, ψευδάργυρο, αμινοξέα, ένζυμα, πολυσακχαρίτες, στερόλες, λεκτίνες κ.α. Tα πλεονεκτήματα της Aλόης Βέα είναι γνωστά εδώ και 5.000 χρόνια. Στην αρχαιότητα, την αποκαλούσαν «Bότανο της Αθανασίας». H Αλόη Βέρα θεωρείται ότι έχει θεραπευτικές ιδιότητες, οι οποίες ήταν γνωστές στους αρχαίους Αιγύπτιους, που την απεικόνιζαν στα ιερογλυφικά τους και τη χρησιμοποιούσαν για τη θεραπεία του καταρράκτη! Μία από τις πιο φημισμένες αναφορές που την αφορούν είναι αυτή του Χριστόφορου Κολόμβου, που έγραψε: «Τέσσερα φυτά είναι απαραίτητα για την υγεία του ανθρώπου: το σιτάρι, η άμπελος, η ελιά και η αλόη βέρα. Το πρώτο τον τρέφει, το δεύτερο αναζωογονεί το πνεύμα του, το τρίτο τού χαρίζει αρμονία, το τέταρτο τον θεραπεύει». Οι Έλληνες, οι Πέρσες, οι Αιγύπτιοι, οι Βαβυλώνιοι, οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν την αλόη τη γνησία για τη θεραπεία πληγών. Κατά το Μεσαίωνα, το κίτρινο υγρό που βρίσκεται μέσα στα φύλλα χρησιμοποιούνταν ως καθαρτικό και θεραπευτικό. Αξίζει να σημειωθεί ότι η επεξεργασμένη αλόη που περιέχει αλοΐνη χρησιμοποιείται γενικά ως καθαρτικό, ενώ ο επεξεργασμένος χυμός από αλόη τη γνησία δεν περιέχει συνήθως σημαντικές ποσότητες αλοΐνης. Η Αλόη Βέρα θεωρείται ότι βοηθά στην αποφυγή τραυματισμών στο επιθήλιο και ενισχύει την επούλωση του όταν αυτό υφίσταται κάποιο τραυματισμό. Δρα ως αντισηπτικό, αυξάνοντας τη διάχυση του αίματος στην τραυματισμένη περιοχή και διεγείρει τους ιστούς και τα κύτταρα του δέρματος που είναι υπεύθυνα για την θεραπεία της πληγής. Ακόμη η Αλόη Βέρα κάνει καλό και σε άλλες παθήσεις του δέρματος όπως είναι οι δερματίτιδες και τα εγκαύματα όπως διαβάζουμε πιο κάτω. Ανάμεσα στα θρεπτικά συστατικά της Αλόης Βέρα περιλαμβάνονται οι βιταμίνες A, C και E. H βιταμίνη A (ρετινόλη) φημίζεται για τις αναπλαστικές της ιδιότητες στα κύτταρα και χρησιμοποιείται ευρέως στην κοσμετολογία ως αντιρυτιδικό συστατικό. H Bιταμίνη C έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες και ενισχύει το ανοσοποιητικό, ενώ βοηθά στο σχηματισμό του κολλαγόνου του δέρματος και στη διατήρηση της υγείας του. H Βιταμίνη E, με τις αντιοξειδωτικές και αναπλαστικές της ιδιότητες, προστατεύει το δέρμα, προλαμβάνοντας τις βλάβες της κυτταρικής μεμβράνης. H Αλόη Βέρα είναι επίσης πλούσια πηγή μεταλλικών στοιχείων (σιδήρου, χρωμίου, μαγγανίου, φωσφόρου, καλίου, ψευδαργύρου κ.ά.), ενζύμων (έχουν εξαιρετικές θεραπευτικές ιδιότητες για το δέρμα και τους ιστούς), αμινοξέων και άλλων θρεπτικών συστατικών. Το φυτό Aloe vera κάνει καλό σε παθήσεις του πεπτικού συστήματος, όπως το έλκος του στομάχου, η δυσπεψία, η δυσκοιλιότητα και η ελκώδης κολίτιδα. Βοηθλα ουσιαστικά τους ασθενείς, με αρθρίτιδες και διαβήτη, λόγω της ενίσχυσης του ανοσοποιητικού τους συστήματος, σε συνδυασμό πάντα με τα φάρμακα που χρειάζονται για την κάθε πάθηση. Ως φυτοθεραπεία, ο χυμός της αλόη βέρα, πίνεται για την ανακούφιση από δυσφορία του πεπτικού συστήματος (καούρες), ενυδάτωση κι ελαστικότητα του δέρματος. H Αλόη χαρακτηρίζεται «ως το φυτό της ιατρικής» και οι αξιολογήσεις της σε ελεγχόμενες κλινικές δοκιμές,  έχουν παράσχει αποδεικτικά στοιχεία ότι η έχει ισχυρό φαρμακευτικό αποτέλεσμα και  υπάρχουν πολλές περιπτωσιολογικές αναφορές που κάνουν ορισμένους ερευνητές να πιστεύουν ότι δεν είναι τυχαίο που της αποδίδεται αυτός ο τίτλος. H Αλόη Βέρα ανήκει στην οικογένεια των Liliaceae. To γένος αυτό περιλαμβάνει περισσότερα από 350 είδη, από τα οποία μόνο δύο είναι σημαντικά για την καλλιέργεια της αλόης για θεραπευτική και κοσμητολογική χρήση. H Aloe Ferox Miller ευδοκιμεί στη Nότιο Aφρική και δίνει την «αλόη του Aκρωτηρίου» (Cap Αloe), ενώ η Aloe Vera, η μόνη με κίτρινα λουλούδια (Aloe Barbadensis Miller) από τις Δυτικές Iνδίες, δίνει το προϊόν το οποίο είναι γνωστό ως «αλόη των Barbados» (Curacao Aloe). Tα φύλλα της αλόης είναι χοντρά, χυμώδη και σαρκώδη και μπορούν να παρουσιάζουν μεγάλη διαφορά ως προς το μέγεθος (από 20 μέχρι 60 εκατοστά). Aπό το κέντρο του φυτού βγαίνει μια ταξιανθία λουλουδιών με ζωηρά χρώματα (συνήθως κόκκινο ή ροζ), ανάλογα με την ποικιλία του φυτού. Όλα τα είδη της Αλόης Βέρα συναντώνται σε θερμές χώρες. Στην Ελλάδα έχει εγκλιματισθεί και καλλιεργείται ως καλλωπιστικό φυτό (aloe vera), μιας και υπάρχουν πάνω από 300 είδη αλόης βέρα και δεν έχουν όλα τα είδη τις θεραπευτικές ιδιότητες όπως αυτές που συναντάμε στο φυτό «Barbadensis Miller» Tο ώριμο φυτό θα αναπτυχθεί σε ύψος μέχρι 7,5 μέτρα. Τη συναντάμε σε σχετικά θερμές περιοχές της Γης, υπάρχει δε σε αφθονία και στην Ελλάδα. Μπορεί να αναπτυχθεί σε οποιαδήποτε περιοχή της Αμερικής, αλλά ως αυτοφυές φυτό φύεται στη Φλόριντα και πρωταρχικά στις ακτές της Λουιζιάνα της Αλαμπάμα, του Μισισιπή, στη Τζώρζια, στη Βόρεια και Νότια Καρολίνα . Τα άνθη της Aloe Vera έχουν χρώμα από ανοιχτό πράσινο έως κόκκινο, ενώ μπορούν να πάρουν και αποχρώσεις που κυμαίνονται από κίτρινο έως και πορτοκαλί. Το χρώμα των φύλλων της, μπορεί να ποικίλλει από ένα ελαφρύ πράσινο όταν είναι μικρό το φυτό και αλλάζει σε ένα βαθύτερο πράσινο όταν γίνεται ώριμη. Το σχήμα των φύλλων της είναι πλατύ και λογχοειδές. Αυτά έχουν αγκάθια και από τις δύο πλευρές με σκληρό εξωτερικό φλοιό, ενώ στο εσωτερικό του φλοιού, κεντρικά εμπεριέχεται ένα υγρό ζελέ , το οποίο το καθιστά ικανό να ευημερεί σε περιοχές με μέτριες ή χαμηλές βροχοπτώσεις. Αυτό το υγρό τζέλ συμβάλλει στην αποθήκευση νερού και θρεπτικών συστατικών για περιόδους ξηρασίας , όπως αντίστοιχα ο κάκτος. Αυτά τα θρεπτικά συστατικά είναι που κάνουν το φυτό περιζήτητο. Το φύλλο της Αλόης αποτελείται από τέσσερα στρώματα: Το φλοιό Τον υποφλοιώδη χιτώνα (sap) Το στρώμα της κόλλας (latex) Το παρέγχυμα (πολφός) * Ο φλοιός είναι λεπτός, με πράσινο χρώμα και καλύπτει όλη την επιφάνεια του φύλλου. Καλύπτεται από μία σειρά πλατιών επιδερμοειδών κυττάρων ενώ κάτω από την επιδερμίδα βρίσκονται δέκα περίπου σειρές κυβοειδών κυττάρων. Ο φλοιός περιέχει τα φωτοσυνθετικά στοιχεία και εκεί συντίθενται όλα τα φυσικά θρεπτικά συστατικά που βρίσκονται στην Αλόη Βέρα . * Ο υποφλοιώδης χιτώνας (sap) αποτελείται από περιοδικές ινώδεις δεσμιδωτές προεκβολές που διατρέχουν όλο το μήκος του φύλλου και από γιγαντιαία επιμηκυμένα κύτταρα που προβάλλουν προς το κέντρο. Έχει κίτρινο χρώμα, που αποκαλείται και «κίτρινο αίμα». Έχει ιδιαίτερα πικρή γεύση και φαίνεται να προστατεύει το φυτό από ζώα και έντομα. Αυτό είναι το υγρό που τρέχει όταν κοπεί το φύλλο της Αλόης. * Τα στρώμα της κόλλας (latex) είναι πλούσιο σε μεγαλομοριακά σάκχαρα, γνωστά σαν πολυσακχαρίτες, συμπεριλαμβανομένου και του περίφημου acemannan. Δεν έχει στέλεχος. Έχει φύλλα παχιά, χωρίς μίσχο που βγαίνουν κυλινδρικά απευθείας από τη βάση και είναι οδοντωτά. Η Αλόη Βέρα μπορεί να φυτρώσει και να αναπτυχθεί και σε πετρώδη και ξηρά εδάφη. Η καλλιέργειά της συνίσταται σε εδάφη που αποστραγγίζονται εύκολα, είτε απευθείας στη γη είτε σε γλάστρες, γιατί προέρχεται από ημι-ερημικά κλίματα. Το καλύτερο έδαφος για την καλλιέργεια της Αλόης Βέρα είναι αυτό με ελαφρώς αλκαλικό PH. Αν το έδαφος είναι πολύ όξινο π.χ. με PH=8 η ανάπτυξη του φυτού θα είναι περιορισμένη και αργή. Σύμμαχοι του φυτού είναι ο ήλιος και το εύκρατο κλίμα ενώ δεν αντέχει στις χαμηλές θερμοκρασίες και την υπερβολική υγρασία. Όταν το φυτό έχει πολύ ήλιο και λίγο νερό, το χρώμα του είναι καφετί, ενώ όταν έχει λίγο ήλιο είναι καθαρό πράσινο. Σε περιοχές με μεγάλη ξηρασία συνιστάται η χρήση του κατάλληλου συστήματος ποτίσματος. Επίσης συνιστάται η προστασία από ρεύματα του αέρα που θα μπορούσαν να σπάσουν τα βλαστάρια του φυτού. Η Αλόη Βέρα γενικά αντέχει στις υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού, αν και ενδέχεται να επιβραδύνουν ελαφρά την ανάπτυξή της αν παραμένουν συνέχεια αυξημένες. Πρόκειται για φυτό με μεγάλη ικανότητα προσαρμογής γι’ αυτό και το συναντάμε σε διάφορα μήκη και πλάτη της γης. Η Αλόη Βέρα καλλιεργείται σε χώρες με τροπικό και ημιτροπικό κλίμα, όπως οι Ινδίες, η Κίνα, χώρες της Λατινικής Αμερικής, τα νησιά Barbados, η Τζαμάικα, η Αρούμπα, κάποιες περιοχές του Μεξικού, η Νότιος Αφρική, η Αίγυπτος και τελευταία η Ταιβάν και η Νότιος Κορέα. Στις Ηνωμένες Πολιτείες οι μεγαλύτερες φυτείες υπάρχουν στην κοιλάδα του Rio Grande στο Τέξας ενώ καλλιεργείται ακόμα στην κεντρική και νότια Φλόριντα. Τα παραπάνω, όμως, δεν αποκλείουν την καλλιέργειά της και σε χώρες με μεσογειακό κλίμα, όπως είναι η Ελλάδα. Η καλύτερη εποχή για το φύτεμα της είναι μεταξύ Απριλίου και Αυγούστου. Στις φυτείες η Αλόη Βέρα φυτεύεται σε σειρές. Ανάμεσα σε κάθε σειρά και πριν το φύτεμα υπάρχει ήδη αρδευτικό κανάλι ενώ το έδαφος οργώνεται και λιπαίνεται. Η φυτεία είναι δυνατόν να δώσει ικανοποιητική ποσότητα Αloe Vera από το πρώτο κιόλας έτος. Αυτό βέβαια εξαρτάται και από το μέγεθος των φυτών που θα φυτευτούν. Το να παράγει κανείς Αλόη Βέρα είναι μια κουραστική διαδικασία. Το μεγαλύτερο μέρος της σποράς, της συγκομιδής και της επεξεργασίας γίνεται χειρονακτικά. Κάθε φυτό Αλόης Βέρα ξεκινά σαν βλαστάρι που χωρίζεται από τη ρίζα ενός ώριμου φυτού και μεταφυτεύεται για να γίνει ένα νέο αυτόνομο φυτό. Μετά από 2 ολόκληρα χρόνια προσεκτικής καλλιέργειας τα εξωτερικά φύλλα του νέου φυτού είναι έτοιμα για συγκομιδή. Τότε τα ώριμα φύλλα κόβονται προσεκτικά με το χέρι. Οι εργάτες κάνουν μία μικρή τομή στη βάση τους και τα αφαιρούν προσεκτικά για να μην καταστρέψουν τα νεώτερα φύλλα. Τα φυτά της Αλόης Βέρα παραμένουν παραγωγικά για 3 με 4 χρόνια αφού ωριμάσουν, παράγοντας το καθένα πάνω από 50 φύλλα στη διάρκεια της ζωής του. Η ιδανική θερμοκρασία για τη σωστή ανάπτυξη και εξέλιξη του φυτού είναι μεταξύ 20 και 25 βαθμούς Κελσίου ενώ πρέπει να αποφεύγονται οι πολύ απότομες αλλαγές στις θερμοκρασίες μεταξύ μέρας και νύχτας. Όσο λιγότερες είναι οι βροχοπτώσεις τόσο πιο αργή είναι η ανάπτυξή της. Τα κλίματα στα οποία μπορεί να αναπτυχθεί κυμαίνονται από τα εύκρατα ως τα τροπικά. Γι’ αυτό σε περιοχές που η θερμοκρασία πέφτει στο μηδέν ή πιο κάτω, πρέπει να καλλιεργείται σε εσωτερικούς χώρους. Τότε προτιμά το φιλτραρισμένο και λαμπερό φως με προσανατολισμό προς το νότο ή την ανατολή. Πως καθαρίζουμε την αλόη                   http://omofagia.gr

http://www.terrapapers.com

 http://alttherapy.blogspot.com