Home Uncategorized Παγκοσμιοποίηση, το τυράκι στην παγίδα της ισοπέδωσης. Παγκοσμιοποιημένη τροφή, μεταλλαγμένα.
Πριν αρκετά χρόνια όταν η λέξη παγκοσμιοποίηση άρχισε να μπαίνει στις συζητήσεις μας, οι πιο ρομαντικοί από εμάς τη άκουσαν με ελπίδα για αλλαγές σε θέματα ανθρωπιστικά αλλά και οικονομικά γενικότερα. Ισότητα μεταξύ των λαών, ίσα δικαιώματα, ίσες ευκαιρίες.
Όμορφες λέξεις, μεγαλειώδεις έννοιες, θυσιασμένες στο βωμό του κέρδους και της εκμετάλλευσης.
1.  Παγκοσμιοποίηση στον τομέα της τροφής σημαίνει να αγοράζονται τεράστιες εκτάσεις γης από ιδιωτικές εταιρείες κολοσσούς, με σκοπό να μένουν ακαλλιέργητες ώστε να αυξάνονται οι τιμές των τροφίμων ή να παράγονται βιοκαύσιμα – παγίδα στην οποία έχουν πέσει ήδη αρκετοί Έλληνες καλλιεργητές.
2.  Παγκοσμιοποίηση στον τομέα της τροφής σημαίνει να ελέγχονται οι σπόροι στα περισσότερα κράτη του κόσμου με σκοπό τον έλεγχο των καλλιεργειών και των καταναλωτών.
3.  Παγκοσμιοποίηση στον τομέα της τροφής- και σε άμμεση σύνδεση μ’ αυτόν, στον τομέα της φαρμακευτικής -σημαίνει τα μεταλλαγμένα είδη, σε πρωτογενές επίπεδο αλλά και στο επίπεδο της μεταποίησης, να κατακλύζουν τα χωράφια και τις αγορές, με αποτελέσματα ήδη αποδεδειγμένα, της επιμόλυνσης των γείτονων φυτών και των καρκινογεννέσεων.
Τα μεγαλύτερα σκάνδαλα γίνονται στο όνομα της παγκοσμιοποίησης.
1.  Τεράστιες εκτάσεις στο μέγεθος χωρών αγοράζονται από διεθνή τραστ, με σκοπό την κερδοσκοπία σε βάρος της τιμής των προϊόντων και την παραγωγή εξαγώγιμων βιοκαυσίμων.
Η Oxfam, συνομοσπονδία που αποτελείται από 17 οργανισμούς και αντιπροσωπεύει 90 χώρες, με σκοπό την εύρεση λύσεων σε θέματα φτώχειας και δικαιοσύνης, αναφέρει ότι τα τελευταία 10 χρόνια τα συμβόλαια αγοράς γης σε αναπτυσσόμενες χώρες με μεγάλο πρόβλημα φτώχειας και υποσιτισμού, φτάνουν να καλύπτουν εκτάσεις γης όσο 8 φορές η Μεγάλη Βρετανία.

 Σύμφωνα με  υπολογισμούς της οργάνωσης, το 30% της γης της Λιβερίας και το 63% της καλλιεργήσιμης γης της Καμπότζης έχουν ήδη πάει σε ιδιωτικές εταιρείες. Για να μην αναφέρουμε την γνωστή εκμετάλλευση τεράστιων εκτάσεων στην Αφρική.

 Το μεγαλύτερο μέρος αυτών των εκτάσεων παραμένει αδρανές, με αποτέλεσμα τον έλεγχο της παγκόσμιας παραγωγής των τροφίμων και κατ’ επέκταση, των τιμών τους, αλλά και τον έλεγχο των σπόρων των καλλιεργειών με σκοπό τη χρήση μεταλλαγμένων και των αντίστοιχων φυτοφαρμάκων.
Σκοπός της Oxfam είναι η πίεση της Παγκόσμιας Τράπεζας και της Βρετανικής κυβέρνησης (βασικός μέτοχος), ώστε να μη στηρίζονται επενδυτές με τους παραπάνω στόχους.
Σύμφωνα με δηλώσεις της  Barbara Stocking, ανώτερου στελέχους της Oxfam:
«Οι επενδύσεις θα έπρεπε να είναι ένα καλό νέο για τις αναπτυσσόμενες χώρες και όχι να οδηγούν σε περισσότερη πείνα, φτώχεια και κακουχία». Και συμπληρώνει: «η Παγκόσμια Τράπεζα είναι στη μοναδική θέση να βοηθήσει να σταματήσει αυτή η καταπάτηση της γης, που μπορεί να εξελιχθεί σε ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα του αιώνα».
2. Ο έλεγχος των σπόρων και των φυτοφαρμάκων, μέσω του κώδικα Αλλιμεντάριους, άρα ο συνεχιζόμενος πλουτισμός των Διεθνών Τραστ σε βάρος όχι μόνο των φτωχότερων λαών αλλά και σε βάρος των λαών των υποτιθέμενα εξελιγμένων χωρών,  προχωρά με αμείωτους ρυθμούς. Στην Αμερική έχουν ήδη καταδικαστεί αγρότες, στα χωράφια των οποίων βρέθηκαν μέσω της φυσικής διασποράς, φυτά από πατενταρισμένους σπόρους , με την κατηγορία ότι χρησιμοποίησαν χωρίς να έχουν το δικαίωμα, μια και δεν τους αγόρασαν, προϊόντα-ιδιοκτησία εταιρειών-βλέπε Monsanτo, κ.λ.π.
Το περιοδικό Επίκαιρα – και όχι ένα υποτιθέμενο εξτρεμιστικό έντυπο – αναφέρει ότι:
Αν και ο Codex Alimentarius λειτουργεί υπό τη σκεπή του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και συγχρηματοδοτείται από τα κράτη-μέλη του, ελάχιστη γνώση έχουν οι εθνικές κυβερνήσεις για όσα μελετούν και αποφασίζουν οι διάφορες επιτροπές του Κώδικα σχετικά με τη διατροφή του πλανήτη. Στο δημοσίευμα επίσης επισημαίνεται ότι ο Codex Alimentarius δεν είναι νομοθεσία, αλλά διεθνές όργανο το οποίο δημιουργήθηκε το 1961 από τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας για να αναπτύξει πρότυπα, κώδικες πρακτικής και κατευθυντήριες γραμμές για όλη τη διατροφική αλυσίδα, με σκοπό, υποτίθεται, την προστασία της υγείας των καταναλωτών και την εξασφάλιση ορθών πρακτικών στο εμπόριο τροφίμων.
Η βιοτεχνολογία, τα φυτοφάρμακα, τα πρόσθετα τροφίμων, οι μολυσματικές ουσίες είναι μερικά από τα θέματα που απασχολούν τις συνεδριάσεις των Επιτροπών του Κώδικα. Σύμφωνα με τα «Επίκαιρα», οι Επιτροπές του Codex Alimentarius εργάζονται ανελλιπώς. Στις αρχές Σεπτεμβρίου συνεδρίασε στην Πόλη του Μεξικού η αρμόδια Επιτροπή για τα φρέσκα φρούτα και λαχανικά, με τη συμμετοχή 40 κρατών-μελών, η οποία ασχολήθηκε, μεταξύ άλλων, και με την ομογενοποίηση της συσκευασίας και διάθεσης προϊόντων όπως το αβοκάντο, το ρόδι και τα φρούτα του πάθους. Πριν από κάθε συνεδρίαση του Codex Alimentarius πραγματοποιείται σύσκεψη στο Συμβούλιο της Ε.Ε. με τη συμμετοχή όλων των κρατών-μελών ώστε να διαμορφώνεται κοινή ευρωπαϊκή θέση στα υπό συζήτηση ή υπό υιοθέτηση κείμενα εργασίας, η οποία πρέπει να είναι, πάντως, σύμφωνη με την ισχύουσα κοινοτική νομοθεσία. Από την Ελληνικής θέση , το σημείο αναφοράς σε σχέση  με τον Codex Alimentarius είναι ο ΕΦΕΤ. Τα τελευταία χρόνια, τα πιστοποιητικά που δίνονται σε καλλιεργητές ή μεταπράτες, φωτογραφίζουν τα συμφέροντα των μεγαλοβιομηχανιών έναντι των μικρών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων και της υγείας των κατοίκων. Το ISO 22.000, θεωρείται η ισχυρότερη πιστοποίηση παγκοσμίως , υπολογίζεται δε πως έχουν ήδη ενταχθεί περισσότερες από 10.000 ελληνικές επιχειρήσεις. Ο πρώην πρόεδρος του ΕΦΕΤ, Νίκος Κατσαρός, σημειώνει στα «Επίκαιρα» πως ο Codex Alimentariusδεν συνεισφέρει στην ενίσχυση της ασφάλειας των τροφίμων, αλλά στόχος του είναι η προώθηση των συμφερόντων των πολυεθνικών εταιρειών.

Codex Alimentarius και όποιοι τον αντιπροσωπεύουν, σε συνεργασία με τις κυβερνήσεις-χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα ότι γνωρίζουν τις συνέπειες, τεχνοκράτες γαρ, ακόμα και στην υγεία των ίδιων των κυβερνώντων- οδηγεί χώρες υπό ανάπτυξη, υποανάπτυκτες αλλά και αναπτυγμένες, στον όλεθρο των ελεγχόμενων καλλιεργειών, με πρωτοστατούσες τις καλλιέργειες μεταλλαγμένων, στις γνωστές συνέπειες της καταστροφή δοκιμασμένων, παραδοσιακών σπόρων, στην αύξηση ασθενειών π.χ. καρκίνος, αλλεργίες, κ.λ.π., και στη χρήση αντίστοιχων φαρμάκων και φυτοφαρμάκων, σε όφελος μεγάλων φαρμακοβιομηχανιών που βρίσκονται σε άμμεση συνεργασία.
Στις Η.Π.Α. αλλά και σε χώρες της Ευρώπης, έχει ήδη αρχίσει η αντίδραση και οι καταγγελίες ως προς την απαγόρευση καλλιέργειας πατενταρισμένων σπόρων αλλά και στην αντικατάσταση των παραδοσιακών από τους μεταλλαγμένους, συνθήκες που έχουν σαν άμμεσο αποτέλεσμα την εξάλειψη της ατομικής αυτονομίας μέσω του ελέγχου του πιο σημαντικού θέματος για τον άνθρωπο, της τροφής.
3.  Στη Γαλλία, έχει ήδη προκληθεί σάλος για την  απόφαση  της διακίνησης τροποποιημένου διαγεννετικού καλαμποκιού ΝΚ603 και του φυτοφαρμάκου Roundup της Μονσάντο-το οποίο περιέχει την ουσία glyphosate- και για τα οποία ο καθηγητής Σεραλινί μετά από μελέτες απεφάνθη ότι η κατανάλωσή τους είναι υπεύθυνη για αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου.

Εάν απορριφθεί η μελέτη του καθηγητή Σεραλινί, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μπορεί να επιτρέψει την καλλιέργεια 6 ακόμα μεταλλαγμένων καλαμποκιών μεταξύ των οποίων το ΜΟΝ810 και μιας ποικιλίας σόγιας καθώς και την κυκλοφορία 50 περίπου ακόμα ειδών που προορίζονται για ανθρώπινη και ζωική κατανάλωση.  Η Εθνική Υπηρεσία Υγειονομικής Ασφάλειας (ANSES) και το Ανώτατο Συμβούλιο Βιοτεχνολογιών (HCB) ΤΗς Γαλλίας, ανακοίνωσαν ότι η μελέτη του Σεραλινί δεν μπορεί να αμφισβητήσει προηγούμενες αξιολογήσεις. Η EFSA ωστόσο δίνει στους ερευνητές όλα τα στοιχεία που την οδήγησαν να επιτρέψει την κυκλοφορία του γεννετικά τροποποιημένου καλαμποκιού ΝΚ603 το 2003 και το 2009, προς κατανάλωση από ανθρώπους και ζώα.
Στη χώρα μας τα μεταλλαγμένα εισχωρούν κυρίως μέσω των ζωοτροφών.Το 2011, εισήχθησαν 400.000 τόνοι μεταλλαγμένης σόγιας που προορίζονταν για ζωοτροφή, τη στιγμή που θα μπορούσαν να αντικατασταθούν με οργανωμένες καλλιέργειες ντόπιων, παραδοσιακών, φυτών όπως το λούπινο, το ρεβύθι, το κουκί, το μπιζέλι, τα οποία έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες, είναι σπόροι ανθεκτικοί και φυσικά προσαρμοσμένοι στις συνθήκες της Ελλάδας. Η καλλιέργεια και η χρήση τους εκτός το όφελος της υγείας μας, μπορεί να στηρίξει τους αγρότες και να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα των Ελληνικών προϊόντων.
Πολλοί Έλληνες επιστήμονες, ομολογούν πως αν δεν αντιδράσουμε, σε σύντομο χρονικό διάστημα, δεν θα είμαστε κύριοι όχι μόνο των δημητριακών αλλά και των φρούτων, των λαχανικών και των βοτάνων που παράγουμε.
Δεν υπάρχουν χρονικά περιθώρια για δεύτερες σκέψεις. Στην κρίση που περνάει η χώρα, έχουν αμβλυνθεί όλοι οι έλεγχοι και οι αποφάσεις παίρνονται χωρίς να ενημερώνεται άμμεσα ο κόσμος. Παρ’ όλ’ αυτά οι πληροφορίες υπάρχουν και είναι στο χέρι μας να διαδοθούν. Η τροφή είναι το βασικό πράγμα για το οποίο δουλεύουμε και προσπαθούμε όλοι μας.
Η τροφή και το νερό είναι το αναίμακτο επιφανειακά όπλο, για τη χειραγώγηση των λαών.
Α.Χ.