Home οικολογικά νέα Διατροφικοί κίνδυνοι Δείτε Συγκεντρωμένα 10 ‘Αρθρα για τα Μεταλλαγμένα Τρόφιμα

1) Μεταλλαγμένα τρόφιμα

Τα μεταλλαγμένα τρόφιμα έχουν εισβάλλει στη ζωή μας, τι γνωρίζουμε όμως πραγματικά  γι’ αυτά πέρα από το απεχθές όνομά τους ;

Η αλήθεια είναι πως όσο πιο ενήμεροι είμαστε τόσο περισσότερους λόγους έχουμε και να πανικοβαλλόμαστε…!!!

 

Μεταλλαγμένα ονομάζονται τα τρόφιμα των οποίων το DNA έχει αλλοιωθεί με την προσθήκη άλλων οργανισμών με σκοπό τη βελτίωση κάποιων χαρακτηριστικών τους, αλλά βιάζοντας στην ουσία την γενετική τους δομή. Αποτέλεσμα αυτής της πρακτικής είναι ντομάτες που δεν σαπίζουν, σπόροι καλαμποκιού με ενσωματωμένα εντομοκτόνα κ.ά.

Τα μεταλλαγμένα τρόφιμα που παράγονται σε μεγαλύτερες ποσότητες και επομένως έχουν και την μεγαλύτερη ευθύνη της γενετικής μόλυνσης στη φύση είναι η σόγια, το καλαμπόκι και τα παράγωγά τους (ζωοτροφές, γλυκύσματα, συμπληρώματα διατροφής, παιδικές τροφές).

Μία από τις μεγαλύτερες πηγές μόλυνσης είναι οι ζωοτροφές και οι ιχθυοτροφές που παράγονται σε

τεράστιες ποσότητες με επιβλαβή αποτελέσματα για τα ζώα και κατ’επέκταση για τη φύση αλλά και για τον άνθρωπο που στη συνέχεια τα καταναλώνει.

Μεταξύ άλλων, η αύξηση της παραγωγής των μεταλλαγμένων τροφίμων θα επιφέρει αλλοίωση της βιοποικιλότητας, αύξηση των φυτοφαρμάκων-ζιζανιοκτόνων και επομένως αύξηση της αντοχής των ζιζανίων και των εντόμων σε αυτά ,έξαρση των αλλεργιών και της ανθεκτικότητάς τους στα αντιβιοτικά καθώς και εμφάνιση νέων ,απειλή για την οικολογική ισορροπία και για τη διατροφική ασφάλεια των επόμενων γενεών.

Αυτή τη στιγμή στη χώρα μας δεν υπάρχουν εργαστήρια για την ανάλυση και τον έλεγχο των μεταλλαγμένων προιόντων και αντίθετα με την κείμενη νομοθεσία οι περισσότερες εταιρείες δεν αναγράφουν στη συσκευασία αν περιέχουν μεταλλαγμένα συστατικά.

Εν κατακλείδι από τα μεταλλαγμένα δεν μας προστατεύει κανείς εκτός ίσως εμείς οι ίδιοι τους εαυτούς μας: προτιμάτε τα βιολογικά προϊόντα, ενισχύστε τους ντόπιους μικροπαραγωγούς, αγοράζετε φρούτα και λαχανικά στην εποχή τους, ελέγχετε προσεκτικά τις ετικέτες προϊόντων που περιέχουν σόγια, καλαμπόκι και παράγωγά τους και αν δεν διευκρινίζεται το αν είναι μεταλλαγμένα καλύτερα να τα αποφεύγετε.

Παράγωγα σόγιας:

λεκιθίνη, αλεύρι σόγιας, φυτικά έλαια, σογιέλαιο κ.ά.

Παράγωγα καλαμποκιού:

δημητριακά (corn flakes), καλαμποκάλευρο, άμυλο καλαμποκιού, σιρόπι γλυκόζης, καλαμποκέλαιο κ.ά.

 

 

2) Παγκοσμιοποίηση, το τυράκι στην παγίδα της ισοπέδωσης. Παγκοσμιοποιημένη τροφή, μεταλλαγμένα.

Πριν αρκετά χρόνια όταν η λέξη παγκοσμιοποίηση άρχισε να μπαίνει στις συζητήσεις μας, οι πιο ρομαντικοί από εμάς τη άκουσαν με ελπίδα για αλλαγές σε θέματα ανθρωπιστικά αλλά και οικονομικά γενικότερα. Ισότητα μεταξύ των λαών, ίσα δικαιώματα, ίσες ευκαιρίες.
Όμορφες λέξεις, μεγαλειώδεις έννοιες, θυσιασμένες στο βωμό του κέρδους και της εκμετάλλευσης.
1.  Παγκοσμιοποίηση στον τομέα της τροφής σημαίνει να αγοράζονται τεράστιες εκτάσεις γης από ιδιωτικές εταιρείες κολοσσούς, με σκοπό να μένουν ακαλλιέργητες ώστε να αυξάνονται οι τιμές των τροφίμων ή να παράγονται βιοκαύσιμα – παγίδα στην οποία έχουν πέσει ήδη αρκετοί Έλληνες καλλιεργητές.
2.  Παγκοσμιοποίηση στον τομέα της τροφής σημαίνει να ελέγχονται οι σπόροι στα περισσότερα κράτη του κόσμου με σκοπό τον έλεγχο των καλλιεργειών και των καταναλωτών.
3.  Παγκοσμιοποίηση στον τομέα της τροφής- και σε άμμεση σύνδεση μ’ αυτόν, στον τομέα της φαρμακευτικής -σημαίνει τα μεταλλαγμένα είδη, σε πρωτογενές επίπεδο αλλά και στο επίπεδο της μεταποίησης, να κατακλύζουν τα χωράφια και τις αγορές, με αποτελέσματα ήδη αποδεδειγμένα, της επιμόλυνσης των γείτονων φυτών και των καρκινογεννέσεων.
Τα μεγαλύτερα σκάνδαλα γίνονται στο όνομα της παγκοσμιοποίησης.
1.  Τεράστιες εκτάσεις στο μέγεθος χωρών αγοράζονται από διεθνή τραστ, με σκοπό την κερδοσκοπία σε βάρος της τιμής των προϊόντων και την παραγωγή εξαγώγιμων βιοκαυσίμων.

Η Oxfam, συνομοσπονδία που αποτελείται από 17 οργανισμούς και αντιπροσωπεύει 90 χώρες, με σκοπό την εύρεση λύσεων σε θέματα φτώχειας και δικαιοσύνης, αναφέρει ότι τα τελευταία 10 χρόνια τα συμβόλαια αγοράς γης σε αναπτυσσόμενες χώρες με μεγάλο πρόβλημα φτώχειας και υποσιτισμού, φτάνουν να καλύπτουν εκτάσεις γης όσο 8 φορές η Μεγάλη Βρετανία.

 Σύμφωνα με  υπολογισμούς της οργάνωσης, το 30% της γης της Λιβερίας και το 63% της καλλιεργήσιμης γης της Καμπότζης έχουν ήδη πάει σε ιδιωτικές εταιρείες. Για να μην αναφέρουμε την γνωστή εκμετάλλευση τεράστιων εκτάσεων στην Αφρική.

 Το μεγαλύτερο μέρος αυτών των εκτάσεων παραμένει αδρανές, με αποτέλεσμα τον έλεγχο της παγκόσμιας παραγωγής των τροφίμων και κατ’ επέκταση, των τιμών τους, αλλά και τον έλεγχο των σπόρων των καλλιεργειών με σκοπό τη χρήση μεταλλαγμένων και των αντίστοιχων φυτοφαρμάκων.
Σκοπός της Oxfam είναι η πίεση της Παγκόσμιας Τράπεζας και της Βρετανικής κυβέρνησης (βασικός μέτοχος), ώστε να μη στηρίζονται επενδυτές με τους παραπάνω στόχους.
Σύμφωνα με δηλώσεις της  Barbara Stocking, ανώτερου στελέχους της Oxfam:
«Οι επενδύσεις θα έπρεπε να είναι ένα καλό νέο για τις αναπτυσσόμενες χώρες και όχι να οδηγούν σε περισσότερη πείνα, φτώχεια και κακουχία». Και συμπληρώνει: «η Παγκόσμια Τράπεζα είναι στη μοναδική θέση να βοηθήσει να σταματήσει αυτή η καταπάτηση της γης, που μπορεί να εξελιχθεί σε ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα του αιώνα».
2. Ο έλεγχος των σπόρων και των φυτοφαρμάκων, μέσω του κώδικα Αλλιμεντάριους, άρα ο συνεχιζόμενος πλουτισμός των Διεθνών Τραστ σε βάρος όχι μόνο των φτωχότερων λαών αλλά και σε βάρος των λαών των υποτιθέμενα εξελιγμένων χωρών,  προχωρά με αμείωτους ρυθμούς. Στην Αμερική έχουν ήδη καταδικαστεί αγρότες, στα χωράφια των οποίων βρέθηκαν μέσω της φυσικής διασποράς, φυτά από πατενταρισμένους σπόρους , με την κατηγορία ότι χρησιμοποίησαν χωρίς να έχουν το δικαίωμα, μια και δεν τους αγόρασαν, προϊόντα-ιδιοκτησία εταιρειών-βλέπε Monsanτo, κ.λ.π.
Το περιοδικό Επίκαιρα – και όχι ένα υποτιθέμενο εξτρεμιστικό έντυπο – αναφέρει ότι:
Αν και ο Codex Alimentarius λειτουργεί υπό τη σκεπή του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και συγχρηματοδοτείται από τα κράτη-μέλη του, ελάχιστη γνώση έχουν οι εθνικές κυβερνήσεις για όσα μελετούν και αποφασίζουν οι διάφορες επιτροπές του Κώδικα σχετικά με τη διατροφή του πλανήτη. Στο δημοσίευμα επίσης επισημαίνεται ότι ο Codex Alimentarius δεν είναι νομοθεσία, αλλά διεθνές όργανο το οποίο δημιουργήθηκε το 1961 από τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας για να αναπτύξει πρότυπα, κώδικες πρακτικής και κατευθυντήριες γραμμές για όλη τη διατροφική αλυσίδα, με σκοπό, υποτίθεται, την προστασία της υγείας των καταναλωτών και την εξασφάλιση ορθών πρακτικών στο εμπόριο τροφίμων.
Η βιοτεχνολογία, τα φυτοφάρμακα, τα πρόσθετα τροφίμων, οι μολυσματικές ουσίες είναι μερικά από τα θέματα που απασχολούν τις συνεδριάσεις των Επιτροπών του Κώδικα. Σύμφωνα με τα «Επίκαιρα», οι Επιτροπές του Codex Alimentarius εργάζονται ανελλιπώς. Στις αρχές Σεπτεμβρίου συνεδρίασε στην Πόλη του Μεξικού η αρμόδια Επιτροπή για τα φρέσκα φρούτα και λαχανικά, με τη συμμετοχή 40 κρατών-μελών, η οποία ασχολήθηκε, μεταξύ άλλων, και με την ομογενοποίηση της συσκευασίας και διάθεσης προϊόντων όπως το αβοκάντο, το ρόδι και τα φρούτα του πάθους. Πριν από κάθε συνεδρίαση του Codex Alimentarius πραγματοποιείται σύσκεψη στο Συμβούλιο της Ε.Ε. με τη συμμετοχή όλων των κρατών-μελών ώστε να διαμορφώνεται κοινή ευρωπαϊκή θέση στα υπό συζήτηση ή υπό υιοθέτηση κείμενα εργασίας, η οποία πρέπει να είναι, πάντως, σύμφωνη με την ισχύουσα κοινοτική νομοθεσία. Από την Ελληνικής θέση , το σημείο αναφοράς σε σχέση  με τον Codex Alimentarius είναι ο ΕΦΕΤ. Τα τελευταία χρόνια, τα πιστοποιητικά που δίνονται σε καλλιεργητές ή μεταπράτες, φωτογραφίζουν τα συμφέροντα των μεγαλοβιομηχανιών έναντι των μικρών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων και της υγείας των κατοίκων. Το ISO 22.000, θεωρείται η ισχυρότερη πιστοποίηση παγκοσμίως , υπολογίζεται δε πως έχουν ήδη ενταχθεί περισσότερες από 10.000 ελληνικές επιχειρήσεις. Ο πρώην πρόεδρος του ΕΦΕΤ, Νίκος Κατσαρός, σημειώνει στα «Επίκαιρα» πως ο Codex Alimentariusδεν συνεισφέρει στην ενίσχυση της ασφάλειας των τροφίμων, αλλά στόχος του είναι η προώθηση των συμφερόντων των πολυεθνικών εταιρειών.

Codex Alimentarius και όποιοι τον αντιπροσωπεύουν, σε συνεργασία με τις κυβερνήσεις-χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα ότι γνωρίζουν τις συνέπειες, τεχνοκράτες γαρ, ακόμα και στην υγεία των ίδιων των κυβερνώντων- οδηγεί χώρες υπό ανάπτυξη, υποανάπτυκτες αλλά και αναπτυγμένες, στον όλεθρο των ελεγχόμενων καλλιεργειών, με πρωτοστατούσες τις καλλιέργειες μεταλλαγμένων, στις γνωστές συνέπειες της καταστροφή δοκιμασμένων, παραδοσιακών σπόρων, στην αύξηση ασθενειών π.χ. καρκίνος, αλλεργίες, κ.λ.π., και στη χρήση αντίστοιχων φαρμάκων και φυτοφαρμάκων, σε όφελος μεγάλων φαρμακοβιομηχανιών που βρίσκονται σε άμμεση συνεργασία.
Στις Η.Π.Α. αλλά και σε χώρες της Ευρώπης, έχει ήδη αρχίσει η αντίδραση και οι καταγγελίες ως προς την απαγόρευση καλλιέργειας πατενταρισμένων σπόρων αλλά και στην αντικατάσταση των παραδοσιακών από τους μεταλλαγμένους, συνθήκες που έχουν σαν άμμεσο αποτέλεσμα την εξάλειψη της ατομικής αυτονομίας μέσω του ελέγχου του πιο σημαντικού θέματος για τον άνθρωπο, της τροφής.

3.  Στη Γαλλία, έχει ήδη προκληθεί σάλος για την  απόφαση  της διακίνησης τροποποιημένου διαγεννετικού καλαμποκιού ΝΚ603 και του φυτοφαρμάκου Roundup της Μονσάντο-το οποίο περιέχει την ουσία glyphosate- και για τα οποία ο καθηγητής Σεραλινίμετά από μελέτες απεφάνθη ότι η κατανάλωσή τους είναι υπεύθυνη για αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου.

Εάν απορριφθεί η μελέτη του καθηγητή Σεραλινί, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μπορεί να επιτρέψει την καλλιέργεια 6 ακόμα μεταλλαγμένων καλαμποκιών μεταξύ των οποίων το ΜΟΝ810 και μιας ποικιλίας σόγιας καθώς και την κυκλοφορία 50 περίπου ακόμα ειδών που προορίζονται για ανθρώπινη και ζωική κατανάλωση.  Η Εθνική Υπηρεσία Υγειονομικής Ασφάλειας (ANSES) και το Ανώτατο Συμβούλιο Βιοτεχνολογιών (HCB) ΤΗς Γαλλίας, ανακοίνωσαν ότι η μελέτη του Σεραλινί δεν μπορεί να αμφισβητήσει προηγούμενες αξιολογήσεις. Η EFSA ωστόσο δίνει στους ερευνητές όλα τα στοιχεία που την οδήγησαν να επιτρέψει την κυκλοφορία του γεννετικά τροποποιημένου καλαμποκιού ΝΚ603 το 2003 και το 2009, προς κατανάλωση από ανθρώπους και ζώα.
Στη χώρα μας τα μεταλλαγμένα εισχωρούν κυρίως μέσω των ζωοτροφών.Το 2011, εισήχθησαν 400.000 τόνοι μεταλλαγμένης σόγιας που προορίζονταν για ζωοτροφή, τη στιγμή που θα μπορούσαν να αντικατασταθούν με οργανωμένες καλλιέργειες ντόπιων, παραδοσιακών, φυτών όπως το λούπινο, το ρεβύθι, το κουκί, το μπιζέλι, τα οποία έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες, είναι σπόροι ανθεκτικοί και φυσικά προσαρμοσμένοι στις συνθήκες της Ελλάδας. Η καλλιέργεια και η χρήση τους εκτός το όφελος της υγείας μας, μπορεί να στηρίξει τους αγρότες και να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα των Ελληνικών προϊόντων.
Πολλοί Έλληνες επιστήμονες, ομολογούν πως αν δεν αντιδράσουμε, σε σύντομο χρονικό διάστημα, δεν θα είμαστε κύριοι όχι μόνο των δημητριακών αλλά και των φρούτων, των λαχανικών και των βοτάνων που παράγουμε.
Δεν υπάρχουν χρονικά περιθώρια για δεύτερες σκέψεις. Στην κρίση που περνάει η χώρα, έχουν αμβλυνθεί όλοι οι έλεγχοι και οι αποφάσεις παίρνονται χωρίς να ενημερώνεται άμμεσα ο κόσμος. Παρ’ όλ’ αυτά οι πληροφορίες υπάρχουν και είναι στο χέρι μας να διαδοθούν. Η τροφή είναι το βασικό πράγμα για το οποίο δουλεύουμε και προσπαθούμε όλοι μας.
Η τροφή και το νερό είναι το αναίμακτο επιφανειακά όπλο, για τη χειραγώγηση των λαών.
Α.Χ.

3) Ιδιωτικοποίηση των σπόρων.

Απαγορεύτηκε η ελεύθερη χρήση σπόρων στη Γαλλία…!!! Και στα δικά μας;


Φορολόγηση και απαγόρευση της επαναχρησιμοποίησης σπόρων για τους Γάλλους αγρότες

Ένα νέο αυστηρό νομοσχέδιο που θα επιβάλλει την καταβολή δικαιωμάτων χρήσης των σπόρων καιπεριορίζει την ελεύθερη ιδιοπαραγωγή ψηφίσθηκε πρόσφατα από το Γαλλικό κοινοβούλιο. Η νέα νομοθεσία επιβεβαιώνει την γενικότερη τάση στην Ε.Ε. περιορισμού των δικαιωμάτων των αγροτών επί της χρήσης των σπόρων καθώς εντείνει και τις ανησυχίες για τις… δυνητικές επιπτώσεις στην αγροτική βιοποικιλότητα.

Για τους Γάλλους αγρότες η ελεύθερη χρήση σπόρων δείχνει πολύ σύντομα να γίνεται ανάμνηση.Οι ιδιοπαραγώμενοι σπόροι, γνωστοί ως «σπόροι αγροκτήματος,» επιλέγονται από τους αγρότες από τη δική τους σοδειά και διατηρούνται για φύτευση την επόμενη χρονιά.

Εδώ και μερικές δεκαετίες, αυτό είχε πρακτικά περιοριστεί κατά πολύ, ιδιαίτερα από τότε που οι σπόροι προστατεύονται από το Πιστοποιητικό Φυτικών Ποικιλιών (PVC), ή αλλιώς του δικαιώματος ιδιοκτησίας που ανήκει αποκλειστικά στους «ιδιοκτήτες» των σπόρων. Η επαναχρησιμοποίηση αυτών των σπόρων προς φύτευση ήταν θεωρητικά απαγορευμένη, αν και στη πραγματικότητα, η πρακτική της επαναχρησιμοποίησης των σπόρων ήταν ευρέως ανεκτή στη Γαλλία.

Ωστόσο, από τώρα και στο εξής η νομοθεσία θα γίνει πολύ πιο αυστηρή σύμφωνα με ένα νομοσχέδιο του κεντροδεξιού κόμματος Γαλλικού κόμματος UMP το οποίο εγκρίθηκε στις 28 Νοεμβρίου από το Γαλλικό κοινοβούλιο.

“Από τις 5.000 φυτικές ποικιλίες που καλλιεργούνται για εμπορικούς σκοπούς στη Γαλλία, οι 1.600 προστατεύονται με πιστοποιητικό PVC αντιστοιχώντας στο 99% των καλλιεργούμενων ποικιλιών» εξηγεί ο Delphine Guey, της Εθνικής Διεπαγγελματικής Ομάδας Σπόρων (NISG).

Ωστόσο, μέχρι σήμερα, και σύμφωνα με το Εθνικό Συντονιστικό για την Υπεράσπιση των Σπόρων Αγροκτήματος (CNDSF), περίπου το ήμισυ των καλλιεργούμενων σιτηρών επαναχρησιμοποιούνται για φύτευση από τους αγρότες, κάτι που είναι σχεδόν πάντα “παράνομο”. Φαίνεται, παρόλα αυτά, ότι ο καιρός της «νομικής αβεβαιότητας» έχει παρέλθει: Σύμφωνα με το Γαλλικό Υπουργείο Γεωργίας «..οι σπόροι δεν θα μπορούν να απαλλάσσονται από τη φορολογία, όπως συμβαίνει έως σήμερα.»

Το νομοσχέδιο του κόμματος UMP ουσιαστικά ερμηνεύει έναν Ευρωπαϊκό κανονισμό από το 1994 σχετικά με τις φυτικές ποικιλίες, ο οποίος μέχρι τώρα δεν ήταν σε ουσιαστική ισχύ στη Γαλλία.

Κατά συνέπεια, οι αυτοπαραγώμενοι σπόροι, οι οποίοι μέχρι πρότινος βρίσκονταν υπό ένα καθεστώς ανοχής της ύπαρξης τους, έχουν πια ..νομιμοποιηθεί, με την προϋπόθεση βέβαια ότι πρέπει να δοθεί κάποια “αποζημίωση στους ιδιοκτήτες του πιστοποιητικού PVC” – εννοώντας, το να πληρώνονται οι εταιρείες σπόρων – “με στόχο αυτές να συνεχίσουν να αφιερώνουν την δύναμη τους στην έρευνα και τη συνεχή βελτίωση των γενετικών πόρων«, όπως αναφέρει το κείμενο του νόμου. Εξαίρεση στο παραπάνω αποτελούν γεωργοί που παράγουν λιγότερους από 92 τόνους σιτηρών.

Από το 2001, η νομοθεσία αυτή είχε εφαρμογή είχε εφαρμογή μόνο σε ένα είδος, το σιτάρι για παρασκευή ψωμιού. Ονομάζεται «αναγκαία εθελοντική συνεισφορά» και συλλέγονταν από τις σποροπαραγωγικές ενώσεις. Οι καλλιεργητές έπρεπε να καταβάλουν 50 σεντς/τόνο κατά την συγκομιδή του σιταριού.

Αυτό το σύστημα τώρα θα επεκταθεί σε μια ανοικτή λίστα 21 ειδών, λέει ο Xavier Beulin, πρόεδρος της Εθνικής Ομοσπονδίας Ενώσεων Παραγωγών Αγροτικών Προϊόντων (NFAPU). Με λίγα λόγια, σύμφωνα με τον Guy Kastler, Διευθύνων Σύμβουλο του Δικτύου σπόρων και μέλος της συνομοσπονδίας Αγροτών «για τα μισά από τα καλλιεργούμενα είδη – όπως σόγια, φρούτα, λαχανικά – η επαναχρησιμοποίηση των σπόρων μας θα είναι απαγορευμένη, και για τα άλλα μισά – σιτηρά και κτηνοτροφικά είδη – θα πρέπει να πληρώνουμε για να τα επαναχρησιμοποιήσουμε«.
Έρχεται η ιδιωτικοποίηση των σπόρων;

Πολλές οικολογικές και αγροτικές ενώσεις φοβούνται μια σημαντική παρέμβαση από τις σποροπαραγωγικές εταιρείες στη πρόσβαση σε σπόρους μέσα από δικαιώματα ιδιοκτησίας τα οποία θα επεκταθούν σε διάφορες καλλιέργειες και τα παραγόμενα προϊόντα τους. Με την εν λόγω φορολόγηση, «ακόμη και οι αγρότες που χρησιμοποιούν εμπορικούς σπόρους θα πρέπει να πληρώνουν για τους σπόρους τους,» επισημαίνει ο Guy Kastler.

Οι φόβοι που διατυπώνονται είναι το ποσοστό των σπόρων αγροκτήματος που χρησιμοποιείται θα μειωθεί καθώς αυτοί θα ακριβύνουν και θα γίνουν έτσι λιγότερο ελκυστικοί για τους αγρότες. Μεταξύ φόρων και απαγόρευσης επαναχρησιμοποίησης των δικών τους σπόρων, οι αγρότες θα φορολογούνται όλο και περισσότερο κάθε φορά, χωρίς πλέον να τους παράγουν, αλλά με το αγοράζουν κάθε χρονιά τους σπόρους τους. Με τον τρόπο αυτό υπάρχει ο φόβος ότι θα υπάρξει αύξηση της εξάρτησης από την βιομηχανία σπόρων.

Από την άλλη μεριά ο Xavier Beulin πιστεύει πως εξασφαλίζεται έτσι η συνεισφορά από τον καθένα στην έρευνα των καλλιεργούμενων σπόρων, δεδομένου ότι αυτοί γενικότερα προέρχονται από τους σπόρους αγροκτήματος. Κάνοντας έναν παραλληλισμό με ένα νόμο που αποσκοπεί στην “προστασία των δημιουργών” ταινιών και μουσικής, ο πρόεδρος της NFAPU υποστηρίζει ότι είναι «φυσιολογικό όσοι χρησιμοποιούν σπόρους αγροκτήματος να συμμετέχουν επίσης στη χρηματοδότηση της δημιουργίας νέων ποικιλιών, δεδομένου ότι η αυτοί οι ίδιοι θα επωφεληθούν”.

Αντικρούοντας αυτό το επιχείρημα, η Ένωση Αγροτικού Συντονισμού τονίζουν στην ιστοσελίδα τους ότι ο Beulin Xavier δεν είναι μόνο ο επικεφαλής της Εθνικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Ενώσεων NFAPU, αλλά και διευθυντής της ομάδας Sofiproteol, “η οποία αποτελεί μέρος μιας μεγαλύτερης ομάδας γαλλικών εταιρειών σπόρων όπως η Euralis SEMENCES, Limagrain κ.α.”.
Έρχεται η απώλεια της βιοποικιλότητας;

Ένας περαιτέρω φόβος είναι ο αντίκτυπος του μέτρου αυτού στη γεωργική βιοποικιλότητα. Προφανώς, φυτεύοντας συνέχεια μόνο μια ποικιλία -κάτι που σχεδόν πάντα προκύπτει από την έρευνα- δεν αυξάνει τη βιοποικιλότητα. Ο Guy Kastler προτείνει ότι με την χρήση ιδιοπαραγώμενων σπόρων «νέα χαρακτηριστικά εμφανίζονται τα οποία επιτρέπουν στο φυτό να προσαρμοστεί καλύτερα στο έδαφος, το κλίμα, τις τοπικές συνθήκες.

Με αυτόν τον τρόπο είναι δυνατόν να μειωθεί η χρήση λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων. Από την άλλη πλευρά, η βιομηχανία σπόρων προσαρμόζει τα φυτά τους στα δικά τους λιπάσματα και φυτοφάρμακα, έτσι ώστε να είναι τα ίδια παντού τείνοντας να δημιουργήσουν ομοιομορφία των φυτών, όπου και αν καλλιεργούνται“.
Προς ένα καθεστώς πατεντών

Το πιστοποιητικό PVC στη Γαλλία είναι μια εναλλακτική λύση για τις πατέντες σε ζωντανούς οργανισμούς, που είναι σε ισχύ, για παράδειγμα, στις ΗΠΑ. Αυτό το δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας καταχωρείται από εταιρείες η οποίες, μέσω της έρευνας, έχουν δημιουργήσει υβριδικές ποικιλίες και έχουν μονοπώλιο της πώλησης των σπόρων [για αρκετά χρόνια] από τα είδη αυτά, όπως συμβαίνει στη Γαλλία για περίπου 450 είδη.

Ορισμένοι, όπως ο Guy Kastler, φοβούνται ότι αυτό θα είναι ευνοϊκό για το καθεστώς πατεντών το οποίο περιορίζει τα δικαιώματα των αγροτών να χρησιμοποιούν ελεύθερα προστατευόμενους σπόρους. Σε κάθε περίπτωση, σε αντίθεση με το πιστοποιητικό PVC, η πατέντα απαγορεύει εντελώς στους αγρότες να καλλιεργούν [πατενταρισμένους] σπόρους που προέκυψαν από ιδία παραγωγή, με ή χωρίς αποζημίωση, σύμφωνα με Delphine Guey.

Αυτή συμβαίνει ήδη με τις γενετικά τροποποιημένες ποικιλίες (μεταλλαγμένα) που ανήκουν στην αμερικανική εταιρεία Monsanto, η οποία, σύμφωνα με την Marie-Monique Robinin στο ντοκιμαντέρ “Ο Κόσμος Σύμφωνα με την Monsanto”, έχει δημιουργήσει ένα είδων «αστυνομικών σπόρων» που ειδικεύονται στην παρενόχληση των αγροτών που φυτεύουν ή ανταλλάσσουν “παράνομα” [πατενταρισμένους] σπόρους δικιάς τους παραγωγής.

Η άλλη διαφορά με τις πατέντες είναι ότι το πιστοποιητικό PCV επιτρέπει στους ιδιοκτήτες να χρησιμοποιούν ελεύθερα προστατευόμενες ποικιλίες, επωφελούμενοι των γενετικών πόρων τους και να δημιουργήσουν νέες ποικιλίες. Έτσι, η χρήση ενός γονιδίου από το ένα φυτικό είδος δεν επιτρέπει τη χορήγηση πατέντας, και ως εκ τούτου την πλήρη ιδιοποίησή του.

Η διαφοροποίηση αυτή επέτρεψε, σύμφωνα με Delphine Guey, τη διατήρηση της ποικιλίας των γαλλικών εταιρειών σπόρων. Και τουλάχιστον επέτρεψε στους παραγωγούς επιλέξουν από μια ευρύτερη ποικιλία ποικιλιών. Ωστόσο, αν και η κατοχύρωση πατέντας σε έμβιους οργανισμούς δεν επιτρέπεται στη Γαλλία, η πατεντοποίηση φυτικών γονιδίων ήδη υφίσταται και η τάση αυτή συνεχώς αυξάνεται

4) Ιδιωτικοποιημένοι σπόροι και στην Ελλάδα…;

 

Σχεδόν σε όλα τα σούπερ μάρκετ κυκλοφορούν πια προϊόντα από καλλιέργειες με ιδιωτικοποιημένους σπόρους. Τι σημαίνει αυτό;

  • Οι αγρότες δεν θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν ιδιοπαραγώμενους σπόρους χωρίς να πληρώσουν πρόστιμα ή φόρους. Στην Αμερική έχουν ήδη καταδικαστεί αγρότες στα χωράφια των οποίων βρέθηκαν φυτά από διπλανά χωράφια με καλλιέργειες από  πατενταρισμένους σπόρους. Στη Γαλλία άρχισε η αυστηρότερη εφαρμογή του κανονισμού.
  • Οι αγρότες θα εξαρτώνται άμεσα από τις ιδιωτικές εταιρείες μια και προβλέπεται αύξηση της τιμής των ελεύθερων σπόρων.
  • Η εξάρτηση των αγροτών δεν θα περιορίζεται μόνο στους σπόρους αλλά και στα φυτοφάρμακα που θα αντιστοιχούν στις ανάλογες καλλιέργειες.
  • Η επέμβαση πάνω στους σπόρους (υβρίδια, μεταλλαγμένα), με τη δικαιολογία της εξέλιξης -για την οποία θα υποχρεωθούμε να πληρώνουμε έμμεσα όλοι μας- είναι προδιαγεγραμμένη.
  • Η βιοποικιλότητα κινδυνεύει, εφόσον επιλέγονται συγκεκριμένες ποικιλίες.

Έχουμε τη δύναμη του καταναλωτή, καλό είναι να το σκεφτόμαστε πριν διαλέξουμε. Η επιλογή μας είναι ο πιο δυνατός τρόπος για να τοποθετηθούμε.

Α.Χ.

5) Μήλα που δεν Σαπίζουν Ποτέ, Το Νέο Μεταλλαγμένο Δημιούργημα Έτοιμο προς Κατανάλωση…!!!

Η Καναδική εταιρία βιοτεχνολογίας “Okanagan Specialty Fruits“  με πρόσφατη αίτηση της στον Καναδικό οργανισμό τροφίμων ζητάει να της δοθεί άδεια να αρχίσει να πουλάει στις ντόπιες αγορές τα μήλα που δεν σαπίζουν ποτέ  “non-browning apples“. Χωρίς όμως να δώσει στους πολίτες του Καναδά περισσότερες λεπτομέρειες για τον τρόπο παραγωγής τους. Τώρα η”Okanagan Specialty Fruits” προσανατολίζεται στην αγορά των “Ηνωμένων Πολιτειών”. Στις 9 Ιουλίου ο οργανισμός ελέγχου τροφίμων των Ηνωμένων Πολιτειών (USDA) ανάρτησε στην ιστοσελίδα του γκάλοπ για το αν οι πολίτες επιθυμούν την πώληση μεταλλαγμένων μήλων, δίνοντας στο κοινό 60 μέρες για να εκφέρει τη γνώμη του. Φυσικά οι μόνες πληροφορίες που  δόθηκαν προέρχονταν από την κατασκευάστρια εταιρεία. Στην ουσία ήταν ελάχιστες και προσανατολίζονταν στα οφέλη των μεταλλαγμένων τονίζοντας ότι το μόνο που έκαναν ήταν να αφαιρέσουν το γονίδιο που σαπίζει τα μήλα…

Ακούγεται απλό, αλλά η αλήθεια είναι τελείως διαφορετική όπως παραδέχεται και ο κορυφαίος PhD επιστήμονας και πρώην εργαζόμενος της MonsantoKirk Azevedo

“I saw what was really the fraud associated with genetic engineering. My impression, and I think most people’s impression with genetically engineered foods and crops and other things, is that it’s just like putting one gene in there and that one gene is expressed….But in reality, the process of genetic engineering changes the cell in such a way that it’s unknown what the effects are going to be.”

Με λίγα λόγια ή αλλαγή ενός γονιδίου επιφέρει απρόβλεπτες αλλαγές στο προϊόν!!!

Πείτε στον USDA να αφήσει τα μήλα φυσικά γιατί σε λίγο καιρό θα έρθουν τα μεταλλαγμένα και στη χώρα μας χωρίς προηγουμένως να μας ενημερώσει κανείς!!!

Συμπληρώστε την αίτηση

 

6) O “Διατροφικός Κώδικας” τους, και τι Πραγματικά Καταναλώνουμε…!

O “Διατροφικός Κώδικας” τους, και τι Πραγματικά Καταναλώνουμε…!
Η τελευταία συνεδρίαση της Επιτροπής του Διατροφικού Κώδικα (Codex Alimentarius) στη Ρώμη έθεσε νέα όρια για τα πρόσθετα στα τρόφιμα και όρισε πρότυπα για τη βελτίωση της ασφάλειας αρκετών ειδών τροφίμων.
Ωστόσο, ο Βρετανός αρθρογράφος της Pravda, Timothy Bancroft-Hinchey, διερωτάται:
Μισό αιώνα, σχεδόν, μετά την δημιουργία της επιτροπής αυτής, γιατί εξακολουθεί να είναι απαραίτητη;
Είναι στην πραγματικότητα ασφαλή αυτά που καταναλώνουμε και είναι διεξοδικός ο κατάλογος των συστατικών που αναγράφεται στις ετικέτες των τροφίμων;

Του Timothy Bancroft-Hinchey*
Εφημερίδα Pravda
9 Ιουλίου 2012
Απόδοση: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους

Το γεγονός ότι η Επιτροπή του Διατροφικού Κώδικα εξακολουθεί να συνεδριάζει 49 χρόνια μετά τη σύστασή της, εξακολουθεί να ορίζει πρότυπα για την ασφάλεια των τροφίμων και να θέτει όρια για την ποσότητα των τοξινών που επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται, δεν μπορεί παρά να μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι, όσες προσπάθειες και αν καταβάλλουν οι επιστήμονες, εμείς οι καταναλωτές δηλητηριαζόμαστε αργά, με δόσεις, εντός των “ασφαλών ορίων” των τοξινών και μέσα σε βραχυπρόθεσμο χρονικό ορίζοντα.

Οι τελευταίες ρυθμίσεις από την επιτροπή αυτή, η οποία διευθύνεται από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας του ΟΗΕ και τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας, περιλαμβάνουν τον καθορισμό ορίων για τις μέγιστες ποσότητες μελαμίνης που θα περιέχονται στο βρεφικό γάλα σε υγρή μορφή. Οι υψηλές συγκεντρώσεις μελαμίνης είναι δυνατόν να αποβούν θανατηφόρες και έχουν ήδη προκαλέσει θανάτους και ασθένειες σε βρέφη. Γιατί, λοιπόν, χρησιμοποιούνται;

Το 2010, η ίδια επιτροπή ανακοίνωσε ότι το ανώτατο επίπεδο ενός μικρογραμμαρίου (mg) ανά κιλό ήταν ασφαλής ποσότητα στο βρεφικό γάλα και επέτρεψε το όριο των 2,5 mg / kg σε άλλα τρόφιμα και στις ζωοτροφές. Σήμερα, το όριο για το βρεφικό γάλα έχει μειωθεί σε 0,15 mg / kg.

Επομένως, τι δίναμε στα βρέφη μας να τρώνε όλα αυτά τα χρόνια και γιατί κάποιοι επέτρεψαν να περιλαμβάνεται στις βρεφικές τροφές;

Αυτά δεν αφορούν μόνο το βρεφικό γάλα σε υγρή μορφή ή σε σκόνη. Ένα άλλο παράδειγμα είναι οι αφλατοξίνες, μια ομάδα από μυκοτοξίνες οι οποίες παράγονται από τη μούχλα. Δεν είναι μόνο τοξικές, όπως υποδηλώνει το όνομα, αλλά και καρκινογόνες. Ωστόσο, εξακολουθούν να είναι παρούσες στα τρόφιμα μας, σε ποσότητες της τάξης των 10 mg ανά κιλό στα αποξηραμένα σύκα… μέχρι να αποφασίσει κάποιος ότι είναι πάρα πολύ υψηλές και να μειώσει το όριο στα 0,1 mg. Και αν κάνετε κάποια έρευνα για αυτούς τους καρκινογόνους οργανισμούς, θα τους εντοπίσετε και στα αποξηραμένα φρούτα, τους ξηρούς καρπούς, τα μπαχαρικά και τα δημητριακά, και μάλιστα σε κάποιες περιπτώσεις σε υψηλά επίπεδα.

Και όμως, φιγουράρουν ακόμα στα ράφια των σούπερ μάρκετ.

Όταν, επομένως, πηγαίνουμε να ψωνίσουμε καρκίνο και δηλητήρια, να μην ξεχνάμε να παίρνουμε και την ημερήσια δόση μας σε βακτηρίδια μέσα στις κομμένες φέτες καρπούζι, που είναι το τέλειο περιβάλλον αναπαραγωγής βακτηριδίων, όπως για παράδειγμα η λιστέρια και οι σαλμονέλες και ήταν η αιτία πολλών κρουσμάτων λοιμώξεων τα τελευταία χρόνια.

Αν προτιμάμε να ψωνίσουμε ιούς και όχι βακτηρίδια, ας δοκιμάσουμε θαλασσινά, όπως στρείδια ή μύδια, που περιγράφονται από την Επιτροπή ως “μια σημαντική πηγή ανησυχίας για την ασφάλεια των τροφίμων”, δεδομένου ότι στα θαλασσινά αποθηκεύονται για μήνες οι ιοί που μεταδίδονται μέσω κοπράνων.

Και προτού το ξεχάσω… Μόλις σήμερα πληροφορηθήκαμε ότι η επιτροπή “συνιστά” στους κατασκευαστές τροφίμων παγκοσμίως να χρησιμοποιούν ετικέτες στα προϊόντα τους όπου αναγράφεται η ανάλυση των ουσιών τις οποίες περιέχουν.

Τι καταναλώναμε, λοιπόν, όλο αυτό το διάστημα και σε ποιόν να κάνουμε μήνυση για τον θάνατο των συγγενών μας από κάποιο είδος καρκίνου του εντέρου, για να μην αναφέρουμε άλλες ασθένειες;

Και το επόμενο βήμα ποιό θα είναι;

Θα σας πω εγώ τι θα συμβεί στη συνέχεια. Θα καταβάλουν μια κυνική προσπάθεια να κρύβουν από δω και πέρα τα συστατικά αυτά πίσω από κώδικες και αριθμούς, έτσι ώστε ο μέσος άνθρωπος να μην έχει ιδέα τι τρώει και να εξακολουθεί να καταναλώνει τις τροφές ανελλειπώς, μέχρι να συσσωρευθούν σε επικίνδυνο βαθμό μέσα στο σώμα του.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα μεταλλαγμένα τρόφιμα. Γνωρίζετε πότε τρώτε ένα προϊόν με γενετικά τροποποιημένα συστατικά; Κανονικά θα έπρεπε τα προϊόντα αυτά να φέρουν την ένδειξη “ΓΤ” (“γενετικά τροποποιημένο”) ή “χωρίς ΓΤΟ” (“χωρίς γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς”). Αυτό, όμως, δεν ισχύει στην πραγματικότητα.

Επίσης, τα τρόφιμα με την ένδειξη “βιολογικό” είναι απαλλαγμένα από γενετικά τροποποιημένα συστατικά; Όχι, δεν είναι. “Βιολογικό” σημαίνει ότι μπορεί να περιέχει έως και 30% γενετικά τροποποιημένα συστατικά, και αυτό ισχύει και για αυγά από πουλερικά ελεύθερης βοσκής. Σε όλες τις περιπτώσεις, μόνο τα τρόφιμα με την ένδειξη “100% βιολογικό” είναι απαλλαγμένα από ΓΤΟ.

Όσο για τα φρούτα και τα λαχανικά, εάν έχουν πενταψήφιο αριθμό που αρχίζει με 8, είναι γενετικά τροποποιημένα. Πόσοι, όμως, καταναλωτές το γνωρίζουν αυτό;

Καλά ψώνια, λοιπόν, και ας προσπαθήσουμε να κάνουμε υγιεινή διατροφή. Λέω να πάω ν’ αγοράσω κανένα ψάρι σήμερα. Καιρό έχω να πάρω την κανονική δόση μου από υδράργυρο και μου έλειψε.

*Ο Timothy Bancroft-Hinchey στο Ας Μιλήσουμε Επιτέλους:
“Eμπρός, Ελλάδα! Δείξε μας εσύ τον δρόμο”…

7) Παραδοσιακή κουζίνα, έλεγχος των σπόρων από τις πολυεθνικές εταιρείες και βιολογική καλλιέργεια.


 

Αυτά είναι τα δικά μου Χιώτικα τοματάκια. Είναι τα πρώτα που “δέσανε” και τα καλλιεργώ στο μπαλκόνι μου! Αναρωτιόμουν γιατί τα Χιώτικα τοματάκια δεν κυκλοφορούν στο εμπόριο.

Έλεγχος  και πιστοποίηση των σπόρων είναι πάλι το θέμα;

Στη Χίο αυτή η ποικιλία τομάτας έδινε και συνεχίζει να δίνει νοστιμιά, χρώμα και τα δικά της θρεπτικά συστατικά στα παραδοσιακά εδέσμετα. Τοματόσαλτσες, πελτέδες, λιαστά, σαλάτες και ατέλειωτες Καλοκαιρινές εικόνες καθώς βρίσκονται κρεμασμένα στα περισσότερα σπίτια του νησιού για να στεγνώσουν και να υπάρχουν στις Χειμωνιάτικες προμήθειες.Η Ελληνική Παραδοσιακή κουζίνα ήταν πλούσια σε γεύσεις, όχι τόσο για το πλήθος των υλικών της -που ούτως ή άλλως είναι μεγάλο- αλλά και και γιατί το ίδιο το υλικό, όπως η τομάτα π.χ., σε κάθε τόπο είχε και μια διαφορετική ποικιλία.Ανάλογα με το κλίμα της περιοχής, τα εδαφολογικά χαρακτηριστικά αλλά και τις υπόλοιπες ποικιλίες φυτών που ευδοκιμούσαν σε κάθε περιοχή αναπτυσσόταν συνήθως η πιο ανθεκτική και προσαρμόσιμη ποικιλία για κάθε είδος. Έτσι τα χαρακτηριστικά της κάθε ποικιλίας δίνανε και άλλες γεύσεις.Άλλη γεύση είχανε οι τομάτες στη Κρήτη με τα πλούσια εδάφη , άλλη στη Σαντορίνη με το αργιλώδες χώμα της και άλλη στη Χίο που το νερό έφθανε δύσκολα στα χωράφια.

Οι μικροκαλλιεργητές φυσικά αλλά και οι μεγαλύτεροι παραγωγοί κρατούσαν σπόρους και έκαναν τα δικά τους φυτώρια για να συνεχίσουν τις καλλιέργειές τους. Οι καρποί βέβαια δεν ήταν πάντα τόσο όμορφοι, μπορεί να είχαν στίγματα και “μικροατέλειες” σύμφωνα με τα γούστα των καταναλωτών που απομακρυσμένοι απ’ τη γη και και τις φυσικές γεωργικές διαδικασίες, περιορισμένοι στις πόλεις και το μικρόκοσμό τους γίναμε σιγά-σιγά έρμαια της διαφήμισης και του υπερκαταναλωτισμού.Η ταχύτητα που επιβλήθηκε στη ζωή μας, μας έριξε στην παγίδα της ευκολίας, η διαφήμιση επιρρέασε τις επιλογές μας και φθάσαμε μέσα στα τελευταία 30 μόλις χρόνια να αμφισβητήσουμε και να απορρίψουμε φυσικές επιλογές και εξέλιξη χιλιάδων χρόνων, αλλά και τις επιλογές παλαιότερων γεωργών που με την εμπειρία τους επέλεγαν σπόρους από τα δυνατότερα και με την καλύτερη παραγωγή φυτά. Καθώς τα πρότυπα άλλαζαν τα προϊόντα έπαιρναν κι αυτά το δρόμο της διαφημιζόμενης “ανάπτυξης” και κατ’ επέκταση η εικόνα τους έπρεπε κι αυτή να είναι γυαλιστερή και εντυπωσιακή.

Ότι γυαλίζει όμως δεν είναι χρυσός.

Και σ’αυτήν την περίπτωση επιβεβαιώθηκε ο γνωστός κανόνας.Οι, κατά το συμφέρον των πολυεθνικών εταιρειών, επιλογές στις κατά τόπους ποικιλίες, η εισβολή των τροποποιημένων φυτών και η νομιμοποίηση σε πολλές χώρες του κόσμου,  συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, των μεταλλαγμένων προϊόντων, για λόγους εντέλει απόλυτου ελέγχου των παραγωγών απ’ αυτές, οδήγησαν και συνεχίζουν να οδηγούν στη μείωση της βιοποικιλότητας του κάθε χώρου μια και η απορρόφηση προϊόντων που δεν παίρνουν πιστοποιήσεις είναι στη καλύτερη περίπτωση μόνο τοπική.Ο έλεγχος στους αγρότες,  ξεκινάει έτσι από την επιλογή των σπόρων μια και δεν είναι δυνατή καμιά εξαγωγή λαχανικών φρούτων και σπόρων, αν δεν έχουν τη πιστοποίηση που δίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση σε συνεργασία με πολυεθνικές όπως η Μονσάντο.Τα φυτοφάρμακα, που πια είναι απαραίτητα για την ανάπτυξη των υβριδίων, είναι το επόμενο βήμα για τον απόλυτο έλεγχο των αγροτών και της παραγωγής τους. Στο όνομα της  ”παγκοσμιοποίησης” μας ρίχνουν  σιγά-σιγά στο λάκκο με τα φίδια.

Τράπεζες σπόρων.

Μέχρι πριν λίγα χρόνια υπήρχαν

  • 605 ποικιλίες φασολιού, 30 ποικιλίες μόνο απ’ το αμερικάνικο φασόλι.
  • 200 είδη καλαμποκιού, έχουν μείνει μόνο τα 30
  • 250 ποικιλίες σιταριού, όπου-κατά τον καθηγητή Παπαδάκη- απ’ τις 80 σκληρού σιταριού που υπήρχαν το 1929 στην Ελλάδα, έχουν απομείνει οι 20, χωρίς να γνωρίζουμε ποιές απ’ αυτές θα παίρνουν πιστοποίηση τα επόμενα χρόνια.
  • 1200 είδη τομάτας
  • 300 είδη κρεμμυδιού(όχι όλα βρώσιμα)
  • 400 είδη πατάτας (όχι όλα βρώσιμα)
  • 99 ποικιλίες κριθαριού στην Ελλάδα
  • 39 ποικιλίες βρώμης στην Ελλάδα
  • 32 ποικιλίες μήλου μόνο στο Πήλιο το 1889, απ’ τις οποίες έχουν απομείνει μόνο 4-5
  • 30.000 ποικιλίες ρυζιού

Είναι ατελείωτος ο κατάλογος των σπόρων που έχουν εξαφανιστεί ή τείνουν προς εξαφάνιση. Στο Μανιφέστο των Σπόρων, που δημιουργήθηκε από τη Διεθνή Επιτροπή για το μέλλον των τροφίμων και της Γεωργίας, όπου κύριο ρόλο παίζει η Βαντάνα Σίβα, γνωστή ακτιβίστρια και επιστήμονας, γράφεται ότι από 80.000 περίπου βρώσιμα φυτά που καλλιεργούνταν μέχρι πριν λίγα χρόνια, μόνο τα 150 είναι πια ευρέως καλλιεργήσιμα και μόνο από 8 είδη γίνονται οι μεγάλες καλλιέργειες στον πλανήτη. Η Τράπεζα Διατήρησης Γεννετικού υλικού που ξεκίνησε να λειτουργεί στην Ελλάδα το 1981 σαν τμήμα της Γεωργικής Έρευνας Μακεδονίας-Θράκης και που απ’ το 1992 ανήκει στο ΕΘΙΑΓ στη Θέρμη Θεσσαλονίκης ανακοίνωσε ότι: σήμερα λιγότερο από το 1% των εκτάσεων που πριν 50 χρόνια καλλιεργούνταν με ντόπιες ποικιλίες σιτηρών, συνεχίζουν μ’ αυτές. Η πολιτική και η τάση στις καλλιέργειες των λαχανικών είναι ανάλογη.Επειδή όμως, όπως είναι γνωστό, το Δημόσιο κάνει άλλη μια φορά τη δουλειά του, ο πολύτιμος αυτός φορέας αφού μάζεψε 14,500 περίπου δείγματα σπόρων και πληροφορίες διαλύεται για να συγχωνευτούν και άλλοι φορείς με κίνδυνο να χαθεί υλικό και εργασίες  των τελευταίων 30 χρόνων.

Πελίτι και Κιβωτός τω σπόρων.

Ιδιωτικοί φορείς όπως η οργάνωση  ”ΠΕΛΙΤΙ” που βρίσκεται στο Παρανέστι Δράμας  αναλαμβάνουν κι αυτοί σιγά-σιγά την περισυλλογή σπόρων και πληροφοριών αλλά και τη δωρεάν αποστολή παρόμοιων σπόρων σε όσους τους ενδιαφέρει.Η οργάνωση “ΠΕΛΙΤΙ”  έχει ήδη συλλέξει περί τις 1.300 ποικιλίες υπό εξαφάνιση φυτών.Το 2005 επίσης ιδρύθηκε η “Κιβωτός των σπόρων Αιγαίου” που συλλέγει και αποθηκεύει σπόρους από τα νησιά του Αιγαίου και την Κρήτη και η έδρα της είναι στις Ράχες της Ικαρίας.Όταν οι ίδιες οι κυβερνήσεις αναγκάζονται να αναγνωρίσουν την αναγκαιότητα της βιοποικιλότητας, ανακοινώνοντας ότι η ίδρυση της Τράπεζας Διατήρησης Γενετικού υλικού έγινε “με σκοπό την έγκαιρη συλλογή και αποτελεσματική προστασία των φυτογενετικών πόρων και της γεωργικής βιοποικιλότητας της χώρας, στα πλαίσια της διαφαινόμενης επικίνδυνης γενετικής διάβρωσης “, δεν έχουμε παρά να αναλογιστούμε και την ατομική μας ευθύνη για τη ζωή μας στον πλανήτη .

Οι επιπτώσεις στην υγεία και κατ’ επέκταση στην ανθρώπινη ζωή, από τις μονοκαλλιέργειες και την εξάπλωση των τροποποιημένων και μεταλλαγμένων τροφών έχουν ήδη αρχίσει να φαίνονται σοβαρά. Από το 2010 η Ούρσουλα Τεοτρέτζε του Κέντρου Αντιμετώπισης Λοιμωδών νοσημάτων της Βιέννης, έχει επισημάνει την πολυανθεκτικότητα των μικροβίων απέναντι σε μεγάλο φάσμα των φαρμάκων και αντιβιωτικών, προτρέποντας σε λογικότερη χρήση τους. Από τα στοιχεία που υπάρχουν σε Πανεπιστημιακές έρευνες προκύπτει αύξηση κατά 40% διαφόρων μορφών καρκίνου στις γεωργικές περιοχές, με έμφαση σε περιοχές που καλύπτονται σε μεγάλο μέρος τους από θερμοκήπια και ακόμα αύξηση των αλλεργιών που παρουσιάζονται πια και σε μεγάλη ηλικία.  Σε ποτάμια και θάλασσες  που καταλήγουν νερά επιβαρυμένα με φυτοφάρμακα , έχει παρατηρηθεί αλλαγή φύλου στα ψάρια. Μεγάλες αποικίες μελισσών εξαφανίζονται χωρίς να είναι ορατοί οι λόγοι. Τα ίδια τα φυτά που προέρχονται από υβρίδια ενώ στην αρχή παρουσιάζουν καλή εξέλιξη και απόδοση, στη συνέχεια προσβάλλονται εύκολα από ασθένειες και μικροοργανισμούς ενώ από τη δεύτερη χρονιά είναι σχεδόν αδύνατον να παράξουν σπόρους για αναπαραγωγή. Αποσυντονίζεται το γύρω περιβάλλον ενώ τα φυτά που καλλιεργούνται σε περιοχές που υπάρχουν ήδη μεταλλαγμένα, η εμπειρία έδειξε, ότι οδηγούνται και αυτά σε ανάλογες μεταλλάξεις. Οι μονοκαλλιέργειες μπορεί να οδηγήσουν σε μαζικές καταστροφές καλλιεργειών μια και έχουν εξοντωθεί έντομα και μικροοργανισμοί που συντελούσαν στην ισορροπία τω οικοσυστημάτων.

Αντίθετα η διατήρηση της βιοποικιλότητας παρέχει κατ’ αρχάς διατροφική ασφάλεια και ανεξαρτησία, αποφυγή της υπερβολικής χρήσης των φυτοφαρμάκων και άρα αποφυγή πλήθους ασθενειών και επιβαρύνσεων. Εξάρει τις πολιτιστικές ανταλλαγές μεταξύ μικρών αλλά και μεγαλύτερων κοινωνικών ομάδων, τονίζει τη θρησκευτική σημασία  των φυτών στους λαούς, αξιοποιεί γαστρονομικά τις διαφοροποιήσεις, δημιουργεί φυτά ανθεκτικά στη ξηρασία,τις ασθένειες, τα παράσιτα και κατ’ επέκταση συντείνει στη διατήρησή τους.”Όποιος ελέγχει το γενετικό υλικό των φυτών, ελέγχει την παγκόσμια διατροφή για το μέλλον. Οι μεγάλες εταιρείες  παράγουν σπόρους για όλον τον κόσμο και έχουν τη δυνατότητα να επιβάλουν αυτό που θέλουν” έχει πει χαρακτηριστικά ο κ. Νίκος Σταυρόπουλος, προϊστάμενος της Τράπεζας Γενετικού Υλικού Ελλάδας.

Δεν έχουμε να πούμε πολλά γιατί μόνο στις δικές μας πράξεις εναπόκειται η φροντίδα της ζωής μας . Είναι  απαραίτητη η ζήτηση και η καλλιέργεια παραδοσιακών φυτών, καρπών, φρούτων και λαχανικών . Από την κατανάλωση και τη ζήτηση ξεκινάει η παραγωγή, αλλά και από τη ενημέρωση. Πρέπει όλοι να καταλάβουμε τη δύναμη που έχουμε τα χέρια μας και να τη χρησιμοποιήσουμε, είναι η δύναμη της επιλογής.
-Πελίτι
www.peliti.gr
-Αρχιπέλαγος
Ινστιτούτο θαλάσσιας προστασίας-Τράπεζα σπόρων Αιγαίου
www.archipelago.gr

 άννα χοχλάκη

 

8) Σόγια-Χορτοφαγία-Μεταλλαγμένα τρόφιμα.

Σόγια-Μεταλλαγμένα τρόφιμα-Χορτοφαγία

Η αναγκαιότητα πρόσληψης πρωτεΐνης από τον ανθρώπινο οργανισμό.

Ο ανθρώπινος οργανισμός αποτελείται από 15% περίπου πρωτεΐνης και είναι το δεύτερο συστατικό μετά το νερό που είναι πρώτο σε βαθμό κατάταξης περιεκτικότητας με 70%.
Οι πρωτεΐνες εκτός από τα να λειτουργούν αυτόνομα, δημιουργούν μεταξύ τους και τα πρωτεϊνικά σύμπλοκα.
Οι πρωτεΐνες αποτελούνται από τα αμινοξέα ,που δημιουργούν πολυπεπτικές αλυσίδες. Οι πολυπεπτικές αλυσίδες δημιουργούν άλλα συμπλέγματα με χαρακτηριστικό παράδειγμα την αιμοσφαιρίνη.Βασικά συστατικά των αμινοξέων είναι : οξυγόνο, .ανθρακας, άζωτο.
Οι πρωτεΐνες είναι δομικό συστατικό της κυτταρικής μεμβράνης, παίζουν πρωταρχικό ρόλο σε κάθε λειτουργία του οργανισμού και είναι απαραίτητες για τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, του μεταβολισμού , γενικά των βιοχημικών αντιδράσεων και μεταφέρουν πληροφορίες μεταξύ των κυττάρων.
Υπάρχουν 2 ειδών πρωτεΐνες: οι ζωικής προέλευσης και οι φυτικής.

Πρωτεΐνες περιέχουν όλα τα όσπρια στα οποία ανήκει και η σόγια με τη διαφορά ότι θεωρείται το πρώτο σε περιεκτικότητα και ποιότητα πρωτεϊνών.

Σόγια: γενικά στοιχεία.

Σόγια, glycine max, οικογένεια ψυχανθών, φυτό μονοετές, ιθαγενές της Αν.Ασίας.
Η σόγια στην άγρια μορφή της καλλιεργείται εδώ και 5.000 χρόνια για την αζωτοποίηση του εδάφους αλλά και για διατροφική χρήση στην Κίνα και η καλλιέργειά της είναι εξαπλωμένη στην Ιαπωνία, Κορέα, Ταϊβάν και Ρωσσία
Η μεγαλύτερες παραγωγές σήμερα, γίνονται στις Η.Π.Α, Βραζιλία, Κίνα, Αργεντινή, Ινδία.
Η λέξη σόγια είναι παράφραση της Ιαπωνικής shih yu ή chiang yu .
Για να φθάσει στην σημερινή της μορφή, συνδιάστηκαν διάφορες ποικιλίες και μέσω της φυσικής εξέλιξης και διασταύρωσης αλλά και μέσω της εργαστηριακής μετάλλαξης.

Σόγια: διατροφική αξία και ιστορικά στοιχεία

Η πρωτεΐνη σόγιας είναι από τις ελάχιστες ισότιμες της ζωικής.
Διατροφική αξία σόγιας / 100 gr
Θερμίδες : 141
Πρωτεΐνη : 14 γρ.
Aσβέστιο: 83 mg
Λίπος : 7,3 γρ.
Xοληστερίνη : 0
Φυτικές ίνες : 6,1 mg
Σίδηρος : 3 mg
Κάλιο : 510 mg
Bιταμίνη E : 1,1 mg
Ψευδάργυρος : 0,9 mg
Μαγνήσιο
Σελήνιο
Τα φασόλια της σόγιας περιέχουν φυλικό οξύ, α-λινολεϊκό οξύ, ισοφλαβόνες και νταϊτζεΐνη.
Οι ισοφλαβόνες είναι ουσίες που δρουν αντιοξειδωτικά και επιδρούν στο συκώτι και στο λιπώδη ιστό ελαττώνοντας την παραγωγή τριγλυκεριδίων και λιπαρών οξέων.
Στο 10 ο διεθνές Συνέδριο Παχυσαρκίας,Μεταβολισμού και Διαταραχών διατροφής ανακοινώθηκε οτι η σόγια βοηθά στο αδυνάτισμα καταστρέφοντας τα λίπη, προστατεύει το δέρμα λόγω των ισοφλαβονών και βοηθά τις γυναίκες στα συμπτώματα του προεμμηνοριακού συνδρόμου (εξάψεις, κ.λ.π.)
Θεωρείται ότι προστατεύει από τον καρκίνο λόγω της ρύθμισης των ορμονών ενώ βοηθά στην εξάλειψη της αθηρωματικής πλάκας μειώνοντας έτσι τον κίνδυνο εμφράγματος και αρτηριακής πίεσης,
Σε συνδυασμό με καλή διατροφή και γυμναστική θεωρείται επίσης ότι προστατεύει από την οστεοπόρωση.
Θεωρείται δυνατός κρίκος της ισορροπημένης διατροφής και ιδιαίτερα της χορτοφαγικής.
Χρησιμοποιείται ευρέως στη βιομηχανία τροφίμων και οι κύριες μορφές της είναι:
Ζωοτροφές
Σογιέλαιο
Αλεύρι
Πρωτεΐνη σόγιας(σε μικρά κομμάτια ή σε νιφάδες)
Γάλα σόγιας(εναλλακτικό σε περιπτώσεις δυσανεξίας)
Τόφου(φυτικό τυρί)
Μίζο (σούπα με προβιοτικά χαρακτηριστικά)
Σάλτσα σόγιας
Λεκιθίνη σόγιας (υπάρχει σχεδόν σε όλες τις βιομηχανοποιημένες τροφές, στα σνακς, στις παιδικές τροφές και γάλατα συμβατικά και μη)
Η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των Η.Π.Α., έχοντας επιστημονικά στοιχεία που προέκυψαν από περίπου 50 μελέτες, έδωσαν την άδεια στους παρασκευαστές να αναγράφουν στις συσκευασίες τους και να ισχυρίζονται ότι «25g πρωτεΐνης σόγιας ημερησίως, σαν μέρος μιας δίαιτας χαμηλής σε κορεσμένο λίπος και χοληστερόλη, μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων» (πηγή ΕUFIC – European Food Information Council).

Σόγια και χορτοφαγία

Έχουν ειπωθεί πολλά και διάφορα άλλοτε σωστά και άλλοτε υπερβολικά για τις διατροφικές επιλογές .

Η αλήθεια είναι ότι όλα τα έμβια όντα έχουν την ανάγκη των πρωτεϊνών για να έχουν ζωή και υγεία .

Όσοι από μας διαλέγουμε οποιαδήποτε μορφή χορτοφαγίας, για να είμαστε υγιείς και να μπορούμε να συνεχίζουμε να στηρίζουμε τις απόψεις μας , θα πρέπει να κάνουμε ισορροπημένες επιλογές .

Η σόγια είναι μια απ’ αυτές γιατί σαν πρωτεΐνη υψηλής διατροφικής αξίας μπορεί να καλύψει τις ανάγκες του  οργανισμού.

Είναι το μόνο όσπριο που η πρωτεΐνη του έχει και τα 9 απαραίτητα αμινοξέα για να χαρακτηριστεί πρωτεΐνη υψηλής διατροφικής αξίας.

Οι σπόροι της σόγιας (ροβίτσα) με τους οποίους κάνουμε φύτρα είναι γνωστοί στους χορτοφάγους και στους λάτρεις της χορτοφαγικής ωμοφαγίας για τη μεγάλη θρεπτική τους αξία.

Ίσως δεν είναι καθόλου τυχαίο που οι λαοί της Ασίας χαρακτηρίζονταν από την καλή τους υγεία και τη μακροζωία.

Σόγια μεταλλαγμένη και βιολογική.

Στη χώρα μας το ποσοστό της μεταλλαγμένης σόγιας που εισάγεται ανέρχεται στο 50-60 %.
Χρησιμοποιείται ευρέως στις ζωοτροφές αλλά και με διάφορες μορφές στα τρόφιμα.
Η greenpeace και άλλοι μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί, αλλά και πλήθος επιστημόνων, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τις μη αναστρέψιμες επιρροές των μεταλλαγμένων στον πλανήτη αλλά και στην υγεία των ανθρώπων.
Κυρίως οι πιο φτωχές χώρες και κοινωνίες ήταν πάντα τα πειραματόζωα στο παιχνίδι του κέρδους και των συμφερόντων.
Έτσι και σ’ αυτήν την περίπτωση είμαστε αυτοί που χωρίς την έγκρισή μας, συμμετέχουμε σ’ ένα παγκόσμιο πείραμα που αφορά τις ζωές μας αλλά και των παιδιών μας.
Τα πρώτα διαπιστωμένα επακόλουθα της χρήσης των μεταλλαγμένων προϊόντων είναι η αύξηση των αλλεργιών, η μείωση της ανοσοποιητικής ικανότητας, η αντοχή των μικροβίων στα αντιβιωτικά.
Τα παραπάνω αφορούν όλα τα γεωργικά προϊόντα και τον τρόπο παραγωγής τους,που σύμφωνα με τον κώδικα αλλιμεντάριους έχει αρχίσει να εφαρμόζεται στην Ερώπη.
Στην Ελλάδα είναι ακόμα ελεγχόμενες οι καλλιέργειες που εφαρμόζονται, γίνονται όμως μεγάλες εισαγωγές από χώρες που δεν γνωρίζουμε τις συνθήκες.
Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή νομοθεσία για τη σήμανση και την ιχνηλασιμότητα των μεταλλαγμένων τροφίμων σε συστατικά όπως άλευρα, έλαια, λεκιθίνη κ.λ.π. έχει γίνει υποχρεωτική η σήμανση από το 2004 , για προϊόντα που υπόκεινται και παίρνουν πιστοποίηση βάσει του κώδικα τροφίμων, η αναγραφή και σήμανση πάνω στη συσκευασία ή στα έγγραφα που την ακολουθούν, για προϊόντα μεταλλαγμένα ή γενετικώς τροποποιημένα.
Αυτό δυστυχώς αφορά μόνο τα γεωργικά προϊόντα και έτσι σε αυγά, γαλακτοκομικά και γενικά σε ζωικά προϊόντα και τα παράγωγά τους, δεν είναι υποχρεωτικό να αναγράφεται η σύστασή και η προέλευσή τους.
Ο έγκυρος Οδηγός Καταναλωτών της greenpeace αναφέρει τις εταιρείες και τα προϊόντα που είναι ύποπτα για χρήση μεταλλαγμένων.
Μ’ αυτήν τη λογική τα βιολογικά προϊόντα που υπόκεινται υποχρεωτικά αυτών των ελέγχων, είναι τα λιγότερο ύποπτα για τη χρήση των μεταλλαγμένων.
Στην ίδια κατηγορία ανήκει και η σόγια.
Είναι σοβαρή υπόθεση να γνωρίσουμε και να στηρίξουμε όλοι μας την καλλιέργεια και χρήση ΜΗ μεταλλαγμένων βιολογικών και παραδοσιακών προϊόντων καθώς και να υποστηρίξουμε Έλληνες μικρούς παραγωγούς και παρασκευαστές εφόσον έχουν συνέπεια και συνείδηση της ευθύνης τους για την ανθρώπινη υγεία και τύχη.
Μπορούμε να αντιδράσουμε στη χρήση και διακίνηση μεταλλαγμένων προϊόντων με τη μεγαλύτερη  δύναμη που έχουμε όλοι μας : τη δύναμη της Επιλογής.

6/6/2012

Α.Χ.

9) Monsanto, δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στα Μπρόκολα! Η Eπέλαση του Codex alimentarius!

Παραδόξως, το Ευρωπαϊκό Γραφείο Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας (ΕΓΔΕ) ακύρωσε την προγραμματισμένη ακροαματική διαδικασία για  το αμφιλεγόμενο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας της Monsanto για το μπρόκολο .  Η Μonsanto με αυτό το  δίπλωμα ευρεσιτεχνίας (EP1069819 ) για το μπρόκολο που προέρχεται από συμβατικές καλλιέργιες έχει όλα τα δικαιώματα της παραγωγής του. Η εταιρία Syngenta, η οποία άσκησε έφεση κατά του διπλώματος ευρεσιτεχνίας, απρόσμενα  πρότεινε την ακύρωση της προγραμματισμένης ακρόασης. Το ΕΓΔΕ δέχτηκε αυτό το αίτημα από την εταιρεία, αυτό σημαίνει ότι το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για το μπρόκολο το οποίο προέρχεται από συμβατικές καλλιέργιες,  θα πρέπει τώρα να γίνει δεκτό με μικρές μόνο τροποποιήσεις!!

Το ΕΓΔΕ καθώς και ο Γερμανός υπουργός Γεωργίας δεν έδωσαν καμμία δημόσια εξήγηση ως προς το γιατί η μεγάλη προγραμματισμένη ακροαματική διαδικασία ακυρώθηκε έτσι ξαφνικά .
” Ωστόσο, η δημόσια διαμαρτυρία θα συνεχιστεί, και εμείς δεν θα σταματήσουμε την κινητοποίηση για τη διαδήλωση “, λέει ο Ruth Tippe της οργάνωσης ” δεν υπάρχουν καθόλου πατέντες για τη Ζωή! “, Η οποία είχε συμμετάσχει στην προετοιμασία της διαδήλωσης, μαζί με  αγρότες, τους Φίλους της Γης Greenpeace, Misereor και άλλες οργανώσεις που μάχονται ενάντια στις πατέντες σε φυτά και ζώαMonsanto έχει ήδη ζητήσει να της δωθεί πατέντα για όλα τα εκτρεφόμενα γουρούνια).

Πριν τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας  οι καταναλωτές είχαν μια πολύ ευρύτερη επιλογή μεταξύ διαφόρων παραγωγών. Τώρα το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας θα εξαφανίσει το δικαίωμα επιλογής.

Μέχρι σήμερα η Monsanto κυρίως αλλά και άλλες εταιρείες έχουν κατοχυρώσει 42 είδη λαχανικών! Δεδομένου ότι τα εν λόγω λαχανικά πωλούνται ήδη σε πολλές χώρες της Ευρώπης μπορούμε να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα για τα πατενταρισμένα λαχανικά.

  • Από ‘ολες τις ποικιλίες λαχανικών μόνο το 3.8 %προστατεύονται από τα πνευματικά δικαιώματα
  • Πάνω από το 16% όλων των λαχανικών έχει ήδη πατενταριστεί
  • Μόνο το 4.8% από τα προστατευόμενα είδη λαχανικών θα μπορέσουν τελικά να παραμείνουν χωρίς πνευματικά δικαιώματα

Προσέξτε την ετικέτα, όλα φαίνονται τόσο ωραία, αναφέρονται τα θρεπτικά συστατικά του μπρόκολου και το πόσο καλό είναι για τον οργανισμό μας.

Αν όμως kοιτάξετε καλύτερα θα δείτε ότι η Beneforte ανήκει στον όμιλο εταιρειών της MONSANTO!!!

Εκτός των άλλων  στην συσκευασία η εταιρεία αναφέρει ότι το μπρόκολο της Beneforte ενισχύει την άμυνα του οργανισμού ενάντια στην ατμοσφαιρική ρύπανση”

Αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να θεωρείται τουλάχιστον ειρωνικό την στιγμή που η Monsanto μαζί με την Coca Cola είναι οι εταιρείες τροφίμων με το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για τη μόλυνση του πλανήτη.

Όπως αναγράφεται και στη συσκευασία “Eat Smart

ΦΑΤΕ ΕΞΥΠΝΑ“, προτιμάτε πάντα βιολογικά προϊόντα ή ακόμα καλύτερα καλλιεργείστε μόνοι τα λαχανικά σας.

10) Μεταλλαγμένα Τρόφιμα Μύθοι και Αλήθειες…!!

Αναρτήθηκε την 20 Mar στην κατηγορία Διατροφικοί κίνδυνοι
Tags: